آثار منفی افسردگی بر مغز انسان

 بر اساس یافته‌های محققانی از مرکز سلامت ذهنی و اعتیاد در کانادا، این نشان‌دهنده‌ی مرحله‌ی بیماری متفاوتی است و شاید دلیلی برای آغاز درمان مراحل مختلف افسردگی باشد؛ درست مانند مراحل مختلف برخی بیماری‌های مغزی. محقق ارشد «جِف مِیر»، بیان کرد: «التهاب زیاد در مغز، واکنشی عادی در بیماری‌های مغزی انحطاط‌کننده است؛ بیماری‌هایی نظیر آلزایمر و پارکینسون.» دانشمندان افسردگی را به‌مانند بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون در دسته‌ی بیماری‌های مغزی انحطاط‌کننده قرار نمی‌دهند، اما براساس مطالعه‌ی جدید، شاید در طولانی‌مدت پیشرفت کند. در این مطالعه، ۲۵ نفر شرکت کردند که افسردگی‌شان به مدت بیش از ۱۰ سال درمان نشده بود؛ ۲۵ نفر از شرکت‌کنندگان هم برای کمتر از ۱۰ سال به افسردگی مبتلا بودند. گروهی تحت کنترل‌، متشکل از ۳۰ نفر نیز فاقد افسردگی بودند. این جامعه‌ی آماری زیاد بزرگ نیست؛ به همین منظور، نباید سریع اقدام به نتیجه‌گیری کنیم. نتایج به‌دست آمده سرنخ تازه و جالبی هستند که بر اتفاقات درون مغز فرد افسرده دلالت دارند. افرادی که برای مدتی طولانی با افسردگی دست و پنجه نرم کرده‌اند، تا ۳۰ درصد پروتئین «TSPO» در مغزشان داشتند. این پروتئین بر وجود التهابی اشاره دارد که در صورت اضافه‌کاری سلول‌های ایمنی دستگاه عصبی مرکزی، به‌وجود می‌آید. همچنین، میزان التهاب در افراد مبتلا به افسردگی طولانی‌مدت بیشتر از گروه تحت کنترل بود. سلول‌های ایمنی دستگاه عصبی مرکزی، در حفظ سلامت مغز نقش اساسی دارند، اما زمانی که این سلول‌ها التهاب بیشتری ایجاد کنند، مشکلاتی پدید می‌آید. پروتئین «TSPO» در طی نوعی عکس‌برداری مغزی معروف به توموگرافی نشر پوزیترون مورد بررسی قرار گرفت. گروه محققان در سال ۲۰۱۵ تلاش کردند تا رابطه‌ی میان التهاب مغز و افسردگی را مطالعه نمایند و البته به نتایج مثبتی هم دست پیدا کردند. گام بعدی این است که داده‌های بیشتری را جمع‌آوری کنیم، اما شاید پزشکان بتوانند از روش‌های مختلفی بر اساس مدت زمان افسردگی شخص استفاده کنند و یا دارویی‌هایی را که التهاب را مورد هدف قرار می‌دهند، تجویز نمایند. این تنها راه نیست که التهاب می‌تواند نشانه‌هایی را در مغز بر جای بگذارد. سال گذشته، در مطالعه‌ای بر روی بیش از ۳،۴۶۱ نفر رابطه‌ای میان افسردگی و کاهش یکپارچگی در ماده‌ی سفید مغز افراد شناسایی شد. سایر مطالعات نشان داده‌اند که افسردگی مداوم، می‌تواند ناحیه‌ی هیپوکامپ مغز را کوچک‌تر کند و مشکلاتی در قسمت‌های رفتار، عواطف و حافظه بر جای بگذارد. چیز پیچیده‌ای است، اما هرگونه مطالعه‌ای که اطلاعات بیشتری درباره‌ی افسردگی و اثرات آن بر سلامت ذهنی و فیزیکی به ما بدهد، می‌تواند در درمان افسردگی مفید واقع شود. محققان خواهان انجام تحقیقات بیشتری بر روی بیماران هستند و امیدوار هستند در پایان این تونل تاریک، به نقطه‌ی روشنی دست یابند.