آموزش های امدادگران هلال احمر در مدیریت صحنه حادثه ناکافی است

به گزارش خبرنگار سلامتخبرگزاری تسنیم، آمارها نشان می دهد که حوادثجاده ای و ترافیکی در برخی از مناطق کوهستانی، صعب العبور و مسیرهای مواصلاتی پر جاذبه در تعطیلات به خصوص با نزدیک شدن ایام تابستان رو به افزایش است و در این شرایط نیروهای امدادرسان برای پاسخگویی به حوادثیادشده ناگزیرند که خود را برای مقابله با این پدیده های انسان ساخت پیش از پیش آماده و محیا کنند.

در این راستا فرهاد شرف پور کارشناس مسائل امداد و نجات در گفت وگو با تسنیم با اشاره به اینکه آموزش های امدادگران هلال احمر در مدیریت صحنه حادثه ناکافی است، اظهار داشت: این نیروهای امداد رسان که برای نجات جان آسیب دیدگان حوادثجاده ای و ترافیکی در پست های امداد و نجات جاده ای و بین شهری این جمعیت مستقر هستند آموزش های مرتبط با امر ارزیابی سانحه و مدیریت صحنه حادثه را فرا نگرفته اند.

وی توضیح داد: مسائلی چون بی توجهی فردی، تهدیدهای محیطی، تهدیدهای انسانی، استرس های روحی، روانی و جسمانی از مهم ترین مخاطرات در زمینه ارزیابی سانحه، مدیریت صحنه حادثه و امدادرسانی به آسیب دیدگان حوادثجاده ای و ترافیکی محسوب می شوند که این نیروهای امدادی با این مفاهیم ناآشنا و بیگانه هستند.

شرف پور اضافه کرد: این گروه های امدادی هنوز نمی دانند که حفظ آرامش و خونسردی از ارکان اصلی ارزیابی سانحه است و مدیریت صحنه سانحه به هنگام مواجه شدن آنان با حوادثهولناک یا حوادثتهدیدکننده حیات در جاده هاست.

این کارشناس مسائل امداد و نجات تصریح کرد: امدادگران و نجاتگران مستقر در پست های امداد و نجات جاده ای هلال احمر در سراسر کشور هنوز فرا نگرفته اند که در لحظات اولیه حادثه باید به منظور ارزیابی اولیه حادثه چند دقیقه ای " بایستند "، " فکر کنند "، " مشاهده کنند " و سپس " برنامه ریزی " کنند.

فرهاد شرف پور کارشناس امداد و نجات

وی گفت: آنها نیاموخته اند که درباره شرایط بوجود آمده، ابعاد آن، خسارات، تلفات و نظایر آن فکر کنند، نحوه کاهش آسیب را بررسی کنند و پس از آن برای انجام عملیات و اقدامات اصلی و فرعی آن برنامه ریزی و وسایل مورد نیاز را مشخص کنند.

شرف پور تاکید کرد: این امدادگران هنوز فرا نگرفته اند که در برخورد با مرگ(فردی یا گروهی) درگیر شدن با افکار، درک و تطابق با مرگ نه تنها اهمیت دارد، بلکه قسمتی از ارائه مراقبت امدادی و روانشناختی سوگ است که این مفاهیم در آموزش های امدادگران هلال احمر لحاظ نشده است و آنان با این مفاهیم آشنا نیستند.

وی گفت: امدادگران مستقر در پایگاه های امداد و نجات جاده ای و بین شهری هلال احمر با مفاهیم ایمنی و محافظت شخصی در مدیریت صحنه حادثه آشنایی کامل ندارند و نمی دانند که حادثه دوم در محل وقوع حوادثجاده ای و ترافیکی در جاده ها و مسیرهای مواصلاتی، مراقبت های پزشکی اورژانسی را به تاخیر می اندازد و ممکن است منجر به آسیب بدنی یا مرگ آنان و مصدومان حوادثیاد شده شود.

این کارشناس مسائل امدادی افزود: آنان توجیه نشده اند که تصادف دوم ممکن است باعثآسیب به آمبولانس اعزامی آنان و صدمه به خودشان یا مصدوم در حال انتقال آنان شود.

