در صورت بروز جنگ در منطقه؛

آمریکا و روسیه با چه جنگ افزارهایی به میدان می آیند؟

چشم انداز نظامی دریای مدیترانه از درگیری‌های احتمالی حکایت دارد. به علت حضور نیروهای فرا منطقه‌ای در آب‌های مدیترانه در صورت وقوع جنگ احتمالی ابعاد آن قابل پیش‌بینی نخواهد بود.

آمریکا و روسیه با چه جنگ افزارهایی به میدان می آیند؟
به گزارشامیدبه نقل از باشگاه خبرنگاران، به بهانه ادعای رسانه‌ای " استفاده از سلاح شیمیایی توسط حکومت بشار اسد " در " درگیری‌های داخلی سوریه "، " آمریکا " با ارسال چهارمین " ناو مجهز به موشک‌های بالستیک " به " آب‌های مدیترانه " در پی تدارک جنگی دیگر در " خاورمیانه " است.

" ناوشکن " "Mahan"به جمع سه ناوشکن قبلی در آب‌های مدیترانه(ناوشکن‌های "Berry،GravelyوRampage ") پیوسته است تا در صورت دستور اوباما حملات موشکی به سوریه را در حمایت از " گروه تروریستی ارتش آزاد سوریه " آغاز کنند.

هنوز نیروهای " سازمان ملل متحد " مشغول بررسی چگونگی استفاده از " سلاح‌های شیمیایی " در سوریه هستند و طرفین درگیر همدیگر را به استفاده از این سلاح مرگبار که بنا بر اعلام آمارهای متناقض منجر به کشته شدن ۱۳۰۰ نفر شد متهم می‌کنند که کشورهای غربی و منطقه‌ای با همین دستاویز بر طبل جنگ می‌کوبند.

" بشار اسد " با رد چنین اتهامی معتقد است تروریست‌های مسلح در پی شکست‌های پی‌در‌پی در عملیات‌های موفق ارتش دست به استفاده از سلاح شیمیایی زده‌اند و با اتهام زدن به دولت درصدد جلب حمایت و دخالت نظامی غرب در امور سوریه هستند.

باراک اوباما ریس جمهور آمریکا دخالت نظامی کشورش در این موضوع را منوط به اجازه سازمان ملل متحد دانسته و در این باره محتاطانه قدم بر می‌دارد. او گفته است: " اگر آمریکا بدون دلایل و مدارک کافی و بدون اجازه سازمان ملل بخواهد به کشور دیگری حمله کند سوالاتی در این خصوص مطرح خواهد شد و آن اینکه آیا قوانین بین‌المللی به ما اجازه چنین اقدامی را می‌دهد؟ و آیا ما ائتلافی برای عملی کردن چنین اقدامی تشکیل داده‌ایم؟ "

این در حالی است که در ۱۶ می ۲۰۱۳ روسیه برای اولین بار پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با ارسال چندین ناوشکن به آب‌های مدیترانه حضور قدرتمند نیرو دریایی خود را به رخ رقیب دیرینه‌اش کشید.

در اقدامی که مقامات آمریکایی و متحدان غربی آن را تجاوزکارنه قلمداد کردند، روسیه ۱۲ " ناو جنگی " را برای گشت زنی و حضور در آب‌های مدیترانه به منظور حفظ منافع این کشور در " بندر طرطوس " سوریه مستقر کرد.

روزنامه " وال استریت ژورنال " در خصوص حضور ناوهای روسی در آب‌های مدیترانه نوشته بود " این نوعی قدرت‌نمایی است. روسیه به آمریکا زور بازو نشان می‌دهد ".

چشم انداز نظامی دریای مدیترانه از درگیری‌های احتمالی حکایت دارد. به علت حضور نیروهای فرامنطقه‌ای در آب‌های مدیترانه در صورت وقوع جنگ احتمالی ابعاد آن قابل پیش‌بینی نخواهد بود.

