بیماران سرطانی بیش از یک‌سوم درآمد خود را صرف درمان می‌کنند

علیرضا اسفندیاری در گفت‌و‌گو با «امیدنیوز» اظهار کرد: برخی از دارو‌های پرمصرف و حیاتی تا شش برابر افزایش قیمت داشته‌اند و به همین دلیل تعداد افرادی که نا‌چارند روند درمان خود یا اعضای خانواده‌شان را متوقف کنند، روز‌به‌روز در حال افزایش است و این مسئله برای بیماران سرطانی مساوی با مرگ است. متاسفانه میزان حمایت و پوشش سازمان‌های بیمه‌گر نیز کافی نیست و این موضوع می‌تواند روند درمان را با اختلال مواجه کرده و برخی از بیماران به‌علت فشار‌های اقتصادی و گرانی دارو‌ها، ممکن است به افسردگی و اضطراب دچار شوند.

این کارشناسان با اشاره به اینکه بیماران سرطانی بیش از یک‌سوم درآمد خود را صرف هزینه‌‌های درمان می‌کنند، افزود: سرطان به‌طور جدی زندگی خانواده‌هایی که دارای بیمار سرطانی هستند را تهدید می‌کند و باید با افزایش پوشش بیمه‌ای به بهبود وضعیت بیماران سرطانی کمک کرد. بدون توجه به این مسئله، زنده‌ماندن برای بیمارانی که زیرخط فقر هستند دشوار خواهد بود. در این میان بسیاری از دارو‌های بیماران سرطانی به دلیل مقرون‌به‌صرفه نبودن یا دیگر وارد نمی‌شود یا با قیمت‌های بسیار گزافی عرضه می‌شود. در نتیجه بیمار یا باید برای تهیه دارو به بازار سیاه مراجعه کند، یا دارو‌های ارزان‌قیمتی را مصرف کند که عملا بی‌تاثیر هستند. این اتفاق به تشدید بیماری و در برخی موارد مرگ زودرس منتهی می‌شود.

اسفندیاری ادامه داد: دسترسی به دارو‌های ارزان‌قیمت و فاقد کیفیت برای طبقات محروم جامعه بسیار جای نگرانی دارد، چراکه در اکثر کشور‌های جهان، دسترسی به داروی باکیفیت و درمان مطلوب، از‌جمله وظایف اولیه مسئولان و جزء یکی از ابتدایی‌ترین حقوق هر شهروندی است، اما در ایران این‌گونه نیست و بیمه‌های درمانی نتوانسته‌‌اند از بیماران مبتلا به سرطان به‌طور موثر حمایت کنند. از سوی دیگر، تاکنون ترک درمان طبقات محروم جامعه، واکنش مسئولان نظام سلامت را در پی نداشته، درحالی که این مسئله برای آینده سلامت جامعه بسیار خطرناک است، چرا که به وخامت حال بیمار منجر شده و هزینه‌های درمانی در آینده را نیز چندبرابر خواهد کرد.

این کارشناس نظام سلامت عنوان کرد: اخیرا برخی از اعضای جامعه پزشکی و داروسازان هشدار داده‌اند که بیماران محروم و زیر خط فقر، مصرف دارو‌هایشان را قطع کرده‌ یا بسیاری از خانواده‌ها مجبور به فروش دارایی‌های خود، مانند خانه و ماشین، برای تامین هزینه‌های درمان شده‌اند و در چنین حالتی هم حتی دوز دارو‌های مصرفی را کاهش داده‌اند تا بتوانند دیگر اقلام مورد نیاز زندگی خود را تهیه کنند. اگرچه موسسات خیریه پای کار آمده و تا حدی به بیماران نیازمند کمک می‌کنند، اما با افزایش تعداد مبتلایان به سرطان، منابع مالی آن‌ها به‌تنهایی پاسخگو نیست و فاقد توانایی لازم برای پوشش کامل هزینه‌های درمان بیماران سرطانی هستند. بنابراین باید مسئولان ذیربط برای این مسئله چاره‌اندیشی کنند.

اسفندیاری خاطرنشان کرد: باتوجه به شرایط اقتصادی کشور، سرطان تنها یک عارضه جسمانی نیست، بلکه یک چالش حاد اقتصادی است و بدون حمایت‌ دولت و تقویت بیمه‌های پایه، بسیاری از بیماران سرطانی مداوا نخواهند شد.این درحالی است که مطالعات وزارت بهداشت نشان می دهد، ۲۵۰ هزار بیمار مبتلا به سرطان در کشور وجود دارد و سالانه ۵۵ هزار نفر به‌علت ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. در جامعه‌ای که سرطان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین علل مرگ‌ومیر به شمار می‌رود، هزینه‌های کمرشکن درمان ناعادلانه است. این مسئله در تضاد با اصل ۲۹ قانون اساسی است که حق خدمات بهداشتی و درمانی رایگان را برای تمامی آحاد جامعه به رسمیت شناخته است.