بانک های امن یا راحت الحلقوم هکرها?!

به گزارش خبرنگار انتظامیخبرگزاری تسنیم، اگر چه رشد علوم به عنوان سدی در برابر تهدیدات زندگی انسان ها هر روز بیشتر از روز قبل قد علم می کند ولی شاید رشد بشریت در علوم، تکنیک ها و روش های مختلف زندگی را بتوان مدیون تهدیداتی دانست که همواره بشر را در برهه های مختلف به کمین می نشستند و آدمی برای در امان ماندن از آن ها مجبور به فراتر نهادن گام هایش برای پیشی گرفتن از این تهدیدات بود، غافل از آنکه این فراتر نهادن گام ها خود انگیزه ای برای پیچیده تر شدن تهدیدات بشری و جهش آن ها شد و این داستان در تسلسلی ادامه دار، تداوم گام های بشری و تهدیدات موجود را با سرعتی بیشتر و شتابی مضاعف به دنبال داشت؛ از همین رو بود که به تدریج مردم برای در امان ماندن از سرقت ها هر روز به روشی جدید متوسل می شدند و در این گیر و دار پای بنگاه های مالی و ابزارهایی همچون چک و حواله و همچنین مفاهیمی جدید چون رمزهای بانکی و حساب های اینترنتی و کارت های اعتباری و… و اطلاعات و اعداد به میان آمد.

اما در این میان سارقان نیز بیکار ننشسته اند و با پیشرفت حاصل از تکنولوژی و فناوری، کلاهبرداران حرفه ای جای دزدان و راهزنان را گرفتند و در این میان چاره ای جز چاشنی کردن زکاوت و علم روز را برای ادامه مسیر خود نداشتند و امروز شاهد ورود جوانان، نوجوانان و حتی کودکانی به جامعه مجرمان و کلاهبرداران هستیم که بیش از آنکه مهارتشان در زور بازوانشان و کلفتی گردنشان نهفته باشد در تیزبینی و بهره گیری از علوم روز و استفاده از اطلاعات پنهان است. از این رو کلاهبرداران و سارقان همگام با پیشرفت تکنولوژی و ورود بانکداری الکترونیکی که تمام اعتبار و دارایی افراد، تنها به دو مولفه شناسه و رمز وابسته می شد، به جای سرقت اموال، سعی خود را معطوف سرقت این علامات و اعداد کردند.

در ابتدای پا به عرصه گذاشتن بانکداری الکترونیکی، با توجه به عدم وجود امنیت کافی سرورها، سارقان نفوذ به سرورهای مختلف را بهترین راهکار برای سرقت اطلاعات می دانستند ولی با تمرکز بر سیستم های امنیتی، نفوذ به سرورها دیگر روشی مقرون به صرفه نبود و سارقان اینترنتی برای سرقت اطلاعات و دسترسی به حساب مشتریان بانک ها، رو به روشی جدید به نام فیشینگ آوردند.

فیشینگ یا سرقت آنلاین در عمل به صورت کپی دقیق رابط گرافیکی یک وب گاه معتبر مانند بانک های آنلاین انجام می شود. ابتدا کاربر از طریق ایمیل و یا آگهی های تبلیغاتی سایت های دیگر، به این صفحه قلابی یا Fake Page راهنمایی می شود. سپس از کاربر درخواست می شود تا اطلاعاتی که می تواند مانند اطلاعات کارت اعتباری، مهم و حساس باشد را در این صحفه تقلبی وارد کند که در صورت گمراه شدن کاربر و وارد کردن اطلاعات خود، فیشرها به اطلاعات شخص دسترسی پیدا می کنند.

متاسفانه برخی از بانک های ایرانی نیز با بی مسئولیتی نسبت به مشتریانشان و کلاهبرداری از آنها به شیوه فیشینگف، با ساده ترین طراحی ممکن، راه را برای کلاهبرداران در سرقت اموال مردم باز می گذارند و سارقان به راحتی با کپی سایت های این بانک ها، مشتریان آن ها را فریب می دهند و با سرقت اطلاعات حساب هایشان، پول بی زحمتی را به جیب می زنند.

