مگر سوخت هواپیما دست مدارس را بگیرد

به گزارشامیدبه نقل از جام جم، این پیشنهاد دنباله تصمیم دولت قبل است که در بودجه سال ۹۲ پیش بینی کرد به ازای هر نخ سیگار یک تومان به ورزش مدارس اختصاص یابد؛ آن زمان دولت سعی داشت با این تصمیم از بابت دود شدن هر نخ سیگار در کشور که تعدادش در سال به ۶۰ میلیارد نخ می رسد، ۶۰ میلیارد تومان درآمد کسب کند و به حرکت لاک پشتی توسعه فضاهای ورزشی درمدارستا حدی سرعت بخشد.

حالا نیز مجلس روی کمبودهای مدارس دست گذاشته و قبض های گاز و سوخت هواپیما را هدف گرفته تا اگر دولت توان اختصاص مستقیم بودجه به تجهیز مدارس را ندارد در عوض، مصرف کنندگان این دو نوع انرژی، هزینه های مورد نظر برای ایجاد سیستم گرمایشی ایمن و استاندارد در مدارس را تامین کنند.

هم اکنون ۱۵۰هزار کلاس درس که یا با بخاری نفتی گرم می شود یا با گاز، یکی از دغدغه های آموزش و پرورش است؛ یعنی ۱۵۰ هزار نقطه خطر که مدارس ودانش آموزانرا تهدید می کند.

برای رفع دغدغه های ناشی از این کلاس های ناایمن، هزار میلیارد تومان بودجه لازم است که تا امروز فقط برای تجهیز یک پنجم از این کلاس ها بودجه در نظر گرفته شده است.

پس هنوز چهارپنجم از این تعداد یعنی ۱۲۰ هزار کلاس که به طور غیر استاندارد و ناامن گرم می شود، محل نگرانی است که باید برای ایمن سازی اش کاری کرد.

تصمیم نمایندگان عضو کمیسیون آموزش مجلس نیز در همین جهت است، چون آنها می خواهند بجز راه های اصلی تامین اعتبار، راه های فرعی را هم امتحان کنند تا شاید پرونده سیستم گرمایشی مدارس یک بار برای همیشه بسته شود.

اما در این میان یک سوال مطرح است که از اصل موضوع مهم تر به نظر می رسد و آن اجرایی شدن این قبیل تصمیمات و رسیدن اعتبارات پیش بینی شده به مدارس است.

هم اکنون با این که ۱۱ ماه از سال ۹۲ می گذرد هنوز حتی یک ریال از بابت فروش سیگار به آموزش و پرورش داده نشده است.

اکنون نیز گرچه اختصاص بخشی از درآمد حاصل از قبض های گاز و فروش سوخت هواپیما تصمیمی منطقی به نظر می رسد، اما مهم تر از آن عملی شدن این تصمیم است؛ تصمیمی که اگر در پیچ و خم وصول و تخصیص اعتبارات گم نشود، به سود مدارس کشور تمام می شود.