حضور نیکی کریمی با گریم متفاوت در یاغی
او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلمهای مهمی نقش آفرینی کرده است.
« چکیده بیوگرافی »
-
نام اصلی : نیکی کریمی
-
متولد : 19 آبان 1350 تهران
-
زمینه فعالیت : سینما ، تئاتر و تلویزیون
-
پیشه : بازیگر ، کارگردان ، تهیه کننده ، مترجم ، عکاس
-
مدرک تحصیلی : دیپلم
-
سالهای فعالیت : 1368 تاکنون
-
قد : 165 سانتیمتر
-
وضعیت تاهل: مجرد
« بیوگرافی نیکی کریمی »
نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلمساز ایرانی است. دیپلم رشته تجربی دارد و دانشجوی انصرافی طراحی لباس از دانشگاه آمریکا می باشد.
او یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلمهای مهمی نقش آفرینی کرده و با کسب جوایز متعدد از جشنوارههای گوناگون بینالمللی از موفقترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز بهشمار میرود.
از اینجا بخوانید: علی شادمان در سریال یاغی
کریمی در سال ۱۳۷۲ موفق به دریافت جایزه صدف نقرهای بهترین بازیگر زن از جشنواره بینالمللی فیلم سنسباستین برای فیلم سارا (۱۳۷۱) شد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانهای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. وی تاکنون با کارگردانان برجستهای از جمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، ابراهیم حاتمیکیا، رسول ملاقلی پور ،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشته است. او علاوه بر بازیگری چندین فیلم از جمله شیفت شب (۱۳۹۳) و آتابای (۱۳۹۸) را ساختهاست.
کریمی همچنین در جشنوارههای مختلف داخلی و بینالمللی فیلم به عنوان داور حضور داشتهاست. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشتهاست.در سال ۲۰۱۷، کریمی در لیست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.
« خانواده و اصالت »
اصالتا از سمت پدر اهل تفرش استان مرکزی است؛ یک برادر بنام «خشایار» و یک خواهر بنام «نازنین» دارد که به همراه پدر و مادرش در انگلستان زندگی می کنند.
از اینجا بخوانید: نقد و بررسی سریال مستوران
« از تئاتر تا جلوی دوربین »
بازیگری را از زمان مدرسه با حضور در گروه های تئاتری شروع کرد تا اینکه سال 1368 وقتی 18 ساله بود با فیلم سینمایی «وسوسه» جلوی دوربین رفت
او هنوز هم حاضر نیست ماجرای اولین ورود خود به سینما را توضیح دهد!
« اولین جایزه »
نخستین حضور جدی نیکی کریمی را می توان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال 1369 دانست.
در سال 1371 بازی در فیلم سارا توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره های سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد.
« مهاجرت »
در سال 1371 و در 21 سالگی برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت.
« بازی در تلویزیون »
خانم کریمی با سریال «زندگی» در سال 1374 وقتی 24 ساله بود وارد قاب تلویزیون شد و تابحال 4 سریال بیشتر برای تلویزیون بازی نکرده است.
« عکاسی »
نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود ، برگزار کرده است. وی تاکنون سبک های مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است.
از سال 1376 عکاسی را کنار عباس کیارستمی شروع و در این سال ها مداوم عکاسی طبیعت کرد که نتیجه آن برگزاری 4 نمایشگاه در ایران و 1 نماشگاه در امارات بود
می گوید؛ به تمام زمینه های عکاسی علاقه دارم ، عکاسی فیلم را هم نگاه می کنم، کارهای که بچه ها انجام می دهد و حتی عکاسی پرتره برایم جذاب است
از اینجا بخوانید: مریلا زارعی در نقش همسر شهید هسته ای
« سیمرغ با دو زن »
کریمی پس از همکاری با کارگردان هایی چون ابراهیم حاتمی کیا ، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ سال 1377 در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد.