البته برخی کارشناسان برای در امان ماندن از این کلاهبرداری، «دقت» را برای کاربران تجویز می کنند، فارغ از آنکه در برخی موارد حتی دقت زیاد هم نمی تواند چاره مشکل باشد و برخی از فیشرها با استفاده از جاوااسکریپت برای تغییر آدرس در نوار آدرس مرورگر، هیچ جای شکی برای قربانی باقی نمی گذارد.

با توجه به میزان کلاهبرداری های صورت گرفته از مشتریان بانک های ایرانی و به خصوص دو بانک «م» و «پ» که از ضریب نفوذ بالایی نیز در میان مردم کشور برخوردارند، لزوم توجه هرچه بیشتر این بانک ها به امنیت حساب کاربرانشان دو چندان احساس می شود و این مساله تا به جایی در خصوص دو بانک مذکور جدی به نظر می رسد که شاید بتوان بانک ها را نیز به دلیل عدم مسئولیت پذیری و نداشتن تلاش برای جلوگیری از سرقت اطلاعات بانکی مشتریانشان در این روش، مقصر دانست.

این عدم مسئولیت پذیری بانک های داخلی در حالی حساب مشتریانشان را تهدید می کند که شرکت گوگل به عنوان یک تامین کننده فضای ایمیل، برای در امان ماندن کاربرانش در برابر سرقت اطلاعات ایمیل هایشان، سیستم رمز عبور یکبار مصرف را به کار گرفته است و این سیستم را در اختیار تمام کاربران خود و حتی دارندگان ایمیل های رایگان نیز قرار داده است تا از این طریق میزان سرقت اطلاعات به روش فیشینگ را تقریباً غیر ممکن کند.

در این روش کاربران با انتخاب گزینه مربوط به امنیت بیشتر حساب کاربریشان، یک شماره موبایل را در اختیار سرور این شرکت قرار می دهند و از آن به بعد برای هر بار ورود به محیط ایمیل شان، این شرکت یک رمز عبور یکبار مصرف به صورت پیامکی یا صوتی در اختیارشان می گذارد که وارد کردن این کد عبور یکبار مصرف برای دسترسی به حساب ایمیل بعد از وارد کردن کلمه عبور اصلی کاربر الزامی است.

این شیوه باعثمی شود تا امکان هرگونه سرقت رمز عبور توسط هکرها به شدت کاهش یابد و به عبارتی سرقت رمز عبور و دستیابی به حساب کاربران غیرممکن شود. لذا گرچه برخی از بانک های کشورمان امکان استفاده از رمزهای یکبار مصرف را برای دارندگان حساب های بانکی در آن موسسات در نظر گرفته اند ولی شاید بد نباشد دو بانک «م» و «پ» که از یکسو ضریب نفوذ بالایی در میان مردم کشورمان دارند و از سوی دیگر به دلیل طراحی ساده صفحات شان به شدت مورد علاقه هکرها است، استفاده از چنین روش هایی را برای در امان ماندن از سرقت های اینترنتی به مشتریانشان پیشنهاد دهند و همانگونه که برای جذب سرمایه، از تمام روش های تبلیغی بهره می گیرند، برای معرفی این امکانات به مشتریانشان نیز از چنین روش هایی بهره گیرند تا از میزان سرقت اطلاعات و کلاهبرداری های اینترنتی که به شدت در حاشیه این بانک ها پررنگند بکاهند.

اما در هر حال فیشینگ و سرقت اطلاعات به روش صفحات جعلی در حالی هنوز در ایران قربانی می گیرد که تقریباً نزدیک به دو دهه از اولین کلاهبرداری اینچنینی در دنیا می گذرد ولی با توجه به اینکه بسیاری از کاربران برای در امان ماندن از تهدیدات روبرو، از آشنایی لازم با این تهدیدات و راه های مقابله با آن برخوردار نیستند، و همچنین بانک ها اقدامات امنیتی پیچیده تری را برای جلوگیری از این روش به کار نبسته اند، این روش در کشورمان همچنان روشی جذاب برای سارقان سایبری است و این سارقان به بانک های بزرگ و پرآوازه کشورمان به چشم یک راحت الحلقوم دم دستی نگاه می کنند.

انتهای پیام /