رهبر انقلاب فرمودند مگر شما عباس دست طلا نیستید؟
مقام معظم رهبری فرمودند: من شما را می شناسم. نفس ها در سینه برای چند ثانیه حبس شد. من گفتم: مگر شما بنده را می شناسید!! اینجا بود که مقام معظم رهبری صحبت بنده را قطع و فرمودند: من شما را می شناسم مگر شما عباس دست طلا نیستید؟
گروه فرهنگی مشرق- یکی از تازه ترین کتب مورد اشاره و تحسین رهبر معظم انقلاب، یک کتاب جنگی و حماسی نیست؛ یعنی فقط جنگی نیست. بلکه یک کتاب اقتصادی است؛ یک کتاب کار است.
ماجرا از آن جا شروع شد که رهبر معظم انقلاب یکم بهمن سال قبل میزبان عده ای از رزمندگان قدیمی جبهه های جنگ بودند. مجلسی که ساعتی قبل از ظهر آغاز شد و تا نماز ظهر و عصر ادامه پیدا کرد. ترکیب افراد حاضر در آن جلسه که عمدتاً مو سفید کرده و عصا به دست گرفته بودند، خیلی جالب بود. آنها کسانی بودند که برای جنگیدن به جبهه نرفته بودند؛ رفته بودند تا در جبهه کار کنند. تفنگ به دست نگرفته بودند؛ آچار و پیچ گوشتی و چکش و روغن و گیریس، ابزار دست شان بود. تعمیرکار ماشین های سنگین، صافکار، نقاش، گلگیرساز، اتاق ساز، جوشکار و صاحبان حرفه هایی از این دست.
افرادی که در آن سال ها اسم شان را گذاشته بودند: «اصناف پشتیبان جنگ»؛ برای اینکه اهمیت موضوع این نشست روشن شود، باید بدانیم که رهبر انقلاب در سخنرانی اولین روز سال جدید در حرم رضوی هم به این نشست دوستانه اشاره فرمودند: «در دوران جنگ تحمیلی، یکی از مشکلات ما، از کار افتادن دستگاه های ما، بمباران شدن مراکز گوناگون ما، تهیدست ماندن نیروهای ما از وسایل لازم مثل وسایل حمل و نقل و این چیزها بود. یک عده افراد صنعتگر، ماهر، مجرّب، راه افتادند از تهران و شهرستان ها که بنده در اوایل جنگ خودم شاهد بودم، این ها را می دیدم؛ اخیراً هم بحمدالله توفیق پیدا کردیم، یک جماعتی از این ها آمدند؛ آن روز جوان بودند، حالا سنّی از آن ها گذشته، اما همان انگیزه و همان شور در آن ها هست رفتند داخل میدان های جنگ، در صفوف مقدم، بعضی هایشان هم شهید شدند؛ تعمیرات کردند، ساخت وساز کردند، ساخت وسازهای صنعتی؛ این پل های عجیب و غریبی که در جنگ به درد نیروهای مسلح ما خورد، امکانات فراوان، خودرو، جاده، امثال این ها، به وسیله ی همین نیروهای مجرب و ماهر به وجود آمد؛ امروز هم هستند، امروز هم در کشور ما الی ماشاءالله؛ تحصیل کرده نیستند، اما تجربه و مهارتی دارند که گاهی از تحصیل کرده ها هم بسیار بیشتر و بهتر و مفیدتر است؛ این هم یکی از امکانات نیروهای ما است؛ هم در کشاورزی این را داریم، هم در صنعت داریم.»(۱۳۹۳/۰۱ / ۰۱)
یکی از میهمانان رهبر انقلاب اسلامی در آن دیدار، «حاج عباس علی باقری» مشهور به «حاج عباس فابریک دست طلا» بود. تعمیرکار خوش نام جبهه های جنوب یک سال قبل از آن خاطراتش را به همت بسیج اصناف و مدیریت نشر فاتحان، لباس جلد پوشانده بود. رهبر انقلاب در آن دیدار، عباس آقای دست طلا را خوب به جا آوردند: «این کاری که اخیراً شروع شده که از شماها با این جزئیات و ریزه کاری ها خاطرات می گیرند، این هم کار خیلی خوبی است. ما دو جلد از این کتاب های شما را خواندیم، یکی کتاب آقای بنایی را خواندم یکی هم کتاب این آقای حاج عباس دست طلا را که مفصل و با جزئیات[گفته] خواندم. خیلی خوب بود انصافاً؛ مخصوصاً کتاب ایشان؛ هم مطلب در آن زیاد بود، هم آثار صفا و صداقت در آن کاملاً محسوس بود و انسان می دید. خداوند ان شاءالله فرزند شهید ایشان را با پیغمبر محشور کند و خودشان را هم محفوظ بدارد.»(۱۳۹۲/۱۱ / ۰۱
به همین منظور به سراغ یکی از افرادی که کتابش مورد عنایت مقام معظم رهبری قرار گرفته رفتیم و با وی درباره چگونگی روایت این کتاب به گفت وگو نشستیم که در ذیل آن را می خوانید:
آقای باقری درباره این موضوع صحبت کنید که چه چیزی باعثشد تا شما به روایت خاطرات خود از جنگ بپردازید؟
سردار مشایخی از بچه های سپاه از طرف بسیج اصناف شروع به نگارش این کتاب های کرده اند و وقت خواستند که آنها را برای دیدن به نزد «حاج غلامعلی آذر افشار» ببرم. و رفتیم منزلشان، آقای مشایخی گفتند که حاج آقا شما نامه ها و عکس هایی که در جبهه داشتید را بیاورید.