این فیلم پنجمین نامزدی او برای سیمرغ بود که در نهایت توانست با این فیلم آنرا بدست آورد ، همکاری او با میلانی تا سال 1381 ادامه دار بود.
« از دستیاری تا مستندسازی »
در سال 1379 دستیار عباس کیارستمی در مستند A.B.C. Africa شد سپس در سال 1380 اولین فیلم مستند خود را با نام «داشتن یا نداشت» ساخت.
موضوع مستند «داشتن یا نداشت» مربوط به زوج های نابارور بود که با همکاری کلینیک رویان ساخته شد و توانست در جشنواره باران بهترین فیلم مستند انتخاب شود.
« شروع کارگردانی »
نیکی کریمی سال 1383 وقتی 33 ساله بود اولین فیلم بلند خود بنام «یک شب» را ساخت که بخاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد اما در جشنواره فیلم کن درخشید.
« داوری جشنواره کن »
خانم بازیگر سال 1386 در جشنواره کن (2007) بعنوان یکی از داوران کن حضور داشت.
او در کنار «دومینیک مال» از فرانسه، «دبورا نادلمن لاندیس» از آمریکا و «جین ماری گوستاو لوکلزیو» از فرانسه به داوری فیلم های کوتاه جشنواره کن پرداخت.
« ورزش حرفه ای »
در این باره گفته: برنامه روزانه ای برای ورزش دارم که تحت هیچ شرایطی آن را تغییر نمی دهم حتی روزهایی که سر فیلمبرداری هستم وقتی به خانه می روم ورزش می کنم.
بدنسازی و فیتنس جزو برنامه های روزانه من است اما تنیس هم بازی می کنم.
« فعالیت های هنری »
نخستین نقش سینماییاش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدیاش را میتوان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب میدانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نامهای سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنوارههای سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازیاش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.
پس از بازی در چند فیلم از کارگردانانی چون ابراهیم حاتمیکیا، بهروز افخمی و داریوش فرهنگ در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد. نیکی کریمی با بازی در این فیلم، به بازیگر ثابت چند فیلم بعدی تهمینه میلانی تبدیل شد و این همکاری تا فیلم واکنش پنجم ادامه یافت. وی برای پنجمین بار برای فیلم دو زن نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کند. او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت.
کریمی پس از اینکه دستیار کارگردانی عباس کیارستمی را در فیلم A.B.C. Africa بر عهده گرفت، در سال ۱۳۸۰ فیلم کوتاه مستندی با عنوان داشتن یا نداشتن ساخت که به موضوع زوجهای نابارور مراجعهکننده به کلینیک رویان میپرداخت. این مستند برنده جایزه باران شد. در سال ۱۳۸۱ در دو فیلم دیوانهای از قفس پرید به کارگردانی احمدرضا معتمدی و واکنش پنجم به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که به خاطر بازی در این دو فیلم جایزه سیمرغ بلورین جشنواره فجر را گرفت. وی برای اولین بار در فیلم باج خور اثر فرزاد مؤتمن در یک نقش خاکستری بازی کرد.
در سال ۱۳۸۳ اولین فیلم بلندش به نام یک شب را کارگردانی کرد. این فیلم به خاطر شرایط ممیزی در ایران اکران نشد ولی در جشنوارههای معتبر خارجی درخشید از جمله در جشنواره فیلم کن مورد توجه قرار گرفت. نیکی کریمی فیلم بعدی خود به نام چند روز بعد را در سال ۱۳۸۵ و در شرایطی ساخت که هنوز تکلیف اکران یک شب در هالهای از ابهام قرار داشت، او در فیلم دوم خود بازی هم کرد و فیلمی قابل قبول و تحسین شده کارگردانی کرد، ولی باز این فیلم هم به خاطر مسائل ممیزی در ایران هنوز اکران نشدهاست.
