علت مشهور شدن حضرت عبدالعظیم به «سیدالکریم»

به گزارشامیدبه نقل از تسنیم آیت‌الله محمدی‌ری‌شهری گفت: بر پایه برخی منابع متاخر حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در چهارم ربیع‌الثانی سال ۱۷۳ هجری قمری و ۲۵ تیرماه سال ۱۵۸ یزدگردی متولد شد و در تاریخ ۲۵۲ هجری مصادف با ۱۳ مهرماه سال ۲۳۵ یزدگردی در زمان حکومت معتضد عباسی در سن ۷۹ سالگی در ری از دنیا رفت. امروز طبق این نقل روز وفات حضرت عبدالعظیم است. ایشان یکی از شخصیت‌های علمی، عملی و جهادی بزرگ جهان اسلام هستند که تاکنون آنگونه که شایسته است قدر این مرد بزرگ خاندان رسالت شناخته نشده است. حتی مردم تهران نیز که در کنار مزار ایشان زندگی می‌کنند قدر حقیقی ایشان را نفهمیده‌اند.

آیت‌الله محمدی‌ری‌شهری به ۲ ویژگی مهم خاندان حضرت عبدالعظیم اشاره کرده و افزود: مبارزه و جهاد علیه ستمگران و مستکبران اولین ویژگی مهم این خاندان بود. پدر حضرت عبدالعظیم در زندان از دنیا رفت و حضرت نتوانست پدر خود را ببیند. جد ایشان نیز مدتی در زندان بوده و درخاندانی اهل مبارزه زندگی کرده است. حضرت عبدالعظیم نیز در ادامه راه پدران خود مخفیانه به ری هجرت کرده در همان جا از دنیا رفت.

وی مناعت طبع، کرم و خدمت به خلق را دومین ویژگی خاندان حضرت عبدالعظیم دانست و تصریح کرد: علت مشهور شدن حضرت عبدالعظیم به لقب سیدالکریم از همین کرامت، سخاوت و مناعت طبع موجود در میان خاندانش ریشه می‌گیرد. حضرت عبدالعظیم ۵ امام معصوم را درک کرده است البته این به این معنا نیست که به محضر آنها رسیده باشد و یا از آنها روایتی نقل کرده باشد. ایشان در زمان امام کاظم به دنیا آمده و تا زمان حیات امام حسن عسگری زنده بوده است. در این میان به محضر ۲ امام جواد و امام هادی رسیده و از آنها روایت نقل کرده است. دیدار با سایر امامان قطعی نیست.

تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم به جایگاه علمی این حضرت اشاره کرده و اظهار داشت: حضرت سیدالکریم از جایگاه والای علمی برخوردار بود. صاحب‌ بن‌ عباد در رساله خویش جایگاه علمی حضرت عبدالعظیم را توصیف کرده و در این باره می‌گوید روزی خدمت امام هادی رسیدم و مسائلی را از ایشان سوال کردم. هنگام خداحافظی امام هادی به من فرمود در محل زندگی‌ات هر سوالی در هر زمینه‌ای داشتی از حضرت عبدالعظیم بپرس و سلام مرا نیز به ایشان برسان. این نقل نشان می‌دهد حضرت عبدالعظیم تنها یک محدثبزرگ نبوده است بلکه مجتهدی عالی‌مقام بوده که با در دست داشتن اصول اهل بیت قدرت پاسخگویی به همه مسائل را داشته است. ایشان مرجع تقلید و نایب خاص امام هادی بوده است که مردم ری می‌توانستند هر سوالی را از ایشان داشته باشند. جایگاه و عظمت معنوی حضرت عبدالعظیم نیز بسیار بالا بوده است و در این مورد همین بس که امام معصوم ما بگوید زیارت ایشان ثواب زیارت سیدالشهدا را دارد.

