تو موبایل منو گشتی؟!
شاید بهتر باشد قبل از اینکه درباره لوازم شخصی صحبت کنیم، از خصوصیتی بگوییم که نه تنها در همه انسان ها بلکه در برخی حیوانات هم به درجاتی وجود دارد؛ یعنی احساس مالکیت که باعثمی شود انسان به چیزهایی احساس تعلق خاطر کند و ترجیح دهد دیگران به آن دست نزنند.
زندگی مثبت:شاید بهتر باشد قبل از اینکه درباره لوازم شخصی صحبت کنیم، از خصوصیتی بگوییم که نه تنها در همه انسان ها بلکه در برخی حیوانات هم به درجاتی وجود دارد؛ یعنی احساس مالکیت که باعثمی شود انسان به چیزهایی احساس تعلق خاطر کند و ترجیح دهد دیگران به آن دست نزنند.
احساس مالکیت گاهی در مورد وطن، شغل، محل زندگی، همسر و فرزند و گاهی درباره وسایلی است که فرد برای به دست آوردن و نگهداری آن زحمت کشیده یا تعلق خاطری نسبت به آن دارد.
بالا رفتن حس مالکیت با سن
هر چیزی می تواند وسیله شخصی شناخته شود و احساس مالکیت به وسایل شخصی به سن و جنس هم بستگی دارد. هر چه سن بالاتر می رود، این احساس پیشرفته تر می شود و فرد بیشتر ترجیح می دهد دیگران حد و حدودی را رعایت کنند و به حریم شخصی او وارد نشوند و به وسایل شخصی او دست نزنند.
وسایل شخصی در خانه
اما بحثما بیشتر در مورد خانواده است. در خانه برخی وسایل مربوط به همه اعضاست و کسی نمی تواند آن را اختصاصی کند و بخواهد فقط خودش از آن استفاده کند ولی در همین خانه اتاق ها می توانند شخصی شوند. در این صورت حریم خصوصی فرد به شمار می روند و دیگران نباید وارد آن شوند. حتی پدر و مادر باید حد و حدودی را برای ورود به این حریم در نظر بگیرند.
حریم نوجوانی
البته وقتی سن فرزند از نوجوانی به سمت جوانی می رود، حریم خصوصی او محترم تر شناخته می شود و حتی والدین باید این حریم را رعایت کنند. این کار خود باعثایجاد اعتماد و اعتمادبه نفس نوجوان و جوان می شود.
اگر پدر و مادر خواستند نظارتی هم داشته باشند، می توانند با اجازه فرزندشان این کار را انجام دهند یا در مورد این موضوع با او صحبت کنند. مثلا بگویند ما نگرانی هایی داریم که به این دلیل لازم است گاهی به حریمت وارد شویم.
احترام در کنار نظارت
در این مثال، در مورد اتاق شخصی اعضای خانواده گفتیم ولی نظارت و حفظ حریم شخصی شامل وسایل شخصی مثل تلفن همراه، کمد، رایانه و… هم می شود که در عین محترم شمردن این حس که شخص آن را وسیله شخصی می داند، حتما باید دیگران با اجازه فرد به آن نزدیک شوند.
دراز کردن پا از حریم خصوصی
اما گاهی ممکن است این حریم خصوصی، به حریم خصوصی دیگران آسیب بزند و آزادی آنها را سلب کند. در این صورت لازم است با کمک و همفکری این مشکل حل شود.
اختلاف در حریم ها
گاهی یکی از طرفین(زن و مرد) معتقدند تلفن همراه یا لپ تاپ و… وسیله شخصی اش است و دیگری حق ندارد به هیچ وجه به آن دست بزند در صورتی که طرف مقابل چنین اعتقادی ندارد یا حس می کند همسرش چیزی را از او پنهان می کند.
