آمارهایی که جایگاه تروریستی عربستان را فاش می‌کنند
آمار و ارقام جدیدی که از وقایع و حوادثتروریستی در عراق به دست آمده بیش از پیش بر نقش عربستان در آنها تأکید می‌کند.
به گزارشامید- پایگاه خبری العهد در مقاله‌ای به‌قلم «عادل الجبوری» تأکید می‌کند، آمار و ارقام و حقایق و واقعیت‌های موجود در کشور عراق ثابت می‌کند که عربستان سعودی از عملیات‌های تروریستی در این کشور نه‌تنها حمایت می‌کند، بلکه هرروز بیشتر به آن دامن می‌زند.
«عادل الجبوری» در این ارتباط می‌نویسد: «محمود وکاع الجبوری»، پیرمردی که فراز و نشیب‌های روزگار وی را بی‌رمق و ناتوان کرده، نتوانست آسیب روانی ناشی از شهادت پنج تن از فرزندان خود به‌دست گروه‌های تروریستی مسلح را تحمل کند و از شدت ضربه روحی که به وی وارد شده بود، بی‌اختیار بر زمین افتاد.
این پیرمرد نحیف بعد از اینکه خود را روی اجساد فرزندانش انداخت، فریاد زد: تفنگ بدهید، می‌خواهم خودم را بکشم، می‌خواهم بعد از کشته شدن پنج فرزندم، ششمین نفر آنها من باشم، نمی‌توانم فراق آنها را تحمل کنم و به زندگی ادامه دهم.
وی بعد از اینکه به خود آمد، گفت: قسم به آسمان و زمین و دین و دنیا، تنها بعد از گرفتن انتقام فرزندانم که با دستانی کثیف و پلید کشته شدند، آرام خواهم گرفت؛ دستانی که عراق را تبدیل به ویرانه کرده و فرزندان آن را کشته و نابودی را برای اسلام می‌خواهند و به‌بهانه روی کار آوردن دست نشاندگی اقدام به کشتار ملت این کشور اعم از شیعه، کرد و ترکمن می‌کنند!
وی سؤال می‌کند، چه‌کسی مزدور و دست‌نشانده است؟ چه‌کسی اقدام به تخریب و کشتار می‌کند؟ چه‌کسی به‌غیر از این جنایتکاران منازل را تبدیل به ویرانه می‌کند، خانواده‌ها را بی‌سرپرست و باعثافزایش آمار کودکان یتیم، مادران داغ‌دیده و زنان بی‌سرپرست می‌شود؟
خانواده محمود وکاع الجبوری ساکن استان موصل بود؛ ولی بعد از تهدیدات مکرر گروه‌های تروریستی مسلح مجبور به ترک منزل خود در آنجا شد، ازاین‌رو پدر خانواده بعد از مشورت با فرزندانش استان کرکوک را برای اقامت موقت برگزید تا اینکه شرایط بهتر شده آنها بتوانند به منزل خود در موصل بازگردند.
به نظر می‌رسد، گروه‌های تروریستی که با تهدیدات خود خانواده وکاع را مجبور به ترک منطقه و منزل خود کردند، به این حد اکتفا نکردند و به فراتر از این مسئله فکر می‌کردند و هدف آنها کشتن فرزندان این پیرمرد بود که در واقعیت نیز شاهد آن بودیم.
این‌گونه به نظر می‌رسد که دلیل آنها برای ارتکاب این جنایت این بوده که فرزندان وکاع به‌صورت قراردادی با شرکت‌های ساختمان سازی فعالیت می‌کردند که در خدمت دولت و حکومت بود و براساس منطق گروه‌های تروریستی چنین شرکت‌هایی مزدور و دست‌نشانده هستند و باید کارگران آنها به قتل برسند.
فاجعه و مصیبتی که محمود وکاع الجبوری، پیرمرد سالخورده بدان دچار شد، تنها نمونه و مثالی از میان صدها و یا هزاران نمونه از جنایت‌های گروه‌های ترویستی تکفیری و بازماندگان رژیم سابق عراق علیه مردم بی‌گناه و بی‌دفاع این کشور است.
این گروه‌ها بعد از سقوط رژیم صدام حسین، عراق را تبدیل به ویرانه کردند و اوضاع این کشور طی سال‌های ۲۰۰۵،۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ میلادی با پشتیبانی و حمایت‌های مالی طرف‌های متعدد خارجی و در رأس آنها عربستان سعودی وخیم‌تر شد.
طی ده سال گذشته گزارش‌های متعددی با ارائه اعداد و ارقام، اطلاعات و حقایق بر هرگونه تردید در مورد نقش عربستان سعودی در پشتیبانی و حمایت از تروریسم در عراق خط بطلان کشید؛ مهمتر از آن اینکه سیاست‌مداران ارشد سعودی در کمال بی‌شرمی به نقش این کشور در ناکام گذاشتن روند سیاسی و سرنگون کردن دولت عراق، اعتراف و اقرار می‌کنند و ادعای آنها برای این اقدام، گرایش‌ها و هویت مذهبی دولت این کشور است.
