تاثیر روماتیسم بر رابطه زناشویی
روماتیسم اصطلاحی است که عامه مردم برای توصیف درد اندام های حرکتی به کار می برند، اما پزشکان و متخصصان، از اصطلاحات تخصصی تری برای توصیف اندامی که درد می کند، استفاده می کنند
سلامت:(روماتیسم مفصلی)، تب روماتیسمی(روماتیسم قلبی)، لوپوس(بروز التهاب در بافت های مختلف بدن)، اسپوندیلیت آنکیلوزان(جوش خوردن مهره ها در ستون فقرات) و… اما شایع ترین آنها همان روماتیسم مفصلی است و عمدتا اصطلاح روماتیسم نیز برای همین مورد کاربرد بیشتری پیدا کرده است. در این مبحثنیز اصطلاح روماتیسم در معنای کلی آن استفاده می شود.
روماتیسم، بیماری ای مزمن است که علاوه بر اینکه درد زیادی دارد، باعثناتوانی فیزیکی فرد مبتلا می شود. خود درد، به تنهایی عامل مهمی برای کاهش فعالیت جنسی است. صمیمیت، روابط عاطفی و روابط زناشویی بخش مهمی از زندگی هر فرد را تشکیل می دهد. وجود بیماری ای مانند روماتیسم با مشکلات فیزیکی و روان شناختی ای که دارد، می تواند مانعی مهم بر سر راه داشتن زندگی جنسی سالم و رضایت بخش شود.
روماتیسم علائم فیزیکی و روان شناختی متعددی دارد؛ درد، سفت شدن عضلات، خستگی، محدودیت در تحرک و فعالیت، کاهش انرژی و به تبع شکل گیری مشکلات خلقی و بروز علائم افسردگی و… از علائم اصلی این بیماری هستند که البته ممکن است سطوح مختلفی داشته باشند. این علائم هر کدام به تنهایی یا همراه یکدیگر بر توانایی و میل فرد برای داشتن روابط زناشویی تاثیر منفی می گذارند و باعثمی شوند فرد نتواند روابط رضایت بخشی را تجربه کند. تاثیری که روماتیسم بر عملکرد فیزیکی و اجتماعی می گذارد، می تواند باعثشکل گیری اضطراب و افسردگی، مشکلات ارتباطی و تغییراتی در نقش های خانوادگی و اجتماعی شود. این مسائل می تواند مشکلاتی در روابط عاطفی و صمیمانه فرد هم ایجاد کند. در مطالعه های متعددی که انجام شده است، افراد مبتلا به روماتیسم، عمده ترین دلایلی که باعثبروز مشکلاتی در روابط عاطفی و صمیمانه آنها شده است، این گونه بیان کرده اند: وقفه در انجام فعالیت های روزانه و اجتماعی، ناتوانی برای برقراری روابط زناشویی به دلیل درد، خستگی و کاهش انرژی، یکطرفه شدن روابط عاطفی و به هم خوردن تعادل رابطه، تغییرات هیجانی و خلقی ناشی از علائم بیماری و مسائل و مشکلات مالی به دلیل هزینه های درمان. این مشکلات جسمی و روانی می توانند به این اختلالات جنسی بینجامند. کاهش چشمگیر احساس جذابیت جنسی و در نتیجه کاهش عزت نفس جنسی، کاهش میل و رضایت جنسی، مشکل در برانگیختگی جنسی، کاهش جریان گردش خون و مشکلاتی در نعوظ، افزایش حساسیت نسبت به لمس، کاهش حرکات جنسی، خشک شدن واژن و ناتوانی در رسیدن به ارگاسم یا کاهش تجربه ارگاسم.
علائم بیماری، از جمله درد، خستگی، کاهش توانایی در حرکت، اضطراب، خلق پایین، مشکل در روابط زناشویی و… همگی باعثکاهش روابط بین فردی زوج و احتمالا بروز مشکلات و تعارض های بین فردی می شود، بنابراین باید تلاش کرد ضمن توجه به شرایط خاص بیمار، روابط عاطفی و صمیمانه نیز در شکلی معقول و مناسب روال عادی خود را داشته باشد.
