نقش "آتشنشانی" در جلوگیری از اجرای پروژههای دانشبنیان ساختمان/ فعالان دانشبنیانی که اجازه ساخت خانههای ضدزلزله ندارند
زلزله کرمانشاه و عدم استفاده از محصولات دانشبنیان سازه و ساختمان با قابلیتهایی نظیر مقاومت در برابر زلزله، منجر به برگزاری میزگردی شد که فعالان و نخبگان کشور از گلوگاههای عجیبی که عامل اصلی این مسئله هستند پرده برداشتند و از نگاههای قهرآمیز گفتند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران پویا؛ حادثه تلخ زلزله کرمانشاه در حالی به وقوع پیوست که انتظار میرفت مسئولان و متولیان بخش بحران کشور با تجربه از موارد مشابه قبلی، آمادگیهای لازم برای اقدامات پس از بحران را داشته باشند.
متأسفانه برخلاف این توقع حداقلی، مدیریت بحران کشور بار دیگر ضعف سیستمی و ناکارآمدی خود را به نمایش گذاشت.
حداقل انتظاری که از مسئولان و متولیان فعال در این حوزه میرفت، چارهاندیشی برای بازسازی و ترمیم سریع همچنین ساخت بناهای تخریب شده در حداقل زمان با تکیه بر استانداردها و الگوهای مقاوم در برابر زلزله بود تا در موارد احتمالی بروز سوانح آتی شاهد این میزان از تخریب بناها نباشیم.
نهایت درایت مسئولان این بود که برخلاف فعالیت گسترده شرکتهای دانشبنیان صنعتی در حوزه "ساخت و اجرای واحدهای مسکونی ارزان، مقاوم در برابر زلزله و طراحی و پیادهسازی سریع" اما بار دیگر به زلزلهزدگان این منطقه صرفا چادر و کانکس برای اسکان موقت ارائه شد.
در حالیکه ساخت بناهای دائمی مقاوم در برابر زلزله بسیار کمتر از ساخت بناهای سنتی، زمان میبرد و هزینههایش حتی از کانکس نیز در برخی از موارد کمتر تمام میشود اما تمایل و رغبتی از سوی دستاندرکاران مناطق بحرانزده برای استفاد از این دستاوردها دیده نشد.
ظاهراً بهکارگیری توانمندی دانشبنیانها در حوزه اجرا، حتی در شرایط بحران هم در حد شعار باقی مانده و برخلاف اینکه تمامی مسئولان از تریبونهای مختلف حمایت از این شرکتها را سر میدهند اما در مقام عمل، ترجیح میدهند به روشهای سنتی ملتزم بمانند!
پیگیری پروندههای «چرایی عدم استفاده از توانمندی شرکتهای دانشبنیان در مواقع بحران و پس از آن» در باشگاه خبرنگاران تسنیم ، بعد از وقوع حادثه تلخ کرمانشاه آغاز شد و نهایتا خروجیهایی با تأکید بر دستاوردهای دانشبنیان سازه کشور به ارمغان آورد که تعجب بسیاری از مردم و حتی مسئولان کشور را به همراه داشت.
ساخت و تحویل خانههای مقاوم در مقابل زلزله در کمتر از یک روز، خانههای مقاوم در برابر زلزله 8 ریشتری تنها با 3.5 میلیون تومان، منازل مقاوم در برابر ضربه و تکانههای شدید با قابلیت حمل توسط مالک و... بخشی از این پروندهها بود که در آرشیو تسنیم موجود است.
برای بررسی ابعاد این مسئله، این بار میزگردی با موضوع «آسیبشناسی و چرایی عدم استفاده از دستاوردهای دانشبنیان در حوزه سازه در مناطق زلزلهزده» با حضور خسرو تقوی؛ مدیرعامل یک شرکت دانشبنیان در حوزه سازههای نوین، مجید اشرفی سعادت و آرش براتی به ترتیب عضو هیئت مدیره و مدیر اجرایی یکی از شرکتهای صنعتی و تولیدکننده دیوارهای پیرامونی مقاوم در برابر زلزله برگزار کردیم که در روند گفتوگو به گلوگاههای حساس و دور از انتظاری برخوردیم که عملاً مانع اجرای طرحهای فناورانه حوزه ساختوساز مسکن در کشور شده است.
