ده نمکی: با جناحی پدرکشتگی ندارم
کارگردان فیلم سینمایی «معراحی ها» گفت: عدم وجود فیلمنامه و امکانات سخت افزاری برای سینما و همچنین عدم فرهنگ سینما رفتن در کشور که منجر به ریزش مخاطبان شده، این حوزه را با مشکلات عمده ای رو به رو کرده است.
گروه فرهنگی مشرق- مسعود ده نمکی کارگردان نام آشنای سینمایی کشورمان شب گذشته ۱۲ اردیبهشت ماه مهمان برنامه «خیابان ایران» شد و درباره مسائل سینما و فیلم های خود با فریدون جیرانی به گفت و گو پرداخت.
فریدون جیرانی در ابتدای این برنامه با اشاره به یکی از مصاحبه های ده نمکی در سال ۷۴ از وی سئوال کرد که فکر نمی کنید که در آن مصاحبه چهره شما به عنوان یک چماقدار معرفی شد که ده نمکی در پاسخ به این سوال اظهار داشت: من به گذشته خود با افتخار نگاه می کنم چراکه ما در جبهه ها با شعارها و مضامین دیگری روبه رو بودیم اما عملا آنچه که بعد از جنگ اتفاق افتاد در تعارض با شعارها و آرمان هایی بود که بچه های جبهه و جنگ با آن رو به رو بودند. رفتارهای فرهنگی که در سطح اجتماع دیده می شد، اشرافی گری هایی که در سطح دولتمردان پدید آمده بود، همه این ها مسائلی بود که ما به آن نقد داشتیم و اگر هم مباحثی را مطرح می کردیم و نقدی را به حضرات عنوان می کردیم به عنوان یک خشونت طلب معرفی می شدیم چون رسانه های وقت در دست آن ها بود.
* کسانی گه در جنگ الگوهای مدیریتی را امثال باکری ها میدانستند پس از جنگ با ماشین های آن چنانی تردد می کردند
کارگردان «معراجی ها» با اشاره به سال های دفاع مقدس افزود: آن هایی که در جنگ الگوهای مدیریتی را امثال شهید باکری می دانستند پس از اتمام از جنگ با ماشین های آن چنانی تردد می کردند و خیلی از همین آدم ها بعدها به اسم شاداب کردن جامعه اسم شهدا را از کوچه ها بر می داشتند. مسلما بچه هایی که هم طیف ما بودند با چنین پدیده های فرهنگی ای مقابله می کردند. امام معتقد بودند که باید به جای اینکه بچه های همفکر ما و نیروهای آرمان گرا درگیر اسم شهدا شوند، باید درگیر رسم شهدا شوند و به جای دعوا بر سر اسم شهدا، راه شهدا را مطالبه کنند.
ده نمکی با اشاره به فعالیت های فرهنگی خود و چماقدار قلمداد شدنش گفت: این اتهامات نمی تواند صحت داشته باشد چرا که من از همان ابتدای امر دست به قلم بودم و کار مطبوعاتی می کردم در دهه ۷۰ نیز جزو پرتیراژترین ها بودم. من رسانه همه کسانی بودم که نمی توانستند فریادهایشان را تئوریزه کنند و در این راه آبروی خود را به میان آوردم و البته معتقدم که اگر در راه خدا آبرویم را فدا کنم خدا در جایی دیگر عزت را بر من هدیه خواهد داد.
ده نمکی درباره انتقادهایی که در دوران گذشته به مسئولان داشته عنوان کرد: من معتقدم کسانی که مردم را مقابل مردم قرار می دهند منافعشان در این امر است و به همین دلیل از همان ابتدای امر به آنها انتقاد می کردم. مسائلی از قبیل مسائل فرهنگی و اشرافی گری و از این دست مطالب همیشه مورد توجه من بود. البته چنین مطالبی در آن دوران به عنوان افراطی گری و تندروی مورد حمله قرار می گرفت اما امروز مطرح کردن چنین مطالبی در جامعه عادی شده است.
کارگردان «رسوایی» در ادامه با اشاره به نوع انتخاب بازیگر و انتقاداتی که به برخی از بازیگران فیلم های وی وارد می شود گفت: همین که چنین عزیزانی به احترام عقیده بنده در این فیلم ها بازی می کنند خودش کلی ارزشمند است.
