وضعیت ادبیات، امسال چگونه ارزیابی میشود؟
مجتبی ویسی میگوید: امسال ادبیات و کتاب تغییر محسوسی نداشته است که بتوان آن را از سال های قبل متمایز کرد.
به گزارش سرویس اجتماعی امید نیوز، مجتبی ویسی، شاعر و مترجم، در سال ۱۳۴۰ در نفت شهر کرمانشاه به دنیا آمده است و از ابتدای دهه ی هفتاد ترجمه ی داستان و انتشار اشعارش را در نشریه هایی همچون عصر پنجشنبه، کلک، گلستانه و معیار آغاز کرد. ویسی از سال ۱۳۷۸ به صورت حرفه ای وارد فعالیت مطبوعاتی شد و به عنوان روزنامه نگار، مقاله نویس و ویراستار در روزنامه های آسیا، ابیرار اقتصادی، پول، فناوران اطلاعات و غیره کار کرد. او اکنون مترجم آثار ادبی است و تا کنون کتابهایی از پل هاردینگ، اومبرتو اکو، شرمن الکسی و موراکامی را به فارسی برگردانده است.
او در خصوص ادبیات در سالی که گذشت بیان کرد: اینکه بگوییم ادبیات نسبت به سال پیش تغییر چندانی داشته و نسبت به سال پیش متمایز بوده، اینگونه نیست زیرا که از لحاظ کیفی تغییر چندانی را در این حوزه شاهد نبودیم.
وی همچنین درمورد انتشار کتب گفت: انتشار کتاب از لحاظ کمیت خود، نسبت به سال پیش بیشتر بوده واینهم به دلیل افزایش مترجمین، نویسندگان و… بوده اما تنوع کیفی کتب هم به مانند ادبیات بوده و تغییر محسوسی درآن ندیدیم که بگوییم نسبت به سال متفاوت بوده.
وی همچنین یادآور شد: پیشرفت رسانه و تکنولوژی در حوزه های مختلف باعثکاهش مقوله ی مطالعه شده و افراد به اینکه مطالب کوتاه و پراکنده وتکه تکه را از هرجا و در هرزمانی بخوانند بیشتر بسنده میکنند، که من آنرا " خوانش رسانه ای " مینامم، البته باید گفت قشری وجود دارند که کتاب را به صورت حرفه ای و دقیق مطالعه کنند، اما این قشر بسیار اندکند، وی همچنین ادامه داد: باید گفت قالب کتاب خواننده را به فکر و تحلیل سوق میدهد وفرد را از پراکنده خوانی دور میکند، اما بشر معاصر که من را خیلی متعجب میکند بیشتر به دنبال چیز های گذرا و موقت میباشد. وی همچنین تصریح کرد: که این رویکرد جهانی است و غرب برای فروش ابزار تکنولوژی این مسئله را دامن میزند.
وی همچنین ۲ راه حل بر این موضوع پیشنهاد کرد: به نظرم باید نهاد هایی تشکیل شوند و به بعد فرهنگی بیشتر توجه کنند، یعنی نهاد هایی که توجه به هنر و تجربه را تقویت کنند. وی همچنین در راه حل دیگری گفت: تئوری دیگری میتواند وجود داشته باشد، این است که در سطح کلان الویت از اقتصاد گرفته شود و وجه فرهنگی جهان به قدری قدرت یابد که کتاب و هنر جایگاه شاخصی پیدا کند تا انسان بهتری ساخته شود، انسانی که اسیر اقتصاد و مسائل روزمره نباشد.
وی در آخر در مورد بهترین وبدترین خبر در مورد ادبیات گفت: بهترین خبر اینکه تنوع کتاب، تعداد مترجمان و…بیشتر شده و بدترین خبر هم از میان رفتن و فقدان نویسندگان و مترجمان به صورت کلی است.
ارسال نظر