در سال ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) کریمی به عنوان یکی از داوران بخش فیلمهای کوتاه جشنواره کن انتخاب شد و در کنار دومینیک مال از فرانسه، دبورا نادلمن لاندیس از آمریکا و ژان ماری گوستاو لوکلوزیو از فرانسه، به داوری فیلمهای این بخش از جشنواره پرداخت.
از اینجا بخوانید: حمیدرضا آذرنگ بازیگر نقش لیث در سریال مستوران
سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنوارههای جهانی موفق ظاهر شد و درجشنوارههای پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقا جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنوارهمانهایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.
وی در تله تئاتر خرده جنایتهای زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.
در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامتمحور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزههای مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد.
در دومین جشنواره فیلمهای فارسیزبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلمهای چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساختههای نیکی کریمی به نمایش درآمد.
در بیستمین جشنواره بینالمللی فیلم کلکته، که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هندوستان برگزار شد و کریمی داوری بخش بینالملل این جشنواره را بر عهده داشت، در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلمهای منتخب نیکی کریمی اکران شد. در سال ۱۳۹۳، وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب و بازی در فیلمهای مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد.
در سال ۱۳۹۸، او با فیلم آتابای پنجمین اثری که در مقام کارگردان در آن حضور داشت به سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر آمد، فیلمی که مورد تحسین بسیاری از منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و علیرغم نظر مثبت منتقدان، این فیلم از جشنواره فجر جایزه ای دریافت نکرد و تنها در چند رشته از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی کاندید شد.
نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. وی تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود، برگزار کردهاست. وی تاکنون سبکهای مختلف عکاسی همچون پرتره و… را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او چشمگیرتر است. نیکی کریمی که اعضای خانوادهاش در انگلستان زندگی میکنند، بین تهران و لندن دررفتوآمد است.
« فیلم شناسی نیکی کریمی »
-
سینما
سال | عنوان | نقش | توضیحات | |
---|---|---|---|---|
۱۳۶۸ |
وسوسه |
گوهر |
|
|
۱۳۶۹ |
عروس |
مهین ناظری |
|
|
۱۳۷۰ |
ردپای گرگ |
نگین |
|
|
۱۳۷۱ |
سارا |
سارا |
|
|
۱۳۷۳ |
پری |
پری |
|
|
۱۳۷۳ |
جهانپهلوان تختی |
همسر کارگردان |
|
|
۱۳۷۴ |
بوی پیراهن یوسف |
شیرین |
|
|
۱۳۷۴ |
سایه به سایه |
گیلا |
|
|
۱۳۷۴ |
برج مینو |
مینو |
|
|
۱۳۷۶ |
روانی |
مریم |
|
|
۱۳۷۶ |
باد و شقایق |
|
|
|
۱۳۷۷ |
سیب سرخ حوا |
ندا |
|
|
۱۳۷۷ |
دو زن |
فرشته |
|
|
۱۳۷۸ |
نسل سوخته |
ستاره |
|
|
۱۳۷۸ |
میکس |
خودش |
|
|
۱۳۷۸ |
دختران انتظار |
روشنک |
|
|
۱۳۷۸ |
بازیگر |
رویا |
|
|
۱۳۷۹ |
ایبیسی آفریقا |
|
دستیار کارگردان |
|
۱۳۷۹ |
هزاران زن مثل من |
شهرزاد |
|
|
۱۳۸۰ |
نیمه پنهان |
