همراه با سال نو در ۱۱ فرهنگ متفاوت
هنگام سال نو در برمه، سه روز جشن گرفته می شود. در این جشن که ماها تینگیان نام دارد، مردم به مراسم دعا و سپس جشن و پایکوبی می پردازند و تمام ساختمان های شهر و همچنین معابد را می شویند و در حین کار به یکدیگر آب می پاشند.
به گزارشافکارنیوز، مردمان هر کشور و فرهنگی هنگام شروع سال نو مراسم خاص خودشان را دارند و با این که بیشتر این رسم و رسومات شبیه یکدیگر هستند اما بازهم شناختن آیین های مربوط به سال نو خالی از لطف نیست. بویژه این که برخی از این رسم و رسومات گاهی عجیب هم به نظر می رسند.
بلغارستان
سال نو در بخش غربی بلغارستان زمانی است که دختران علاقه خود را به ازدواج و تشکیل زندگی نشان می دهند. در حقیقت یک روز قبل از سال نو مراسمی به نام لادووین برگزارمی شود که طی آن دختران مجرد صبح خیلی زود از خواب برخاسته و انگشترهای خود را همراه دانه جو دوسر که علامت باروری است به درون یک دیگ بزرگ از آب چشمه می اندازند به امید این که در سال جدید، همسر مناسبی پیدا کنند. غذای سال نو بلغاری ها نیز پای پنیر به نام بانیکاست.
برمه
هنگام سال نو در برمه، سه روز جشن گرفته می شود. در این جشن که ماها تینگیان نام دارد، مردم به مراسم دعا و سپس جشن و پایکوبی می پردازند و تمام ساختمان های شهر و همچنین معابد را می شویند و در حین کار به یکدیگر آب می پاشند. درحقیقت خیس شدن نوعی خوشامدگویی به سال نو است. برمه ای ها معتقدند با این کار روح شان پاک شده و با این پاکیزگی به سال نو قدم می گذارند. همچنین در این روزها مردم به نیازمندان کمک می کنند.
بنگال
مردم بنگال روزهای پیش از عید خانه های خود را تمیز و تزئین می کنند. آنها جلوی در خانه شان کوزه ای سفالین قرارداده و آن را از آب مقدس قرمز پر می کنند. سپس درون آن، شاخه ای از درخت انبه که حتما باید پنج شاخه کوچک داشته باشد، قرار می دهند. بنا به اعتقادات بنگالی ها، این کوزه برای اهالی خانواده خوشبختی می آورد.
کامبوج
جشن سال نو در کامبوج هم سه روز طول می کشد. در این روزها مردم خانه های شان را تمیز و تزئین می کنند. آنها روی میزی مجسمه بودا، گل، شمع، یک کاسه آب معطر، غذا و نوشیدنی و برگ های موز که به شکل های مختلفی درآورده اند، قرار می دهند.
هنگام جشن سال نو، مردم به یکدیگر آب های رنگی قرمز، صورتی یا زرد می پاشند و به این ترتیب برای هم روزهای رنگی و شادی آرزو می کنند. پوشیدن لباس نو یکی دیگر از کارهای مربوط به سال نوست. فرزندان به والدین، عمه و خاله، دایی و عموهای خود به نشانه احترام پول هدیه می دهند. همچنین گاهی اوقات آنها را به صرف غذا یا میوه دعوت می کنند.
اهالی کامبوج روز اول جشن سال نو به معابد رفته و به خدمتگزاران این معابد خوراکی تعارف می کنند. مردم در جشن سه روزه سال نو به بازی هایی همچون طناب کشی می پردازند. روز دوم مردم به دیدن اقوام خود رفته و با رد و بدل کردن هدیه سال نو را جشن می گیرند. روز سوم مجسمه های بودا را که در خانه و معابدشان قرار دارند می شویند. آنها معتقدند با این کار سال پربارانی را تضمین می کنند. فرزندان نیز به نشانه احترام، پاهای والدین خود را می شویند.
