نگاهی به کارنامه کاری محمدرضا لطفی

به گزارش مشرق، اواخر سال گذشته بود که خبر بستری شدن محمدرضا لطفی در بیمارستان موجب نگرانی بسیاری از اهالی هنر شد. برای مقطع کوتاهی از بیمارستان مرخص شد اما بیماری او را رها نکرد، باز هم بستری شد. سرانجام محمدرضا لطفی امروز جمعه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در بیمارستان پارس چشم از جهان فروبست. لطفی رفت و موسیقی ایران را تنها گذاشت.

محمدرضا لطفی در سال ۱۳۲۵ در شهر گرگان به دنیا آمد. وی به مدت پنج سال در هنرستان موسیقی به آموختن موسیقی پرداخت و موسیقی را نزد استادانی چون علی اکبر شهنازی و حبیب الله صالحی فرا گرفت. پس از پایان هنرستان به دانشکده موسیقی راه یافت و به تکمیل آموخته هایش پرداخت. در این زمان از استادانی مانند نورعلی برومند، عبدالله دوامی، سعید هرمزی نیز بهره جست. محمدرضا لطفی در سال ۱۳۴۳ جایزه نخست موسیقی دانان جوان را نیز کسب کرد. در جشنواره موسیقی جشن هنر ۱۳۵۴ در شیراز به همراه محمدرضا شجریان و ناصر فرهنگ فر به اجرای راست پنج گاه پرداخت که بسیار مورد توجه قرار گرفت.

در اجرای ردیف آوازی توسط عبدالله دوامی با ساز تار وی را همراهی کرد. در سال ۱۳۵۳ به عضویت گروه علمی دانشکده موسیقی درآمد و در همین سال همکاری خود را با رادیو آغاز کرد. به مدت یک سال و نیم به عنوان مدیر گروه موسیقی دانشکده موسیقی هنرهای زیبای تهران به کار مشغول شد و پس از آن از این سمت استعفا کرد.

در سال ۱۳۵۴ گروه شیدا را راه اندازی کرد و به همراه گروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده به بازخوانی و اجرای دوباره آثار گذشتگان پرداخت. کانون موسیقی چاووش را با همکاری هنرمندانی مثل حسین علیزاده، پرویز مشکاتیان و علی اکبر شکارچی راه اندازی کرد و طی یک فعالیت چشمگیر آثاری از این گروه به جای ماند که به گفتهٔ بسیاری از اساتید از بهترین کارهای موسیقی ایران به شمار می روند. پس از انحلال چاووش بعد از سفرهای زیادی که برای کنسرت به ایتالیا، فرانسه و آلمان کرد، در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت. علاوه بر کنسرت های متعدد در سراسر آمریکا، مرکز فرهنگی هنری شیدا را در واشنگتن بنیان گذاشت.

از خوانندگانی که در این سال ها با او همکاری کرده اند می توان به محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، هنگامه اخوان و محمد معتمدی اشاره کرد.

برخی از آثار منتشر شده از محمدرضا لطفی به این شرح است:

چاووش ۱-۱۰
راست پنج گاه
به یاد عارف(بیات ترک)
چهره به چهره(نوا)
سپیده(ماهور)
چشمه نوش(راست پنج گاه)
جان جان(سه گاه)
معمای هستی(شور)
عشق داند(ابوعطا)
رمز عشق(ماهور)
گریه بید(سه گاه اصفهان)
قافله سالار(نوا راست پنج گاه)
پرواز عشق(سه گاه اصفهان)
خموشانه(ابوعطا بیات ترک این قسمت با کمانچه اجرا شده است)
چهارگاه
به یاد درویش خان(تکنوازی سه تار، تنبک از ناصر فرهنگ فر، اجرای تصنیف از نصرالله ناصح پور)
یادواره استاد نورعلی برومند(گروه همنوازان شیدا، دستگاه شور)
همیشه در میان(بداهه نوازی تار و سه تار در شور و دشتی)
بال در بال(شعر و موسیقی با ه. ا. سایه)
تنها یک خاطره(بداهه نوازی تار و سنتور همراه با فرامرز پایور)
وطنم ایران(اجرای گروه همنوازان شیدا، ۱۳۸۷)
ای عاشقان(اجرای گروه همنوازان شیدا در بیات اصفهان، ۱۳۸۸)