برای اطلاع از این مشکلات و موانع با ما در مشروح قسمت اول این میزگرد همراه باشید:
تسنیم: به نظر شما چه مشکلات و موانعی باعث عدم استفاده از توانمندیهای متخصصان داخلی در عرصه ساخت سازههای ساختمانی مبتنی بر متریال نوین و مقاوم در برابر زلزله شده است؟
تقوی: بیشتر مشکلاتی که در زمینه عدم بهکارگیری توانمندیهای متخصصان داخلی با آن مواجه هستیم، مربوط به حوزه «مدیریتی» است و برخلاف اینکه شرکتهای توانمند بسیاری در کشور داریم اما حمایتی از آنها صورت نمیگیرد؛ به عنوان مثال دکتر صائبی که از جمله فعالان عرصه فناوریهای نوین هستند و گواهی ثبت و تأییدیههای لازم در این حوزه را از امریکا دارند، در ایران تا چندی پیش موفق به أخذ تأییدیههای ساختوساز واحدهای مسکونی سبک و مقاوم در برابر زلزله نشدند.
مشکلی هم که بنده با 15 سال سابقه کار تحقیقاتی در عرصه فناوریهای نوین ساختوساز ساختمانی با آن مواجه هستم، این است که بعد از این همه سال فعالیت توانستم تأییدیه فنی از مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن دریافت کنم اما برای تمدید این تأییدیه به مشکل برخوردم.
خسرو تقوی؛ مدیرعامل شرکت دانشبنیان کی سیستم پارس
برای تمدید این تأییدیه به سطوح بالاتر کاری، باید 30 میلیون تومان هزینه آزمایشات جدید پرداخت کنم تا بعد از تست، تأییدیه صادر شود.
تغییر ضوابط مربوط به دانشبنیان شدن در معاونت علمی ریاست جمهوری!
تسنیم: با توجه به اینکه شرکت شما در زمره دانشبنیانها به حساب میآید چرا برای رفع مشکلات مالی خود به سراغ معاونت علمی ریاست جمهوری نرفتید؟
تقوی: اتفاقا به آنجا هم مراجعه کردم و گفتند تا زمانیکه دانشبنیان نشوید از تسهیلات و حمایتهای معاونت علمی ریاست جمهوری خبری نیست؛ در حالیکه ما ذاتا دانشبنیان هستیم اما با توجه به اینکه ضابطهای وجود دارد که میگوید شرکتها سه سال پس از تأسیس باید به سوددهی برسند تا بتوانند در دایره دانشبنیانها قرار گیرند، نتوانستیم این عنوان را کسب کنیم.
خوشبختانه این ضابطه (سوددهی پس از سه سال) را اخیرا حذف کردند و کار ما مجدداً در روال أخذ گواهی دانشبنیان قرار گرفت.
تسنیم: علاوه بر این امتیاز، شما در پارک علموفناوری دانشگاه تهران مستقر هستید، آیا از سمت مسئولان و مجریان پارک هم تسهیلاتی برای رفع مشکلات مالی شرکتهای مستقر در پارک ارائه نمیشود؟
تقوی: اجازه دهید پاسخ شما را اینطور بدهم؛ یکسری مؤسسات نظیر پارکهای علموفناوری و معاونت علمی ریاست جمهوری را داریم که تنها یک عنوان از آنها در جامعه مطرح است و محتوایی ندارند.
پارکهای علموفناوری باید حمایتهایی از شرکتهای مستقر در محیط خودشان داشته باشند و این موضوع را خودشان هم میدانند؛ حتی بند قانونی وجود دارد که باید شرکتها را مورد حمایت قرار دهند تا بعد از سه سال وارد مرحله سوددهی شوند اما این حمایتها را انجام نمیدهند؛ فقط انتظار دارند شرکتها پس از سه سال به سوددهی برسند.
