سوالات بسیج دانشگاه علامه طباطبایی از سازمان انژی اتمی
خبرگزاری تسنیم: بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی در نامه ای سرگشاده به سازمان انرژی اتمی نکاتی را متذکر شد و خواستار پاسخ گویی رئیس سازمان انرژی اتمی نسبت به آنها شد.
به گزارش گروه دانشگاهخبرگزاری تسنیم، بسیج دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی در نامه ای سرگشاده به سازمان انرژی اتمی نکاتی را متذکر شد.
متن این نامه به شرح ذیل است:
از: بسیجیان دلواپس دانشگاه علامه طباطبایی(ره)
به: سازمان انرژی اتمی جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم
آنچه که در این برهه از زمان ما را بر آن داشت که نامه ای به شرح ذیل مرقوم کنیم، دلواپسی ما بابت پاره ای از مسائلی است که در سازمان انرژی اتمی اتفاق افتاده است.
از جمله آنها بحثاز بین رفتن زحمات بسیاری از افراد با اخلاص و متعهد می باشد که بر اثر تدبیر عده ای مسئولین به انحطاط گرویده است.
زحماتی که به خاطر آن خون شهید بر زمین ریخته شده و سال های متمادی فریادهای مردم با اخلاص و دیندار کشورمان در مناسبات مختلف بر زبان ها جاری شده است و آن چیزی نیست مگر بیان حق حاقه ملت " داشتن انرژی هسته ای واقعی "(و نه سمبلیک).
سوالاتی که در ذیل نامه آورده شده، سوالات دانشجویان فنی و غیرفنی دانشگاه های مختلف کشور در همایش " توافق ژنو به کدام سو؟ " بود که متاسفانه جواب های ناقص و بعضا غیرمرتبط آقای دکتر کمالوندی معاون راهبردی سازمان انرژی اتمی در این همایش نه تنها پاسخ درستی برای آنها نبود، بلکه موجب افزایش نگرانی ها شد.
لذا خواهشمندیم جناب آقای دکتر صالحی ریاست محترم سازمان انرژی اتمی نسبت به رفع ابهامات مذکور پاسخ در خور جایگاه و فهم دانشجویان را ارائه نمایند.
سوالات همایش
براساس توافق نامه ژنو اجازه تولید سانتریفیوژ، منحصرا از نوع سانتریفیوژهای نسل اولیه ما داده شده است و تنها به تعدادی می توانیم تولید کنیم که با سانتریفیوژهای معیوب جایگزین کنیم.
طبق این توافق نامه تولید نمونه های تحقیقاتی نسل های بعدی متوقف شده است.
سازمان چطور می گوید تولیدسانتریفیوزهای نسل های ۲ و ۳ متوقف نشده است؟ چون باید طبق توافق نامه، تولید نسل های دو و سه به تعداد محدود جهت تحقیقات و آزمایش باشد.
آقای دکتر صالحی چطور در برنامه ثریا تاریخ بیستم فروردین ادعا کردند، تولید سانتریفیوژ نسل سه دست نمی خورد؟ آیا شما بر خلاف توافق نامه عمل می کنید؟ برای تحقیق روی سانتریفیوژها باید یک زنجیره ۱۷۴ تایی از آنها با هم تست شود. چطور تحقیقات متوقف نشده است؟ آیا این برخلاف نظر رهبری نیست؟!
دولت که از اول قصد معامله با غرب را داشت و می دانست آنها در مذاکرات تعداد سانتریفیوژها را در حالت کنونی متوقف خواهند کرد، چرا قبل از مذاکره نزدیک به ده هزار سانتریفیوژ را گازدهی و فعال نکرد؟ چرا از این ظرفیت و برگه برنده استفاده نکرده است؟! سانتریفیوژها که نصب شده و آماده راه اندازی فوری بودند! دولت که می دانست قرار است تعداد سانتریفیوژها در همین حالت فریز شود، چرا جلوتر گازدهی و راه اندازی آنها را انجام ندادیم که جزو بقیه سانتریفیوژهای فریز شده قرار بگیرند؟ اگر آقای احمدی نژاد این کار را نکرد، اجازه نداشت و قرار هم نبود به شکل دولت روحانی توافق انجام دهد. شما که قرار بود توافق کنید چرا این سانتریفیوژها را گازدهی و به کارگیری نکردید؟ آیا قرار است اینها را دور بریزیم و سانتریفیوژ نسل سه جایگزین آنها شود که راندمان غنی سازی بالا رود؟ این تجهیزات که هزینه گزافی برای آنها پرداخت شده به این راحتی کنار گذاشته می شوند؟
آقای صالحی در برنامه ثریا به تاریخ بیستم فروردین گفتند بیش از بیست سال طول می کشد که به بیست هزار مگاوات برق هسته ای برسیم! دکتر صالحی با چه سیاستی در نظام، امور سازمان را برنامه ریزی کردند که نیاز به بیست هزار مگاوات برق هسته ای طی بیش از بیست سال تأمین خواهد شد؟ چرا نباید همزمان چهار نیروگاه هسته ای را برای نیاز برق کشور شروع کنیم؟
با وجود میزان نیاز واقعی کشور ما به تولید سوخت غنی سازی ۵ درصد و یا حتی بیش از بیست درصد، چرا غنی سازی ۵ درصد به بالا را تعلیق کردیم؟ آقای کمالوندی گفتند اگر به ما بدهند می خریم، اگر ندادند آن موقع تولید می کنیم! سوال این است که شما کشوری را در دنیا سراغ دارید که شرایطش مثل ما باشد؟ با وجود استقلال طلبی و دشمنی غرب با ما آیا این حرف قابل قبول است؟ روسیه و اوکراین بارها برای اروپا بر سر گاز طبیعی بازی در آوردند. حالا ما می خواهیم آنها به تعهد خودشان پایبند باشند؟! آیا هیچ عاقلی این حرف را قبول می کند که کشور را نیازمند دیگران کند؟ مگر یک شبه می توان این زیرساخت ها رافراهم کرد و به تولید رساند؟ مگر برای رادیو دارو همین بلا را سرمان نیاوردند؟!