ما یک وسیله شخصی داریم مثلا به اسم تلفن همراه اما از آن مهم تر قرارداد و اعتمادی است که باید بین زن و مرد وجود داشته باشد. یعنی تلفن همراه هم جزو وسایل شخصی است ولی برای اینکه سوءتفاهم هایی که گفتیم بروز نکند، باید پیشگیری کرد یعنی درست است که وقتی خانم و آقایی قصد دارند با هم ازدواج کنند، پیمان وفاداری با هم بسته اند و قرار شده همه چیزشان مشترک باشد، اما بهتر است حریم خصوصی همدیگر را حفظ کنند اما اینکه وسیله ای مثل تلفن همراه حتما شخصی باشد، یک قانون نیست و اشکالی ندارد که فردی آن را در اختیار همسرش هم بگذارد.
ترسیدن از هیچ
برای جلوگیری از بروز این اتفاق ها و کاشته نشدن تخم بدبینی، نباید حساسیتی در این زمینه ایجاد کرد مثلا نباید تلفن همراه قفل و رمز داشته باشد تا طرف مقابل احساس نکند چیزی از او پنهان می شود و این وسیله باعثجدایی است! اگر واقعا چیزی در تلفن همراه نباشد، اصلا دلیلی ندارد که چنین کارهایی انجام شود. اگر کسی به هیچ وجه نخواست چنین کاری انجام دهد، بهتر است طرف مقابل حساسیت نشان ندهد و به حریم خصوصی او احترام بگذارد.
مشت بسته
گاهی در زندگی یکی از طرفین بیش از حد برای خود حریم خصوصی قائل می شود و خیلی از وسایل را شخصی در نظر می گیرد که این هم مشکل ساز است. معمولا چنین افرادی برای خود حد و و حدود زیادی قائل اند و برای همسرشان کمتر حریمی در نظر نمی گیرند. در این صورت باید با آرامش و صحبت کردن سعی در حل مساله داشت. مخصوصا اوایل ازدواج این برخوردها و احساس ها چون زن و مرد هر کدام در خانواده های متفاوتی بزرگ شده اند و هنوز شناخت کاملی از هم ندارند، بیشتر است. می توان گفت آنها در این مرحله بیشتر در حال محک زدن یکدیگر هستند و می خواهند طرف مقابل را بسنجند و پس از مدتی از حساسیت ها کم می شود ولی وقتی این رفتار غیرمتعارف بود، باید سعی کرد از همان ابتدا مشکل حل شود.
احساس مالکیت گاهی در مورد وطن، شغل، محل زندگی، همسر و فرزند و گاهی درباره وسایلی است که فرد برای به دست آوردن و نگهداری آن زحمت کشیده یا تعلق خاطری نسبت به آن دارد.
بالا رفتن حس مالکیت با سن
هر چیزی می تواند وسیله شخصی شناخته شود و احساس مالکیت به وسایل شخصی به سن و جنس هم بستگی دارد. هر چه سن بالاتر می رود، این احساس پیشرفته تر می شود و فرد بیشتر ترجیح می دهد دیگران حد و حدودی را رعایت کنند و به حریم شخصی او وارد نشوند و به وسایل شخصی او دست نزنند.
وسایل شخصی در خانه
اما بحثما بیشتر در مورد خانواده است. در خانه برخی وسایل مربوط به همه اعضاست و کسی نمی تواند آن را اختصاصی کند و بخواهد فقط خودش از آن استفاده کند ولی در همین خانه اتاق ها می توانند شخصی شوند. در این صورت حریم خصوصی فرد به شمار می روند و دیگران نباید وارد آن شوند. حتی پدر و مادر باید حد و حدودی را برای ورود به این حریم در نظر بگیرند.
حریم نوجوانی
البته وقتی سن فرزند از نوجوانی به سمت جوانی می رود، حریم خصوصی او محترم تر شناخته می شود و حتی والدین باید این حریم را رعایت کنند. این کار خود باعثایجاد اعتماد و اعتمادبه نفس نوجوان و جوان می شود.