پارکهای علموفناوری برای شرکتهای مستقر حمایتی ندارند
پارکهای علموفناوری هم ضوابط خاصی نظیر سه سال دوره رشد را دارند تا شرکتها به سوددهی برسند؛ این ضابطه در پارکها هنوز برداشته نشده و به همین خاطر شرکتهای بسیاری وارد این پارکها شده اما بخاطر همین ضعفها از پارک خارج میشوند.
سرعت تغییر و تحولات در این بخشها، لاکپشتی است در حالیکه باید بیش از این باشد.
تسنیم: در حادثه تلخ زلزله کرمانشاه شاهد تخریب بناهای مسکونی در گستره وسیعی بودیم؛ به همین منظور فوراً ستاد بحران و تمامی دستگاههای ذیربط بسیج شدند تا به بازسازی این اماکن تخریبشده بپردازند و سرپناهی برای خسارتدیدگان فراهم کنند؛ با توجه به اینکه سالهاست فعالان دانشبنیان کشور در حوزه ساختوساز خبر از دستیابی به تکنولوژیهای ضدزلزله یا مقاوم در برابر زلزله را میدهند، انتظار میرفت که نخستین مراجعات به سمت توانمندیهای موجوی کشور در حوزه سازههای نوین باشد و مسئولان دنبال راه چاره از سمت فعالان این بخش باشند؛ چه میزان مراجعه به شما که از فعالان حوزه پیشساخته مقاوم در برابر زلزله هستید، صورت گرفت و نحوه درخواستها به چه شکل بود؟
تقوی: متأسفانه زمانیکه زلزله رخ میدهد مسئولان کشور تحت جو قرار گرفته و رفتارهایی متناسب با همین شرایط را از خود بروز میدهند؛ فرضا اقدام به برگزاری سمینارها و همایشهایی میکنند که رفتهرفته با گذشت زمان رنگ باخته و مسئله به فراموشی سپرده میشود.
در حالیکه به عقیده من باید قبل از وقوع بحران به فکر چاره باشیم؛ ستاد بحران باید برنامههایی برای بحرانهای آینده کشور داشته باشد تا در زمان بروز دچار بینظمی و نگرانی نشود؛ طبیعتا همانطور که شما فرمودید، تماسهایی هم با بنده از طریق ستاد بحران حاصل شد اما صرفاً دنبال قیمت گرفتن بودند!
تسنیم: اینطور برداشت کردم که اصلا مسئولان و متولیان امر به دنبال جزئیات و راهکارهای خلاقانه و مبتنی بر دانش شما نبودند؛ درست است؟
تقوی: بله درست است؛ حتی اینطور میگویم که شاید نمیدانستند که ما دقیقا چه محصولات دانشبنیانی در حوزه سازه تولید کردهایم!
اما با این حال ما در توضیحات کارمان، گفتیم که سفت کاری دیوار، سقف و فندانسیون حرفه ماست و کارهای تکمیلی را باید با همکاری شرکتهای دیگر انجام دهیم.
تسنیم: نتیجه مذاکرات چه شد؟
تقوی: طبیعی است که چون دنبال قیمت بودند، توافقی حاصل نشد.
ستاد بحران فقط از ما قیمت گرفت!
البته این ضعف فقط در بدنه ستاد بحران مشاهده نمیشود بلکه در حال حاضر فرهنگ حاکم کشور شده و اغلب متولیان فقط به دنبال لیست قیمت و مقایسه رقمی هستند.
تسنیم: با توجه به اینکه میگویید مذاکره کنندگان با شما تنها به دنبال محصولی با قیمت پایین بودهاند چرا در نهایت به سراغ کانکس که بعضا 12 میلیون تومان هزینه در بر دارد، برای مناطق زلزلهزده رفتند و حاضر نشدند از طرح خانههای پیش ساخته سبک و مقاوم در برابر زلزله که براساس گزارشهای تسنیم میتوانست قیمتی به مراتب پایینتر از این داشته باشد، برای آن مناطق استفاده کنند؟
تقوی: شاید بخاطر این باشد که کانکس محصولی آماده است؛ اما توجیه اینکه چرا به سمت استفاده از این محصول رفتهاند را باید از خود مسئولان بپرسید؛ متأسفانه زمانیکه فعالیت ستاد بحران با وقوع زلزله، شروع میشود نمیتوان انتظاری بیش از این داشت؛ این نهاد باید پیش از وقوع بحران به فکر برنامههایش برای مواقع اضطرار باشد.