آقای صالحی در صحبت های خود اعلام کردند برای تأمین نیاز رادیو داروی داخل کشور، همین سوخت ۲۰ درصد نیز اضافی است! به قول ایشان سوخت چند سال را نگه داشتیم(اگر راکتور تهران مرتب و بدون وقفه رادیو دارو تولید کند، بیشتر از سه سال نداریم) در چنین شرایطی نمی توانستیم به جای رقیق کردن سوخت بیست درصد، سوخت راکتور تهران را برای بعد از این سه سال درست کنیم؟
آیا این پاس گل به حریف و یا پاس گل به خودی نیست که معاون رئیس جمهور ایران بیاید بگوید " ما از اول هم به بیست درصد نیاز نداشتیم! " اگر ما به ۲۰ درصد نیاز نداشتیم که در دوره ریاست آقای دکتر صالحی تولید شده، به قول مادر شهید احمدی روشن: اگر نیاز نداشتید، چرا بچه های ما را به کشتن دادید؟!
جناب آقای صالحی در اظهارات شان به درستی گفتند که راه اندازی یک کارخانه جهت غنی سازی و تولید سوخت یک نیروگاه، سال ها طول می کشد. شاهد مثال همین نطنز که پس از ده سال تنها ده هزار سانتریفیوژ در حال کار دارد و نیاز ما بیش ۵۰ هزار سانتریفیوژ نسل یک یا ده هزار نسل سهمی باشد. آقای صالحی در اظهارات شان گفتند که پس از شش ماه چیزی از دست نمی دهیم و راحت بر می گردیم سر جای اول!
خب، ما الان توافق کردیم تنها برای سانتریفیوژی که crash می کنند، تولید و جایگزین داشته باشیم، یعنی خط تولید نسل یک به ماهی چند عدد تقلیل پیدا کرده است، نسل دو و سه را تعهد دادیم که فعلا تولید نکنیم؛ اگر فرض کنیم هر سانتریفیوژ دارای صد قطعه باشد و ما قبلاً سالی ده هزار سانتریفیوژ در خط تولید سرهم می کردیم و فرض کنیم هر سه قطعه را یک پیمانکار و قطعه ساز تولید کرده، قبلاً هر سال یک قطعه ساز، سی هزار قطعه می فروخته، اما الان باید سالی چند صد قطعه تولید کند؛ به نظر شما برای یک قطعه ساز صرف می کند نیروی کار خود را نگه دارد؟ اصلاً صرف می کند تولید را ادامه دهد؟ چطوری می توانیم سر جای قبل برگردیم؟ از کجا قطعه ساز می آورید؟ آیا کسی حاضر است با این سابقه کسی دوباره با شما کار کند؟ آیا نیروی انسانی شما که در این صنعت بیکار شده، دیگر می ماند؟ آیا این صنعت منهدم نشده است؟ آیا این کار عقیم سازی صنعت هستهای نیست؟ این نرمش قهرمانه است یا شکست ذلیلانه؟
آقای کمالوندی گفتند که ما در برنامه غنی سازی بازنگری کردیم که راندمان کار بالا رود یعنی هزینه گزاف بی خودی به کشور تحمیل نشود. سوال این است که آیا قرار است سانتریفیوژ نسل سه که راندمان بالا دارد تولید انبوه شود؟ با کدام قطعه ساز؟ چند سال طول می کشد تا دوباره به تیراژ قطعه سازی زمان شهید احمدی روشن برگردیم؟
بالاخره قرار است به اندازه یک نیروگاه توان تولید سوخت داشته باشیم یا خیر؟ الآن که فاصله زیادی با چنین ظرفیتی داریم! پس چطور می خواهیم توافق کنیم؟ توافق برای همین میزان غیرصنعتی یا توافق به اندازه نیاز واقعی کشور؟
شما در توافق نامه قبول کردید غنی سازی را به مقدار مورد نیاز انجام دهید، آنها هم در مذاکرات جامع کنونی، اجازۀ استفاده بیشتر از ده هزار سانتریفیوژ را نمی دهند، از آن طرف نیاز ما در صنعت برق بیش از ۵۰ هزار سانتریفیوژ است، با غنای بالاتر هم که نیاز ما زیاداست.
