سریال "حضرت موسی" به پیش‌تولید رسید
بیوگرافی ابراهیم حاتمی کیا + جزئیات سریال حضرت موسی
« بیوگرافی ابراهیم حاتمی کیا »
ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس، تدوینگر و بازیگر سینما، ۱ مهر سال ۱۳۴۰ در شهر تهران متولد شد. نتیجه ازدواج او با سیما حاتمی کیا سه فرزند به نام های نیره، یوسف، اسماعیل است. باورها و اعتقادات مذهبی خانواده مانع از تماشای تلویزیون و رفتن او به سینما می شد و همین کمبود ، عطش او را تشدید کرد. آزادی دوران جوانی و مصادف شدن با انقلاب اسلامی دو عاملی بود که او را به سوی سینما هدایت کرد.
وی فارغ التحصیل رشته فیلمنامه نویسی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر است.او سال ۱۳۶۴ اولین اثر سینمایی خود با نام هویت، را ساخت و پا بر عرصه هنر گذشت. او برای ساخت فیلم آژانس شیشه‌ای جایزه بهترین فیلمنامه و کارگردانی را از شانزدهمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.حاتمی کیا تاکنون سه بار برای فیلم‌های آژانس شیشه‌ای، به رنگ ارغوان و به وقت شام موفق به کسب سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره فیلم فجر شده‌است. همچنین وی برای فیلم ربان قرمز نامزد جایزه صدف طلایی جشنواره فیلم سن‌سباستین شد. در سال ۱۳۹۳ حاتمی کیا یکی از نه سینماگری بود که نشان افتخار جهادگر عرصه فرهنگ و هنر برای یک عمر فعالیت دریافت کرد. حاتمی کیا در رأی‌گیری از ۵۵ فیلم‌شناس ایرانی به سال ۱۳۸۱ به عنوان یکی از ده فیلم‌ساز برتر تاریخ سینمای ایران شناخته شد و همچنین در نظرسنجی از ۴۳ منتقد برای بهترین کارگردانان پس از انقلاب جزء پنج فیلم‌ساز اول قرار گرفت.
« از پاسداری تا فیلمسازی »
حاتمی کیا در جنگ بعنوان پاسدار عکاس حضور داشت.
در سال 1364 وقتی 24 ساله بود، نخست فیلم بلند خود را با نام هویت برای شبکه دو ساخت، او ابتدا کارگردانی می کرد اما دستی در نوشتن نداشت.
« شهرت »
حاتمی کیا در سال 1372 با فیلم از کرخه تا راین با فروش 42میلیون در گیشه مواجه شد. او سپس با فیلم آژانس شیشه ای در سال 1376 و به رنگ ارغوان در سال 1383 به اوج رسید.
« ویژگی و سبک »
بیشتر آثار حاتمی کیا رابطه کم‌رنگ یا پررنگی با جنگ ایران و عراق دارد. آثار او دارای نمادها و استعارههای گوناگون است. در بیشتر آثار حاتمی‌کیا عنصر پلاک به عنوان نماد هویت حضور دارد. حاتمی کیا به عنوان یک سینماگر مؤلف، معتقد به عقیده شخصی و نگاه سینمایی خودش است. نگاه به هویت ملی و اعتقاد فردی در آثار وی به چشم می‌خورد. حاتمی کیا سعی کرده‌است در آثار خود در کنار آرمان‌گرایی از واقعیت‌ها نیز فاصله نگیرد. دریچه عرفان و نقد نیز در آثار وی مشهود است.
وی فعالیت های سینمایی اش را از سال 1359 با نوشتن فیلم نامه و کارگردانی فیلم های کوتاه در فضای جبهه و جنگ شروع کرد.
او که به خوبی ارزش های بیانی این رسانه تصویری و قابلیت های آن در انتقال آشکار و در عین حال عمیق احساسات را دریافته بود در پی آن برآمد که همه آنچه را که از ناجوان مردی این جنگ تحمیلی و قهرمانی ها و تلاش های مردان شجاع ایرانی در میدان جنگ دیده بود با این زبان بیان کند. او با تجربه ای که در ساخت چند فیلم مستند در جنگ به دست آورده بود و استعداد و مهارتی که از آن بهره مند بود موقعیت را برای فیلم سازی خود به وجود آورد.
« علایق شخصی و گرایش های سیاسی »
وی به جز حمایت رسمی از سید محمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری در سال 1376 تاکنون از هیچ جناح و گروه یا جریان خاصی حمایت نکرده است.
