روز ملی فناوری هسته ای و فرصتی که قدر دانسته نشد

به گزارش خبرگزاری، نمادها همواره به عنوان جلوه بیرونی فرهنگ ها در تمام طول تاریخ خودنمایی کرده اند. برای ایرانیان عید نوروز یک نماد است، عاشورا نماد تشیع است و دیگر ملت ها و عقاید نیز برای خود نمادهای مشخصی دارند چنانکه صلیب نماد ایمان به دین عیسوی(ع) است.

فرهنگ سازی همواره همراه با نمادسازی بوده است و تخریب فرهنگ، از تخریب نمادها آغاز گردیده است. پهلوی اول برای نابودسازی فرهنگ اسلامی ملت ایران از تخریب نمادهای فرهنگی ما شروع کرد. لباس روحانیت، حجاب بانوان و مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین علیه السلام از جمله نمادهایی بودند که رضا خان پهلوی به دنبال زدودن آنها از چهره جامعه ایرانی بود.

نمادهای ملی همواره پیام های ملی داشته و طبیعت آنها به افزایش همبستگی ملی منجر شده است. در شرایطی که ظرف ۱۰ سال گذشته ملت ایران با چالش های فراوانی بر سر برنامه صلح آمیز هسته ای خود با قدرت های بین المللی مواجه بوده است، «روز ملی فناوری هسته ای» خود به یک نماد برای همبستگی ملی در دفاع از برنامه هسته ای کشور تبدیل شده بود.

روز گذشته که ۲۰ فروردین بود، اگرچه برخی دست اندرکاران صنعت هسته ای کشور با مقام معظم رهبری دیدار کردند و همچنین سازمان انرژی اتمی یک مراسم رونمایی را نیز برگزار کرد و آقای دکتر صالحی، ریاست محترم این سازمان هم مصاحبه تلویزیونی داشت، اما گرامی داشت این روز از سطح سازمان انرژی اتمی بالاتر نرفت.

از دولت انتظار می رفت که همچون سال های گذشته، برنامه ریزی گسترده ای برای گرامی داشت روز ملی فناوری هسته ای داشته باشد که متاسفانه این برنامه ریزی دست کم در دولت دیده نشد. به عکس سال های گذشته که رئیس جمهور خود در این روز سخنرانی می کرد، امسال ریاست محترم جمهوری سخنرانی خاصی را مرتبط با این موضوع انجام نداد. این در حالی است که ایشان در دوران انتخابات ریاست جمهوری تاکید داشتند که بخش های زیادی از پیشرفت های هسته ای کشور، مربوط به همان دورانی است که وی مسئولیت پرونده هسته ای را بر عهده داشته است.

این اتفاق در حالی رخ می دهد که ایران درگیر مذاکرات هسته ای است و اتفاقا روز ملی فناوری هسته ای، امسال با مذاکرات وین ۳ هم زمان شده بود. جشن گرفتن مقتدرانه این روز می توانست پیامی واضح به طرف های غربی ارسال کند. این اتفاق متاسفانه آن طور که باید رخ نداد.

اگر توان بسیج داخلی از اصلی ترین ملزومات در سیاست خارجی است – که هست – و اگر همان طور که «ریچارد هاس» در کتاب خود می گوید، سیاست خارجی از درون کشورها شروع می شود، کم اهمیت برگزار شدن مراسم روز ملی فناوری هسته ای پیام چندان خوبی را برای دستگاه های سیاست خارجی رقیب ارسال نکرده است.

در این کشور در آینده ای نه چندان دور، روزی خواهد رسید که بدون چرخش سانتریفیوژها، چرخ زندگی مردم نخواهد چرخید بنابراین بسیار خوب است که روز ملی فناوری هسته ای همان گونه پاس داشته شود که روز ملی شدن صنعت نفت پاس داشته می شود.

روز ملی فناوری هسته ای در واقع روز گرامی داشت خودکفایی ملتی است که «استقلال و آزادی» را شعار خود قرار داده است. ایرانی مستقل و آزاد نمی تواند بدون خودکفایی در تامین انرژی وجود داشته باشد. ایران دست کم باید خود دارای قابلیت تولید سوخت هسته ای خود در حد نیاز باشد ولو اینکه به خاطر مسائل اقتصادی، ترجیح دهد که بخشی از سوخت مورد نیازش را وارد کند.

انتهای پیام /