پایگاه " نیروی دریایی روسیه " در بندر طرطوس سوریه قرار دارد. بعد از فروپاشی " اتحاد جماهیر شوروی " این اولین پایگاه دریایی میراث‌دار " شوروی سابق " در خارج از حوزه جغرافیایی اتحاد جماهیر شوری سابق است. این پایگاه دریایی در زمان " جنگ سرد " برای پشتیبانی از نیروی دریایی شوری تاسیس شد. در دوران جنگ سرد بیش از سی ناوشکن شوروی در آب‌های مدیترانه گشت زنی می‌کردند و در ادامه همین روند روسیه همواره همکاری نظامی گسترده‌ای با سوریه داشته است.

در اواخر سال ۲۰۱۲ در بحبوحه جنگ داخلی سوریه، حضور ناوهای روسی در بند طرطوس با عنوان برگزاری " مانور نظامی " باعثشد ناوهای هواپیمابر آمریکا از سواحل سوریه عقب نشینی کنند و آمریکا در هراس از این اقدام روسیه مجبور شد ناو هواپیمابر " آیزون هاورCVN ۶۹" مستقر در ساحل ویرجینیا را به خاورمیانه اعزام کند.

بنابر ادعای رسانه‌های منطقه‌ای و بین المللی رفت و آمد ناوهای روسی به بندر طرطوس یکی از راه‌های مطمئن ارسال سلاح به سوریه است. از سال ۲۰۰۹ روسیه با نوسازی پایگاه دریایی بندر طرطوس را به ناوشکن‌های پیشرفته و جدید مجهز کرد.

روسیه تا جایی پیش رفت که یک بار ناو هواپیمابر"کازنتسو " "Admiral Kuznetsov" را نیز به آب‌های مدیترانه فرستاد.

مساحت عرشه پروازی این ناو در حدود ۱۴۷۰۰ مترمربع است و عملیات پرواز هواپیما با کمک یک سکوی پرتاب اسکی شکل با زاویه ۱۲ درجه که در جلوی ناو تعبیه شده انجام می‌شود. عرشه پروازی این ناو با کابل‌های نگهدارنده مجهز شده است. دو آسانسور در سمت راست ناو نیز هواپیماها را از آشیانه به عرشه و بالعکس منتقل می‌کند. جنگنده " سوخو ۳۳ " بعد از بارگیری تجهیزات نظامی با کوتاهترین فاصله شتاب‌گیری یعنی فقط ۱۰۵ متر می‌تواند از روی این ناو به پرواز در آید.

این ناو توانایی حمل ۱۶ فروند هواپیمای "Yak ۴۱Mو ۱۲ هواپیمای بال ثابت سوخوی۲۷ Kرا دارد. ناوگان بالگردی این ناو شامل: ۴ فروند کاموف ۲۷ ال دی، ۱۸ فروند کاموف ۲۷ پی ال او و ۲ فروند کاموف ۲۷ اس است.

ناو هواپیمابر کوزنتوف مجهز به ۱۲ عدد " موشک‌انداز " برای پرتاپ " موشک‌های سطح به سطح " ضد ناوP - ۷۰۰ Granitاست. برخلاف ناوهای هواپیمابر غربی مجهز بودن این ناو روسی به انواع موشک‌ها باعثشده آن را ناو هواپیمابر مجهز به " موشک کروز " نام‌گذاری کنند.

این ناو برای " پدافند هوایی " دوربرد ۲۴ عدد موشک انداز قائم برای پرتاپ ۱۹۲ موشکSA - N - ۹Gauntletدارد. این سیستم دارای یک رادار همراه سیستم چند حالته الکترونیکی و قابلیت شلیک یک موشک در هر ۳ ثانیه دارد. این سیستم قابلیت درگیری همزمان با ۴ هدف در ناحیه‌ای با زاویه ۶۰ درجه را دارد. برد این سیستم بین ۱۲ تا ۱۵ کیلومتر است.