« افتخارات و جوایز »
-برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم مستند از سومین جشنواره فیلم فجر تهران 1363 برای فیلم کوتاه «صراط»
-جایزه ویژه هیات داوران در هفتمین جشنواره فیلم فجر تهران 1367 برای فیلم «دیده بان»
-جایزه بهترین فیلمنامه و فیلم از هشتمین جشنواره فیلم فجر تهران 1368 برای فیلم «مهاجر»
-جایزه بهترین فیلم از یازدهمین جشنواره فیلم فجر تهران 1371 برای فیلم «از کرخه تا راین» جایزه بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه و -بهترین کارگردانی از شانزدهمین جشنواره فیلم فجر تهران 1376 برای فیلم «آژانس شیشه ای»
-بهترین کارگردانی بخش بین الملل هفدهمین جشنواره فیلم فجر تهران 1377 برای فیلم «روبان قرمز» و …
-جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم به وقت شام
« فیلم شناسی »
- نویسنده و کارگردان:
دعوت (1386)
سریال حلقه سبز (1385)
به نام پدر (1385)
به رنگ ارغوان (1383)
سریال خاک سرخ (1378 تا 1381)
ارتفاع پست (1380)
موج مرده (1379)
روبان قرمز (1377)
آژانس شیشه ای (1376)
بوی پیراهن یوسف (1374)
برج مینو (1374)
خاکستر سبز (1372)
از کرخه تا راین (1371)
وصل نیکان (1370)
مهاجر (1368)
دیده بان (1367)
هویت (1365)
طوق سرخ (فیلم کوتاه 1364)
کوردلان (فیلم کوتاه 1364)
تربت (فیلم کوتاه 1363)
صراط (فیلم کوتاه 1363)
- نویسندگی: اسکادران عشق
- تهیه کننده: توهم (1364)
- دستیار فیلمبردار: توهم (1364)
- تدوین کننده: به رنگ ارغوان (1383)
- مشاور کارگردان:
همه زنده بودند (۱۳۸۸)
حس پنهان (۱۳۸۵)
تهیه کننده:
به نام پدر (۱۳۸۴)
عبور (۱۳۶۷)
« نخستین فیلم بلند حاتمی کیا »
در سال 1364 نخستین فیلم بلند خود را به نام هویت ساخت. او این فیلم را برای شبکه دوم سیما ساخت. هویت به مسائل اجتماعی روز آن زمان و جریانات پر تب و تاب سیاسی سال های اولیه انقلاب می پرداخت و می کوشید تصویری واقع گرایانه از گرایشات سیاسی آن دوران پر آشوب ارائه دهد. اما برخی این فیلم را یک سو نگر و جانب دارانه تلقی کردند و این فیلم را نپسندیدند. با این وجود هویت فیلمی بود که نشان از ظهور فیلم سازی با افکار نو و دیدگاهی اجتماعی می داد.
« دیده بان؛ دومین فیلم سینمایی »
وی در دومین تجربه سینمایی خود فیلم دیده بان (1367) را ساخت. دیده بان یکی از فیلم های خوب جنگی ایران است. با وجود اینکه به نظر می رسد این فیلم ، فیلم تجربه گرایانه ای بود اما نشان می داد که حاتمی کیا احاطه بیشتری بر عناصر و دست افزار های سینمایی پیدا کرده. تجارب حاتمی کیا در این فیلم ارزشمند بودند و او را برای خلق آثار بعدی اش که همگی بر گرفته از جنگ و تبعات آن بودند یاری دادند.
« مهاجر »
فیلم بعدی حاتمی کیا ، مهاجر ( 1368) ، یکی از بهترین ، شاخص ترین و مهم ترین دستاورد سینمای جنگی ایران است. مهاجر چه از جهت ساختار تکنیکی و چه از نقطه نظر ارزش های مظمونی بسیار پخته تر است و بیش از آنکه تجربه سوم یک فیلم ساز جوان به نظر بیاید ، اثر یک فیلم ساز کهنه کار را نشان می دهد.
« وصل نیکان »
در وصل نیکان (1370) ، حاتمی کیا سعی کرد که احساسات حاکم بر فضای جبهه و جنگ را به زندگی روزمره در شهر منتقل کند. فیلم با آنکه برخی از نشانه های سینمای حاتمی کیا را با خود دارد اما چندان موفق نیست.