حتی به نظر من در حال حاضر هم باید مطالعات، نمونهسازی و اجرای پروژههای مقاوم در برابر زلزله را در دستور کارش قرار دهد تا اگر خدایی ناکرده بحران دیگری به وجود آمد حداقل، قیمت و مشخصات محصولات شرکتهای مختلف را داشته باشد و به سمت استفاده از مطلوبترین برود.
مسئولان بعد از تحقیق به کانکس رسیدند؟!
درباره موضوع کرمانشاه هم باید دید که مسئولان از چند شرکت استعلام گرفتهاند که نهایتا به گزینه کانکس رسیدهاند؟!
موضوعی که به قطع میتوان گفت این است، امکان اجرای پروژههای ساختوساز نوین با قابلیت مقاوم در برابر زلزله به صورت صددرصدی در کشور وجود دارد.
تسنیم: آقای اشرفی! نظر شما درباره چرایی عدم استفاده از توانمندیهای موجود کشور در حوزه سازههای نوین چیست؟
اشرفی: در بحث ساختمان، آئیننامه 2800 را داریم که تمامی شاخصهای سنجشی را در حد معیارهای سنگین لحاظ میکند تا به این واسطه میزان اشتباهات فردی در مقوله ساختوساز مسکن را به حداقل برساند!
نواقص در معیارهای سنجش مرکز تحقیقات مسکن
مثال دیگر اینکه در بحث بِتُن سبک گفته شده بتن باید 20 مگاپاسکال مقاومت داشته باشد اما من در پروژهای که تمامی تأییدیههای اروپا را دارد، نهایتا توانستم به یک مگاپاسکال برسم؛ بر همین اساس معیارسنجشی در مرکز تحقیقات مسکن برای این موضوع وجود ندارد و میگوید نهایتا زیر شش مگاپاسکال را نمیتواند اندازهگیری کند.
بنابراین طبیعی است با چنین اقداماتی فناوریهای نوین را با یک میزان سنجشی که اصلا به آن نمیخورد، اندازهگیری کرده و باعث فرار آن شده یا زمینه شکستش میشوند.
تسنیم: این آئیننامه را چطور میشود اصلاح کرد؟
اشرفی: این مسئله در حد ملی باید حل شود و مجلس شورای اسلامی باید تصمیم بگیرد که آئیننامه را تغییر دهد.
مجید اشرفی؛ سعادت عضو هیئت مدیره شرکت والاسپید
یک زمانی با مرکز تحقیقات مسکن بحثی داشتم مبنی بر اینکه اگر قرار است تأییدیه صادر کنید، حاضر هستم کل رزومه و استانداردهای جهانی را بیاورم روی میزتان، که در این صورت شما هم باید محصول من را تأییدیه بدهید؛ همچنین به آنها گفتم در صورت قبول این پیشنهاد اگر محصولات را آزمایش کردید باید همان اعداد و ارقامی که در آزمایشات به آن رسیدید را به عنوان معیار و ملاک برای بعد از آن هم لحاظ کنید.
جالب است بدانید، بنده یک تکنولوژی در زمینه ساختوساز را هشت سال پیش وارد کشور کردم که با مسائل مختلفی مواجه شد؛ برای عبور از مسائل به وجود آمده اقدام به راهاندازی یک مرکز تحقیقات مسکن با حضور تمامی دکتران مهندسی از قسمت سازه و معماری کردم تا نهایتا توانستم تأییدیه لازم را أخذ کنم.
اما جالبتر و عجیبتر اینکه وقتی مرکز تحقیقات مسکن به نتیجهای مشخص از آزمایشاتش میرسد، آن را وارد آئیننامه نمیکند تا از فردا معیارها و موازین مشخص و شفاف باشد.
لذا به همین بسنده میکنند که هر چه در آئیننامه گفته شده باید در محاسبات لحاظ شود.
