آرزوهای تهاجمی ترکیه

در پی کشته شدن یک نیروی ارتش سوریه بر اثر حملات توپخانه‌ای ترکیه در منطقه «عفرین» شمال سوریه وزارت خارجه سوریه تجاوزات نظامی ترکیه در شمال این کشور را محکوم کرد و از سازمان ملل خواست موضع شفافی در این‌باره اتخاذ کنند. دمشق همچنین هشدار داد ارتش سوریه حق پاسخ به تجاوزات ترکیه در شمال سوریه را برای خود محفوظ می‌داند.

فاطمه علم الهدی کارشناس ارشد روابط بین الملل در این باره یادداشتی را ارائه کرده است.

سال‌ها ست ترکیه با تقویت رویکردهای نژادپرستانه و تاکید بر مشترکات قومی جامعه ی خود با مناطقی از کشورهای دیگر که از نژاد ترک و زبان آذری برخوردار هستند به دنبال قدرت طلبی در منطقه است. نمونه ی این سیاست را می توان در تقویت رویکرد پان ترکیسم در جمهوری آذربایجان، برخی نقاط شمالی ایران،  ترکمنستان و افغانستان دید. روحیه تهاجمی سیاست ترکیه را می توان در سخنان مقامات این کشور به خوبی مشاهده کرد. اخیرا اردوغان طی سخنانی اعلام کرده است:«مرزهای تاریخی باید به جای خود برگردند.» که اشاره مستقیم به جغرافیای سرزمینی امپراتوری عثمانی دارد؛ و حضور گسترده و نقش پررنگ ترکیه در جنگ قره‌باغ به خوبی این مواضع را شفاف می‌سازد. ترک ها در تلاشند با کمک قطر در کشورهای اسلامی سنی مذهب رویکردهای اخوانی را تقویت کنند و از طرفداران اخوان‌المسلمین برای قدرت گیری، حمایت کسب کنند. از جمله حمایت های اخوانی را می توان در مصر، لیبی، یمن و اخیرا تونس شاهد بود. در واقع ترکیه سعی کرده علاوه بر تقویت عرق نژادی و قومی، با حفظ گرایشات دینی و اسلامی یک جریان سوم در کنار محور مقاومت، محور عربستان و امارات شکل دهد تا امتیاز بازیگری در منطقه را به شیوه ی خود هم چنان حفظ کند. از سوی دیگر چیزی که ترکیه از روابطش با غرب و رژیم صهیونیستی به تصویر کشیده سیاست های منطقه ای کم خطر و بیشتر بی خطر برای منافع صهیونیست ها و آمریکا بوده است. با توجه به بی تفاوتی ترک ها نسبت به اقدامات آمریکا در غرب آسیا حتی در مواردی با هماهنگی های سیاسی و امنیتی منطقه ای مواجه هستیم که نتیجه ای جز روابط پایدار و باثبات با رژیم صهیونیستی و غرب ندارد. با وجود همه ی نقشه ها و آرزوهای دور و دراز ترکیه برای احیای فیزیکی و سرزمینی عثمانی و ایجاد اقتدار پان ترکیسم هم چنین سیاست های تهاجمی نسبت به همسایگان خود باید بداند که در دنیای امروز تنها براساس واقعیت ها میتوان اقدام کرد و با وجود سازوکارهای نظم نوین بین المللی و عقل کلی دولت ملت ها برای بقا چیزی جز ناکامی نصیب ترک ها نخواهد شد.