ده نمکی در پاسخ به این پرسش جیرانی درباره تفاوت های خود در سال ۷۴ و سال ۸۲ گفت: حرف های ما از همان ابتدا حرف های عوام در نقد خواص بوده است اصلا ده نمکی برای همین حرف هایش است که محبوب است. ما طرف دار آرمان ها هستیم.
* به هر دولتی نقد کنیم برچسب جناح رقیب را به ما می زنند
کارگردان سه گانه «اخراجی ها» در ادامه در پاسخ به سوال دیگر جیرانی درباره اینکه چرا نشریاتش برچسب یک جریان خاص را دارد؟ اظهار داشت: ما با کسی یا جناحی پدر کشتگی نداریم و سعی می کنیم حرف حق را بزنیم برای همین است که به هر دولتی نقد می کنیم برچسب جناح رقیب را به ما می زنند البته نقد منصفانه تاوان دارد و کسی که منتقد است باید ان را بپردازد.
جیرانی در ادامه گفتگو با مقایسه فضای حاکم بر فیلم های ده نمکی با رفتارهای سیاسی دولت دهم با طرح این سئوال که فکر نمی کنید همانطور که دولت احمدی نژاد نماینده طبقه پایین جامعه بود شما نیز به نوعی صدای قشر ضعیف جامعه هستید؟ گفت: ما به این طبقه که اشراف سیاسی و اشراف فرهنگی هم می توان به آنها افزود نقد داریم. آنها هم با ما مشکل دارند ما به اسلام آمریکایی که با اسم دین نان می خورند هم نقد می کنیم. این قشر می تواند در همه طبقات جامعه باشد چه در طبقه سرمایه دار چه در طبقه متوسط و پایین؛ حاجی گرینف در «اخراجی ها» از همین طبقه متوسط بود.
مدیر مسئول پیشین نشریه «شلمچه» در ادامه بیان کرد: احمدی نژاد معلول گفتمانی بود که ۱۶ سال پیش کسانی مانند پورازغدی ها به عنوان گفتمان عدالت در جامعه مطرح کردند که البته اگر احمدی نژاد از افراد همین گفتمان در دولتش بهره می برد مسلما شکست نمی خورد.
ده نمکی تاکید کرد: کسانی که دم از شهید آوینی می زنند و الگوی توسعه غربی و اصلاحات غربی را در جامعه ترویج می کنند کسانی هستند که اگر امروز شهید آوینی زنده بود بیشترین انتقاد را از آن ها می کرد.
* کسانی که ادعای حفظ حقوق نشر آثار سینمایی را می زدند فیلم هایم را غیر قانونی منتشر کردند
وی در ادامه گفتگو با اشاره به قاچاق فیلم هایش خاطرنشان کرد: متاسفانه کسانی که دم از حفظ حقوق نشر آثار سینمایی می زنند برای ضربه زدن به فیلم های من آن را به صورت غیر قانونی منتشر کردند.
ده نمکی بیان داشت: «رسوایی» فیلمی بود که تا ۱۲ میلیارد می توانست فروش کند و بعد از ۴۵ روز سی دی آن منتشر شد این ضربه به سینمای کشور است.
ده نمکی با اشاره به اینکه دهه ۹۰ را دهه آثار نوشتاری برای خود می داند، عنوان کرد: قصد دارم در این دهه از عمرم بیشتر به فعالیت های نوشتاری و پژوهشی بپردازم. وی همچنین از ساخت فیلم سینمایی «رسوایی ۲» در آینده ای نزدیک خبر داد.
* سینمای اپزوسیونی مانع اعتماد متقابل بین مردم و حاکمیت است
ده نمکی در ادامه آینده سینمای ایران را خطرناک دانست و تاکید کرد: متاسفانه آینده این حوزه را خطرناک می بینم چرا که علی رغم پتانسیل هایی که در بازیگران و کارگردانان خوب کشورمان وجود دارد عدم وجود فیلمنامه و امکانات سخت افزاری برای سینما و همچنین عدم فرهنگ سینما رفتن در کشور که منجر به ریزش مخاطبان شده این حوزه را با مشکلات عمده ای روبه رو کرده است.
