ادعاهای زیباری درباره روابط ایران و عراق
وزیر امور خارجه عراق گفت که رفتار ایرانی‌ها در خصوص تعامل با عراق با رفتار کشورهای عربی متفاوت است.
به گزارشامیدبه نقل از ایسنا، هوشیار زیباری در گفت‌وگو با روزنامه الحیات - چاپ لندن که امروز بخش چهارم آن منتشر شده است درباره سوالی در خصوص آن چه که رقابت ایران و ترکیه برای نفوذ و تاثیرگذاری در عراق خوانده شد، افزود: در واقععراقتحت تاثیر ایران و ترکیه است و این دو کشور به دنبال تشکیل محور هستند. ایرانی‌ها به طور جدی مساله ایجاد بلوک اقتصادی بین ایران، عراق و سوریه را مطرح می‌کردند. ترکیه نیز مسائل دیگری را مطرح می‌کرد در واقع رقابت واقعی در خصوص آینده عراق در جریان است و این پیامی است که ما آن را به تمامی سران عرب اعلام کردیم و گفتیم آن‌هایی که درباره آینده عراق در حال رقابت هستند شما نیستید، بلکه ایرانی‌ها و ترک‌ها هستند. در حال حاضر شما در این میان غایبید.
او در پاسخ به این که آیا ایرانی‌ها درباره اوضاع عراق با توانمندی رفتار می‌کنند؟ گفت: ایرانی‌ها در خصوص تعامل‌شان با وضعیت عراق به شیوه‌ای متفاوت از کشورهای عربی رفتار می‌کنند. آن‌ها مطمئنا می‌خواهند عراق تحت تاثیر و نفوذشان باشد اما می‌دانند که ملی‌گرایی در عراق حتی در مناطق جنوبی و حتی در بین شیعیان جنبه قدرتمندی دارد از این رو می‌خواهند دولت عراق دولت دوست باقی بماند. اما بهتر است مسائلی را هم مطرح کنم از جمله این که دولت عراق وابسته به ایران نیست؛ می‌خواهم نمونه‌هایی را برای شما مطرح می‌کنم که هم خودم و هم ابراهیم جعفری از شاهدان آن بودیم.
وزیر خارجه عراق مدعی شد: در یک سفر رسمی، به همراه ابراهیم جعفری به عنوان نخست‌وزیر شیعه منتخب عراق به تهران رفتیم. هیات دیپلماتیک ایرانی از ما خواست بیانیه‌ی مشترکی را امضا کنیم. آن‌ها توانمندی و مهارت خاصی در الزام دیگران به(امضای) مستندات داشتند. در آن سفر(ایرانی‌ها) بیانیه‌ای را آماده کردند که به ابراهیم جعفری نسبت به امضای آن هشدار دادم و خواستم که هیچ برگه و سندی امضا نشود. اگر که ما آن‌ها را امضا می‌کردیم باید مسائل دیگر را هم قبول می‌کردیم و امضا می‌کردیم و بیانیه مشترکی را نیز قبول می‌کردیم که در آن به طور کلی اعلام شده که با چه کسانی در این سفر دیدار کردیم.
وی در ادامه مدعی شد: مستشاران طرف ایرانی هم‌چنین اصرار کردند که ضمیمه این بیانیه، یادداشتی در خصوص توافق‌نامه الجزایر سال ۱۹۷۵ باشد. این توافق‌نامه مشکلاتی قانونی برای ما ایجاد می‌کرد. هم‌چنین مسائل حقوقی و قانونی را در خصوص جبران خسارات جنگ ایران و عراق بر ما وارد می‌کرد. ایرانی‌ها از این مسائل به نوعی آگاه هستند. من به ابراهیم جعفری گفتم که این مساله برای شما و عراق مشکلاتی را ایجاد می‌کند. این توافق‌نامه بر ملت کرد و هم‌چنین مخالفان عراقی آن زمان، ضربه‌ای وارد کرد و موجب تقسیم الوندرود شد. در آن زمان ابراهیم جعفری به من این‌طور جواب داد که نظر من درست است. حتی تا پاسی از شب تیم مذاکره‌کننده عراقی به ما می‌گفتند که طرف ایرانی اصرار شدیدی به امضای بیانیه‌ها دارند. در آن موقع لیثکبه از مسوولان هیات مذاکره‌کننده عراقی و یکی از مشاوران ابراهیم جعفری موافق ماجرا بود من گفتم که این مساله جایز نیست و ما باید صبح زود به فرودگاه برگردیم.