ایرلند
شب سال نو برای اهالی ایرلند، شبی پرخطر محسوب می شود، زیرا آنها معتقدند ارواح مردگان به زمین باز می گردند و اگر بخواهند می توانند به زنده ها صدمه بزنند، مگر این که اقدامات احتیاطی صورت گیرد. بنابراین آنها بوته های گیاه داروش را گرفته و با کمک آن خود را از شر ارواح حفاظت می کنند. به این ترتیب، بیشتر مردم شب سال نو در خانه می مانند و بیرون نمی آیند.
ایرلندی ها اعتقاد دارند اگر دخترها شب سال نو چند شاخه از گیاه داروش با خود به رختخواب ببرند، در رویا می توانند همسران آینده شان را ببینند. مسائل سیاسی شان را هم با جهت وزش باد پیش بینی می کنند. اگر باد از سمت غرب بوزد یعنی این که کشورشان سال خوبی خواهد داشت، اما اگر باد از شرق بوزد یعنی این که انگلیس بر آنها تسلط می یابد.
کلمبیا
مردم کلمبیا آدمک آقای سال کهنه را هنگام سال نو به آتش می کشند. البته قبل از آن، داخل آدمک را با مواد مختلف که برایشان غم و اندوه آورده پر می کنند. سپس لباس های کهنه افراد خانواده را به تن آن کرده و می سوزانند. به این ترتیب سعی می کنند غم و غصه های سال گذشته را فراموش کنند و خود را برای داشتن سالی پر از شادی آماده می کنند.
سریلانکا
مردم سریلانکا طبق تقویم هندو، جشن سال نو خود را تنظیم می کنند. آنها در این روزها خانه های خود را تمیز و حتی نقاشی می کنند. آنها برای اولین روز سال نو، انواع و اقسام شیرینی ها را می پزند. شب قبل از سال نو نباید غذایی پخته یا چراغی روشن شود. سپس اولین روز سال نو، آنها به دیدن خانواده و اقوام شان می روند و کنار یکدیگر غذایی را که پدر یا بزرگ ترین مرد خانواده پخته است، می خورند. این غذا که نوعی شیر برنج است پونگال نام دارد. آنها همچنین گودو که نوعی بازی شبیه کریکت یا بیس بال اما با یک چوب کوچک و یک چوب بزرگ است، بازی می کنند. بازی دیگر، بازی نارگیل است به این ترتیب که باید نارگیل های یکدیگر را خرد کنند.
هند
جشن سال نو هندی ها دیوالی نام دارد که در بخش های مختلف هند به شکل های گوناگونی برگزار می شود. هندوهای شمال هند این جشن را در پایان سال کهنه به مدت سه روز برگزار می کنند. آنها شهر و روستاهایشان را چراغانی کرده و خانه هایشان را با چراغ های کوچک روغنی تزئین می کنند.
در واقع با این کار شیطان را از محل بیرون رانده و خیر و خوبی را وارد زندگی خود می کنند. مردم سعی می کنند کارهای نیمه کاره خود را قبل از رسیدن دیوالی به پایان برسانند و به همین دلیل، بیشتر مردم بدهی های خود را می پردازند و کسبه ها مراقبند هیچ نوع بدهی برای سال جدید باقی نگذارند. آن دسته از مردم که توانایی مالی دارند برای خانه خود اجناس نو و برای خود، لباس نو می خرند.
مردم در این روزها به یکدیگر کارت تبریک و هدیه می دهند. آنها هدف های تازه ای برای خود برمی گزینند و تمام دعواها و ناراحتی ها را حداقل در این روزها فراموش می کنند و می کوشند نسبت به یکدیگر بخشنده باشند. در این روزها حتی حیواناتی که در روستاها به کار گرفته می شوند تمیز و تزئین شده و به آنها توجه می شود. گل آرایی و آتش بازی، یکی دیگر از کارهایی است که در این روزها انجام می شود که پیام آور شادی و نشاط در سال جدید است.
تبت
سال نوی تبت، لوزار نامیده می شود. تبتی ها پیروان بودا هستند. دو روز آخر سال کهنه را به آماده شدن برای سال نو می گذرانند. اولین روز به تمیز کردن خانه از بالا تا پایین می پردازند.
آشپزخانه را که قلب و مهم ترین بخش خانه محسوب می شود، قبل از همه تمیز می کنند. نوعی سوپ را که دربرگیرنده موادی مانند گوشت، گندم، برنج، سیب زمینی، پنیر، لوبیا، فلفل سبز، رشته فرنگی و تربچه است مخصوص سال نو درست می کنند.
