نگاهی و نکته هایی پیرامون سخنان رییس جمهور

" دنیای سیاست، دنیای شعار نیست و آنها که فکر میکنند اگر با صدای بلند و با درشتی با دیگران صحبت کنند در دنیا پیروز میشوند، مسائل سیاسی را خوب نمیشناسند. البته اگر قصدمان تعامل باشد، نه تقابل، سیاست این دولت تعامل است… اگر مبنا تعامل سازنده باشد میدانیم که تعامل سازنده راه خود را دارد و دولت این راه را به خوبی میشناسد… "

پیرامون این سخنان چند نکته در خور بررسی و توجه است:

• رییس جمهور محترم حتما صرف و نحو را به یاد دارند و میدانند که «تعامل» مانند باب «مفاعله» است و میان دو طرف معنا پیدا میکند. اگر قرار باشد یک طرف دم از تعامل بزند و طرف مقابل به اصول و موازین تعامل پایبند نباشد، پیوسته عربده بکشد، تهدید نظامی کند، با قلدرمآبی، گستاخی، زورگویی و فشار برخورد کند، با شماتت و اهانت و تحقیر موضع بگیرد، به قراردادهای فیمابین بها ندهد و آن را نادیده بگیرد، این نه تنها تعامل نیست، بلکه انظلام است، ذلت پذیری است. در برهه ای که شیطان بزرگ و همدستان او هر روز به نحوی به ملت ایران اهانت میکنند، اتحادیه اروپا علیه ایران اعلامیه صادر میکند، تروریست های منافق را که بیش از ۱۷هزار نفر از مردم ایران را به شهادت رسانده اند مورد حمایت قرار میدهد، وزارت دارایی انگلیس پانزده مقام ایرانی را از ورود به انگلستان منع میکند.

امریکا از دادن ویزا به نماینده ایران در سازمان ملل خودداری می ورزد و بنیاد علوی را توقیف میکند و رسما اعلام میدارد که حق هسته ای ایران را به رسمیت نمیشناسد در چنین شرایطی سخن از تعامل، خودفریبی و تجاهل است. ملت ایران اینگونه تعامل را نمیخواهد وگرنه انقلاب نمیکرد. این گونه تعامل یکسویه و ذلت بار ارزانی دولتهایی است که مبعوثملت ها نیستند، دست نشانده اند و راهشان از ملت جداست.

ما در درازای زندگی خود اینگونه تعامل یکسویه را از رژیم ها و دولت های دست نشانده و خودفروخته فراوان دیده و امروز نیز می بینیم، شاه، ملک حسین، ملک حسن، ملک فیصل، ملک خالد، انورسادات، حسنی مبارک و بسیاری دیگر از رژیم های دست نشانده که پایگاه مردمی نداشتند و از پشتیبانی مردم برخوردار نبودند، دنباله روهای این گونه تعامل بودند و در برابر قلدرمآب های دنیا به هر ذلت و خواری و فضاحت و رسوایی با دستاویز «تعامل» تن می دادند و شرافت و عزت و هویت کشور و ملت خویش را سودا می کردند تا تاج و تخت و مقام و قدرت را از دست ندهند. امروز نیز ملک عبدالله ها، اردوغان ها، امیرها و در واقع اسیرهای منطقه نیز دنباله رو چنین تعاملی هستند. محمود عباس(ابومازن) در فلسطین اشغالی چون «قصد تعامل دارد، نه تقابل و سیاست تعامل سازنده را دنبال می ‎کند»! در برابر قلدرمآبی ها، تجاوزگری ها و زورگویی های رژیم صهیونیستی و شیطان بزرگ دم فرو می بندد، زور میشنود، در برابر نقض قراردادها از سوی صهیونیست ها نفس نمی کشد و هر روز شاهد تجاوز دشمن به خاک و جان و مال و ناموس سرزمین و ملت خویش است.

• آقای رییس جمهور به گونه ای از تعامل سخن می گوید که انگار جهان استکباری گوش به زنگ تعامل با ایران است و هرگاه ایران به قصد تعامل بر سر میز مذاکره برود طرف مقابل هم بی چون و چرا به همین قصد به پای میز مذاکره می نشیند! آیا صرف قصد رییس جمهور ایران برای تعامل کافی است؟ و به آگاهی از قصد و غرض طرف مقابل نیازی نیست؟ باید دانست نظام جمهوری اسلامی در درازای سی و اند سال گذشته همواره دنبال تعامل و احترام متقابل با دنیا بوده است و با کشورهایی که خوی درندگی و تجاوزگری ندارند ارتباط حسنه ای داشته و دارد اما کیست نداند که جهانخواران و در رأس آن شیطان بزرگ نمی توانند با دولت ها و نظام های مردمی تعامل داشته باشند مگر آنکه آن رژیم از قدرت فائقه ای برخوردار باشد که در برابر آن ناگزیر شوند به تعامل تن دهند. سیاست جهانخواری و غارتگری جز رویارویی با ملت ها و دولت های مردمی راه دیگری ندارد.