عکس ها را دیدند و نامه هایی هم به صورت منظم در لای یک پوشه گذاشته شده بود که مرتب بودن آن نظر سردار مشایخی را جلب کرد. من در آن موقع گفتم اصل نامه ها دست من است!! با تعجب گفتند که مگر شما هم نامه دارید؟ گفتم: بله اصل نامه ها نزد بنده است به همین منظور گفتند که به منزل شما خواهیم آمد.
نامه های حاج آقا را جمع و خداحافظی کردیم و رفتیم. دو روز بعد همان تیم به منزل ما آمدند. و نامه ها و عکس ها را به خدمتشان آوردیم و گفتند اینها همان چیزهایی است که ما به دنبالش بودیم و مدارک اصلی محسوب می شود.
عکس ها را نگاه و همه را جمع و با خود به همراه بردند. حدود ۱۵ روز بعد، از بنده خواستند که در جلسه ای که در انتشارات «فاتحان» گذاشته شده، حضور یابم که ما را ببینند. به این انتشارات رفتیم و گفتند که شما از کودکی تا دوران جبهه خود را تعریف کنید. ما هم شروع کردیم به صحبت کردن و مقداری از داستان ها را تعریف کردیم و جریان نگارش کتاب به این گونه آغاز شد.
درباره دیدار با رهبری سخن بگویید؟
نزدیک به ۴۰ نفر بودیم که به خدمت مقام معظم رهبری رفتیم. از اولین نفر که حاج آقا بنایی بودند به ترتیب با مقام معظم رهبری صحبت کردند تا رسید به اتحادیه گرگیرسازان، که سپس آقای حاج حسن کشانی رئیس اتحادیه صحبت کرده و بنده را برای صحبت با مقام معظم رهبری معرفی کرد. و بنده مجدداً ایستاده و با ایشان سلام کردم. و گفتم از همان ابتدای آغاز جنگ، در یک اتوبوس ۴۰ نفره به کرمانشاه اعزام شدیم که سرپرستمان نیز حاج داوود بقال بودند که وقتی به کرمانشاه رفتیم ما را تقسیم کرده و به اسلام آباد اعزام شدیم.
تا اینجا که صحبت کردم، مقام معظم رهبری به بنده گفتند: که من شما را می شناسم کلاً نفس ها در سینه برای چند ثانیه حبس شد. و بعد گفتم: مگر شما بنده را می شناسید!! اینجا بود که مقام معظم رهبری صحبت بنده را قطع و فرمودند: من شما را می شناسم مگر شما عبادس دست طلا نیستید؟
بنده هم مکثی کردم و سپس به ایشان گفتم: اگر شما کتاب را خوانده اید جزئی از پاره جبهه در آن آمده و بیان شده است.
مقام معظم رهبری فرمودند: بله؛ من کتاب شما را دو بار خوانده ام.
دیگه بنده حرفی نزده و در جای خود نشستم و بقیه شروع به صحبت با مقام معظم رهبری کردند و در نهایت رهبر انقلاب درباره کارهایی که انجام داده و می دهیم با آن جمع حدود ۲ ساعت سخنرانی کردند.
نظر شما درباره عنایت ویژه مقام معظم رهبری به کتاب «عباس دست طلا» چیست؟
ما از اول به خاطر خدا به جبهه رفتیم و نیروی فنی جمع کرده و با خود به همراه بردیم. اما بار دوم بنده به تنهایی سرپرست گروه بودم و نیروهایی را به جبهه اعزام می کردم. آهنگر، مکانیک، گرگیرساز، باطریی ساز، نقاش، شیشه بر و کل کارهای ماشین که نیاز به تعمیرکار داشت، به همراه خود نیرو به جبهه می بردم.
