نشانه های اورژانسی در دوران بارداری
از کجا می دانید درد ناگهانی که بدن شما را فراگرفته، طبیعی است؟ شاید لازم باشد با پزشک خود تماس بگیرید.
به گزارشامید، توجه داشته باشید برخی از این نشانه ها با توجه به سابقه بیماری های مادر یا وضعیت جسمانی او، فوریت کمتر یا بیشتری دارند. بهتر است این نشانه ها را با پزشک معالج خود دوره کنید تا متوجه شوید هنگام مشاهده کدامیک از آنها باید فوری با پزشک تماس بگیرید.
• حرکات یا لگدزدن های جنین بسیار کمتر از همیشه شده است. از پزشک خود بپرسید آیا باید حرکات جنین را در طول روز کنترل کنید و تعداد لگدهای او را بشمارید. در صورت نیاز، خود پزشک روش های انجام این کار را به شما آموزش خواهد داد و به شما خواهد گفت چه حالتی غیر طبیعی است و باید با او تماس بگیرید.
• انقباض یا دردهای شکمی مداوم و دردناک
• خونریزی واژینال یا مشاهده لکه های خونی
• افزایش ترشحات واژینال یا مشاهده تغییر در نوع این ترشحات که شاید آبکی، غلیظ یا خونی(صورتی یا به رنگ خون) شده باشد. نکته: پس از هفته ۳۷، افزایش ترشحات لعابی طبیعی است و شاید نشانه نزدیک شدن زایمان باشد.
• فشار در ناحیه لگن(گویا جنین به سمت پایین کشیده می شود)، درد در پایین کمر(مخصوصا اگر قبلا این درد را نداشتید)، دردهای شکمی مشابه دوران قاعدگی یا داشتن بیش از ۴ بار درد زایمانی در طول یکساعت پیش از هفته ۳۷
• ادرار کردن با درد و سوزش، کم یا اصلا ادرار نکردن
• بالا آوردن های شدید و مدام یا تهوع هایی که با درد و تب همراه هستند
• لرز یا تب ۱۰۰ درجه فارنهایت یا بیشتر
• اختلالات بینایی همچون دوبینی، تاری دید، مبهم و نیمه تاریک دیدن، تابش زیاد نور یا دیدن لکه در چشم
• سردردهای پایدار و مداوم یا هر نوع سردردی که با تاری دید، اشکال در صحبت کردن یا کرختی همراه باشد
• هر گونه ورم در صورت یا پف اطراف چشم، ورم دست، ورم شدید و ناگهانی پا یا زانو یا اضافه وزن های مداوم(حدود ۲ کیلوگرم در هفته)
• گرفتگی شدید و دایمی عضلات پا، درد ماهیچه پشت پا ورم بیش از حد یکی از پاها
• وارد شدن ضربه جسمی به شکم(همچون افتادن یا تصادف اتومبیل)
• غش کردن، ضعف کردن، سرگیجه، تپش قلب شدید یا ضربان شدید قلب
• تنگی نفس، سرفه های خونی یا درد سینه
• یبوست شدید با دردهای شکمی زیاد یا اسهال شدید که بیش از ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد
• خارش شدید در نیم تنه، بازو، پا، کف دست یا کف پا یا خارش در همه جای بدن
• نشانه های آنفولانزا. هر دو آنفولانزا و آنفولانزای خوکی برای زنان باردار بسیار خطرناک است. اگر در تماس مستقیم با افرادی قرار گرفتید که آنفولانزا داشتند یا نشانه هایی همچون تب، گلودرد، سرفه، آبریزش بینی، خستگی و بدن درد داشتید حتما با پزشک در میان بگذارید. حتی گاهی نشانه های این بیماری با اسهال و حالت تهوع نیز همراه است.
• تنگی نفس، درد سینه یا شکم، سرگیجه، تهوع شدید و پیاپی، کم شدن حرکات شکم، داشتن تب بالا حتی پس از مصرف استامینوفن
• داشتن نشانه های بیماری های واگیردار همچون آبله مرغان یا سرخچه
• اضطراب یا افسردگی شدید. اگر احساس می کنید دچار غم یا ناامیدی عمیق هستید، ترس زیاد دارید یا نمی توانید کارهای روزانه خود را مدیریت کنید یا احساس آسیب رساندن به خود را دارید حتما و فورا با یک مشاور در میان بگذارید.