فرشته |
|
|
۱۳۸۱ |
واکنش پنجم |
فرشته |
|
|
۱۳۸۱ |
دیوانهای از قفس پرید |
یلدا |
|
|
۱۳۸۲ |
باجخور |
رعنا |
|
|
۱۳۸۴ |
یک شب |
|
کارگردان و نویسنده |
|
۱۳۸۴ |
نوک برج |
لیلا |
|
|
۱۳۸۴ |
شام عروسی |
میترا |
|
|
۱۳۸۴ |
ستارهها ۲: ستارهاست |
فرزانه مشرقی |
|
|
۱۳۸۴ |
چه کسی امیر را کشت؟ |
زیبا |
|
|
۱۳۸۴ |
پرونده هاوانا |
زویا فانی |
|
|
۱۳۸۴ |
بربادرفته |
تهمینه |
|
|
۱۳۸۵ |
سه زن |
مینو |
|
|
۱۳۸۵ |
چند روز بعد |
شهرزاد |
همچنین نویسنده و کارگردان |
|
۱۳۸۶ |
زنها فرشتهاند |
نازنین |
|
|
۱۳۸۶ |
زن دوم |
مهتاب |
|
|
۱۳۸۶ |
جعبه موسیقی |
مادر علی |
|
|
۱۳۸۷ |
محاکمه در خیابان |
نسیم |
|
|
۱۳۸۷ |
شبانهروز |
مرجان |
|
|
۱۳۸۷ |
شیرین |
خودش |
|
|
۱۳۸۷ |
دو خواهر |
مهتاب |
|
|
۱۳۸۷ |
خیابان بیست و چهارم |
روانکاو |
|
|
۱۳۸۷ |
بیداری |
یاسمن |
|
|
۱۳۸۷ |
آقای هفترنگ |
فیروزه |
|
|
۱۳۸۸ |
همبازی |
نغمه |
|
|
۱۳۸۸ |
شکلات داغ |
بانو |
|
|
۱۳۸۸ |
سلام بر عشق |
میترا |
|
|
۱۳۸۹ |
دموکراسی تو روز روشن |
احسانی |
|
|
۱۳۸۹ |
جرم |
عاطفه |
|
|
۱۳۸۹ |
خیابانهای آرام |
خبرنگار |
|
|
۱۳۸۹ |
در امتداد شهر |
فریبا |
|
|
۱۳۸۹ |
سوت پایان |
سحر |
همچنین نویسنده کارگردان |
|
۱۳۹۰ |
من همسرش هستم |
شهلا |
|
|
۱۳۹۰ |
تلفن همراه رئیسجمهور |
خانم طیبی |
|
|
۱۳۹۱ |
بشارت به یک شهروند هزاره سوم |
صفایی |
|
|
۱۳۹۱ |
روزی روزگاری فوتبال |
|
مستند؛ کارگردان |
|
۱۳۹۲ |
لاله |
|
|
|
۱۳۹۲ |
زندگی جای دیگری است |
شهرزاد |
|
|
۱۳۹۲ |
تمشک |
هما |
|
|
۱۳۹۳ |
مرگ ماهی |
تهمینه |
|
|
۱۳۹۳ |
چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت |
لیلا |
|
|
۱۳۹۳ |
شیفت شب |
رؤیا |
همچنین تهیهکننده و کارگردان |
|
۱۳۹۴ |
ربودهشده |
مینا |
|
|
۱۳۹۵ |
کمدی انسانی |
|
|
|
۱۳۹۵ |
آذر |
آذر |
همچنین تهیهکننده |
|
۱۳۹۶ |
شاید عشق نبود |
|
|
|
۱۳۹۶ |
آستیگمات |
معلم |
|
|
۱۳۹۸ |
آتابای |
|
تهیهکننده و کارگردان |
|
۱۳۹۹ |
داشتن یا نداشتن |
|
مستند؛ کارگردان |
|
۱۴۰۰ |
دسته دختران |
یگانه |
-
تلویزیون و نمایش خانگی
سال | عنوان | نقش | توضیحات | |
---|---|---|---|---|
۱۳۷۴ |
زندگی |
|
|
|
۱۳۸۷ |
خرده جنایتهای زن و شوهری |
لیزا |
تله تئاتر |
|
۱۳۹۲ |
سرزمین مادری |
شاپرک |
|
|
۱۳۹۴ |
کیمیا |
محبوبه ملکی |
فاز ۱–۲ |
|
۱۳۹۷ |
ممنوعه |
پروانه اسدزاده |
نمایش خانگی |
|
۱۳۹۹ |
آقازاده |
تینا فضلیراد |
نمایش خانگی |
|
۱۴۰۱ |
یاغی |
شیما |
نمایش خانگی |
-
تئاتر
سال |
عنوان |
نقش |
محل برگزاری |
|
---|---|---|---|---|
۱۳۹۲ |
شام با دوستان |
کارن |
تماشاخانه ایرانشهر |
|
۱۳۹۴ |
عاشقانههای ناآرام |
|
تالار وحدت |
|
۱۳۹۸ |
عروس مردگان |
ویکتوریا |
تهران رویال هال هتل اسپیناس پالاس |
« ترجمه کتاب »
-
عشق زمان غم (بر اساس ۱۰ داستان کوتاه از حنیف قریشی) [مجوز نشر آن صادر نشدهاست]
-
مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی
-
نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵
-
نزدیکی (رمان، اثر حنیف قریشی)، ۱۳۸۴
-
بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح فشرده محتوای دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳
-
آوازهایی که مادرم به من آموخت (زندگینامه مارلون براندو اثر رابرت لینزی)، ۱۳۸۰
« نمایشگاه عکس »
-
گالری گلستان (بهمن 1391)
-
گالری توتال آرت، دبی (1389)