« از کرخه تا راین »
اغلب علاقه مندان به سینما و منتقدان از کرخه تا راین (1371) را بهترین فیلم حاتمی کیا می دانند. فیلمی که به زیبایی به تبعات جنگ از زوایای مختلف می پردازد. فیلمی به شدت احساسی که در عین حال دیدی کاملا واقع بینانه دارد و همین واقع بینی بار دراماتیک آن را بیشتر می کند. از کرخه تا راین تماشاگرش را به تفکر می طلبد تا کمی درباره ارزش ها و سرنوشت این چند نفری که از بی عدالتی جنگ درد می کشند بیندیشد. از کرخه تا راین همچنین از بازی های خوب هنرپیشگان خود به خصوص علی دهکردی که بی شک بهترین بازی اش را ارائه داده برخوردار است.
« خاکستر سبز »
فیلم بعدی او، خاکستر سبز (1372) ، نه تنها در میان آثار حاتمی کیا بلکه در آثار سینمای جدید ایران تجربه ای متفاوت است. خاکستر سبز ماجرای عشقی دو ملیتی را در میان فضای جنگ زده کشور بوسنی بین یک خبرنگار ایرانی و یک دختر بوسنیایی روایت می کرد. این فیلم نیز مانند از کرخه تا راین بار احساسی زیادی داشت. در واقع حاتمی کیا از فیلم از کرخه تا راین به بعد که صرفا به تبعات جنگ و مسائل اجتماعی آن می پردازد این بار احساسی را حفظ می کند.
« بوی پیراهن یوسف و برج مینو »
بعد از دو سال دو فیلم بوی پیراهن یوسف و برج مینو را می سازد. بوی پیراهن یوسف درباره انتظار خود خواسته یک پدر بود که سرانجام مزد این انتظار را می گیرد و پسرش را زنده می یابد. بوی پیراهن یوسف به دلیل کشدار شدن قصه و تداخل موضوعی ضرباهنگ کندی دارد. برج مینو هم به نوعی فیلمی شخصی درباره ماجرای شخصی سربازی از جنگ برگشته بود که همسرش را نیز با ماجرایش همراه می کند.
« آژانس شیشه ای »
ابراهیم حاتمی‌کیا با ساخت آژانس شیشه‌ای (۱۳۷۶) به نقطهٔ اوج در کارنامه و زندگی حرفه‌ای خود رسید تا جایی که قاسمعلی، منتقد سینما، این فیلم را نماد سینمای دفاع مقدس خواند. این فیلم در شانزدهمین جشنواره فیلم فجر مورد توجه منتقدان و داوران قرار گرفت.[۱۸] او در روبان قرمز (۱۳۷۷) با زبان نمادین به آسیب‌شناسی زندگی افرادی توجه نشان می‌دهد که پس از جنگ به دنبال معنایی برای زندگی خود بودند. روبان قرمز حاشیه‌های فراوانی در نوزدهمین جشنواره فیلم فجر از سر گذراند که در نهایت منجر به بیرون کشیده شدنش از جشنواره شد. سه‌گانهٔ حاتمی‌کیا در مورد تقابل آدم‌های زمان جنگ با دنیای امروز با فیلم موج مرده (۱۳۷۹) تکمیل شد که مضمون شکاف نسل‌ها را به تصویر می‌کشد. حاتمی‌کیا در ارتفاع پست (۱۳۸۰) اوضاع اجتماعی پس از جنگ را به تصویر می‌کشد.
« روبان قرمز »
پروژه بعدی حاتمی کیا ، روبان قرمز ، با وجود آنکه برخوردار از همان مضامین و مفاهیم فیلم های حاتمی کیاست ولی تجربه ای متفاوت به نظر می رسد. این فیلم واکنش های متفاوتی را چه از سوی تماشاگران و چه از سوی منتقدان برانگیخت. در سال 1379 ، حاتمی کیا موج مرده را ساخت. موج مرده درباره تقابل دو نسل است ، پدری از نسل جنگ و پسرش از نسل کاملا متفاوت بعد از جنگ. موج مرده توقیف شد و پخش آن به تعویق افتاد و هنگامی که به اکران عمومی درآمد چندان استقبال نشد. البته موج مرده نسبت به آثار قبلی حاتمی کیا از ارزش کمتری برخوردار است. همچنین حاتمی کیا در سال 1379 ساخت سریال خاک سرخ را برای شبکه اول سیما آغاز کرد که در سال 1381 به پایان رسید. این سریال به ویژه در فیلم نامه مشکلات زیادی داشت و چند بار بازنویسی هم آنها را برطرف نکرد و حاتمی کیا با مسائلی که در هنگام ساخت خاک سرخ با آنها مواجه شد نتوانست سریال موفقی ارائه دهد.