وی در پایان صحبت های خود عنوان کرد کرد: سینمای اپوزسیونی مانع اعتماد متقابل بین حاکمیت و مردم است و همه باید زیر چتر انقلاب قواعد بازی را رعایت کنیم. نباید در این میان کسانی سعی کنند بازی را بر هم بزنند، کسانی که بیشتر از همه شعار زنده باد مخالف من سر می دادند باید اجازه دهند که نقدهای صادقانه به جای سیاه نمایی و بزرگ نمایی در جامعه آزادانه مطرح شوند.
فریدون جیرانی در ابتدای این برنامه با اشاره به یکی از مصاحبه های ده نمکی در سال ۷۴ از وی سئوال کرد که فکر نمی کنید که در آن مصاحبه چهره شما به عنوان یک چماقدار معرفی شد که ده نمکی در پاسخ به این سوال اظهار داشت: من به گذشته خود با افتخار نگاه می کنم چراکه ما در جبهه ها با شعارها و مضامین دیگری روبه رو بودیم اما عملا آنچه که بعد از جنگ اتفاق افتاد در تعارض با شعارها و آرمان هایی بود که بچه های جبهه و جنگ با آن رو به رو بودند. رفتارهای فرهنگی که در سطح اجتماع دیده می شد، اشرافی گری هایی که در سطح دولتمردان پدید آمده بود، همه این ها مسائلی بود که ما به آن نقد داشتیم و اگر هم مباحثی را مطرح می کردیم و نقدی را به حضرات عنوان می کردیم به عنوان یک خشونت طلب معرفی می شدیم چون رسانه های وقت در دست آن ها بود.
* کسانی گه در جنگ الگوهای مدیریتی را امثال باکری ها میدانستند پس از جنگ با ماشین های آن چنانی تردد می کردند
کارگردان «معراجی ها» با اشاره به سال های دفاع مقدس افزود: آن هایی که در جنگ الگوهای مدیریتی را امثال شهید باکری می دانستند پس از اتمام از جنگ با ماشین های آن چنانی تردد می کردند و خیلی از همین آدم ها بعدها به اسم شاداب کردن جامعه اسم شهدا را از کوچه ها بر می داشتند. مسلما بچه هایی که هم طیف ما بودند با چنین پدیده های فرهنگی ای مقابله می کردند. امام معتقد بودند که باید به جای اینکه بچه های همفکر ما و نیروهای آرمان گرا درگیر اسم شهدا شوند، باید درگیر رسم شهدا شوند و به جای دعوا بر سر اسم شهدا، راه شهدا را مطالبه کنند.
ده نمکی با اشاره به فعالیت های فرهنگی خود و چماقدار قلمداد شدنش گفت: این اتهامات نمی تواند صحت داشته باشد چرا که من از همان ابتدای امر دست به قلم بودم و کار مطبوعاتی می کردم در دهه ۷۰ نیز جزو پرتیراژترین ها بودم. من رسانه همه کسانی بودم که نمی توانستند فریادهایشان را تئوریزه کنند و در این راه آبروی خود را به میان آوردم و البته معتقدم که اگر در راه خدا آبرویم را فدا کنم خدا در جایی دیگر عزت را بر من هدیه خواهد داد.
ده نمکی درباره انتقادهایی که در دوران گذشته به مسئولان داشته عنوان کرد: من معتقدم کسانی که مردم را مقابل مردم قرار می دهند منافعشان در این امر است و به همین دلیل از همان ابتدای امر به آنها انتقاد می کردم. مسائلی از قبیل مسائل فرهنگی و اشرافی گری و از این دست مطالب همیشه مورد توجه من بود. البته چنین مطالبی در آن دوران به عنوان افراطی گری و تندروی مورد حمله قرار می گرفت اما امروز مطرح کردن چنین مطالبی در جامعه عادی شده است.
کارگردان «رسوایی» در ادامه با اشاره به نوع انتخاب بازیگر و انتقاداتی که به برخی از بازیگران فیلم های وی وارد می شود گفت: همین که چنین عزیزانی به احترام عقیده بنده در این فیلم ها بازی می کنند خودش کلی ارزشمند است.
ده نمکی در پاسخ به این پرسش جیرانی درباره تفاوت های خود در سال ۷۴ و سال ۸۲ گفت: حرف های ما از همان ابتدا حرف های عوام در نقد خواص بوده است اصلا ده نمکی برای همین حرف هایش است که محبوب است. ما طرف دار آرمان ها هستیم.