با این وجود این پارادوکس را چطوری می خواهید حل کنید؟ آنها می گویند بیشتر از ۱۰ هزار سانتریفیوژ، رسیدن به آستانۀ تولید سلاح است، این تضاد به چه شکل حل می شود؟ آیا این بدین معنی نیست که شما نیاز را در داخل کشور تقلیل داده و کم جلوه می دهید؟ آیا این به بدین معنی نیست که سازمان از طرف دولت مامور شده که نیازها را کم جلوه دهد؟!
چند ماه قبل از امضاء موافقتنامه و پس از مذاکرات پنهانی با آمریکا در مسقط عمان، مدیران کلیدی غنی سازی را حذف کردید؟ آیا این در راستای پروژۀ عقیمسازی قبل از توافق نبوده است؟
آیا این خبر صحیح است، کسی که تمام ترورها در دوران معاونت ایشان در پست حفاظت - امنیت سازمان، اتفاق افتاده و بعداً از سوی وزیر اطلاعات وقت عزل شده، با شروع ریاست مجدد آقای صالحی دوباره برگشته و مجددا معاون امنیت سازمان شده است؟! پس از این انتصاب هم حفاظت سازمان خیلی از نیروهای کلیدی سازمان را حذف کرده است؟! یعنی تیمی که به گفته آقای صالحی غنی سازی را در سال ۸۸ با شرایطی که می دانید راه اندازی نمود و علاوه بر این که با ویروس بسیار پیشرفته و پیچیده استاکس نت مقابله نمود، غنی سازی ۵ درصد را به ۱۹ هزار سانتریفیوژ رساند و غنی سازی بیست درصد را ایجاد کرد؛ جناب آقای دکتر کمالوندی اذعان نمودند که اینها تعداد کمی بودند و حق یک مدیر است که بتواند آنها را جابه جا کند و سقف سازمان نیز بعد از رفتن آنها فرو نریخته است. آیا هر کدام از این مدیران صدها نفر نیروی متخصص و متعهد را جذب سازمان ننموده بودند و با اخراج آنها، نیروهایشان نیز از پست های خود کنار گذاشته شدند؟
آقای کمالوندی در جلسه اذعان نمودند که پرونده هایی برای این مدیران در سازمان انرژی اتمی تشکیل شده است، آیا این درست است که قبل از شهادت آقای احمدی روشن برای این شهید والامقام پرونده سازی شده بود و پروندههای محرمانۀ پیمانکاران ایشان را نیز به بهانه های واهی باز کردند و بعد از آن دستگیری تأمین کنندگان تجهیزات مرتبط با احمدی روشن در خارج از کشوراتفاق افتاد؟ پرونده سازی علیه شهید احمدی روشن و همکاران ایشان چه معنایی دارد؟
در نقشه جامع علمی کشور، فناوری هستهای جزو فناوریهای اولویتدار است؛ چرا علیرغم این که فنآوریهای دیگر همچون هوا و فضا، نانو و غیره سند راهبردی مصوب دارند، فناوری هستهای هنوز سندی ندارد؟! چرا در ۴ سال گذشته که دو سال آن هم دورۀ آقای صالحی بوده، این اتفاق نیافتاده است؟ آیا اقدام آن تیم پنج نفرۀ اخراجی برای تدوین این سند مسکوت نمانده است؟ علیرغم این که برای اثبات نیاز کشور در مذاکرات هسته ای به یک سند راهبردی برای توجیه سهم انرژی اتمی در تولید انرژی نیاز مبرم داریم و متأسفانه سند مصوبی وجود ندارد! به نظر شما این کار طبیعی است؟
آقای روحانی می گفت، اعتبار را به پاسپورت ایرانی بر می گرداند، اما…
• برای اولین بار بعد از انقلاب از ورود سفیر ایران به سازمان ملل با پاسپورت ایرانی جلوگیری شد.
• برای اولین بار آمریکا از طریق سفیر ایران در سازمان ملل دستور دادند که ویزای تیم فنی، کره شمالی به ایران لغو شود.
• برای اولین بار آمریکا گفت که ۶۰ میلیون دلار پول می دهد تا راکتور اراک باز طراحی شود. آیا آمریکا با این کار مسیر تحقیقات در ایران را جهت دهی نمی کند؟
آقای صالحی در برنامه تا ثریا گفتند که ما مشکلی نداریم، آب سنگین را تغییر کاربری می دهیم و موافق این پیشنهاد آمریکایی ها در مذاکرات کنونی هستیم! آیا این کد دادن به آمریکایی ها نیست؟
انتهای پیام /
ارسال نظر