تبتی ها روز دوم را با شرکت در مراسم مذهبی می گذرانند و سپس با استفاده از ترقه و مشعل از شر ارواح خبیثی که خانه شان را فراگرفته خود را خلاص می کنند. سرانجام با رسیدن اولین روز سال نو، خیلی زود از خواب بلند شده و پس از حمام لباس های نو را می پوشند و به دیدن خانواده و اقوام شان می روند و به یکدیگر هدیه می دهند و کنار هم غذا می خورند. روز بعد نوبت به دیدن دوستان و تفریح می رسد.
فیلیپین
در فلیپین مردم با هرچیزی که گرد و مدور است، به استقبال سال نو می روند. آنها حتما لباس های خالدار تن می کنند. فیلیپینی ها معتقدند دایره علامت سکه، ثروت و سعادت است. آنها با پوشیدن لباس هایی که طرح های گرد دارد، می خواهند فراوانی و ثروت به زندگی شان بیاورند. برخی از غذاهای خاص که ظاهرشان گرد است در این روزها سرو می شود.
مردم اطراف خانه هایشان سکه آویزان می کنند و معتقدند این کار باعثمی شود سال جدید با پول همراه باشد. همچنین شب سال نو، اطراف خانه سر و صدا راه می اندازند تا ارواح خبیثبترسند و پا به فراربگذارند. در آخر، هنگام تحویل سال نو بیشتر چراغ های خانه را روشن می کنند تا مطمئن شوند سال نو برایشان روشنایی و شادی می آورد.
کره
اولین روز سال نو در کره سولنال نامیده می شود. در این روز خانواده ها و اقوام با دیدار یکدیگر برای سال نو آماده می شوند. آنها شب سال نو با آویختن ملاقه، چنگال یا الک های حصیری بردرخانه و دیوارها سعی می کنند کل خانواده را از روح شیطانی در سال جدید محافظت کنند.
مردم لباس های نوی خود را پوشیده و به دیدار بزرگ ترهای فامیل می روند و کوچک ترها در برابر افراد کهنسال اقوام باید مراسم تعظیم بجای آورند. بزرگ ترها نیز در مقابل به آنها پول و هدایا می دهند. غذای اولین روز سال نو آنها نیز شامل یک کاسه سوپ کیک برنج به نام توک کاک است. آنها معتقدند خوردن این سوپ عمر را طولانی می کند.
بلغارستان
سال نو در بخش غربی بلغارستان زمانی است که دختران علاقه خود را به ازدواج و تشکیل زندگی نشان می دهند. در حقیقت یک روز قبل از سال نو مراسمی به نام لادووین برگزارمی شود که طی آن دختران مجرد صبح خیلی زود از خواب برخاسته و انگشترهای خود را همراه دانه جو دوسر که علامت باروری است به درون یک دیگ بزرگ از آب چشمه می اندازند به امید این که در سال جدید، همسر مناسبی پیدا کنند. غذای سال نو بلغاری ها نیز پای پنیر به نام بانیکاست.
برمه
هنگام سال نو در برمه، سه روز جشن گرفته می شود. در این جشن که ماها تینگیان نام دارد، مردم به مراسم دعا و سپس جشن و پایکوبی می پردازند و تمام ساختمان های شهر و همچنین معابد را می شویند و در حین کار به یکدیگر آب می پاشند. درحقیقت خیس شدن نوعی خوشامدگویی به سال نو است. برمه ای ها معتقدند با این کار روح شان پاک شده و با این پاکیزگی به سال نو قدم می گذارند. همچنین در این روزها مردم به نیازمندان کمک می کنند.
بنگال
مردم بنگال روزهای پیش از عید خانه های خود را تمیز و تزئین می کنند. آنها جلوی در خانه شان کوزه ای سفالین قرارداده و آن را از آب مقدس قرمز پر می کنند. سپس درون آن، شاخه ای از درخت انبه که حتما باید پنج شاخه کوچک داشته باشد، قرار می دهند. بنا به اعتقادات بنگالی ها، این کوزه برای اهالی خانواده خوشبختی می آورد.
