کمتر از یک‌سوم زنان خیانت‌دیده ایرانی طلاق می‌گیرند
یک جامعه‌شناس با بیان اینکه کمتر از یک‌سوم زنان خیانت‌دیده ایرانی طلاق می‌گیرند، گفت: سرخوردگی از تفاوت انتظارات با واقعیت زندگی زناشویی جایی را بازمی‌کند که احتمال بروز وقایع آسیب‌زا در زندگی مشترک از جمله روابطه فرازناشویی را به‌شدت افزایش می‌دهد.
فاطمه موسوی ویائه در گفتگو با «امیدنیوز» اظهار کرد: این روزها پیمان‌شکنی در زندگی مشترک افزایش یافته است. معنای پیمان‌شکنی این است که فرد متاهل رابطه‌ای پنهانی (جنسی، عاطفی یا عاطفی- جنسی) با فرد دیگری به‌جز همسر خود برقرار کند.
وی افزود: محققان سه دسته عوامل را از دلایل خیانت افراد می‌دانند. دسته اول عوامل فردی-شخصیتی هستند. محققان دریافتند اغلب افرادی که مرتکب خیانت می‌شوند، صفات شخصیتی خاصی دارند. اغلب برونگرا بوده و به تجربیات جدید، مشتاق هستند. آنها نسبت به کسل‌شدن مستعدتر هستند و هیجان‌خواهی و ماجراجویی آنها را بیشتر در معرض خیانت قرار می‌دهد. در نهایت اینکه محققان دریافتند با توجه به اختلالات روانشناختی، افراد با سطح خودشیفتگی بالا، تمایل بیشتری به خیانت دارند.
این جامعه‌شناس بیان کرد: دسته دوم عوامل به رضایتمندی زناشویی برمی‌گردد. همسرگزینی نامناسب و نداشتن یا کم‌بودن دلبستگی بستر مناسب ایجاد رابطه فرازناشویی است. زمانی که عشق و علاقه و دلبستگی در ازدواج وجود نداشته باشد عدم ارتباط کلامی و فقدان تعامل سازنده با همسر باعث می‌شود رابطه رفته‌رفته سرد و بی‌روح شود. سرخوردگی از تفاوت انتظارات با واقعیت زندگی زناشویی جایی را بازمی‌کند که احتمال بروز وقایع آسیب‌زا در زندگی مشترک از جمله روابطه فرازناشویی به‌شدت افزایش می‌یابد.
موسوی اضافه کرد: دسته سوم مؤثر در خیانت، عوامل فرهنگی و عوامل موقعیتی است. بعضی از افرادی که زیاد مسافرت می‌روند و کلاً ساعت محدودی در خانه و همراه همسر می‌گذرانند بیشتر مستعد خیانت هستند. بحران میانسالی در مردان ممکن است با خیانت همراه شود به‌خصوص اگر ازدواج سنتی داشته‌اند و احساس کنند جوانی نکرده‌اند. برخی از مراحل زندگی مشترک از جمله بارداری و ماه‌های پس از تولد فرزند، زمان‌های پرخطر برای خیانت مردان است. اتفاقاتی که روال زندگی را به هم زده مثل ورشکستگی یا فرد را درهم شکسته مثل سوگ والدین. چون فرد تحت فشار روانی شدید اصول اخلاقی خود را گم می‌کند. همچنین دوستانی که اهل خیانت هستند باعث می شوند نگرش به خیانت مثبت‌تر شود.
این جامعه‌شناس تصریح کرد: مهمترین عامل فرهنگی خیانت، هنجارهای فرهنگی جنسیتی است. بعضی از مردان تمایل قوی‌تری برای داشتن رابطۀ فرازناشویی جنسی دارند. آنها اغلب به داشتن روابط کوتاه مدت یا بلندمدت و حتی یک شبه با انگیزه‌های جنسی با کسی غیر از همسر خود معترف هستند. در بین زنان نیز دلیل اصلی برای اقدام به خیانت، نارضایتی از روابط زناشویی است در حالی که در بین مردان تمایل به انجام خیانت کمتر وابسته به وضعیت زندگی زناشویی است. دلیل این تفاوت هنجارهای فرهنگی مردسالارانه است که براساس آن اگر یک مرد به دنبال روابط جنسی خارج از ازدواج باشد، طبیعی فرض می‌شود چون مردها تنوع طلب هستند و زن‌ها اغواگر و اگر مردی وسوسه شود تقصیری ندارد، گناه بر دوش زن قرار می‌گیرد.
