طوفان خشم جهانی و خاموشی شرم‌آور جهان اسلام
در ماه‌های اخیر، شاهد طغیان بی‌سابقه افکار عمومی جهانی در حمایت از مردم غزه بوده‌ایم. در گوشه‌ای از جهان که خاکش با خون کودکان معصوم رنگین شده، فریاد مظلومیت غزه آسمان را می‌درد.
فاطمه کبیرنتاج- پژوهشگر و مدرس دانشگاه
در ماه‌های اخیر، شاهد طغیان بی‌سابقه افکار عمومی جهانی در حمایت از مردم غزه بوده‌ایم. در گوشه‌ای از جهان که خاکش با خون کودکان معصوم رنگین شده، فریاد مظلومیت غزه آسمان را می‌درد. جنایات صهیونیست‌ها آنچنان دهشتناک است که وجدان بشریت را به عصیان واداشته، در سراسر جهان، حتی در اروپا و امریکا، که تا دیروز بنا بر تبلیغات دروغین رسانه های دولتی شان، اسلام هراسی تقویت شده بود، در سرزمین هایی که مردمانش مسلمان نیستند، طوفان خشم مردمی علیه این نسل‌کشی سازمان‌یافته شعله ور شده است. اما در این میان و در مقابل اتحاد مردمان غیر مسلمان، سکوت شرم‌آور بسیاری از دولت‌های اسلامی چون خنجری بر پیکره امت محمدی(ص) فرود می‌آید.
حقایق تلخ امروز جهان اسلام را باید با دقتی ژرف و بدون پرده‌پوشی بررسی کرد. در حالی که جوانان غیرمسلمان در غرب با شهامت تمام، دانشگاه‌ها و مراکز قدرت را به محاصره خود درآورده‌اند، برخی دولت‌های اسلامی با رژیم کودک‌کش اسرائیل دست دوستی داده‌اند. این تناقضی است که تاریخ هرگز آن را نخواهد بخشید. ملت‌های مسلمان در خیابان‌ها فریاد می‌زنند، اما سردمداران برخی کشورهای اسلامی در سکوت مرگبار خود غرق شده‌اند یا حتی پشت میزهای مذاکره با جلادان فلسطین نشسته‌اند.
جنبش مقاومت اسلامی فلسطین در این سال‌های سخت، تنها و بی‌پناه مانده است. هر چند جمهوری اسلامی ایران نه تنها در عرصه سیاسی که در میدان‌های نبرد نیز حامی بی‌چون و چرای مبارزان فلسطینی بوده، اما این حمایت‌ها زمانی به ثمر می‌نشیند که جهان اسلام یکپارچه در برابر این جنایات بایستد.
اتحادیه جهانی علمای مسلمان اخیراً با صدور فتوای تاریخی خود، جهاد علیه رژیم صهیونیستی را واجب عینی اعلام کرده، اما این گام هرچند ارزشمند، دیر هنگام برداشته شده است. تاریخ از ما می‌پرسد: چرا علمای اسلام در طول این هفتاد سال اشغال، نتوانسته‌اند امت اسلامی را برای آزادی قدس متحد کنند؟ چرا این فتوا پس از سال‌ها جنایت و کشتار صادر می‌شود؟ چرا علمای جهان اسلام نتوانسته‌اند اتحاد لازم را برای حمایت عملی از غزه ایجاد کنند؟ همان‌طور که در خطبه امام علی(ع) اشاره شده، خداوند از دانایان پیمان گرفته است که بر سیری ستمگر و گرسنگی ستمدیده رضا ندهند.
واضح و مبرهن است که تنها راه نجات در گرو اقدامات عملی است. تحریم همه‌جانبه رژیم صهیونیستی، قطع هرگونه رابطه سیاسی و اقتصادی با این رژیم نامشروع، حمایت مالی و نظامی از مقاومت و فشار مردمی بر دولت‌های مرتجع عرب، از جمله ضروریاتی است که باید به صورت جهادی پیگیری شود.
امروز نه زمان سکوت که هنگام فریاد است، نه هنگام تماشا که زمان اقدام است. سکوت و انفعال در برابر این فاجعه انسانی، خیانت به آرمان‌های اسلامی و انسانی است.