از توزیع آبگوشت بنگ تا تجویز آمفتامین
چندی پیش در بازرسی یکی از مجالس صوفیه، بیش از ۸۰۰ قرص روانگردان کشف شد که برای تهیه ترکیبات خلسه آور مورد استفاده قرار می گرفت تا جوانان بیشتری جذب فرقه شوند.
گروه فرهنگی مشرق- یکی از مسائل مهمی که جدا از ماهیت خطرناک و ویرانگر گرایش های فرقه ای باید مد نظر قرار گیرد، بحثانحرافاتی است که این فرقه ها به ترویج آن در جامعه می پردازند و شاکله اجتماعی را مورد آسیب قرار می دهند.
فرقه های منتسب به صوفیه و دراویش یکی از فرقه هایی هستند که انحرافات و بدعت های عجیبی را در شریعت رواج داده اند، یکی از این بدعت های خطرناک اسفاده از مواد مخدر در مجالس دروایش است.
استعمال مواد مخدر در برخی فرقه های دراویش سابقه طولانی داشته، به نوعی که این عمل به عنوان یکی از برنامه های جاری خانقاه بوده است.
یکی از اقداماتی که در گذشته و حال در دراویش وجود داشته، جوشاندن بنگ و حشیش در آبگوشت و توزیع این غذا در بین مریدان بوده است تا بتوانند افراد را تحت تأثیر مواد مخدر قرار داده، به گونه ای که این افراد فکر کنند حالتی که به آنها دست می دهد در اثر تأثیرات معنوی حضور در خانقاه است.
این اعمال تا جایی به صورت علنی بوده است که یکی از اقطاب «حیرتعلیشاه نایینی» جانشین صفی در نامه ای به یکی از صوفیان از ارسال حشیش تشکر می کند.
به هر حال برای رسیدن به خلسه و درک مقام صحو نیاز به ابزارهایی بوده که برخی از آنان همین موارد است.
علامه طباطبایی(ره) عارف بزرگ و مفسر ارجمند شیعه در المیزان می فرمایند:
«صوفیه برای سیر و سلوک آداب و رسوم خاصی را که در شریعت وجود نداشت به وجود آوردند و راه های جدیدی را پیوسته به آن افزوده و شرع را کنار گذاشتند. تا اینکه به جایی رسیدند که شریعت را در یک طرف دیگر قرار دادند و کارشان به جایی رسید که در محرمات غوطه ور شدند و و اجبات را ترک کردند و در آخر منتهی به تکدی و استعمال بنگ و افیون شدند که این حالت، آخرین حالت تصوف است که مقام فنا نامیده می شود.»
به هر حال صوفیان نیز بنا به مقتضیات زمانی خود به روش های جدید روی آورده اند و در مجالس جدید خود به جای استفاده از شیوه های قدیمی که هنوز مورد استفاده نسل های قدیمی آنهاست، برای جذب جوانان از مواد مخدر صنعتی و ترکیبات آمفتامین که به مواد مختلف گیاهی آغشته شده است برای جذب مریدان نسل جوان خود استفاده می کنند.
از جمله عوارض جسمانی مصرف آمفتامین ها می توان به افزایش ضربان قلب و فشار خون، خشکی دهان، تعریق، افزایش انرژی، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بی خوابی اشاره کرد.
از جمله عوارض روانی آن نیز احساس سرخوشی، احساس قدرت، افزایش توانایی تمرکز، نوسانات خلقی، برآشفتگی و تحریک پذیری است.
مصرف مداوم آمفتامین ها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی می شود. به نحوی که با قطع ناگهانی آنها علائمی همچون تحریک پذیری، گرسنگی شدید، اختلال خواب و افسردگی حاد بروز خواهد کرد و در مصارف طولانی مدت، امکان بروز حالات جنون شبیه به اسکیزوفرنی وجود دارد.
چندی بیش در بازرسی از یکی از این مجالس بیش از ۸۰۰ قرص روانگردان کشف شده است که جهت تهیه ترکیبات خلسه آور برای افراد جوان و ناآگاه که جذب این فرقه ها شده اند مورد استفاده قرار می گرفته است.
فرقه های منتسب به صوفیه و دراویش یکی از فرقه هایی هستند که انحرافات و بدعت های عجیبی را در شریعت رواج داده اند، یکی از این بدعت های خطرناک اسفاده از مواد مخدر در مجالس دروایش است.
استعمال مواد مخدر در برخی فرقه های دراویش سابقه طولانی داشته، به نوعی که این عمل به عنوان یکی از برنامه های جاری خانقاه بوده است.
یکی از اقداماتی که در گذشته و حال در دراویش وجود داشته، جوشاندن بنگ و حشیش در آبگوشت و توزیع این غذا در بین مریدان بوده است تا بتوانند افراد را تحت تأثیر مواد مخدر قرار داده، به گونه ای که این افراد فکر کنند حالتی که به آنها دست می دهد در اثر تأثیرات معنوی حضور در خانقاه است.
این اعمال تا جایی به صورت علنی بوده است که یکی از اقطاب «حیرتعلیشاه نایینی» جانشین صفی در نامه ای به یکی از صوفیان از ارسال حشیش تشکر می کند.
به هر حال برای رسیدن به خلسه و درک مقام صحو نیاز به ابزارهایی بوده که برخی از آنان همین موارد است.
علامه طباطبایی(ره) عارف بزرگ و مفسر ارجمند شیعه در المیزان می فرمایند:
«صوفیه برای سیر و سلوک آداب و رسوم خاصی را که در شریعت وجود نداشت به وجود آوردند و راه های جدیدی را پیوسته به آن افزوده و شرع را کنار گذاشتند. تا اینکه به جایی رسیدند که شریعت را در یک طرف دیگر قرار دادند و کارشان به جایی رسید که در محرمات غوطه ور شدند و و اجبات را ترک کردند و در آخر منتهی به تکدی و استعمال بنگ و افیون شدند که این حالت، آخرین حالت تصوف است که مقام فنا نامیده می شود.»
به هر حال صوفیان نیز بنا به مقتضیات زمانی خود به روش های جدید روی آورده اند و در مجالس جدید خود به جای استفاده از شیوه های قدیمی که هنوز مورد استفاده نسل های قدیمی آنهاست، برای جذب جوانان از مواد مخدر صنعتی و ترکیبات آمفتامین که به مواد مختلف گیاهی آغشته شده است برای جذب مریدان نسل جوان خود استفاده می کنند.
از جمله عوارض جسمانی مصرف آمفتامین ها می توان به افزایش ضربان قلب و فشار خون، خشکی دهان، تعریق، افزایش انرژی، کاهش اشتها، تهوع و استفراغ و بی خوابی اشاره کرد.
از جمله عوارض روانی آن نیز احساس سرخوشی، احساس قدرت، افزایش توانایی تمرکز، نوسانات خلقی، برآشفتگی و تحریک پذیری است.
مصرف مداوم آمفتامین ها منجر به ایجاد تحمل و وابستگی می شود. به نحوی که با قطع ناگهانی آنها علائمی همچون تحریک پذیری، گرسنگی شدید، اختلال خواب و افسردگی حاد بروز خواهد کرد و در مصارف طولانی مدت، امکان بروز حالات جنون شبیه به اسکیزوفرنی وجود دارد.
چندی بیش در بازرسی از یکی از این مجالس بیش از ۸۰۰ قرص روانگردان کشف شده است که جهت تهیه ترکیبات خلسه آور برای افراد جوان و ناآگاه که جذب این فرقه ها شده اند مورد استفاده قرار می گرفته است.
ارسال نظر