موسوی در ادامه تاکید کرد: متاسفانه از نظر شرع و قانون خانواده در ایران، رابطه فرازناشویی مرد متاهل با زن مجرد بی‌اشکال است و خیانت نیست. از نظر عرفی نیز مردان خیانتکار کمتر سرزنش می‌شوند. حتی بخشی از این مسئله، نصیب همسر مرد می‌شود، گفته می‌شود که لابد به حد کافی جذاب، مهربان یا کدبانو نبوده، مرد کمبودی در زندگی زناشویی خود داشته که به دنبال روابط دیگری رفته است. در حالی که اگر زنی خیانت کند چنین قضاوتی وجود ندارد.
این جامعه‌شناس یادآور شد: اگر رابطه فرازناشویی مرد متاهل آشکار شود دعوا و دلخوری متوجه همسر اوست، اما احتمال طلاق زیاد نیست. کمتر از یک‌سوم زنان خیانت‌دیده ایرانی طلاق می‌گیرند. چون زن میانسال بعد از طلاق مشکلات بسیار و سرمایه اندکی برای تامین معاش فرزندان و اداره زندگی دارد.
موسوی در پاسخ به اینکه یک فرد چگونه درگیر رابطه فرازناشویی می‌شود، گفت: از ابتدا افراد کمی قصد خیانت دارند و ارتباط با نفر سوم در قالب احوالپرسی و گفت وگوی روزمره عادی پنداشته می‌شود. به تدریج با پیشرفت رابطه و پیدایش نزدیکی عاطفی، احساسات خوشایند عاشقانه و دلبستگی نیز به وجود می‌آید. درد دل کردن و تصور نقش ناجی صمیمیت عاطفی به وجود می‌آورد که معمولاً به صمیمیت فیزیکی و در صورت مساعد بودن شرایط خلوت‌کردن دونفره دیر یا زود به صمیمیت جنسی تبدیل می‌شود.
وی عنوان کرد: افراد معمولاً بعد از رابطه جنسی با عذاب وجدان روبرو می‌شوند. اول حس می‌کنند از اصول اخلاقی عدول کرده اما بعد خود را توجیه می‌کنند. در عین حال فرد با فرافکنی، تقصیر را به اشتباهات همسر نسبت می‌دهد و اساساً نوعی دوراهی کاذب می‌سازد که طلاق میسر نیست پس خیانت در کنار ادامه زندگی مشترک اشکالی ندارد. خطای خوش‌بینی نیز رخ می‌دهد و فرد مزایای رابطه فرازناشویی را بیشتر و ریسک‌های آن از جمله احتمال افشای رابطه، رسوایی و طلاق را کمتر در نظر می‌گیرد.
وی افزود: معمولا فرد خیانتکار ترجیح می‌دهد بر لذت در دسترس و کوتاه مدت تمرکز کند و نگرانی درباره آینده دور و غیرقطعی را نادیده بگیرد. اما این زندگی دوگانه نمی‌تواند طولانی شود، یا طرفین فرسوده می‌شوند و به رابطه پایان می‌دهند یا همسر فرد خیانتکار به او مشکوک می‌شود و رابطه فرازناشویی افشا می‌شود. فرد خیانتکار، خیانت زناشویی را به عنوان استراتژی انتخاب می‌کند تا از مشکلات فردی و بن‌بست زندگی مشترک فرار کند، در خصوص عواقب این رویکرد رفتاری باید گفت این شکل از رابطه حاصلی ندارد و حتی عواقب خیانت از جمله طلاق و آسیب به همسر بیش از مزایای آن است.