تسنیم: یعنی تنها چالش شما این موضوع است؟
اشرفی: جالب است بدانید زمانیکه مسئولان و تصمیمگیران به برتر بودن محصولات فناورانه ما میرسند، این سؤال را میپرسند که آیا محصول شما از نمونههای سنتی ارزانتر است؟! این برای من سؤال است که چرا وقتی محصولی با استاندارد بینالمللی طراحی و تولید کردهام، باید قیمتی مشابه محصولات سنتی داشته باشد که در ایران همه از آن میترسند؟! اما با این حال همواره در برابر سؤالی که درباره قیمت از ما میشود حاضر شدیم از سود خود بزنیم و قیمت را پایینتر اعلام کنیم تا بتوانیم وارد پروژه شویم.
دلایل عدم رغبت بخش خصوصی به استفاده از سازههای دانشبنیان مقاوم در برابر زلزله
نورِ اعلا نور است وقتی تمامی مزیتهای محصولات ما را مشاهده میکنند اما باز هم به سمت محصولات سنتی میروند؛ خوب است بدانید گزارشی از زمان وقوع زلزله کرمانشاه دارم که وقتی در کسری از ثانیه برقها میرود، مردم گمان میکنند در "کارخانه شیشه" هستند.
وقتی مسکنی به شکل سنتی و غیر اصولی ساخته میشود، میتواند خطرآفرین باشد اما کسی جلوی اینگونه ساختوسازها را نمیگیرد.
از زیر کار در رفتن نظام مهندسی و شهرداری که متولیان نظارت بر کیفیت اجرای پروژهها هستند، منجر به فاجعه برای مسکنها در زمان وقوع زلزله میشود.
تسنیم: با تمام مزیتهایی که دستاوردهای شما در بخش سازههای فناورانه دارد، چرا بخش خصوصی رغبتی به استفاده از این متریال در ساختوسازهایش نشان نمیدهد؟
اشرفی: بخش خصوصی به چند دلیل از این محصولات استفاده نمیکند؛ یکی اینکه میگوید «امنیت اقتصادی ندارم و نمیدانم ساختمانی که برگرفته از این متریال است در آینده و پس از ساخت هم بازار خوبی برای فروش خواهد داشت یا مجبورم حاشیه سودم را پایین بیاورم تا به اصل سرمایهام برسم؟!»
دلیل دیگر هم به ضعف فرهنگی بر میگردد و سازندگان ساختمانها با توجه به اینکه نظارتی بر زیربنای پروژههایشان نیست، با ابتداییترین متریالها اقدام به ساخت سازه کرده اما رویِ کار را خوب میسازند.
به نظرم تا زمانیکه جرائم برای بستن کمربند سرنشینان خودرو وضع نشد، فرهنگ استفاده از این ابزار کاربردی هم در کشور فراگیر نشد؛ لذا به عقیده من برای اینکه فرهنگی را جا بیندازیم ابتدا باید از رأس و با فشار و بازرسیهای سختگیرانه، الزامی را به وجود آوریم.
تسنیم: درباره مزیت قیمتی محصول خود در مقایسه با نمونههای مشابه سنتی نگفتید!
شاید در عمل تفاوت قیمت محصول دیوار مقاوم در برابر زلزله من با دیوارهای معمولی 10 هزار تومان باشد که البته اگر قبل از استقرار اسکلت، معیارها با وزن دیوار ما محاسبه شود کلا هزینه دیوار ما مجانی تمام شود ولی به سمت استفاده از آن نمیآیند.
جالب است سازندگان حاضر نیستند 10 هزار تومان بیشتر برای دیوار استاندارد بپردازند اما در مرحله نازک کاری برای اینکه کاشی و سرامیک با تایل یک در یک متر بگیرند حاضر هستند، محصولی با قیمت 15 هزار تومان را به ارزش 500 هزار تومان خریداری کنند.
تسنیم: حال بفرمایید محاسن استفاده از دیوارهای توسعه یافته توسط شما چیست و چرا سازندگان بهتر است به سمت استفاده از آنها بیایند؟
اشرفی: طبیعتا از یک دیوار استاندارد در وهله اول انتظار داریم که مقاوم در برابر زلزلههای بزرگ هفت و هشت ریشتری باشد و محصولات ما هم این مزیت را دارد.