کامبوج
جشن سال نو در کامبوج هم سه روز طول می کشد. در این روزها مردم خانه های شان را تمیز و تزئین می کنند. آنها روی میزی مجسمه بودا، گل، شمع، یک کاسه آب معطر، غذا و نوشیدنی و برگ های موز که به شکل های مختلفی درآورده اند، قرار می دهند.
هنگام جشن سال نو، مردم به یکدیگر آب های رنگی قرمز، صورتی یا زرد می پاشند و به این ترتیب برای هم روزهای رنگی و شادی آرزو می کنند. پوشیدن لباس نو یکی دیگر از کارهای مربوط به سال نوست. فرزندان به والدین، عمه و خاله، دایی و عموهای خود به نشانه احترام پول هدیه می دهند. همچنین گاهی اوقات آنها را به صرف غذا یا میوه دعوت می کنند.
اهالی کامبوج روز اول جشن سال نو به معابد رفته و به خدمتگزاران این معابد خوراکی تعارف می کنند. مردم در جشن سه روزه سال نو به بازی هایی همچون طناب کشی می پردازند. روز دوم مردم به دیدن اقوام خود رفته و با رد و بدل کردن هدیه سال نو را جشن می گیرند. روز سوم مجسمه های بودا را که در خانه و معابدشان قرار دارند می شویند. آنها معتقدند با این کار سال پربارانی را تضمین می کنند. فرزندان نیز به نشانه احترام، پاهای والدین خود را می شویند.
ایرلند
شب سال نو برای اهالی ایرلند، شبی پرخطر محسوب می شود، زیرا آنها معتقدند ارواح مردگان به زمین باز می گردند و اگر بخواهند می توانند به زنده ها صدمه بزنند، مگر این که اقدامات احتیاطی صورت گیرد. بنابراین آنها بوته های گیاه داروش را گرفته و با کمک آن خود را از شر ارواح حفاظت می کنند. به این ترتیب، بیشتر مردم شب سال نو در خانه می مانند و بیرون نمی آیند.
ایرلندی ها اعتقاد دارند اگر دخترها شب سال نو چند شاخه از گیاه داروش با خود به رختخواب ببرند، در رویا می توانند همسران آینده شان را ببینند. مسائل سیاسی شان را هم با جهت وزش باد پیش بینی می کنند. اگر باد از سمت غرب بوزد یعنی این که کشورشان سال خوبی خواهد داشت، اما اگر باد از شرق بوزد یعنی این که انگلیس بر آنها تسلط می یابد.
کلمبیا
مردم کلمبیا آدمک آقای سال کهنه را هنگام سال نو به آتش می کشند. البته قبل از آن، داخل آدمک را با مواد مختلف که برایشان غم و اندوه آورده پر می کنند. سپس لباس های کهنه افراد خانواده را به تن آن کرده و می سوزانند. به این ترتیب سعی می کنند غم و غصه های سال گذشته را فراموش کنند و خود را برای داشتن سالی پر از شادی آماده می کنند.
سریلانکا
مردم سریلانکا طبق تقویم هندو، جشن سال نو خود را تنظیم می کنند. آنها در این روزها خانه های خود را تمیز و حتی نقاشی می کنند. آنها برای اولین روز سال نو، انواع و اقسام شیرینی ها را می پزند. شب قبل از سال نو نباید غذایی پخته یا چراغی روشن شود. سپس اولین روز سال نو، آنها به دیدن خانواده و اقوام شان می روند و کنار یکدیگر غذایی را که پدر یا بزرگ ترین مرد خانواده پخته است، می خورند. این غذا که نوعی شیر برنج است پونگال نام دارد. آنها همچنین گودو که نوعی بازی شبیه کریکت یا بیس بال اما با یک چوب کوچک و یک چوب بزرگ است، بازی می کنند. بازی دیگر، بازی نارگیل است به این ترتیب که باید نارگیل های یکدیگر را خرد کنند.
هند
جشن سال نو هندی ها دیوالی نام دارد که در بخش های مختلف هند به شکل های گوناگونی برگزار می شود. هندوهای شمال هند این جشن را در پایان سال کهنه به مدت سه روز برگزار می کنند. آنها شهر و روستاهایشان را چراغانی کرده و خانه هایشان را با چراغ های کوچک روغنی تزئین می کنند.