آیت‌الله محمدی‌ری‌شهری در ادامه سخنان خود به روایت حدیثی از حضرت عبدالعظیم پرداخت و گفت: حضرت عبدالعظیم می‌فرماید روزی به خدمت امام جواد رسیدم و می‌خواستم از ایشان سوال کنم که آیا آن امامی که جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد امام جواد است و یا امامی غیر از ایشان. قبل از اینکه سوالی کنم امام جواد نیت مرا در ابتدا فهمید و پاسخ سوال مرا داد و گفت: آن امام من نیستم. اما بر شیعیان و پیروان اهل بیت واجب است منتظر او باشند. او سومین فرزند من است. از امام باقر(ع) نیز چنین روایتی موجود است: کسی که در انتظار دوران حکومت ما بمیرد ضرر نکرده است که در خیمه‌های حضرت مهدی(عج) و لشکرگاه او حضور نداشته باشد.

وی به مفهوم انتظار فرج تاکید کرده و در توضیح این عبارت عنوان کرد: برخی گمان می‌کنند باید صرفا منتظر بنشینند تا حضرت مهدی ظهور کرده و با اعجاز الهی دشمنان استکبار را از بین ببرند و بعد حکومت اسلامی را تشکیل داده و بی‌آنکه شیعیان کاری را انجام دهند بر سر سفره آماده این حکومت اسلامی بنشینند؛ این تفکر غلط است. این انتظار فضیلت چندانی ندارد تا بتواند با شمشیرزدن در رکاب حضرت مهدی برابری کند. انتظاری که مورد تاکید است انتظاری مسئولانه است. انتظاری که زمینه را برای حکومت جهانی اهل بیت فراهم کند. اگر ما بخواهیم نمونه‌ای از یک منتظر کامل در عصر خود را بشناسیم باید به امام خمینی اشاره کنیم. ایشان انقلابی را پدید آورد که امیدواریم زمینه‌ساز حکومت امام زمان نیز باشد. بعد از ایشان نیز در حال حاضر مقام معظم رهبری این راه را ادامه داده و انشاءالله پرچم جمهوری اسلامی ایران را به دست صاحب اصلی‌اش می‌رساند.

تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم در این بخش از سخنان خود افزود: کسانی می‌توانند انتظار مسئولانه را یدک بکشند که در زمینه‌سازی حکومت نقش داشته باشند. شهدا، رزمندگان، آزادگان و همه کسانی که در انقلاب سهمی دارند از جمله زمینه‌سازان حکومت امام زمان هستند. اما باید دید زمینه‌سازی به چه معناست. قطعا انقلاب اسلامی ایران یکی از اقدامات در جهت فراهم نمودن شرایط ظهور است. تردیدی نیست که انقلاب حضرت مهدی یک انقلاب فرهنگی بوده و کودتایی نیست که امام علیه حکومت‌ها آن را انجام داده و مردم را با زور و اجبار به تبعیت وادار کند. زمان ظهور حضرت مهدی فرهنگ جامعه عوض می‌شود و عمیق‌ترین انقلاب‌های جهان که در عمق جان همگان ریشه دارد انقلاب مهدویت است.

آیت‌الله محمدی‌ری‌شهری در پایان سخنان خود به انقلاب مهدویت اشاره کرده و گفت: این انقلاب زمینه‌ساز فرهنگی نیاز دارد. در این زمینه‌سازی فرهنگی ۲ نکته از اهمیت بسیاری برخودار است. اول انتقال معارف اهل بیت به جهانیان است که این مسئولیت متوجه علما، حوزه‌های علمیه و دانشگاههای کشور است. اگر جهان بداند ما در همه زمینه‌ها حرف داریم و زیباترین منطق معارف اهل بیت است قطعا به دنبال ما می‌آید. دومین نکته زمینه‌ساز فرهنگی تبلیغ عملی است. اگر عملا ارزش‌های اسلامی را نتوانیم پیاده کنیم حرف ما اثری نخواهد داشت. باید با عمل خود کاری کنیم که مردم جهان جز نیکویی از ما چیز دیگری نبینند.