چرا بعضی پیرها بی عاطفه می شوند؟

خبرگزاری ایسنا: به گفته لنور جی لاونر، از موسسه ملی سلامت آمریکا و عضو «آکادمی نورولوژی» این کشور، درست همان طور که نشانه های از دست دادن حافظه می تواند نشان دهنده تغییرات مرتبط با بیماری مغزی باشد، بی عاطفگی نیز شاید حکایت تغییرات پنهان را روایت کند.

نشانه های بی عاطفگی در میان افراد مسنی که مبتلا به زوال عقل نیستند، رایج است و مطالعات جدید می تواند توجه دانشمندان را به این موضوع جلب کند.

تیم لاونر در این تحقیق از حجم مغز به عنوان معیار پیری افزایش یافته این عضو از بدن استفاده کرد. از دست دادن حجم مغز طی پیرشدن، نرمال است اما در این مطالعه میزان از دست رفتن حجم بیشتری از مغز می توانست نشان دهنده بیماری مغزی باشد.

در این پژوهش، از ۴۳۵۴ فرد بدون اختلال شناختی و دارای سن متوسط ۷۶ سال، اسکن های ام آر آی گرفته شد. همچنین از آن ها سوالاتی پرسیده شد که علائم بی عاطفگی را ارزیابی می کرد؛ این علائم شامل کمبود علاقه، کمبود عاطفه، افت فعالیت ها و علائق، ترجیح دادن به ماندن در خانه و کمبود انرژی است.

نتایج نشان می دهد افرادی که دارای دو یا تعداد بیشتری از علائم بی عاطفگی بودند، حجم ماده خاکستری شان ۱.۴ درصد و حجم ماده سفید مغزشان نیز در مقایسه با اشخاصی که کمتر از دو نشانه داشتند، ۱.۶ درصد کمتر بود. ماده خاکستری جایی است که یادگیری رخ می دهد و خاطرات در مغز ذخیره می شود. ماده سفید نیز به عنوان کابل های ارتباطی عمل می کند که بخش های مختلف مغز را به یکدیگر مرتبط می کند.

در صورت تایید این یافته ها، شناسایی زودهنگام افراد دارای بی عاطفگی می تواند شیوه ای برای هدف گیری گروه های در معرض خطر باشد.

جزئیات این مطالعه در مجله Neurology® منتشر شده است.