همچنین کوزنتوف روسی برای پدافند کوتاه برد مجهز به هشت سیستم موشکی کاشتانKashtanاست که وظیفه دفاع از ناو در برابر تسلیحات هدایت دقیق، " موشک‌های ضد کشتی "، " ضد رادار "، هواپیما و اهداف کوچک دریایی را بر عهده دارد. هر سیستم شامل پرتاب‌گرهای موشکی، دو توپ ۳۰ میلی‌متری و " مسیریابی اپتیکی " و " رادار " است. برد موشک هدایت شونده این سیستم بین ۱.۵ تا ۸ کیلومتر است. توپ‌ها نیز توانایی شلیک ۱۰۰۰ گلوله در دقیقه و دارای بردی بین ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ متر هستند. شش توپ دفاع هواییAK - ۶۳۰نیز در این ناو نصب شده است.

این ناو با سیستم ضد زیردریایی UDAV - ۱با ۶۰ " موشک ضد زیر دریایی " مجهز شده تا بتواند " اژدر " ها و موشک‌های شلیکی دشمن را نابود کند.

هولناکترین ابزار جنگی قرن بیست یک متعلق به کدام کشور است؟

بزرگترین زیر دریایی اتمی جهان، متعلق به روسیه است. " زیردریایی تایفون " هولناک‌ترین ابزار جنگی ساخت بشر در قرن ۲۱ بشمار می‌رود. این زیر دریایی ۱۷۲متر طول و ۲۳ متر عرض دارد. تایفون قادر به حمل ۱۰ کلاهک اتمی است. این زیر دریایی حمل۲۰ "موشک بالستیک(RSM - ۵۲ SS - N - ۲۰)با برد ۸۳۰۰ کیلومتر وعلاوه بر آن ۴ مقر اژدر ۶۳۰ میلیمتری و ۲ مقر اژدر ۵۳۳میلیمتری و سیستم پیشرفته هیدرو اکوستیکSLOPEنصب شده که هم زمانقادر به رهگیری ۱۰-۱۲ شناور دشمن می‌باشد.زیردریایی تایفون روسیه با زیر دریایی اتمی کلاس ویرجینیا مقایسه می‌شود که از سال ۲۰۰۴ در خدمت ارتش آمریکاست.

از ویژگی‌های جالب زیر دریایی تایفون یخ‌شکن بودن آن است.زیردریایی‌های کلاس تایفون نیروی دریایی روسیه جزء کلاس زیردریایی‌های اتمی حامل موشک‌های بالستیک قاره‌پیما هستند.این زیر دریایی می‌تواند ۱۲۰ روز بدون هوا گیری در زیر آب بماند. در حال حاضر روسیه شش فروند از این زیر دریایی را در اختیار دارد.

یکی از مزیت‌های زیردریایی تایفون روسیه نسبت به زیر دریایی کلاس ویرجینیای آمریکایی عملکرد در عمق بیشتر است. زیر دریایی تایفون بعد از فرو رفتن در آب قادر است در عمق بسیار پایین حرکت کند، بطوری که تا عمق ۶۰۰ متر دریا فرو می‌رود. این در حالی است که زیر دریایی کلاس ویرجینیا فقط تا ۲۵۰ متر قادر است به عمق دریا فرو برود.

سرعت حرکت تایفون بر سرعت ویرجینیا می‌چربد

حداکثر سرعت زیر دریایی اتمی ویرجینیا ۲۵ گره دریایی است در حالی زیر دریایی تایفون قادر با سرعت ۳۵ گره دریایی حرکت کند. یکی از نقاط جالب در سرعت زیر دریایی تایفون این است که هر چه به اعماق دریا فرو می‌رود می‌تواند با سرعت بیشتری حرکت کند.