کنار آمدن با بیماری
با توجه به شدت بیماری، فعالیت جنسی فرد مبتلا محدود خواهد شد و حتی برخی حرکت های ساده در برقراری رابطه ممکن است باعثخستگی و ناراحتی او شود بنابراین لازم است زوج در قدم اول در مورد نوع روابط خود و فراوانی و شدت آن با هم به توافق برسند و چارچوب مناسبی از انتظارها و خواسته های خود تعیین کنند. لازم است آنها با توجه به شدت علائم بیماری و با مشورت پزشک، شدت خاصی از رفتارهای جنسی را تعیین و سعی کنند این رفتارها را سطح بندی کنند؛ مثلا باید بدانند داشتن رابطه، الزاما به معنای انجام حرکت هایی برای رسیدن به ارگاسم نیست، بلکه می تواند شامل دامنه متنوعی از رفتارهای مختلف مانند بوسیدن، نوازش، در آغوش گرفتن و… شود. برخی از این رفتارها می تواند برای فرد با حداقل درد و ناراحتی همراه باشد بنابراین لازم است این رفتارها شناسایی شوند. زوج باید تلاش کنند رویکردهایی را در روابط زناشویی خود اتخاذ کنند که شامل حرکت های ملایم تر و با فواصل زمانی باشد تا فرد بیمار در صورت نیاز بتواند استراحت کوتاهی داشته باشد یا کمترین فشار را تحمل کند بنابراین لازم است روش های جدیدی را برای این کار در پیش بگیرند و برای غلبه بر مشکلات و موانع به یکدیگر بگویند چه چیزی برای آنها لذت بخش است و چه چیزی ممکن است باعثناراحتی شان شود.
تاثیر بیماری بر تصویر ذهنی بدن
هرچند روماتیسم به ندرت بر اندام های جنسی تاثیر می گذارد، اما تاثیرات فیزیکی ناشی از بیماری بر سایر ارگان های بدن ممکن است باعثشود فرد تصویر بدنی ضعیفی از خود پیدا کند، در نتیجه عزت نفس جنسی اش ضعیف شود و دیگر خود را از نظر جنسی جذاب نداند. از طرفی، ترس از درد و آسیب فیزیکی باعثایجاد اضطراب در وی می شود و نمی تواند آرامش لازم را حین رابطه زناشویی داشته باشد. عمدتا مبتلایان به این بیماری مضطرب هستند و نمی توانند از رابطه شان لذت ببرند، بنابراین لازم است برای رفع و کاهش علائم استرس و اضطراب، تحت درمان قراربگیرند و با پزشک خود مشورت کنند. لازم است زوج ها در این ارتباط حمایت عاطفی بالایی از هم داشته باشند و به همدیگر اعتماد لازم را بدهند. بهترین پیشنهاد این است که صادقانه در مورد نگرانی ها، مسائل عاطفی و مشکلات خود با یکدیگر صحبت و ترس ها و نگرانی های خود را بیان کنند. البته به هیچ وجه نباید همدیگر را سرزنش کنند. صحبت درباره مشکلات و نگرانی ها باعثمی شود بتوانند به طرف مقابل این فرصت را بدهند که نقش حمایتی خود را خوب ایفا کند. البته زوج باید دقت داشته باشند نگرانی ها، ترس ها و مشکلات آنها به دلیل بیماری یکی از آنهاست نه به علت نوع رفتار هایشان. در نتیجه لازم است در مورد صحبت های یکدیگر قضاوت نکنند و سعی کنند فقط شنونده و حمایتگر خوبی باشند و برای مشکلات به دنبال راه حل. در چنین شرایطی مشورت با پزشک یا متخصصان سلامت روان می تواند بسیار کمک کننده باشد.