علاوه بر آن به واسطه سبک بودن، جرم ساختمان را بالا نمیبرد و از همین حیث شاخص عایق گرمایش را نیز پاس میکنند.
سفتکاری ساختمان در دو ماه!
از سوی دیگر عمده سازندگان برای ساخت یک سازه یک سال و نیم زمان نیاز دارند اما ما میتوانیم عمده مراحل سفت کاری را در عرض دو ماه انجام دهیم.
تسنیم: این کار را به چه نحوی انجام میدهید؟
اشرفی: فرض کنید در حال حاضر یک اکیپ دو نفره استادکار بخواهند متریال سنتی یا همان دیوارهای معمولی را اجرا کنند؛ این اکیپ نهایتا میتواند 30 متر در روز جلو برود و دیوار را بسازد اما دو نفر کارگر ساده که دو ساعت آموزشهای ما را دیده باشند، میتوانند روزی صد متر دیوار را اجرا کنند.
مجید اشرفی سعادت و آرش براتی؛ مدیر اجرایی شرکت والاسپید
تسنیم: اما با تمامی این توضیحات باز هم جای سؤال است که چرا بخش خصوصی برای ورود به استفاده از این متریالهای نوین تعلل میکند؟!
اشرفی: مشکل اصلی این است که سازندگان بخش خصوصی نمیدانند برای دریافت مجوز استفاده از این متریالها با چه کسی طرف هستند.
نقش آتشنشانی در عدم اجرای پروژههای دانشبنیان سازه!
فرض کنید وقتی سازهای به اتمام رسیده اما آتشنشانی دلش نخواهد مجوز برای صدور پایانکار صادر کند؛ با اینکه من توانستهام مجوز اصولی از مرکز تحقیقات مسکن برای تولیداتم دریافت کنم اما پیمانکاران زمانیکه به اصرار مالک پروژه برای دریافت مجوز به آتشنشانی مراجعه میکنند، این سازمان میگوید مشکلی برای ساخت وجود ندارد اما حاضر نمیشود همین موضوع را به شکل دستنوشته (مکتوب) ارائه کند.
قطعا با توجه به اینکه یکی از مدارک مورد نیاز برای صدور پایانکار، تأییدیه و گواهی آتشنشانی است مالکان و پیمانکاران این ریسک را نمیکنند که بعد از اجرای پروژه به سراغ أخذ آن بروند.
تسنیم: به نظر شما این نقیصه و مشکل را چه کسی باید حل کند؟
اشرفی: سازمان آتشنشانی به صورت ضمنی میگوید «استفاده از محصولاتی که تأییدیه مرکز تحقیقات مسکن را داشته باشد، مورد تأیید ماست» اما حاضر نیست این اظهاراتش را مکتوب کند و آن را به کارفرمایان یا پیمانکاران ارائه دهد تا با خیال راحت به اجرای پروژهشان بپردازند.
فقط نمیدانم چرا آتشنشانی درباره فروریختن ساختمان پلاسکو و آتش گرفتن ساختمان وزارت نیرو اظهارنظری نمیکند؟!؛ مگر در آن ساختمانها فناوریهای نوین به کار رفته بود که پایان کارشان صادر شده بود؟!
فعلا یکی از مشکلات و معضلات اصلی ما همین رویهای است که آتشنشانی در پیش گرفته و ممکن است حتی به برخی پروژهها پایانکار ندهد.
درخواست از سازمان آتشنشانی برای معرفی یک کارشناس تست محصول
طبیعی است من به عنوان تولیدکننده محصولی که ادعای مقاومت در برابر زلزله را دارد، حاضر نمیشوم تولیدی انجام دهم که برای مردم مشکل آفرین باشد؛ حتی از سازمان آتشنشانی درخواست کردهام تا یک کارشناس با هزینههای خودم جهت تست به خط تولید کارخانهام بفرستد تا از نزدیک در جریان امر تولید قرار گیرد و در نهایت هم برای این کار آئیننامه بنویسیم.