• آقای رییس جمهور در گفتگوی تلویزیونی به خود بالیده اند که بله، دولت راه این تعامل را می شناسد! انگار راه جدیدی را کشف و ابداع کرده اند! که دیگران را توان آن نباشد! چنانکه اشاره شد این گونه تعامل یکسویه و ذلت بار ارزانی دولت هایی است که مبعوثملت ها نیستند و راهشان از مردم جداست و دیگر اینکه این گونه تعامل و تفاهم را ملی مذهبی های کشور ما بهتر بلدند و از آن شناخت دارند و اگر قرار باشد ملت ایران خدای نخواسته و بر فرض محال به این گونه تعامل یکسویه و ذلت بار تن دهد آن را به کسانی واگذار می کند که به اصطلاح در این زمینه کاردانند! و بی تردید از جناب آقای دکتر شیخ حسن روحانی برای تسلیم پذیری، ذلت پذیری و در یک کلمه وادادگی بیشتر مهارت دارند و صد البته به علت کارشناسی و آزمودگی در این تعامل یکسویه و ذلت بار کمتر از جناب رییس جمهور تازه کار کلاه بر سرشان می رود و شاید در برابر تقدیم و تسلیم همه سرمایه های ملی این گونه دست خالی بازنگردند و بیشتر از پستانکی که امروز رییس جمهور برای ملت ما به ارمغان آورده اند صدقه و صدقاتی از دشمن بازستانند!

• آقای رییس جمهور گویا هنوز در حال و هوای دوران ستم شاهی نفس می کشند و اندیشه می کنند که در سخنرانی ها و گفتگوها تلاش دارند با تهدید و تهمت، منتقدان را مرعوب کنند و از صحنه بیرون برانند روزی آنان را مشتی بیسواد می خوانند که از جای دیگر دستور می گیرند و امروز نیز برای آنان خط و نشان می کشند! و تهمت می زنند که بله برخی نمی خواهند تحریم ها شکسته شود. ایشان باید بدانند که دوران این گونه ترفندها برای بیرون راندن ملت از صحنه به سر آمده است. ملت قهرمان پرور و آگاه ایران با انقلاب شکوهمند اسلامی این گونه شگردها و شیوه های زورمدارانه را به زباله دان تاریخ افکنده است. ملت ایران هیچ گاه و هرگز از این نگران نیست که تحریم ها از میان نرود بلکه از این نگران است که این تحریم ها به قیمت برباد رفتن حیثیت، شرافت عزت و استقلال کشور و ملت برداشته شود.

مردم ایران، با معذرت، گوسفند نیستند که برخی از دولتمردان بخواهند به هر قیمتی برای آنان آب و علف فراهم کنند. ملت ایران، ملتی شرافتمند، غیرتمند، سربلند، آزاداندیش، باعزت و بصیرت اند و اصل زندگی بخش هیهات مناالذله را بعنوان یک دستور مکتبی و الهی باور دارند و به کار بسته اند.

• پیروان اسلام ناب محمدی(ص) و پرورش یافتگان مکتب امام خمینی با الهام از فرمان قرآنی «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» در برابر دشمنان سرسخت، غرورمند و انعطاف ناپذیرند و در برابر خودی ها نرمخو، متواضع و باگذشت و رأفت و محبت اند. اکنون رییس جمهور را چه شده است که تحمل نقد و نظر انتقادکنندگان را ندارند و با توقیف و تهدید و داغ و درفش موضع می گیرند. لیکن در برابر عربده کشی ها و رجزخوانی های تحقیرآمیز و اهانت بار دشمنان و جهانخواران علیه ملت ایران نفس نمی کشند و دم فرو بسته اند. از یک دولت مردمی و مبعوثملت انتظار آن است که از مخدومان خویش دفاع کنند و به دشمنان و بدخواهان اجازه اهانت و دهن کجی به ملت سربلند و شرافتمند ایران را ندهند و مایه افتخار کشور و ملت خویش باشند، نه مایه سرافکندگی و…

انتهای پیام /