در دوران بارداری بدن به طور مداوم در حال تغییر است به همین دلیل بسیار سخت است که تشخیص دهیم کدامیک طبیعی نیست. اگر مطمئن نیستید نشانه هایی که بروز می کنند جدی هستند یا نه، بی تفاوت از کنار آنها رد نشوید و این مساله را جدی بگیرید. با مشاهده هر کدام از این نشانه ها حتما به پزشک مراجعه کنید و نشانه ها را برایش توضیح دهید. اگر پزشک خود را پیدا نکردید بیمارستان بروید.
• حرکات یا لگدزدن های جنین بسیار کمتر از همیشه شده است. از پزشک خود بپرسید آیا باید حرکات جنین را در طول روز کنترل کنید و تعداد لگدهای او را بشمارید. در صورت نیاز، خود پزشک روش های انجام این کار را به شما آموزش خواهد داد و به شما خواهد گفت چه حالتی غیر طبیعی است و باید با او تماس بگیرید.
• انقباض یا دردهای شکمی مداوم و دردناک
• خونریزی واژینال یا مشاهده لکه های خونی
• افزایش ترشحات واژینال یا مشاهده تغییر در نوع این ترشحات که شاید آبکی، غلیظ یا خونی(صورتی یا به رنگ خون) شده باشد. نکته: پس از هفته ۳۷، افزایش ترشحات لعابی طبیعی است و شاید نشانه نزدیک شدن زایمان باشد.
• فشار در ناحیه لگن(گویا جنین به سمت پایین کشیده می شود)، درد در پایین کمر(مخصوصا اگر قبلا این درد را نداشتید)، دردهای شکمی مشابه دوران قاعدگی یا داشتن بیش از ۴ بار درد زایمانی در طول یکساعت پیش از هفته ۳۷
• ادرار کردن با درد و سوزش، کم یا اصلا ادرار نکردن
• بالا آوردن های شدید و مدام یا تهوع هایی که با درد و تب همراه هستند
• لرز یا تب ۱۰۰ درجه فارنهایت یا بیشتر
• اختلالات بینایی همچون دوبینی، تاری دید، مبهم و نیمه تاریک دیدن، تابش زیاد نور یا دیدن لکه در چشم
• سردردهای پایدار و مداوم یا هر نوع سردردی که با تاری دید، اشکال در صحبت کردن یا کرختی همراه باشد
• هر گونه ورم در صورت یا پف اطراف چشم، ورم دست، ورم شدید و ناگهانی پا یا زانو یا اضافه وزن های مداوم(حدود ۲ کیلوگرم در هفته)
• گرفتگی شدید و دایمی عضلات پا، درد ماهیچه پشت پا ورم بیش از حد یکی از پاها
• وارد شدن ضربه جسمی به شکم(همچون افتادن یا تصادف اتومبیل)
• غش کردن، ضعف کردن، سرگیجه، تپش قلب شدید یا ضربان شدید قلب
• تنگی نفس، سرفه های خونی یا درد سینه
• یبوست شدید با دردهای شکمی زیاد یا اسهال شدید که بیش از ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد
• خارش شدید در نیم تنه، بازو، پا، کف دست یا کف پا یا خارش در همه جای بدن
• نشانه های آنفولانزا. هر دو آنفولانزا و آنفولانزای خوکی برای زنان باردار بسیار خطرناک است. اگر در تماس مستقیم با افرادی قرار گرفتید که آنفولانزا داشتند یا نشانه هایی همچون تب، گلودرد، سرفه، آبریزش بینی، خستگی و بدن درد داشتید حتما با پزشک در میان بگذارید. حتی گاهی نشانه های این بیماری با اسهال و حالت تهوع نیز همراه است.
• تنگی نفس، درد سینه یا شکم، سرگیجه، تهوع شدید و پیاپی، کم شدن حرکات شکم، داشتن تب بالا حتی پس از مصرف استامینوفن
• داشتن نشانه های بیماری های واگیردار همچون آبله مرغان یا سرخچه
• اضطراب یا افسردگی شدید. اگر احساس می کنید دچار غم یا ناامیدی عمیق هستید، ترس زیاد دارید یا نمی توانید کارهای روزانه خود را مدیریت کنید یا احساس آسیب رساندن به خود را دارید حتما و فورا با یک مشاور در میان بگذارید.
در دوران بارداری بدن به طور مداوم در حال تغییر است به همین دلیل بسیار سخت است که تشخیص دهیم کدامیک طبیعی نیست. اگر مطمئن نیستید نشانه هایی که بروز می کنند جدی هستند یا نه، بی تفاوت از کنار آنها رد نشوید و این مساله را جدی بگیرید. با مشاهده هر کدام از این نشانه ها حتما به پزشک مراجعه کنید و نشانه ها را برایش توضیح دهید. اگر پزشک خود را پیدا نکردید بیمارستان بروید.
ارسال نظر