قرار بود برای ساخت دیوارهای یکی از هتلهای کشور با مقاومت 62 دسیبل در برابر صدا، پیش قدم شویم و با تأییدیههایی که از کشورهای اروپایی داشتیم این کار را ظرف سه ماه انجام دهیم اما هنوز بعد از گذشت یک سال و نیم نامهنگاری ما با آتشنشانی به نتیجهای نرسیده است.
تسنیم: پس با این حساب که برای اجرای پروژههای مبتنی بر فناوریهای نوین در شهر با معضلاتی از این دست مواجه هستید، میتوان گفت عملا انگیزهای برای ادامه کار ندارید؟
اشرفی: قطعا خیر؛ با توجه به اینکه تفکر برخی کارفرمایان این است که خودمان چارهای میاندیشیم و ریسکش را میپذیریم، توانستهایم خط تولیدمان را سر پا نگه داریم.
اما طبیعی است با توجه به اینکه 200 میلیون تومان حقوق کارمند و پرسنل را از جیب میدهم و همواره با این مشکلات مواجه هستم، انگیزهام به نسبت سالهای قبل کاهش یافته و بالاخره من هم تا یک جایی میتوانم از جیب خرج کنم و بعد از آن ممکن است در بنبست قرار گیرم.
کمترین خسارت در زلزله کرمانشاه برای مسکنهای مهر!
بگذارید نکتهای را خدمت شما بگویم؛ هر اتفاقی که بعد از وقوع زلزله در کرمانشاه افتاد نشأت گرفته از وال پست بود؛ اگر در تصاویر دقت کرده باشید دیوارها از وسط تخریب شده است.
اینکه برخی افراد از میزان تخریب بالای ساختمانهای مسکن مهر این استان در وقوع زلزله میگویند ناصحیح است؛ درست است که دیوارهای این پروژه تخریب شده اما وقتی ساختمانهای کناری مسکنهای مهر را که دیوارهایشان سالم مانده، نگاه میکنیم متوجه پیچخوردگی اسکلتشان میشویم که به نقطه بحرانی رسیده است.
فقط نمیدانم شهرداریها الآن کجا هستند تا بگویند تمامی سازندگان از فردا باید وال پست را رعایت کنند تا در صورت وقوع حادثه، سفالها به بیرون نریزد.
به نظرم با یک هشتم مبلغی (30 میلیارد تومان از 240 میلیارد)که بنیاد مسکن به یکی از نهادها برای ساخت مسکن در این نقاط داد، باید بابت نظارتها خرج کنیم تا اگر این اتفاق دوباره افتاد شاهد این میزان تخریب نباشیم و نهایت مانند کشور لرزهخیز ژاپن 10 نفر کشته شوند.
تست لگدی از سازههای مقاوم در برابر زلزله توسط مسئولان اجرایی کشور!
تسنیم: تا حالا اتفاق افتاده که مسئولی تقاضای شما برای ساخت دیوارهای مبتنی بر فناوریهای نوین را بدون هیچگونه چالشی بپذیرد؟
اشرفی: این اتفاق در کشورهای خارجی نظیر ترکمنستان افتاده است؛ وقتی در آنجا میگوییم که دیوارهای ما تأییدیههای اروپا را أخذ کرده دیگر مانعی در پیش پایمان نیست و میتوانیم فعالیتهایمان را انجام دهیم.
اما در کشور خودمان محصولی را با تمامی تأییدیهها معرفی میکنیم که حتی در 29 کشور دنیا برای بخشهای مهم و عمومی نظیر فرودگاه، کتابخانه و... استفاده شده است، نهایتا یک مدیر میگوید سازه را درست کنید و بنده یک تست لگدی بگیرم.
این ادبیات که ممکن است خندهدار باشد برای ما اتفاق افتاد؛ ما در مملکتی هستیم که تفکر تست لگدی در بین مدیران آن وجود دارد.
ادامه این گزارش که چالشها و موانع جدیتر پیشروی توسعه محصولات دانشبنیان ساختمانی میپردازد به زودی در گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا و در حوزه علمی منتشر خواهد شد.
گفتوگو از مجید هدایتی نسب و جابر سعادتی صدر
ارسال نظر