زیباری هم‌چنین ادعا کرد: ایرانی‌ها با حضور قاسم سلیمانی، علی‌اکبر ولایتی و همه آن‌هایی که رده اول به شمار می‌رفتند، کنفرانس مطبوعاتی را در فرودگاه برگزار کردند تا این بیانیه را اعلام کنند. من رو به جعفری گفتم در این بیانیه بند مشخصی وجود دارد که در آن مساله‌ای که به شما هشدار داده بودم، گنجانده شده است. شما نخست‌وزیر هستید و باید مسوولیت این امر را بپذیرید. من هم وظیفه دارم به شما گوشزد کنم. جعفری هم آن برگه را تا کرد و در جیبش گذاشت و گفت نه کنفرانس خبری و نه بیانیه مشترک. ما به ایران آمدیم تا دوستان‌مان را ببینیم.
در ادامه این ادعاها زیباری افزود: ایرانی‌ها در اولین سفر نوری المالکی به تهران به عنوان نخست‌وزیر عراق نیز این تلاش را مجددا تکرار کردند و همین وضعیت را برای او محیا کردند. من نزد مالکی رفته و به او گفتم " حاجی " مواظب باش چرا که تلاش‌هایی در حال انجام است و من وظیفه دارم به عنوان یک مسوول شما را مطلع کنم. مالکی در جواب گفت: ممکن نیست اشاره به توافق الجزایر را بپذیریم. ما بر سر این مساله بحث‌هایی داریم و آن را امضا نخواهیم کرد اما ایرانی‌ها با تمام توان به مالکی فشار آوردند تا صف شیعی را در هم بشکنند. مالکی سعی کرد تا ائتلاف ویژه خود یعنی ائتلاف دولت قانون را تشکیل دهد. ایرانی‌ها در خصوص پایان دادن هرچه سریع‌تر به حضور نیروهای آمریکایی در عراق نیز به مالکی فشار آوردند و ما بعد از گذشت سه سال، توافق‌نامه خروج این نیروها را امضا کردیم که البته برخلاف تمایل ایرانی‌ها بود.
او هم‌چنین مدعی شد: ایران از این که عراق، از سلاح‌های آمریکایی استفاده کند، ناراضی بود اما ما به آمریکا رفتیم و به دور از هرگونه جدال سیاسی توافق‌نامه‌ای مربوط به جنگنده‌های " اف ۱۶ " را امضا کردیم اما ایرانی‌ها مخالف این نوع تجهیز شدن ما بودند.
وزیر امور خارجه عراق در ادامه درباره ادعای ارسال سلاح ایران به سوریه از طریق حریم هوایی عراق نیز گفت: هواپیماهای ایرانی از حریم هوایی عراق عبور می‌کردند و آمریکایی‌ها نسبت به این مساله به ما هشدار داده بودند. در یک مدت زمانی آمریکایی‌ها پرواز هواپیماهای باربری(ایران) بر روی حریم هوایی عراق را رصد و ردیابی کردند. از مالکی پرسیدم آیا با عبور این هواپیماها موافقتی شده است که او جواب داد: موافقتی نیست. به او گفتم اگر موافقتی وجود ندارد ما باید مانع از آن شویم و به طرف ایرانی اعلام کنیم چرا که این مساله نقض تصمیمات شورای امنیت است که باید نسبت به آن متعهد باشیم. ما باید این روند را متوقف کنیم اما این مساله ادامه یافت.
آمریکایی‌ها هم به ما گفتند این یک نقض آشکار است و شما باید به طرف ایرانی اعلام کنید که این مساله را متوقف کند وگرنه ممکن است هواپیماها در معرض خطر قرار بگیرند. در خصوص مساله قاچاق از مرز سوریه - عراق، سوریه - لبنان و سوریه - اردن نیز باید گفت که این مساله مرسوم است. اما از سوی هیات‌های رسمی عراقی تصمیمی در حمایت از نظام سوریه تصمیم اتخاذ نشده است.
زیباری در پاسخ به این که آیا نوری مالکی برای حمایت از بشار اسد، رییس‌جمهور سوریه با اعمال فشار ایرانی‌ها مواجهه بوده است؟ گفت: شاید اعمال فشاری بوده باشد اما به نتیجه‌ای منجر نشد؛ البته من در این‌جا در خصوص دولت حرف می‌زنم.