اقدامات سلبی بدون ایجاد آگاهی از ارزش منابع آبی نمی‌تواند بازدارنده باشد
یک کارشناس آب گفت: اقدامات سلبی بدون ایجاد آگاهی از ارزش منابع آبی نمی‌تواند بازدارنده باشد. در مقابل سازوکار‌های پاداش دهی چه در بخش شهری و چه کشاورزی که عمده مصرف آب در آن بخش رخ می‌دهد موثر‌تر هستند.
رضوان شریف نیا در گفت‌و‌گو با «امیدنیوز» اظهار کرد: اکنون که بیش از هر زمان دیگر با کمبود آب مواجهیم، برخی تصور می‌کنند، راهکار‌هایی نظیر برخورد با مشترکان پرمصرف آب و یا ابزار‌سازی‌ها و تدوین قوانین مناسب می‌تواند موثر باشد، اما یکی از ضوابط قانونی که می‌توانست در جلوگیری از فرونشست در شهر‌ها موثر باشد، هدایت آب باران از سطوح شهری به آب زیرزمینی بود، به طوری که بایستی طبق ضوابط نظام مهندسی ساختمان ناودان‌ها و آبراه‌های حیاط ساختمان‌ها به چاه جذبی تعبیه شده برای هر ساختمان انتقال یابد.
این مهم متاسفانه در ضوابط قرار نگرفته است. در‌صورتی‌که آب باران به‌صورت محلی جذب شود هم از بروز آب‌گرفتگی در شهر جلوگیری می‌شود و هم آب در مسیر شهر آلوده نمی‌شود و مسیر پاکیزه‌ای را زیر زمین طی خواهد کرد. در حال حاضر برداشت آب از چاه‌هایی که در سطح شهر وجود دارند و هدایت فاضلاب به خارج از شهر موجب شده که سطح آب زیرزمینی در شهر‌ها افت کرده و فرونشست رقم بخورد.
وی در ادامه عنوان کرد: اقدامات سلبی بدون ایجاد آگاهی از ارزش منابع آبی نمی‌تواند بازدارنده باشد. در مقابل سازو کار‌های پاداش دهی چه در بخش شهری و چه کشاورزی که عمده مصرف آب در آن بخش رخ می‌دهد موثر‌تر هستند. استفاده از ابزار‌ها و شیوه‌های کاهش مصرف به شرط آنکه در قبال صرفه‌جویی مصرف جدیدی تعریف نشود می‌تواند در تمامی بخش‌ها موثر باشد.
این کارشناس در پاسخ به این پرسش که اجرای اسنادی مانند سند امنیت غذایی که کاهش مصرف آب را هدف قرار داده، تا چه حد می‌تواند در این زمینه اثرگذار باشد؟ گفت: بدون تردید افزایش بهره‌وری بدون توسعه سطح زیر کشت می‌تواند هم به اقتصاد کمک کند و هم منابع آبی را از شرایط تنش و بحران خارج کند.
در این میان استفاده از روش‌های نوین آبیاری و توسعه کشت گلخانه‌ای بدون توجه و اندازه‌گیری دقیق مصرف آب نمی‌تواند منجر به صرفه‌جویی شود. کشت فراسرزمینی با اتخاذ تصمیمات سیاسی و سیاستی درست می‌تواند هم در حفظ آب و هم تامین منابع غذایی موثر باشد. در‌عین‌حال بایستی برنامه‌های مشخصی برای جمعیت کشور و کنترل مراکز جمعیتی وجود داشته باشد. در شرایط فعلی، اسنادی مانند امنیت غذایی و سند راهبردی آب کشور در حالی می‌توانند گره‌گشا باشند که در سطوح حکمرانی، اقتصاد کلان و شیوه ارتباط با سایر کشور‌های جهان، همسویی و هم‌افزایی وجود داشته باشد.