* به هر دولتی نقد کنیم برچسب جناح رقیب را به ما می زنند
کارگردان سه گانه «اخراجی ها» در ادامه در پاسخ به سوال دیگر جیرانی درباره اینکه چرا نشریاتش برچسب یک جریان خاص را دارد؟ اظهار داشت: ما با کسی یا جناحی پدر کشتگی نداریم و سعی می کنیم حرف حق را بزنیم برای همین است که به هر دولتی نقد می کنیم برچسب جناح رقیب را به ما می زنند البته نقد منصفانه تاوان دارد و کسی که منتقد است باید ان را بپردازد.
جیرانی در ادامه گفتگو با مقایسه فضای حاکم بر فیلم های ده نمکی با رفتارهای سیاسی دولت دهم با طرح این سئوال که فکر نمی کنید همانطور که دولت احمدی نژاد نماینده طبقه پایین جامعه بود شما نیز به نوعی صدای قشر ضعیف جامعه هستید؟ گفت: ما به این طبقه که اشراف سیاسی و اشراف فرهنگی هم می توان به آنها افزود نقد داریم. آنها هم با ما مشکل دارند ما به اسلام آمریکایی که با اسم دین نان می خورند هم نقد می کنیم. این قشر می تواند در همه طبقات جامعه باشد چه در طبقه سرمایه دار چه در طبقه متوسط و پایین؛ حاجی گرینف در «اخراجی ها» از همین طبقه متوسط بود.
مدیر مسئول پیشین نشریه «شلمچه» در ادامه بیان کرد: احمدی نژاد معلول گفتمانی بود که ۱۶ سال پیش کسانی مانند پورازغدی ها به عنوان گفتمان عدالت در جامعه مطرح کردند که البته اگر احمدی نژاد از افراد همین گفتمان در دولتش بهره می برد مسلما شکست نمی خورد.
ده نمکی تاکید کرد: کسانی که دم از شهید آوینی می زنند و الگوی توسعه غربی و اصلاحات غربی را در جامعه ترویج می کنند کسانی هستند که اگر امروز شهید آوینی زنده بود بیشترین انتقاد را از آن ها می کرد.
* کسانی که ادعای حفظ حقوق نشر آثار سینمایی را می زدند فیلم هایم را غیر قانونی منتشر کردند
وی در ادامه گفتگو با اشاره به قاچاق فیلم هایش خاطرنشان کرد: متاسفانه کسانی که دم از حفظ حقوق نشر آثار سینمایی می زنند برای ضربه زدن به فیلم های من آن را به صورت غیر قانونی منتشر کردند.
ده نمکی بیان داشت: «رسوایی» فیلمی بود که تا ۱۲ میلیارد می توانست فروش کند و بعد از ۴۵ روز سی دی آن منتشر شد این ضربه به سینمای کشور است.
ده نمکی با اشاره به اینکه دهه ۹۰ را دهه آثار نوشتاری برای خود می داند، عنوان کرد: قصد دارم در این دهه از عمرم بیشتر به فعالیت های نوشتاری و پژوهشی بپردازم. وی همچنین از ساخت فیلم سینمایی «رسوایی ۲» در آینده ای نزدیک خبر داد.
* سینمای اپزوسیونی مانع اعتماد متقابل بین مردم و حاکمیت است
ده نمکی در ادامه آینده سینمای ایران را خطرناک دانست و تاکید کرد: متاسفانه آینده این حوزه را خطرناک می بینم چرا که علی رغم پتانسیل هایی که در بازیگران و کارگردانان خوب کشورمان وجود دارد عدم وجود فیلمنامه و امکانات سخت افزاری برای سینما و همچنین عدم فرهنگ سینما رفتن در کشور که منجر به ریزش مخاطبان شده این حوزه را با مشکلات عمده ای روبه رو کرده است.
وی در پایان صحبت های خود عنوان کرد کرد: سینمای اپوزسیونی مانع اعتماد متقابل بین حاکمیت و مردم است و همه باید زیر چتر انقلاب قواعد بازی را رعایت کنیم. نباید در این میان کسانی سعی کنند بازی را بر هم بزنند، کسانی که بیشتر از همه شعار زنده باد مخالف من سر می دادند باید اجازه دهند که نقدهای صادقانه به جای سیاه نمایی و بزرگ نمایی در جامعه آزادانه مطرح شوند.
ارسال نظر