هیس! بچه ها نگاهشان به شماست

در حضور کودکان با هم نجنگید.

به گزارشامیدمجله خانواده نوشت: بهره گیری از بعضی راهکارها به شخص کمک می کند تا اختلاف نظرهایی را که با همسرش دارد به سادگی با آرامش حل و فصل کند.
اختلاف نظر و بحثو جدلی که به دنبال آن ایجاد می شود، بخشی از هر ازدواج است. اختلاف نظر به نوبه خود بد نیست، اما مهم این است که چطور از عهده آن برآییم. وقتی اختلافات آزاردهنده است که منجر به بحثو جدل طولانی مدت، قهر و کینه و خصومت و بدبینی شود، زیرا این امر تاثیر ناخوشایندی روی بچه های خانواده خواهد گذاشت. یک زن و شوهر، باید بتوانند خردمندانه و خلاقانه اختلاف نظرهای خود را حل کنند. به گونه ای که فرزندان آنها هرگز متوجه نشوند بین آنان اختلاف سلیقه یا اختلاف نظر وجود دارد. آنچه در این مقاله مطرح شده، به زوج ها کمک می کند تا اختلاف سلیقه ها را به نحوی منطقی حل و فصل کنند.

تا ۱۰ شماره بشمارید

عالم به عمل باشید. در تمام جنگ و جدل ها با همسرتان هرگز حضور بچه ها را نادیده نگیرید. وقتی در نظر بگیرید آنها قربانی معصوم بحثو جدال های بی اساس و حتی منطقی شما و همسرتان هستند هرگز راضی نمی شوید بر سر چیزهای جزئی و پیش پا افتاده جار و جنجال راه بیندازید، زیرا بیشترین آسیب آن متوجه بچه ها خواهد بود. ما به عنوان پدر و مادر همیشه به بچه ها توصیه می کنیم صبور باشند و قبل از انجام هر کاری تا ۱۰ بشمارند، در حالی که لازم است خودمان هم صبور باشیم و همین کار را به جای واکنش های سریع برای به کرسی نشاندن حرف خودمان انجام بدهیم. شاید این کار خیلی مهم به نظر نیاید، اما ۱۰ ثانیه تامل کمک می کند تا بتوانیم آرامش و خونسردی خود را به دست آورده و افکارمان را سامان بدهیم. قطعاً آنچه بعد از ۱۰ ثانیه می گویید خیلی متفاوت است با واکنش آنی و تندی که از روی خشم و عصبانیت ممکن بود نشان بدهید.

کلمات کلیدی داشته باشید

هر جا که دچار اختلاف نظر با همسرتان شدید، از کلمات کلیدی استفاده کنید. زن و شوهر لازم است روی کلمات کلیدی توافق نظر داشته باشند. هرگاه یکی از همسران احساس کند حرف زدن درباره موضوعی در حضور بچه ها ممکن است موجب عصبانیت و دلخوری دیگری شود و او را از حالت کنترل خارج کند، لازم است به جای واکنش نشان دادن، فقط کلمه کلیدی توافق شده را به زبان بیاورد. به این ترتیب، طرف مقابل خواهد فهمید زمان خوبی برای مطرح ساختن یا حل اختلاف انتخاب نکرده است. به این ترتیب او ساکت می ماند و صبر می کند تا شرایط عوض شود و چه بسا در آن مدت نظر خودش نیز تغییر کند و از آنچه قصد گفتنش را داشت، منصرف شود.

کلمه کلیدی می تواند یک «هیس!» ساده باشد، یا یک جمله مثل چای میل داری!؟ به این ترتیب گفتگو به بحثو جدل، قهر و گریه یا توهین نمی کشد و بچه ها قربانی خودخواهی های پدر و مادر نمی شوند.

دور شوید و بگذرید

اغلب پدر و مادرها به بچه ها توصیه می کنند هنگام مشاجره صحنه را ترک کنند و از اشتباه همدیگر بگذرند. ما خودمان هم می توانیم آنچه به فرزندان مان می گوییم تمرین کنیم.

وقتی گفتگو با همسرتان شکل بگوومگو به خود می گیرد فوری تغییر مکان بدهید و لحظاتی از هم دور بمانید. اگر به اتاق دیگری می روید مراقب باشید. بحثو جدل را از داخل اتاق همچنان ادامه ندهید. اگر مطمئن هستید همسرتان اشتباه می کند و حق با شماست، از اشتباه او بگذرید. به این ترتیب نه به بگومگو دامن زده اید، نه روحیه لطیف بچه ها را آزرده اید. همیشه لازم است یکی از طرفین صبوری بیشتری به خرج دهد و زودتر دیگری را ببخشد.

مانند دو همکار رفتار کنید

صرف اینکه زن و شوهر در کنار هم احساس امنیت می کنند، نباید منجر به گستاخی یا رفتارهای گستاخانه شود. اگر یکی از همکاران ما کاری کند که باب میل ما نباشد، به او پرخاش نمی کنیم، یا او را مورد سرزنش قرار نمی دهیم، بلکه او را می بخشیم و وانمود می کنیم مسئله مهمی نبوده است و گاهی حتی آنقدر مهربانانه رفتار می کنیم که خود را در آنچه اتفاق افتاده گناهکار جلوه می دهیم. اگر چنین اتفاقی در خانه افتاد، فوری فریاد نکشید و پرونده تمام اشتباهات گذشته همسرتان را باز نکنید. روابط شما و همسرتان وقتی محترمانه و صمیمانه تر می شود که در خانه، با همسرمان مانند همکارتان رفتار کنید.

به خاطر بسپارید

بچه هایی که شاهد روابط سرد و تلخ و بگومگوهای طولانی پدر و مادر باشند، همیشه یک فضای اضطراب زا را احساس می کنند، آنها نگاه شان به آینده ناامیدانه و زندگی برایشان نامطلوب و ناخوشایند است. اگر واقعاً فرزندان خود را دوست دارید، تلاش کنید تا روند زندگی مشترک را به سوی خوشبختی پیش ببرید و خانواده ای با سلامت روانی بسازید.

در حضور بچه ها گفتگو کنید

در حضور بچه ها با همسرتان گفتگو کنید تا بچه ها مهارت درست گفتگو کردن را از شما بیاموزند. خوب شنیدن حرف های همدیگر، یکی از موفقیت های بزرگ در هر رابطه ای است. قطع نکردن حرف همدیگر، منتظر ماندن برای شنیدن تمام حرف طرف مقابل و زود واکنش نشان ندادن یا پیش بینی نکردن آنچه وی قصد دارد بگوید، نشانه های خوب یک گفتگوی صحیح است. همان طور که بحثو جدل و دعوا در حضور بچه ها احساسات و عواطف آنها را خدشه دار می کند، گفتگوی خوب و صمیمی احساس امنیت و اطمینان را در آنها افزایش می دهد. بچه ها گذشت، احترام، اتحاد و سازگاری را از گفتگوی پدر و مادرشان یاد می گیرند و آن را در زندگی اجتماعی و فردی به کار می بندند.