هستند ولی رای نمیدهند
علی آبکار فعال دانشجویی، در میان ما کسانی هستند که مثل همه، دغدغه انتخابات و برنده و بازنده را دارند، حرفش را می‌زنند و نظر موافق و مخالف هم می‌دهند، اما روز انتخابات که می رسد، نمی‌روند رای بدهند. نه اینکه نخواسته باشند، نمی‌توانند، چون حق رای دادن ندارند.
در این سه مناظره نامزدها از همه اقلیت‌ها صحبت کردند؛ از اهل سنت و اقلیت‌های قومیتی گرفته تا معلولین و حتی معتادها! اما از یک اقلیت هیچ حرفی به میان نیامد و آن اقلیت، برادران و خواهران افغان ساکن ایران هستند. مهاجرانی که از شر جنگ به همسایه پناه آورده‌اند و الحق که ما میزبانان خوبی برایشان نبودیم. مهاجرانی که امروز در ایران وضعیت خوبی ندارند، تحقیر می‌شوند، کرامت‌شان حفظ نمی‌شود و حقوق اولیه‌شان به عنوان یک انسان لگدمال می‌شود. نه چشم‌هایشان آبی است که عزیز دردانه‌ی لیبرال‌ها بشوند، نه انگلیسی را با لهجه امریکن صحبت می‌کنند که مساله روشنفکران بشوند. از این اقلیت هیچ حرفی در مناظرات به میان نیامد و البته در ادامه هم روال همین است. درباره حقوق آن‌ها چیزی از نامزدها نخواهید شنید. چرا؟ پاسخ خیلی ساده و واضح است! این خواهران و برادران، شناسنامه ایرانی ندارند. یعنی نمی‌توانند رای بدهند و خب این یعنی حرف زدن از حقوق‌شان، آورده‌ای از جنس رای برای نامزدها ندارد. اگر پوپولیسمِ انتخاباتی کورسوی امیدی است برای دیده شدن اقلیت‌های مختلف در کشور، اقلیتِ مهاجران افغان همین کورسوی امید را هم ندارند. کسی نیازی به جلب رضایت‌شان ندارد. اگر یک گوشه این شهر با فحش و ناسزا از آن‌ها استقبال شد اصلا اهمیتی ندارد. اگر مادر شهید مدافع حرم را به جرم افغان بودن تحقیر کردند مهم نیست و ارزشی ندارد. منطق نامزدها این است: رای را بچسب!
خلاصه اینکه دلسوزی این روزهای این جماعت برای اقلیت‌ها را به پای انسان‌دوستی و ارزش‌های انسانی‌شان نگذارید. از چپ تا راست همه‌شان به دنبال رای هستند؛ حالا یکی وقیح‌تر و یکی نجیب‌تر. اما همه رای را می‌خواهند و بین انسان‌ها تفکیک قائل‌اند. انسانِ دارای شناسنامه ایرانی از نظرشان انسان‌تر است چون می‌تواند نامشان را در برگه رای بنویسد. افغان‌های ساکن ایران برایشان بی‌ارزشند چون تاثیری در رایشان ندارند. به دنبال حل مشکلات همه انسان‌های ساکن ایران نیستند؛ انسانیت‌شان گره خورده به صندوق رای! خلاصه که این مهاجران مظلوم برای من معیار عیارسنجی سخنان شیک نامزدها هستند. البته یک دلیل اینکه از حقوق پایمال شده برادران و خواهران افغان در مناظرات حرفی به میان نمی‌آید، خود ما مردم هستیم. مایی که گاهی رگ نژادپرستی‌مان بالا می‌زند و با رفتارهایمان با برادران و خواهران افغان، رسماً به سیاستمدارن پالس می‌دهیم که اگر رای مرا میخواهی از این حرف‌ها نزن. آن‌ها هم که برده‌یِ رایِ ما.
ارسال نظر