به یکدیگر کمک کنید
بهزیستی هیجانی و حمایت اجتماعی و عاطفی نقش مهمی در بهبود زندگی جنسی افراد مبتلا به روماتیسم دارد بنابراین زوج باید بتوانند برنامه ریزی مناسبی برای افزایش بهزیستی و حمایت عاطفی خود داشته باشند و لازم است رویکردهایی را برای داشتن روابط عاطفی و صمیمانه و حداکثر حمایت عاطفی از یکدیگر داشته باشند و به افزایش کیفیت زندگی جنسی و عاطفی خود کمک کنند.
همانطور که بیان شد، بهترین روش در ابتدا گفت وگو درباره مسائل و مشکلات، انتظارها و خواسته هاست و سپس داشتن برنامه زمانی مناسب برای برقراری روابط زناشویی. با توجه به اینکه فرد مبتلا به روماتیسم مشکلات فیزیکی و درد زیادی را تحمل می کند، روابط زناشویی باید زمانی برقرار شود که فرد حداقل درد را داشته باشد و برای افزایش حمایت عاطفی از وی می توان درد را سطح بندی کرد. به این معنا که طبق توافق زوج، رابطه زناشویی را ابتدا در شرایطی آغاز کرد که فرد حداقل درد را دارد و البته در مدت زمان اندک، سپس این رابطه را از نظر زمانی طولانی تر یا فرصتی برای فرد فراهم کرد که بتواند حین این کار، استراحت کوتاهی داشته باشد. برای بهتر شدن رابطه زناشویی انجام برخی امور می تواند کمک کننده باشد؛ چرت کوتاه قبل از رابطه زناشویی، حمام آب گرم یا استفاده از ماساژور برای کاهش سفتی عضلات و در صورت امکان استفاده از سونا، تنظیم زمان استفاده از داروها برای افزایش حداکثر آرامش در زمان رابطه زناشویی، استفاده از ماساژ و تکنیک های آرام سازی پیش از فعالیت جنسی و در مرحله پیش نوازش، استفاده از بالش های طبی و حرکات آهسته به منظور حفظ انرژی.
خانم های مبتلا بخوانند
خانم هایی که مبتلا به روماتیسم هستند، ممکن است دچار خشکی واژن شوند و در نتیجه رابطه زناشویی برای آنها دردناک باشد. استفاده از ژل های کمک آمیزشی در این ارتباط می تواند کمک کننده باشد. شرایطی که فرد در آن قرار می گیرد، با وجود تمام وجوه اشتراک، در نوع خود منحصربفرد است و آنچه گفته می شود، ممکن است برای همه افراد کاربردی نباشد بنابراین بهترین راه، مشورت با روان پزشک و متخصصان سلامت جنسی است.
۵ توصیه مرتبط با سلامت جنسی به مبتلایان روماتیسم
رعایت این نکته ها می تواند سازنده و کمک کننده باشد:
گفت وگوی صادقانه زوج درباره احساسات، امیال و خواسته ها، مشکلات و نیازهای زناشویی.
تعریف مجدد روابط زناشویی با توجه به شیوه های جدید، تکنیک های متفاوت و وسایل کمکی.
موکول کردن روابط زناشویی به زمان هایی که فرد در حالت آرامش است. در صورت مصرف داروها حداقل ۳۰ دقیقه قبل از رابطه زناشویی.
استفاده از حمام آب گرم، سونا یا ماساژور و تکنیک هایی نظیر آرام سازی.
ذهنیت، طرز فکر و نگرش های فرد و طریقه استفاده از آنها مهم ترین عناصر در یک رابطه زناشویی به شمار می روند.