اگر پدر و مادر خواستند نظارتی هم داشته باشند، می توانند با اجازه فرزندشان این کار را انجام دهند یا در مورد این موضوع با او صحبت کنند. مثلا بگویند ما نگرانی هایی داریم که به این دلیل لازم است گاهی به حریمت وارد شویم.
احترام در کنار نظارت
در این مثال، در مورد اتاق شخصی اعضای خانواده گفتیم ولی نظارت و حفظ حریم شخصی شامل وسایل شخصی مثل تلفن همراه، کمد، رایانه و… هم می شود که در عین محترم شمردن این حس که شخص آن را وسیله شخصی می داند، حتما باید دیگران با اجازه فرد به آن نزدیک شوند.
دراز کردن پا از حریم خصوصی
اما گاهی ممکن است این حریم خصوصی، به حریم خصوصی دیگران آسیب بزند و آزادی آنها را سلب کند. در این صورت لازم است با کمک و همفکری این مشکل حل شود.
اختلاف در حریم ها
گاهی یکی از طرفین(زن و مرد) معتقدند تلفن همراه یا لپ تاپ و… وسیله شخصی اش است و دیگری حق ندارد به هیچ وجه به آن دست بزند در صورتی که طرف مقابل چنین اعتقادی ندارد یا حس می کند همسرش چیزی را از او پنهان می کند.
ما یک وسیله شخصی داریم مثلا به اسم تلفن همراه اما از آن مهم تر قرارداد و اعتمادی است که باید بین زن و مرد وجود داشته باشد. یعنی تلفن همراه هم جزو وسایل شخصی است ولی برای اینکه سوءتفاهم هایی که گفتیم بروز نکند، باید پیشگیری کرد یعنی درست است که وقتی خانم و آقایی قصد دارند با هم ازدواج کنند، پیمان وفاداری با هم بسته اند و قرار شده همه چیزشان مشترک باشد، اما بهتر است حریم خصوصی همدیگر را حفظ کنند اما اینکه وسیله ای مثل تلفن همراه حتما شخصی باشد، یک قانون نیست و اشکالی ندارد که فردی آن را در اختیار همسرش هم بگذارد.
ترسیدن از هیچ
برای جلوگیری از بروز این اتفاق ها و کاشته نشدن تخم بدبینی، نباید حساسیتی در این زمینه ایجاد کرد مثلا نباید تلفن همراه قفل و رمز داشته باشد تا طرف مقابل احساس نکند چیزی از او پنهان می شود و این وسیله باعثجدایی است! اگر واقعا چیزی در تلفن همراه نباشد، اصلا دلیلی ندارد که چنین کارهایی انجام شود. اگر کسی به هیچ وجه نخواست چنین کاری انجام دهد، بهتر است طرف مقابل حساسیت نشان ندهد و به حریم خصوصی او احترام بگذارد.
مشت بسته
گاهی در زندگی یکی از طرفین بیش از حد برای خود حریم خصوصی قائل می شود و خیلی از وسایل را شخصی در نظر می گیرد که این هم مشکل ساز است. معمولا چنین افرادی برای خود حد و و حدود زیادی قائل اند و برای همسرشان کمتر حریمی در نظر نمی گیرند. در این صورت باید با آرامش و صحبت کردن سعی در حل مساله داشت. مخصوصا اوایل ازدواج این برخوردها و احساس ها چون زن و مرد هر کدام در خانواده های متفاوتی بزرگ شده اند و هنوز شناخت کاملی از هم ندارند، بیشتر است. می توان گفت آنها در این مرحله بیشتر در حال محک زدن یکدیگر هستند و می خواهند طرف مقابل را بسنجند و پس از مدتی از حساسیت ها کم می شود ولی وقتی این رفتار غیرمتعارف بود، باید سعی کرد از همان ابتدا مشکل حل شود.
ارسال نظر