در سال ۲۰۰۵ و بعد از آن، رونامه‌های آمریکایی و انگلیسی طی گزارش‌ها، مقالات و پژوهش‌های متعددی، نقش عربستان سعودی را به‌عنوان بزرگ‌ترین پشتیبان و حامی تروریسم در عراق به‌وضوح افشا کردند و چند ماه پیش «موفق الربیعی»، مشاور سابق امنیت ملی و «کریستوفر هیل»، سفیر سابق آمریکا در عراق بر این موضوع تأکید کردند.
بسیاری از ناظران بعد از ریاست «بندر بن سلطان»، بر سرویس‌های اطلاعاتی عربستان سعودی در ژوئیه گذشته و بعد از افشای اخبار و اطلاعات در برخی رسانه‌های عراقی و غیرعراقی، نسبت به برنامه‌های «بندر» برای همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی منطقه به‌منظور از سرگیری فعالیت تروریست‌های تکفیری در عراق هشدار دادند.
کسانی‌که امور جاری در عراق را پیگیری می‌کنند، با این واقعیت روبه‌رو می‌شوند که بعد از نشستن بندر بن سلطان بر رأس هرم امنیتی در عربستان عملیات تروریستی در عراق تشدید شده است، علاوه بر این پدیده‌های تروریستی که در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ میلادی بر عراق حاکم بود، نیز بار دیگر به این کشور بازگشته و این پدیده‌ها دقیقاً در همان شهرها و مناطقی روی داده‌اند که گروه‌های تروریستی وابسته به سازمان تروریستی «القاعده» و بقایای حزب منحل «بعث» در آنجا پایگاه داشتند.
در مقطع زمانی کوتاهی شاهد عملیات کشتار وحشیانه و بی‌رحمانه خانواده‌های شیعی در منطقه «اللطیفه»، واقع در جنوب بغداد، استان نینوا، استان ابوغریب و استان دیالی بودیم.
در کنار کشتار آنان شب‌نامه‌های تهدیدآمیزی در این شهرها و مناطق توزیع می‌شد و این مسئله، به‌ویژه بلایی که بر اهالی منطقه نینوا آمد و سرکوب کارمندان دولتی به‌خصوص مسئولان حکومت باعثشد تا صدها خانواده مجبور به ترک منزل خود شوند.
عملیات کشتار، تهدید و اجبار به ترک منازل از بیکاری و آسودگی خاطر نبوده است؛ بلکه طرف‌هایی اقدام به برنامه ریزی، حمایت مالی و تشویق در این زمینه کرده‌اند و اینها همان طرف‌هایی هستند که همچنان برای از بین بردن و نابودی تمام اقدامات مثبتی که طی ده سال گذشته در عراق محقق شده است، تلاش می‌کنند.
تابعیت تروریست‌ها در عراق از سال ۲۰۰۳
نمی‌توان عملیات تروریسی بی‌وقفه و بی‌پایان از طریق خودروهای بمب‌گذاری شده و کمربندهای دینامیتی در بغداد و دیگر استان‌های عراق را از مظاهر تهدید، اجبار به ترک منزل و ترور شخصیت جدا کرد؛ چراکه طراح، مجری و برنامه‌ریز آن یک نفر است و هرکدام از این جنایت‌ها انگیزه‌ها و اهداف دیگری را تکمیل می‌کند و بسیاری از سیاست‌مداران و روشن‌فکران عراقی نیز بر آن تأکید می‌کنند.
به‌عبارت دیگر، مصیبت‌ها، بلایا و فجایع مذکور تنها از طریق ربودن، قتل و یا حملات گروه‌های مسلح به منازل صورت نمی‌گیرد، بلکه خودروهای بمب‌گذاری شده، مواد منفجره، بمباران به‌وسیله خمپاره و موشک‌‌های کاتیوشا نیز در این فجایع جان هزاران نفر را می‌گیرد. این مصیبت‌ها زمانی که باعثکشته شدن تمامی اعضای خانواده شده و تنها یک نفر از اعضای این خانواده و آن هم سالخورده و یا کودک باقی می‌گذارد، بسیار دردناک‌تر و غمبارتر می‌شود.
تنها هدف گروه‌های تروریستی، ابتلای تمامی خانواده‌های عراقی از شیعه و سنی گرفته تا عرب، کُرد، ترکمن، کلدانی و آشوری به مصیبت محمود وکاع الجبوری پیرمرد سالخورده عراقی است. داستان غم‌انگیز این پیرمرد ستمدیده تنها گوشه‌ای از اهداف و نیات پلید و ویرانگر حمایت‌شده از خارج است.
شایسته است که ما در بررسی شرایط جامع منطقه به واقعیت مهمی نیز توجه کنیم و آن مغلوب شدن گروه‌های تروریستی تکفیری و شکست پروژه‌های براندازی در سوریه است؛ پروژه‌هایی که عربستان سعودی، ترکیه، قطر و دیگر طرف‌ها به آن دل خوش کرده بودند. این مسئله برخی یا تمامی این طرف‌ها را واداشته تا به‌منظور جبران خسارت وارده در سوریه دست به تحرک و اقدام و به کار انداختن ابزارهای تروریستی و جنایی در عراق بزنند، تا از این طریق مظاهر رعب و وحشت و فجایع را در شمال، جنوب و مرکز این کشور گسترش دهند.
ارسال نظر