نکته ای درباره عوارض داروهای روماتیسم
بسیاری از بیماران می خواهند بدانند آیا داروهایی که مصرف می کنند، می تواند باعثبروز مشکلات جنسی در آنها شود؟ واقعیت این است که تاکنون هیچ شواهد محکمی مبنی بر اینکه داروهای درمان روماتیسم می توانند بر عملکرد جنسی تاثیر منفی داشته باشند، پیدا نشده است. البته در پاره ای موارد افرادی که داروهایی مانند متوتروکسات، سولفاسالازین و هیدروکی کلوروکین مصرف می کنند، مشکلاتی در ارتباط با نعوظ گزارش داده اند. سایر داروها نیز ممکن است روی میل جنسی تاثیر داشته باشند؛ مانند دیکلوفناک و ناپروکسن.
روماتیسم، بیماری ای مزمن است که علاوه بر اینکه درد زیادی دارد، باعثناتوانی فیزیکی فرد مبتلا می شود. خود درد، به تنهایی عامل مهمی برای کاهش فعالیت جنسی است. صمیمیت، روابط عاطفی و روابط زناشویی بخش مهمی از زندگی هر فرد را تشکیل می دهد. وجود بیماری ای مانند روماتیسم با مشکلات فیزیکی و روان شناختی ای که دارد، می تواند مانعی مهم بر سر راه داشتن زندگی جنسی سالم و رضایت بخش شود.
روماتیسم علائم فیزیکی و روان شناختی متعددی دارد؛ درد، سفت شدن عضلات، خستگی، محدودیت در تحرک و فعالیت، کاهش انرژی و به تبع شکل گیری مشکلات خلقی و بروز علائم افسردگی و… از علائم اصلی این بیماری هستند که البته ممکن است سطوح مختلفی داشته باشند. این علائم هر کدام به تنهایی یا همراه یکدیگر بر توانایی و میل فرد برای داشتن روابط زناشویی تاثیر منفی می گذارند و باعثمی شوند فرد نتواند روابط رضایت بخشی را تجربه کند. تاثیری که روماتیسم بر عملکرد فیزیکی و اجتماعی می گذارد، می تواند باعثشکل گیری اضطراب و افسردگی، مشکلات ارتباطی و تغییراتی در نقش های خانوادگی و اجتماعی شود. این مسائل می تواند مشکلاتی در روابط عاطفی و صمیمانه فرد هم ایجاد کند. در مطالعه های متعددی که انجام شده است، افراد مبتلا به روماتیسم، عمده ترین دلایلی که باعثبروز مشکلاتی در روابط عاطفی و صمیمانه آنها شده است، این گونه بیان کرده اند: وقفه در انجام فعالیت های روزانه و اجتماعی، ناتوانی برای برقراری روابط زناشویی به دلیل درد، خستگی و کاهش انرژی، یکطرفه شدن روابط عاطفی و به هم خوردن تعادل رابطه، تغییرات هیجانی و خلقی ناشی از علائم بیماری و مسائل و مشکلات مالی به دلیل هزینه های درمان. این مشکلات جسمی و روانی می توانند به این اختلالات جنسی بینجامند. کاهش چشمگیر احساس جذابیت جنسی و در نتیجه کاهش عزت نفس جنسی، کاهش میل و رضایت جنسی، مشکل در برانگیختگی جنسی، کاهش جریان گردش خون و مشکلاتی در نعوظ، افزایش حساسیت نسبت به لمس، کاهش حرکات جنسی، خشک شدن واژن و ناتوانی در رسیدن به ارگاسم یا کاهش تجربه ارگاسم.
علائم بیماری، از جمله درد، خستگی، کاهش توانایی در حرکت، اضطراب، خلق پایین، مشکل در روابط زناشویی و… همگی باعثکاهش روابط بین فردی زوج و احتمالا بروز مشکلات و تعارض های بین فردی می شود، بنابراین باید تلاش کرد ضمن توجه به شرایط خاص بیمار، روابط عاطفی و صمیمانه نیز در شکلی معقول و مناسب روال عادی خود را داشته باشد.