به گفته شرف پور این گروه های امدادی کار با ابزارهای هشدار و ایمنی را به طور کامل فرار نگرفته اند و نمی دانند که قرار دادن ابزارهای هشدار دهنده مناسب در فاصله کافی از صحنه حادثه در تصادفات جاده ای و به منظور تامین جاده و حمایت از نیروهای امدادرسان ضروری و حائز اهمیت است.

وی یادآور شد: این امدادگران هنوز فرا نگرفته اند که توقف خودروهای نجات و آمبولانس های امدادی در فاصله مطمئن و مناسب از صحنه حادثه و پایداری خودروهای نجات در انجام عملیات امداد و نجات جاده ای چه مقدار اهمیت دارد.

این کارشناس مسائل امداد و نجات گفت: این نیروهای امدادی طریقه استفاده از نشانه ها یا استفاده از وسایل ایمنی انفرادی و گروهی، لباس های شبرنگ و نظایر آن را در عملیات های شبانه و استفاده از وسایل تامین نور فراوان و کافی را در امدادرسانی حوادثرانندگی در شب را فرا نگرفته اند.

وی یادآور شد: این نیروهای امدادی از بیماری های مسری در انواع حوادثانسان ساخت شناخت کاملی ندارند، لذا تلقیح واکسن و استفاده از تکنیک های حفاظتی برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های مسری از سوی برخی حادثه دیدگان به آنان یک امر ضروری است. نیروهای امدادی یادشده از مدل های انتقال بیماری های مسری شامل خون یا مایعات ترشحی، آلودگی سطحی، فرو رفتن سر سوزن سرم و سرنگ های مصرفی در دست، آلودگی دهانی و نظایر آن کاملاً بی اطلاع هستند و مسؤلان دخیل در امر آموزش های امدادی باید این نکات را به آنان آموزش دهند.

به گفته شرف پور این گروه های امدادرسان آموزش های پیشگیری اولیه شامل شستشوی دست ها، پوشیدن دستکش و محافظ چشم و استفاده از ماسک را هنگام اعزام به ماموریت های امدادرسانی را فرا نگرفته اند.

وی افزود: آنها هنوز فرا نگرفته اند که هنگام اعزام به یک ماموریت فوریتی و امدادی برای نجات جان انسان های دردمند و گرفتار باید تمامی تجهیزات ضروری و وسایل انفرادی و گروهی را به همراه خود به محل وقوع حادثه ببرند تا نجات جان فرد مصدوم با مخاطراتی همراه نشود.

شرف پور ادامه داد: این گروه های امدادرسان آموزش های مخاطرات در صحنه آسیب یا نحوه مواجهه با مواد خطرناک را فرا نگرفته اند و نمی دانند که مواد خطرناک، موادی هستند که ممکن است موجب آسیب فردی یا خسارات مالی به آنان و تجهیزات همراه آنان شوند و بر اساس میزان سمی بودنشان طبقه بندی می شوند.

این کارشناس مسائل امداد و نجات که سال ها در امر امدادرسانی به حادثه دیدگان حوادثطبیعی، غیر طبیعی و انسان ساخت فعالیت کرده است، اظهار داشت: این امدادگران فرا نگرفته اند که بدون احتیاط وارد منطقه ای که ارزیابی اولیه و ثانویه از نظر وجود مواد خطرناک و سمی نشده است، نشوند و به این ترتیب خود را در معرض انواع خطرات احتمالی قرار ندهند.

وی با بیان اینکه دریافت آموزش های تخصصی و کاربردی امداد و نجات می تواند باعثکاهش آسیب ها و مرگ و میر حادثه دیدگان حوادثجاده ای و ترافیکی شود، افزود: متاسفانه این گروه های امداد رسان فرا نگرفتند که تا قبل از خارج کردن مصدومان از صحنه یا بی خطر بودن صحنه آسیب برای ورود به آن، نباید اقدام به مراقبت از مصدومان و حادثه دیدگان در محل های ارزیابی نشده و ثبیت نشده کنند.

شرف پور خاطرنشان کرد: خطوط فشار قوی برق یکی از موارد پر خطر برای گروه های امدادرسان است، اما امدادگران و نجاتگران هلال احمر آموزش های نحوه مواجهه شدن با مصدومان این گونه حوادثرا فرا نگرفته اند و هنوز نمی دانند که در هنگام اعزام به این گونه مناطق باید تمام ناحیه اطراف خطوط پر فشار پایین افتاده را محدود و محصور کنند.

انتهای پیام /