در واقع با این کار شیطان را از محل بیرون رانده و خیر و خوبی را وارد زندگی خود می کنند. مردم سعی می کنند کارهای نیمه کاره خود را قبل از رسیدن دیوالی به پایان برسانند و به همین دلیل، بیشتر مردم بدهی های خود را می پردازند و کسبه ها مراقبند هیچ نوع بدهی برای سال جدید باقی نگذارند. آن دسته از مردم که توانایی مالی دارند برای خانه خود اجناس نو و برای خود، لباس نو می خرند.
مردم در این روزها به یکدیگر کارت تبریک و هدیه می دهند. آنها هدف های تازه ای برای خود برمی گزینند و تمام دعواها و ناراحتی ها را حداقل در این روزها فراموش می کنند و می کوشند نسبت به یکدیگر بخشنده باشند. در این روزها حتی حیواناتی که در روستاها به کار گرفته می شوند تمیز و تزئین شده و به آنها توجه می شود. گل آرایی و آتش بازی، یکی دیگر از کارهایی است که در این روزها انجام می شود که پیام آور شادی و نشاط در سال جدید است.
تبت
سال نوی تبت، لوزار نامیده می شود. تبتی ها پیروان بودا هستند. دو روز آخر سال کهنه را به آماده شدن برای سال نو می گذرانند. اولین روز به تمیز کردن خانه از بالا تا پایین می پردازند.
آشپزخانه را که قلب و مهم ترین بخش خانه محسوب می شود، قبل از همه تمیز می کنند. نوعی سوپ را که دربرگیرنده موادی مانند گوشت، گندم، برنج، سیب زمینی، پنیر، لوبیا، فلفل سبز، رشته فرنگی و تربچه است مخصوص سال نو درست می کنند.
تبتی ها روز دوم را با شرکت در مراسم مذهبی می گذرانند و سپس با استفاده از ترقه و مشعل از شر ارواح خبیثی که خانه شان را فراگرفته خود را خلاص می کنند. سرانجام با رسیدن اولین روز سال نو، خیلی زود از خواب بلند شده و پس از حمام لباس های نو را می پوشند و به دیدن خانواده و اقوام شان می روند و به یکدیگر هدیه می دهند و کنار هم غذا می خورند. روز بعد نوبت به دیدن دوستان و تفریح می رسد.
فیلیپین
در فلیپین مردم با هرچیزی که گرد و مدور است، به استقبال سال نو می روند. آنها حتما لباس های خالدار تن می کنند. فیلیپینی ها معتقدند دایره علامت سکه، ثروت و سعادت است. آنها با پوشیدن لباس هایی که طرح های گرد دارد، می خواهند فراوانی و ثروت به زندگی شان بیاورند. برخی از غذاهای خاص که ظاهرشان گرد است در این روزها سرو می شود.
مردم اطراف خانه هایشان سکه آویزان می کنند و معتقدند این کار باعثمی شود سال جدید با پول همراه باشد. همچنین شب سال نو، اطراف خانه سر و صدا راه می اندازند تا ارواح خبیثبترسند و پا به فراربگذارند. در آخر، هنگام تحویل سال نو بیشتر چراغ های خانه را روشن می کنند تا مطمئن شوند سال نو برایشان روشنایی و شادی می آورد.
کره
اولین روز سال نو در کره سولنال نامیده می شود. در این روز خانواده ها و اقوام با دیدار یکدیگر برای سال نو آماده می شوند. آنها شب سال نو با آویختن ملاقه، چنگال یا الک های حصیری بردرخانه و دیوارها سعی می کنند کل خانواده را از روح شیطانی در سال جدید محافظت کنند.
مردم لباس های نوی خود را پوشیده و به دیدار بزرگ ترهای فامیل می روند و کوچک ترها در برابر افراد کهنسال اقوام باید مراسم تعظیم بجای آورند. بزرگ ترها نیز در مقابل به آنها پول و هدایا می دهند. غذای اولین روز سال نو آنها نیز شامل یک کاسه سوپ کیک برنج به نام توک کاک است. آنها معتقدند خوردن این سوپ عمر را طولانی می کند.
ارسال نظر