« ارتفاع پست »
در سال 1380 حاتمی کیا فیلم ارتفاع پست را ساخت. فیلمی که از نظر ماجرا در سینمای ایران کاملا جدید بود. گروگان گیری در اثر مشکلات اقتصادی و اجتماعی تحمیلی از سوی جامعه مضمونی بود که ارتفاع پست را در جشنواره فیلم فجر سال 81 به فیلم برتر تماشاگران جشنواره بدل کرد. حمید فرخ نژاد استعداد تازه کشف شده بازیگری در این فیلم بازی خوب و به یاد ماندنی از خود ارائه داد. بخش عمده ارتفاع پست در محدوده کوچک و کاملا بسته یک هواپیما می گذرد اما حاتمی کیا به خوبی محدودیت های فیلم سازی در این فضاها را پشت سر گذاشت. ارتفاع پست آخرین فیلم از حاتمی کیاست که به اکران عمومی در آمده.
« به رنگ ارغوان »
فیلم بعدی او، به رنگ ارغوان (1383) نام دارد که اجازه نمایش نیافت و از جشنواره سال 1383 هم بازماند. آخرین آثار حاتمی کیا ، به نام پدر (1384) که در دوره بیست و چهارم جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد و دعوت (1386) که در بیست و ششمین دوره از جشنواره فیلم فجر حضور یافت، واکنش های متفاوتی را در بر داشت.
« سریال حضرت موسی متوقف نشده »
به نقل از روابط عمومی مرکز سیمافیلم، در پی انتشار اخبار غلط برخی رسانه‌ها درخصوص توقف ساخت سریال حضرت موسی (ع) با صدور اطلاعیه‌ای ضمن تکذیب این خبرسازی گفت: پروژه بزرگ و عظیم «موسی (ع)» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا که یکی از پروژه‌های الف ویژه رسانه ملی است، همچنان مراحل مختلف پیش‌تولید را می‌گذارند و تاکنون هیچ‌گونه توقفی نداشته است.
در این اطلاعیه آمده است: از یک سال و نیم گذشته آقای ابراهیم حاتمی‌کیا بازنویسی فیلمنامه سریال «موسی (ع)» را آغاز کرد و تاکنون ۳۰ قسمت از این سریال بیش از ۶۰ قسمتی به طور کامل بازنویسی شده و بارنویسی قسمت‌های دیگر نیز به سرپرستی ایشان در حال انجام است.
همچنین از یک سال گذشته با برپایی ۱۰ کارگاه بزرگ چوب، آهن، دوخت لباس تاریخی و… آکسسوار صحنه در حال ساخت و آماده‌سازی است که این روند نیز همچنان ادامه دارد. همزمان با انجام این کار، طراحی سه‌بعدی دکورهای عظیم سریال نیز انجام شده و با انتخاب لوکیشن‌هایی نظیر شهرک دفاع مقدس و چند نقطه دیگر در اقصی نقاط کشور، ساخت دکور نیز در مراحل ابتدایی در حال انجام است. گروه جلوه‌های ویژه هم همانند سایر گروه‌های دیگر در حال برنامه‌ریزی برای انجام امور این سریال است.
در ادامه این اطلاعیه آمده است: گروه کارگردانی سریال «موسی (ع)» در کنار برنامه‌ریزی‌های در حال انجام، تاکنون از میان هزاران نفر از بازیگران و علاقه‌مندان بازیگری جهت بازی در سریال تست گرفته که از میان این افراد تعداد زیادی از بازیگران در حال انتخاب هستند.
روابط عمومی سیمافیلم در پایان ضمن درخواست از رسانه‌ها درخصوص حمایت از پروژه‌های ملی فرهنگی و عدم حاشیه‌سازی برای این پروژه‌ها تاکید کرد: سریال «موسی (ع)» همانند سریال «سلمان فارسی» یکی از ابرپروژه‌های بزرگ رسانه ملی است که ساخت آن چندین سال طول می‌کشد و در حال حاضر نیز نه‌تنها این پروژه متوقف نیست که حدود ۲۰۰ نفر در بخش‌های مختلف پشت دوربین و کارگاه‌های مختلف مشغول آماده‌سازی شرایط تولید سریال هستند.
ارسال نظر