یکی از علت‌های قدرتمند بودن زیردریایی تایفون راکتور اتمی آن است. راکتور اتمی تایفون از یک راکتور اتمی ۱۹۰ مگا واتی، از یک توربین مولد بخارOK - ۷که ۴۳ هزار اسب بخار انرژی تولید می‌کند و از دو توربو ژنراتورOK - ۲که آن هم ۲۰۰۰ کیلوات قدرت تولید می‌کند تشکیل یافته است. همچنین دو مولد نیروی محرکه الکتریکیOK - ۳۰۰که قابلیت تو رفتگی دارند، برای حرکت در سرعت پایین و عملیات مخفیانه تعبیه شده است.

وحشت آمریکایی‌ها از قابلیت رادار گریزی تایفون

حضور زیر دریایی تایفون در خلیج مکزیک بدون متوجه شدن نیروی دریایی آمریکا حکایت از قابلیت رادار گریزی این زیر دریایی داشت، به‌طوری که مقامات و کارشناسان نظامی آمریکا را به حیرت وا داشت. کارشناسان نظامی روسی مدعی هستند که زیر دریایی کلاس تایفون بی‌‌‌‌‌‌‌‌صداترین زیردریایی اتمی جهان است که در خدمت ارتش روسیه می‌باشد.

به گزارش دیلی‌میل، زیر دریایی تایفون روسیه به مدت یک ماه در آب‌های خلیج مکزیک در حال گشت زدن بوده است. بدون آنکه نیروی دریایی آمریکا متوجه این موضوع شود. نورمن پالمر تحلیل‌گر نظامی در خصوص حضور سری زیر دریایی اتمی روسیه در آب‌های خلیج مکزیک گفته بود: " ورود زیر دریایی مجهز به کلاهک اتمی روسیه به آب‌های خلیج مکزیک یکی دیگر از قدرت نمایی‌های ریس جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین است تا از طریق آن نشان دهد که روسیه بازیگر اصلی صحنه سیاسی و نظامی جهان است ".

" سناتور جان کورنین "John Cornynعضو کمیته پشتیبانی نیروهای مسلح در مجلس سنا با اشاره به شکست سیاست آشتی‌جویانه اوباما با روسیه اذعان داشت " این موضوع بعلت رهبریت مخدوش و ضعیف ما در برخورد با روسیه رخ داده است. در حالی که رئیس جمهور ما پز تجدید روابط با روسیه را می‌دهد ولادیمیر پوتین فعالانه برای ضربه زدن به منافع در همه نقاط جهان خواه در سوریه و یا در خانه خودمان(خلیج مکزیک) تلاش می‌کند ".

ولادیمیر پوتین از زمان روی کارآمدن در روسیه تقویت ناوگان دریایی روسیه را یکی از برنامه‌های اصلی خود اعلام کرده است. این در حالی است که از زمان " دونالد ریگان " " نیروی دریایی آمریکا " از کمترین تحرکاتی برخوردار بوده است. تعداد ناوهای نظامی آمریکا به کمترین تعداد رسیده است و در " مناظره‌های انتخاباتی " سال ۲۰۱۲ " اوباماگ و " رامنی " این موضوع کاملا مشهود بود.

" توماس کوپمن "Thomas Copeman" جانشین فرمانده نیروی دریایی آمریکا " در طی مصاحبه‌ای در ژانوایه‌ ۲۰۱۳ وضعیت نیروی دریایی آمریکا را غیر مطلوب توصیف کرده بود.

" نه آموزش کافی هست، نه به اندازه کافی پرسنل داریم و نه در حد مطلوب تجهیزات نظامی داریم ".

او در ادامه گفت: " درحالی که روز به روز بر مسولیت ما افزوده می‌شود و هزینه نگهداری ناوها و حضور در آب‌های آزاد بالا می‌رود. دولت روز به روز بودجه نیروی دریایی را کاهش می‌دهد ".

مشکلات نیروی دریایی آمریکا زمانی بیشتر نمود پیدا کرد که چهار ناو شکن آمریکایی برای استقرار در " اقیانوس آرام " بدون جایگزینی ناوهای جدید سواحل غربی آمریکا را ترک کردند.