کنار آمدن با بیماری
با توجه به شدت بیماری، فعالیت جنسی فرد مبتلا محدود خواهد شد و حتی برخی حرکت های ساده در برقراری رابطه ممکن است باعثخستگی و ناراحتی او شود بنابراین لازم است زوج در قدم اول در مورد نوع روابط خود و فراوانی و شدت آن با هم به توافق برسند و چارچوب مناسبی از انتظارها و خواسته های خود تعیین کنند. لازم است آنها با توجه به شدت علائم بیماری و با مشورت پزشک، شدت خاصی از رفتارهای جنسی را تعیین و سعی کنند این رفتارها را سطح بندی کنند؛ مثلا باید بدانند داشتن رابطه، الزاما به معنای انجام حرکت هایی برای رسیدن به ارگاسم نیست، بلکه می تواند شامل دامنه متنوعی از رفتارهای مختلف مانند بوسیدن، نوازش، در آغوش گرفتن و… شود. برخی از این رفتارها می تواند برای فرد با حداقل درد و ناراحتی همراه باشد بنابراین لازم است این رفتارها شناسایی شوند. زوج باید تلاش کنند رویکردهایی را در روابط زناشویی خود اتخاذ کنند که شامل حرکت های ملایم تر و با فواصل زمانی باشد تا فرد بیمار در صورت نیاز بتواند استراحت کوتاهی داشته باشد یا کمترین فشار را تحمل کند بنابراین لازم است روش های جدیدی را برای این کار در پیش بگیرند و برای غلبه بر مشکلات و موانع به یکدیگر بگویند چه چیزی برای آنها لذت بخش است و چه چیزی ممکن است باعثناراحتی شان شود.
تاثیر بیماری بر تصویر ذهنی بدن
هرچند روماتیسم به ندرت بر اندام های جنسی تاثیر می گذارد، اما تاثیرات فیزیکی ناشی از بیماری بر سایر ارگان های بدن ممکن است باعثشود فرد تصویر بدنی ضعیفی از خود پیدا کند، در نتیجه عزت نفس جنسی اش ضعیف شود و دیگر خود را از نظر جنسی جذاب نداند. از طرفی، ترس از درد و آسیب فیزیکی باعثایجاد اضطراب در وی می شود و نمی تواند آرامش لازم را حین رابطه زناشویی داشته باشد. عمدتا مبتلایان به این بیماری مضطرب هستند و نمی توانند از رابطه شان لذت ببرند، بنابراین لازم است برای رفع و کاهش علائم استرس و اضطراب، تحت درمان قراربگیرند و با پزشک خود مشورت کنند. لازم است زوج ها در این ارتباط حمایت عاطفی بالایی از هم داشته باشند و به همدیگر اعتماد لازم را بدهند. بهترین پیشنهاد این است که صادقانه در مورد نگرانی ها، مسائل عاطفی و مشکلات خود با یکدیگر صحبت و ترس ها و نگرانی های خود را بیان کنند. البته به هیچ وجه نباید همدیگر را سرزنش کنند. صحبت درباره مشکلات و نگرانی ها باعثمی شود بتوانند به طرف مقابل این فرصت را بدهند که نقش حمایتی خود را خوب ایفا کند. البته زوج باید دقت داشته باشند نگرانی ها، ترس ها و مشکلات آنها به دلیل بیماری یکی از آنهاست نه به علت نوع رفتار هایشان. در نتیجه لازم است در مورد صحبت های یکدیگر قضاوت نکنند و سعی کنند فقط شنونده و حمایتگر خوبی باشند و برای مشکلات به دنبال راه حل. در چنین شرایطی مشورت با پزشک یا متخصصان سلامت روان می تواند بسیار کمک کننده باشد.
به یکدیگر کمک کنید
بهزیستی هیجانی و حمایت اجتماعی و عاطفی نقش مهمی در بهبود زندگی جنسی افراد مبتلا به روماتیسم دارد بنابراین زوج باید بتوانند برنامه ریزی مناسبی برای افزایش بهزیستی و حمایت عاطفی خود داشته باشند و لازم است رویکردهایی را برای داشتن روابط عاطفی و صمیمانه و حداکثر حمایت عاطفی از یکدیگر داشته باشند و به افزایش کیفیت زندگی جنسی و عاطفی خود کمک کنند.