-
گالری گلستان (آبان 1388)
-
اکسپوی مؤسسه صبا (1387)
از اینجا بخوانید: همسر بهروز شعیبی کیست
« داوری ها »
-
بیست و یکمین جشنواره فیلم ترایبکا ،آمریکا(۲۰۲۲)
-
یازدهمین جشنواره فیلم «جنایت و مکافات» استانبول (رئیس هیئت داوران)، ترکیه(۲۰۲۱)
-
پنجاه و هفتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۲۱)
-
دومین جشنواره بینالمللی عکاسی «نگاه آبی»، تهران (۱۳۹۷)
-
سی و پنجمین جشنواره بینالمللی فیلم استانبول، ترکیه (۱۳۹۵)
-
سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، بخش سودای سیمرغ، تهران (۱۳۹۴)
-
نخستین جشنواره سراسری فیلم کوتاه موج، کیش (۱۳۹۴)
-
شصتمین جشنواره فیلم «وایادولید» (سمینسی)، اسپانیا (۲۰۱۵)
-
نوزدهمین جشنواره فیلم شبهای سیاه تالین (رئیس هیئت داوران)، استونی (۲۰۱۵)
-
دهمین دوره جشنواره فیلم باتومی، گرجستان (۲۰۱۵)
-
پنجمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۴)
-
بخش بینالملل سیوسومین جشنواره فیلم فجر، تهران (۱۳۹۴)
-
بیستمین جشنواره فیلم کلکته، هند (۲۰۱۴)
-
چهارمین جشنواره فیلم پروین اعتصامی، تهران (۱۳۹۳)
-
پنجمین جشنواره فیلم ادینبورگ (رئیس هیئت داوران)، ادینبرو، اسکاتلند (۲۰۱۴)
-
دوازدهمین جشنواره فیلم پونا، هند (۲۰۱۴)
-
بیست و هفتمین جشنواره بینالمللی فیلم کودکان و نوجوانان، اصفهان (۱۳۹۲)
-
بیستمین جشنواره فیلم پراگ، جمهوری چک (۲۰۱۳)
-
ششمین جشنواره فیلم ابوظبی (۲۰۱۲)
-
دهمین دوره جشن تصویر سال، تهران (۱۳۹۱)
-
چهل و هشتمین جشنواره فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، ترکیه (۲۰۱۱)
-
چهارمین جشنواره فیلم شهر، تهران (۱۳۹۰)
-
چهل و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک (۲۰۰۹)
-
چهارمین دوره جایزه ادبی والس (۱۳۸۷)
-
پنجمین جشنواره فیلم دبی (۲۰۰۸)
-
سی و نهمین جشنواره فیلم هند، گوا (۲۰۰۸)
-
چهاردهمین دوره جشنواره فیلمهای آسیایی در وزول، فرانسه (۲۰۰۸)
-
بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن، فرانسه (۲۰۰۷)
-
پنجاه و هفتمین دوره جشنواره فیلم برلین (۲۰۰۷)
-
بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم دوربان، آفریقای جنوبی (۲۰۰۷)
-
هفتمین جشنواره بینالمللی فیلمهای کوتاه ازمیر، ترکیه (۲۰۰۶)
-
سومین جشنواره بینالمللی فیلم ریکیاویک (رئیس هیئت داوران)، ایسلند (۲۰۰۶)
-
پنجاه و هشتمین جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس (۲۰۰۶)
-
جشنواره فیلم دهلی، هند (۲۰۰۶)
-
جشنواره بینالمللی فیلم دمشق (۲۰۰۴)
-
جشنواره فیلم رن، فرانسه (۲۰۰۳)
-
نخستین جشنواره بینالمللی فیلم نفت (۱۳۸۲)
-
چهل و سومین جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی، یونان (۲۰۰۲)
« جوایز و افتخارات »
خارجی
-
نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنواره بینالمللی فیلم صوفیه برای کارگردانی فیلم آتابای (بلغارستان،۲۰۲۲)
-
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلمساز زن از جشنواره بینالمللی فیلم داکا برای کارگردانی فیلم آتابای (هندوستان،۲۰۲۲)
-
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنواره فیلم کمبریج برای کارگردانی فیلم آتابای (انگلستان،۲۰۲۱)
-
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلمهای ایرانی تورنتو برای بازی در فیلم آذر (کانادا، ۲۰۱۷)
-
برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای بازی در فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
-
برنده تندیس کلوزآپ طلایی و لوح تقدیر جشنواره فیلم شید برای تهیهکنندگی فیلم آذر (آمریکا، ۲۰۱۷)
-
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره براتیسلاوا برای بازی در فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت (اسلواکی، ۲۰۱۵)
-
برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره بینالمللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای کارگردانی فیلم سوت پایان (آلمان، ۲۰۱۲)
-
برنده جایزه امیل گوئیمت از جشنواره بین المللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
-
برنده جایزه اینالکو داوران از جشنواره بین المللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)برنده جایزه دبیرستان از جشنواره بین المللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
-
نامزد دریافت جایزه چرخ طلایی از جشنواره بین المللی فیلمهای آسیایی وزول برای کارگردانی فیلم سوت پایان (فرانسه، ۲۰۱۲)
-
نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم در جشنواره بینالمللی فیلم دوبی برای کارگردانی فیلم سوت پایان (امارات، ۲۰۱۱)
-
نامزد دریافت جایزه استعدادهای جدید از جشنواره فیلمهای آسیایی هنگ کنگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (هنگ کنگ، ۲۰۰۷)
-
نامزد دریافت جایزه بزرگ در جشنواره بینالمللی فیلم فریبورگ برای کارگردانی فیلم چند روز بعد (سوئیس، ۲۰۰۷)
-
برنده جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره بینالمللی فیلم روتردام برای نویسندگی فیلم چند روز بعد (هلند، ۲۰۰۵)
-
برنده جایزه عصای سفید از جشنواره فیلم تورین برای کارگردانی فیلم یک شب (ایتالیا، ۲۰۰۵)
-
نامزد دریافت جایزه الکساندر طلایی از جشنواره بینالمللی فیلم تسالونیکی برای کارگردانی فیلم یک شب (یونان، ۲۰۰۵)
-
نامزد دریافت جایزه دوربین طلایی از جشنواره فیلم کن برای کارگردانی فیلم یک شب (فرانسه، ۲۰۰۵)
-
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم قاهره برای بازی در فیلم نیمه پنهان (مصر، ۲۰۰۱)
-
برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم تائورمینا برای بازی در فیلم دو زن (ایتالیا، ۱۹۹۹)
-
برنده جایزه مونگولفیه نقرهای بهترین بازیگر زن از یازدهمین جشنواره سه قاره نانت برای بازی در فیلم سارا (فرانسه، ۱۹۹۳)
-
برنده جایزه صدف نقرهای بهترین بازیگر زن از چهل و یکمین جشنواره فیلم سن سباستین برای بازی در فیلم سارا (اسپانیا، ۱۹۹۳)
داخلی
جشنواره فیلم فجر:
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلم برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۸)
-
برنده دیپلم افتخار «جایزه ویژه هیئت داوران» در بخش سودای سیمرغ برای مجموعه بازیهای وی (فیلمهای مرگ ماهی وچهارشنبه ۱۹ اردیبهشت) و کارگردانی فیلم شیفت شب، سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۳)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم من همسرش هستم، سیامین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۹۰)
-
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانهای از قفس پرید و واکنش پنجم، بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۸۱)
-
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
-
نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۷)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم روانی، شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۶)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم پری، سیزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۳)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سارا، یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۷۱)
-
نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم عروس، نهمین دوره جشنواره فیلم فجر - (۱۳۶۹)
جشن خانه سینما
-
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم ستاره است، یازدهمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۶)
-
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم واکنش پنجم، هفتمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۲)
-
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نیمه پنهان، پنجمین جشن خانه سینما - (۱۳۸۰)
-
نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته، چهارمین جشن خانه سینما - (۱۳۷۹)
-
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم دو زن، سومین جشن خانه سینما - (۱۳۷۸)
جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران
-
برنده جایزه بهترین فیلم برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران - (۱۴۰۱)
-
برنده جایزه بهترین کارگردانی برای فیلم آتابای، چهاردهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران - (۱۴۰۱)
-
نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، نهمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران- (۱۳۹۴)
جشن دنیای تصویر
-
نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت از شانزدهمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۹۵)
-
نامزد دریافت تندیس حافظ بهترین بازیگر زن سینما برای فیلم دیوانه ای از قفس پرید از هفتمین دوره جشن دنیای تصویر(۱۳۸۲)
-
برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم نیمه پنهان از پنجمین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۸۰)
-
برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم دو زن از سومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۸)
-
برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر زن برای فیلم روانی از دومین دوره جشن دنیای تصویر (۱۳۷۶)
دیگر
-
برنده جایزه بهترین بازیگر زن برای بازی در فیلم زن دوم، اولین جشنواره بینالمللی فیلم کیش (۱۳۹۰)
« حضور نیکی کریمی در سریال یاغی با گریم متفاوت »
در پایان قسمت هشتم بازی نیکی کریمی در نقش و شمایلی متفاوت شروع شد. او درهمان ابتدا با آن گریم و رفتاری که از خودش نشان داد تا حد زیادی از مختصات نقشش پرده برداشت.
نیکی کریمی را در «یاغی» با چتری بسیار کوتاه و رنگ پوستی زرد و تا حدی تیره میبینیم. مژههایش ریخته و به نظر میرسد به جای ابروها هم با مداد توی صورتش خط کشیده است. چهرهاش بیحالت است و نگاهش هیچ حسی را منتقل نمیکند. فک پایینش یک مقدار به طرف راست متمایل شده و در کل حالتی خشن به خودش گرفته است.
هنوز نامی از او نمیدانیم اما در همان نقطه ورود با زخمی کردن عمدی دستش، دروغهایی که پشت هم گفت و نهایتا بیهوش کردن عاطفه موضعش را در سریال مشخص کرد.
از اینجا بخوانید: جزئیات زندگی پارسا پیروزفر بازیگر سریال یاغی
ارسال نظر