در حال حاضر ۲۸۵ ناو جنگی آمریکا در آب‌ها کره زمین حضور فعال دارند که از زمان " جنگ جهانی اول " به بعد کمترین تعداد در تاریخ آمریکا بحساب می‌آید.

پس از دوران جنگ سرد روسیه و آمریکا که بازار تسلیحاتی جهان را در اختیار دارند. همواره سعی کرده‌اند برتری جنگ افزاری را به رخ یکدیگر بکشند. هواپیماهای جنگی " میگ " و سوخوی روسیه با " جت‌هایF۱۶،F۱۸وF۲۴" آمریکا مقایسه می‌شوند. " جنگده‌های آمریکایی " در حمل موشک، تجهیزات جنگ الکترونیک و رادار گریزی وضعیت بهتری دارند ولی جنگنده‌های سوخوی روسی قدرت و استقامت بیشتری در جنگ‌های فرسایشی دارند و با یک بار سوخت‌گیری می‌تو انند در بدترین شرایط جوی بیشترین ساعات پروازی را انجام دهند. روسیه هم اکنون ساخت سوخوی ۳۵ را در برنامه نظامی خود دارد تا بتواند از آنها در ناوهای هواپیمابر استفاده کند.

اما یک کارشناس نظامی روسی معتقد است روسیه این خلاء را در پدافند هوایی پر کرده است او می‌گوید " سامانه موشکی اس ۳۰۰ و اس ۴۰۰ بهترین پدافند هوایی شناخته شده در جهان هستند " او در ادامه می‌افزاید " جنگ همانند مسابقه بوکس است اگر ضربه دست راست شما قوی نباشد می‌توانید با ضربات دست چپ به حریف خود غلبه کنید؛ استراتژیست‌های نظامی روسیه ضعف جنگده‌های هوایی را با برنامه‌ریزی و سرمایه گذاری کلان در پدافند هوایی جبران کرده‌اند ".

یکی از نگرانی‌های آمریکا و متحدانش از پدافند هوایی سوریه درباره بکارگیری سامانه موشکی اس ۳۰۰ است چرا که با توجه به توافقاتی که بین روسیه و سوریه انجام گرفته احتمال بکارگیری این سامانه موشکی علیه نیروهای متجاوز وجود دارد.

بشار اسد " ریس جمهور سوریه " در مصاحبه‌ای با شبکه المنار در ۱۳ می ۲۰۱۳ گفته بود " سوریه اولین محموله موشک‌های ضد هوایی اس۳۰۰ را دریافت کرده است و بقیه نیز به زودی تحویل داده خواهد شد ".

" سرگئی لاوروف " هم در تایید این خبر گفته بود " تحویل سامانه موشکی به سوریه در ادمه همکاری‌های نظامی روسیه با سوریه شکل گرفته و ربطی به جنگ‌های داخلی ندارد ".

ناوشکن روسی کلاس ۲۱۹۵۶ قدر تمند تر از ناوآمریکاییDDG۵۱ Arleigh

این ناوشکن روسی که از قابلیت چندگانه برخوردار است از نسل چهارم ناوهای سطحی روسیه است که همزمان قادر به دفع حملات سطحی و هوایی و پشتیبانی عملیات‌های زیر دریایی‌ها را دارد. این ناوشکن قادر به جمع‌آوری اطلاعات از تجهیزات دشمن بوده و بطور اتوماتیک در برابر موشک‌های شلیک شده از سطح دریا و زیر دریایی‌ها واکنش نشان می‌دهد. بطور کلی ناوشکن ۲۱۹۵۶ در واقع همتای ناوشکن آمریکاییBruke classِDDG ۵۱ Arleigh A.است ولی به تکنولوژی‌های پیشرفته دفاعی مانند موشک‌های فرا صوتی ضد ناو مجهز است. در ساخت این ناو از تکنولوژی رادار گریزی به طرز پیچیده‌ای استفاده شده است که ناوشکن را قادر می‌سازد بتواند در محل عملیات بدون ردیابی حضور داشته باشد و از تیر رس موشک‌های ضد ناو دشمن در امان بماند. این ناوشکن برای صادرات به نیروهای دریایی نوظهور مانند هند و چین طراحی شده است.