همانطور که بیان شد، بهترین روش در ابتدا گفت وگو درباره مسائل و مشکلات، انتظارها و خواسته هاست و سپس داشتن برنامه زمانی مناسب برای برقراری روابط زناشویی. با توجه به اینکه فرد مبتلا به روماتیسم مشکلات فیزیکی و درد زیادی را تحمل می کند، روابط زناشویی باید زمانی برقرار شود که فرد حداقل درد را داشته باشد و برای افزایش حمایت عاطفی از وی می توان درد را سطح بندی کرد. به این معنا که طبق توافق زوج، رابطه زناشویی را ابتدا در شرایطی آغاز کرد که فرد حداقل درد را دارد و البته در مدت زمان اندک، سپس این رابطه را از نظر زمانی طولانی تر یا فرصتی برای فرد فراهم کرد که بتواند حین این کار، استراحت کوتاهی داشته باشد. برای بهتر شدن رابطه زناشویی انجام برخی امور می تواند کمک کننده باشد؛ چرت کوتاه قبل از رابطه زناشویی، حمام آب گرم یا استفاده از ماساژور برای کاهش سفتی عضلات و در صورت امکان استفاده از سونا، تنظیم زمان استفاده از داروها برای افزایش حداکثر آرامش در زمان رابطه زناشویی، استفاده از ماساژ و تکنیک های آرام سازی پیش از فعالیت جنسی و در مرحله پیش نوازش، استفاده از بالش های طبی و حرکات آهسته به منظور حفظ انرژی.
خانم های مبتلا بخوانند
خانم هایی که مبتلا به روماتیسم هستند، ممکن است دچار خشکی واژن شوند و در نتیجه رابطه زناشویی برای آنها دردناک باشد. استفاده از ژل های کمک آمیزشی در این ارتباط می تواند کمک کننده باشد. شرایطی که فرد در آن قرار می گیرد، با وجود تمام وجوه اشتراک، در نوع خود منحصربفرد است و آنچه گفته می شود، ممکن است برای همه افراد کاربردی نباشد بنابراین بهترین راه، مشورت با روان پزشک و متخصصان سلامت جنسی است.
۵ توصیه مرتبط با سلامت جنسی به مبتلایان روماتیسم
رعایت این نکته ها می تواند سازنده و کمک کننده باشد:
گفت وگوی صادقانه زوج درباره احساسات، امیال و خواسته ها، مشکلات و نیازهای زناشویی.
تعریف مجدد روابط زناشویی با توجه به شیوه های جدید، تکنیک های متفاوت و وسایل کمکی.
موکول کردن روابط زناشویی به زمان هایی که فرد در حالت آرامش است. در صورت مصرف داروها حداقل ۳۰ دقیقه قبل از رابطه زناشویی.
استفاده از حمام آب گرم، سونا یا ماساژور و تکنیک هایی نظیر آرام سازی.
ذهنیت، طرز فکر و نگرش های فرد و طریقه استفاده از آنها مهم ترین عناصر در یک رابطه زناشویی به شمار می روند.
نکته ای درباره عوارض داروهای روماتیسم
بسیاری از بیماران می خواهند بدانند آیا داروهایی که مصرف می کنند، می تواند باعثبروز مشکلات جنسی در آنها شود؟ واقعیت این است که تاکنون هیچ شواهد محکمی مبنی بر اینکه داروهای درمان روماتیسم می توانند بر عملکرد جنسی تاثیر منفی داشته باشند، پیدا نشده است. البته در پاره ای موارد افرادی که داروهایی مانند متوتروکسات، سولفاسالازین و هیدروکی کلوروکین مصرف می کنند، مشکلاتی در ارتباط با نعوظ گزارش داده اند. سایر داروها نیز ممکن است روی میل جنسی تاثیر داشته باشند؛ مانند دیکلوفناک و ناپروکسن.
ارسال نظر