و اینکه مقام معظم رهبری به کتاب بنده لطف داشته اند به خاطر لطف بیش از اندازه ایشان به نیروهای فنی در جبهه بوده است چراکه این کتاب بر طبق واقعیت نوشته شده است.
براساس این گزارش، عباسعلی باقری متولد ۱۳۲۴/۱۲ / ۸ در تهران به دنیا آمده است.
ماجرا از آن جا شروع شد که رهبر معظم انقلاب یکم بهمن سال قبل میزبان عده ای از رزمندگان قدیمی جبهه های جنگ بودند. مجلسی که ساعتی قبل از ظهر آغاز شد و تا نماز ظهر و عصر ادامه پیدا کرد. ترکیب افراد حاضر در آن جلسه که عمدتاً مو سفید کرده و عصا به دست گرفته بودند، خیلی جالب بود. آنها کسانی بودند که برای جنگیدن به جبهه نرفته بودند؛ رفته بودند تا در جبهه کار کنند. تفنگ به دست نگرفته بودند؛ آچار و پیچ گوشتی و چکش و روغن و گیریس، ابزار دست شان بود. تعمیرکار ماشین های سنگین، صافکار، نقاش، گلگیرساز، اتاق ساز، جوشکار و صاحبان حرفه هایی از این دست.
افرادی که در آن سال ها اسم شان را گذاشته بودند: «اصناف پشتیبان جنگ»؛ برای اینکه اهمیت موضوع این نشست روشن شود، باید بدانیم که رهبر انقلاب در سخنرانی اولین روز سال جدید در حرم رضوی هم به این نشست دوستانه اشاره فرمودند: «در دوران جنگ تحمیلی، یکی از مشکلات ما، از کار افتادن دستگاه های ما، بمباران شدن مراکز گوناگون ما، تهیدست ماندن نیروهای ما از وسایل لازم مثل وسایل حمل و نقل و این چیزها بود. یک عده افراد صنعتگر، ماهر، مجرّب، راه افتادند از تهران و شهرستان ها که بنده در اوایل جنگ خودم شاهد بودم، این ها را می دیدم؛ اخیراً هم بحمدالله توفیق پیدا کردیم، یک جماعتی از این ها آمدند؛ آن روز جوان بودند، حالا سنّی از آن ها گذشته، اما همان انگیزه و همان شور در آن ها هست رفتند داخل میدان های جنگ، در صفوف مقدم، بعضی هایشان هم شهید شدند؛ تعمیرات کردند، ساخت وساز کردند، ساخت وسازهای صنعتی؛ این پل های عجیب و غریبی که در جنگ به درد نیروهای مسلح ما خورد، امکانات فراوان، خودرو، جاده، امثال این ها، به وسیله ی همین نیروهای مجرب و ماهر به وجود آمد؛ امروز هم هستند، امروز هم در کشور ما الی ماشاءالله؛ تحصیل کرده نیستند، اما تجربه و مهارتی دارند که گاهی از تحصیل کرده ها هم بسیار بیشتر و بهتر و مفیدتر است؛ این هم یکی از امکانات نیروهای ما است؛ هم در کشاورزی این را داریم، هم در صنعت داریم.»(۱۳۹۳/۰۱ / ۰۱)
یکی از میهمانان رهبر انقلاب اسلامی در آن دیدار، «حاج عباس علی باقری» مشهور به «حاج عباس فابریک دست طلا» بود. تعمیرکار خوش نام جبهه های جنوب یک سال قبل از آن خاطراتش را به همت بسیج اصناف و مدیریت نشر فاتحان، لباس جلد پوشانده بود. رهبر انقلاب در آن دیدار، عباس آقای دست طلا را خوب به جا آوردند: «این کاری که اخیراً شروع شده که از شماها با این جزئیات و ریزه کاری ها خاطرات می گیرند، این هم کار خیلی خوبی است. ما دو جلد از این کتاب های شما را خواندیم، یکی کتاب آقای بنایی را خواندم یکی هم کتاب این آقای حاج عباس دست طلا را که مفصل و با جزئیات[گفته] خواندم. خیلی خوب بود انصافاً؛ مخصوصاً کتاب ایشان؛ هم مطلب در آن زیاد بود، هم آثار صفا و صداقت در آن کاملاً محسوس بود و انسان می دید. خداوند ان شاءالله فرزند شهید ایشان را با پیغمبر محشور کند و خودشان را هم محفوظ بدارد.»(۱۳۹۲/۱۱ / ۰۱
به همین منظور به سراغ یکی از افرادی که کتابش مورد عنایت مقام معظم رهبری قرار گرفته رفتیم و با وی درباره چگونگی روایت این کتاب به گفت وگو نشستیم که در ذیل آن را می خوانید:
آقای باقری درباره این موضوع صحبت کنید که چه چیزی باعثشد تا شما به روایت خاطرات خود از جنگ بپردازید؟
سردار مشایخی از بچه های سپاه از طرف بسیج اصناف شروع به نگارش این کتاب های کرده اند و وقت خواستند که آنها را برای دیدن به نزد «حاج غلامعلی آذر افشار» ببرم. و رفتیم منزلشان، آقای مشایخی گفتند که حاج آقا شما نامه ها و عکس هایی که در جبهه داشتید را بیاورید.