موتور ناوشکن کلاس ۲۱۹۵۶ از یک توربین گازی دو شفتی تشکیل یافته که ۷۴ هزار اسب بخار قدرت دارد. در کنار این موتور محرکه ۴ ژنراتور دیزلی نیز در این ناوشکن وجود دارد که هر کدام ۱۲۵۰ کیلووات انرژی تولید می‌کند. قدرت بالای نیروی محرکه ناوشکن را قادر می‌سازد در حالت عادی با سرعت ۱۸ گره دریایی و در مواقع اضطراری با سرعت ۲۹.۵ گره دریایی حرکت کند. این قابلیت قدرتی به ناوشکن امکان می‌دهد در پنچ سطح از عملیات جنگی پشتیبانی کند. همچنین عرشه این ناوشکن آشیانه‌ای برای دو هلکوپتر از نوعKa - ۲۸یاKa - ۳۱دارد تا بتواند ماموریت‌های جنگ افزارهای ضد زیر دریایی و ضد سطحی را پشتیبانی کند.

سیستم پدافند هوایی این ناوشکن از یک توپ ۱۳۰ میلیمتریAkچند منظوره با رادار کنترل آتش۵p - ۱۰-۰۲Eتشکیل شده که حداکثر برد آن ۲۳ کیلومتر است. همچنین سیستم برد بلند پدافند هواییRif - Mبا سیستم کنترلی۳Ts - ۴۸Eبر ناوشکن نصب شده است.

شش عدد موشک انداز از نوع۳S - ۴۸Eدر قسمت عقبی ناو شکن سوار شده است که هر کدام ۸ عدد موشک۴۸N۶E۲و یا ۴ عدد موشک۹M۹۶دارند.

سیستم پدافند هوایی برد کوتاهKashtan - Mاز دیگر قابلیت‌های این ناوشکن است. در طراحی این ناوشکن محل استقرار ناوبر از نوع۳R۸۶ - MEو محل اسقرار فرمانده عملیات از نوع۳R۸۷-۱Eاست.

سیستم‌های موشکی ضد ناو و ضد زیر دریایی در قسمت عقب ناوشکن قرار دارد. موشک انداز۳Ts - ۱۴Eمجهز به موشک‌های ضد زیر دریایی۹۱RTE۲است و اژدرانداز نوعTPU / ۴برای پرتاپ مشک ضد زیر دریایی۹۱RE۱و یا اژدرهایUGSTوUETTبر عرشه ناوشکن نصب شده است.

در سلاح‌های ضد ناو و ضد زیر دریایی ناوشکن ۲۱۹۵۶ از سیستم دفاعیKaliber - NKEاستفاده شده است که مجهز به سیستم کنترل آتش۳R - ۱۴N، موشک انداز۳S - ۱۴Eو در حدود شانزده عدد موشک کروز مادون صوت۳M۵۴TE، شانزده عدد موشک کروز مافوق صوت۳M۵۴Eو یا موشک‌های۹۱RTE۲که اژدرهای ضد ناو حمل می‌کنند است.

موشک‌های۳M۵۴TEیا۳M۵۴Eمی‌توانند ناوها و یا اهداف سطحی را در شعاع ۲۲۰کیلومتری هدف قرار دهند.

از دیگر ویژگی‌های این ناو شکن ظرفیت بالای آن در تعداد خدمه‌ای است که در خود جای می‌دهد بطوری که برای ۳۰۰ نفر خدمه جای استراحت دارد.

