بی‌توجهی به وضعیت پرستاران ادامه دارد
یک پرستار با تاکید براینکه بی‌توجهی به وضعیت پرستاران ادامه دارد، گفت: پرستاران سال‌هاست که با کار زیاد و فشارهای متعددی در محل کار مواجه هستند و این درحالی است که با فقدان امنیت شغلی و دستمزد پایین هم دست‌به‌گریبان‌اند. این موارد به‌شدت جاذبه شغل پرستاری در ایران را کاهش داده است.
رسول احمدنیا در گفتگو با «امید نیوز» اظهار کرد: اغلب پرستاران برای تامین معیشت خود ناچارند علاوه بر شیفت روزانه، شیفت عصر و شب را هم در محل کار ایفای نقش کنند، چراکه به علت پایین بودن دستمزدها، قادر به تامین مخارج زندگی خود نیستند و حقوق دریافتی آنان حتی پاسخگوی بخشی از نیازهای اولیه زندگیشان هم نیست، موضوعی که ضمن افزایش خستگی ناشی از کار، به کاهش جاذبه شغل پرستاری نیز منجر شده است.
این پرستار افزود: متاسفانه علیرغم ابراز نارضایتی و پیگیری‌های متعدد، بی‌توجهی به وضعیت پرستاران ادامه‌دارد. ما سال‌هاست که با کار زیاد و فشارهای متعددی در محل کار مواجهیم و این درحالی است که با فقدان امنیت شغلی و دستمزد پایین هم دست‌به‌گریبان‌ایم و این مسائل انگیزه ما را برای ادامه فعالیت در این حرفه کاهش داده است. پرستاران نقش کلیدی‌ای در نجات جان بیماران دارند و به همین خاطر در تمامی کشور‌های جهان، حقوق مناسبی برای این گروه از کادر درمان تعیین شده است.
احمدنیا بیان کرد: عدم رسیدگی به وضعیت پرستاران، فشارهای کاری و روانی آنان را افزایش داده است و این عدم رسیدگی درحالی همچنان ادامه دارد که ما با کمبود جدی پرستار در بیمارستان‌ها مواجهیم. این واقعیت را نیز باید پذیرفت که بی‌میلی جامعه پرستاری برای فعالیت در این بخش به تشدید کمبود نیرو، افزایش فشار کاری بر پرستاران موجود و افت کیفیت خدمات درمانی منتهی شده است. وقتی هنوز مسئولان ما مشغول انعقاد قرارداد‌های کاری ۸۹ روزه، رسمی آزمایشی، شرکتی و پیمانی با پرستاران هستند، وقتی آنان از بسیاری حقوق خود محروم‌اند و با آن‌ها همچون «کارگران فصلی» برخورد می‌شود، معلوم است که میل و انگیزه‌ای برای فعالیت ندارند.
این پرستار افزود: با وجود هشدارهای کارشناسان به وزارت بهداشت در مورد وضعیت وخیم پرستاران، هنوز اقدام خاصی برای اصلاح و بهبود شرایط آنان صورت نگرفته است و آنان همچنان با کارانه‌های ناچیز، شیفت‌های طولانی، تعرفه‌گذاری ناقص و اضافه‌کار اجباری روزگار می‌گذرانند و این منصفانه نیست. چرا باید جامعه پرستاری که در خط مقدم درمان قرار دارند و با جان بیمار به طور مستقیم در ارتباط هستند، همواره مورد بی‌مهری واقع شده و حقوقشان با حجم اقدامات و مسئولیت‌هایشان هیچ تناسبی نداشته باشد؟
گفتنی است، کارشناسان حوزه سلامت هشدار می‌دهند که اگر بی‌توجهی به شرایط معیشتی پرستاران ادامه داشته باشد، در آینده نزدیک، نظام درمان ایران به دلیل مهاجرت گسترده پرستاران و ترک شغل با چالش جدی در بخش نیروی انسانی روبه‌رو خواهد شد. بنابراین مبتنی بر گزارشی که «خبرگزاری ایلنا» منتشر کرده، اصلاح فوری ساختار پرداخت‌ها، اجرای کامل و عادلانه تعرفه‌گذاری، و تخصیص فوق‌العاده خاص با حداکثر امتیاز، گام‌هایی ضروری برای جلوگیری از این بحران است. در غیر این صورت، فشار کاری بر پرستاران بیشتر شده و چرخه فرسایش نیروی انسانی ادامه خواهد یافت.