عکس ها را دیدند و نامه هایی هم به صورت منظم در لای یک پوشه گذاشته شده بود که مرتب بودن آن نظر سردار مشایخی را جلب کرد. من در آن موقع گفتم اصل نامه ها دست من است!! با تعجب گفتند که مگر شما هم نامه دارید؟ گفتم: بله اصل نامه ها نزد بنده است به همین منظور گفتند که به منزل شما خواهیم آمد.
نامه های حاج آقا را جمع و خداحافظی کردیم و رفتیم. دو روز بعد همان تیم به منزل ما آمدند. و نامه ها و عکس ها را به خدمتشان آوردیم و گفتند اینها همان چیزهایی است که ما به دنبالش بودیم و مدارک اصلی محسوب می شود.
عکس ها را نگاه و همه را جمع و با خود به همراه بردند. حدود ۱۵ روز بعد، از بنده خواستند که در جلسه ای که در انتشارات «فاتحان» گذاشته شده، حضور یابم که ما را ببینند. به این انتشارات رفتیم و گفتند که شما از کودکی تا دوران جبهه خود را تعریف کنید. ما هم شروع کردیم به صحبت کردن و مقداری از داستان ها را تعریف کردیم و جریان نگارش کتاب به این گونه آغاز شد.
درباره دیدار با رهبری سخن بگویید؟
نزدیک به ۴۰ نفر بودیم که به خدمت مقام معظم رهبری رفتیم. از اولین نفر که حاج آقا بنایی بودند به ترتیب با مقام معظم رهبری صحبت کردند تا رسید به اتحادیه گرگیرسازان، که سپس آقای حاج حسن کشانی رئیس اتحادیه صحبت کرده و بنده را برای صحبت با مقام معظم رهبری معرفی کرد. و بنده مجدداً ایستاده و با ایشان سلام کردم. و گفتم از همان ابتدای آغاز جنگ، در یک اتوبوس ۴۰ نفره به کرمانشاه اعزام شدیم که سرپرستمان نیز حاج داوود بقال بودند که وقتی به کرمانشاه رفتیم ما را تقسیم کرده و به اسلام آباد اعزام شدیم.
تا اینجا که صحبت کردم، مقام معظم رهبری به بنده گفتند: که من شما را می شناسم کلاً نفس ها در سینه برای چند ثانیه حبس شد. و بعد گفتم: مگر شما بنده را می شناسید!! اینجا بود که مقام معظم رهبری صحبت بنده را قطع و فرمودند: من شما را می شناسم مگر شما عبادس دست طلا نیستید؟
بنده هم مکثی کردم و سپس به ایشان گفتم: اگر شما کتاب را خوانده اید جزئی از پاره جبهه در آن آمده و بیان شده است.
مقام معظم رهبری فرمودند: بله؛ من کتاب شما را دو بار خوانده ام.
دیگه بنده حرفی نزده و در جای خود نشستم و بقیه شروع به صحبت با مقام معظم رهبری کردند و در نهایت رهبر انقلاب درباره کارهایی که انجام داده و می دهیم با آن جمع حدود ۲ ساعت سخنرانی کردند.
نظر شما درباره عنایت ویژه مقام معظم رهبری به کتاب «عباس دست طلا» چیست؟
ما از اول به خاطر خدا به جبهه رفتیم و نیروی فنی جمع کرده و با خود به همراه بردیم. اما بار دوم بنده به تنهایی سرپرست گروه بودم و نیروهایی را به جبهه اعزام می کردم. آهنگر، مکانیک، گرگیرساز، باطریی ساز، نقاش، شیشه بر و کل کارهای ماشین که نیاز به تعمیرکار داشت، به همراه خود نیرو به جبهه می بردم.
و اینکه مقام معظم رهبری به کتاب بنده لطف داشته اند به خاطر لطف بیش از اندازه ایشان به نیروهای فنی در جبهه بوده است چراکه این کتاب بر طبق واقعیت نوشته شده است.
براساس این گزارش، عباسعلی باقری متولد ۱۳۲۴/۱۲ / ۸ در تهران به دنیا آمده است.
ارسال نظر