روسیه در طول تاریخ بارها نشان داده است که در برابر اقدامات یکجانبه آمریکا عقب نشینی نمی‌کند. پس از پایان جنگ جهانی دوماتحاد جماهیر شوروی اولین سلاح هسته‌ای خود را در سال ۱۹۴۹ ساخت تا به انحصار آمریکا انحصار آمریکا در زمینه تسلیحات هسته‌ای پایان بدهد.

اتحاد جماهیر شوروی به رهبری نیکاتا خروشچف با استقرار موشک‌های بالیستک مجهز به " کلاهک اتمی " در کوبا در سال ۱۹۶۲ مانع از حمله آمریکا به این کشور شدند.

در جریان " جنگ چچن " رئیس جمهور وقت روسیه " بوریس یلتسین " در حملاتی لفظی به همتای آمریکایی خود گفته بود " کلینتون به خود اجازه داد برروسیه اعمال فشار کند. به نظر می‌رسد، او برای یک دقیقه، یک لحظه، نیم ساعت فراموش کرد روسیه زرادخانه‌ای مملو از تسلیحات هسته‌ای دارد. او این موضوع را فراموش کرده است".

در جریان " جنگ آبخازیا " روسیه " میخائل ساکاشویلی " رهبر گرجستان را یک جسد سیاسی فرض کرد و با گسیل نیروهای نظامی در یک عملیات برق آسا نیروهای نظامی گرجستان را درهم کوبید. " دیمیتری مدودف " رییس وقت جمهور روسیه نیز در مورد دفاع مقابله گرجستان و تسخیر اوستیای جنوبی گفته بود: " ضربه‌ای که باید به تفلیس می‌زدیم را زدیم و درس خوبی به آن‌ها دادیم تا دیگر به غرب وابسته نشوند و سیاست همزیستی مسالمت آمیز با کشور همسایه را در خاطرشان نگه دارند ".

فضای رسانه‌های آمریکایی، غربی و عربی هم‌پیمان در منطقه نشان می‌دهند که آمریکا خود را برای حمله به سوریه آماده کرده است. موضوع بکارگیری سلاح شیمیایی در حومه شرقی در اطراف دمشق دلیل و بهانه آمریکا برای این اقدام است. حال در صورت درگیری احتمالی نظامی آمریکا و متحدانش با سوریه، روسیه در کجای داستان قرار خواهد گرفت؟

روسیه در حال حاضر در شورای امنیت یک هم پیمان جدی و قدرتمندی هم به نام چین دارد و تا به حال در عرصه بین الملل دو قطعنامه شورای امنیت را درباره سوریه وتو کرده است.

با توجه به اینکه پایگاه دریایی طرطوس تنها سکوی نظامی روسیه در خاورمیانه است روسیه با تجهیزات نظامی که در اختیار دارد در مقابل دهن کجی واشنگتن خواهد ایستاد.

هم اکنون ۱۶ ناو جنگی روسیه بهمراه سه زیر دریایی در آبهای مدیترانه مستقر هستند که به احتمال زیاد در صورت وقوع درگیری وارد عمل خواهند شد. افزون بر این سلاح‌های قدرتمند روسی که در اختیار دمشق قرار دارد امکان دفاع از اراضی سوریه را به حکومت بشار اسد می‌دهد.

از آنجایی که باراک اوباما به اجازه سازمان ملل برای اقدام نظامی در سوریه تاکید می‌کند بنظر می‌رسد آمریکا توان آغاز جنگی که ابعاد آن غیر قابل پیش‌بینی است را ندارد و پس از کش و قوس‌های فراوان اقدام نظامی یا در حد بسیار محدود خواهد بود و یا اینکه قدرت‌های بزرگ به مصالحه‌ای که تامین کننده منافع هر دو طرف باشد دست خواهند یافت.

ارسال نظر

خبر‌فوری: سامانه پدافندی اس-300 در مراسم رژه روز ارتش