چند سوال از وزارت وزرش درباره چگونگی انتخاب اسپانسر پرسپولیس و استقلال
خبرگزاری تسنیم: اسپانسر باشگاه پرسپولیس در حالی از سوی وزرات ورزش و جوانان انتخاب شده که ابهام ها و سوال هایی زیادی در این باره وجود دارد، سوال هایی که از سوی وزارت ورزش و شخص امیر رضا خادم بدون جواب مانده است.
به گزارش خبرنگار ورزشیخبرگزاری تسنیم، خصوصی سازی استقلال و پرسپویس قانونی بود که سال ها در گوشه ای خاک می خورد تا اینکه گودرزی، وزیر ورزش و جوانان آستین هایش را بالا زد و با انتصاب خادم به عنوان مسئول خصوصی سازی این دو باشگاه، دست به کار شد و کار را از چندین متر پایین تر از ساختمان وزارتخانه، یعنی باشگاه پرسپولیس شروع کرد. هر چند فعلا برای سرنوشت خصوصی شدن باید تا شهریور صبر کرد اما پیش از این موضوع، حامی مالی پیدا کردن برای استقلال و پرسپولیس هم با ابهام ها و چراهای زیادی همراه شده است.
پرسپولیس حالا صاحب حامی مالی شده که متعهد شده ۳۰ میلیارد برای فصل آینده به حساب سرخپوشان واریز و حدود ۱۴ میلیارد از بدهی فصل گذشته این تیم را پرداخت کند. اینکه اوضاع مالی سرخپوشان بهبود پیدا می کند، آن هم نه از صدقه سر جیب بیت المال، خوب است اما سوال ها هم درست از همین جا شروع می شود.
سوال اول این است که وزارت ورزش و جوانان با چه شیوه ای حامی مالی را انتخاب می کند و چرا فراخوان یا مزایده ای برای جذب اسپانسر داده نشد تا اگر کسی توان پرداخت بیش از این مبلغ را داشت بتواند به عنوان حامی مالی فعالیت کند؟ آیا کسی نبود که بخواهد بیشتر برای پرسپولیس هزینه کند؟ یعنی مسئولان وزارت ورزش این موضوع را می دانستند؟ ضمن اینکه اگر قرار به جذب اسپانسر بود چرا این کار به هیئت مدیره باشگاه سپرده نشد و خود وزارت ورزش مستقیما وارد عمل شد؟
اگر فرض را بر این بگذاریم که این حامی مالی گمنام(مسئولان وزارت ورزش نام این اسپانسر را اعلام نکرده اند) بهترین گزینه بوده باز جای ابهام باقی می ماند. اینکه چه عاملی باعثمی شود یک حامی مالی این پول را برای باشگاهی هزینه کند، بدون اینکه حتی اسمی از برند و نام خودش برده شود؟ اینگونه اسپانسر شدن چه سودی برای حامی مالی می تواند داشته باشد؟ آیا یک حامی مالی بدون مطرح شدن و تنها به خاطر اسپانسر بودنش می تواند برگشت سرمایه داشته باشد یا اینکه به جای سود مالی امتیاز دیگری به حامی مالی می رسد؟
نمی توان فراموش کرد روزهایی که بابک زنجانی مالک را ه آهن شده بود و تا مدت ها کسی او را نمی شناخت و دلیلش هم این بود که فقط به قصد خدمت و کمک به فوتبال آمده بود، نه شهرت! اما در نهایت اتفاق های دیگری افتاد و مشخص شد خرج کردن در فوتبالی که برگشت سرمایه ندارد غیر منطقی به نظر می رسد. از همین رو بی راه نیست که با وسواس بیشتری روی این موضوع فکر کنیم.
امیر رضا خادم گفته اعضای هیئت مدیره از سوی وزارت ورزش انتخاب شده اند و اسپانسر مالی نقشی در انتخاب اعضا ندارد اما به راحتی نمی شود این موضوع را قبول کرد چرا که بعید است وقتی میان برخی اعضای هیئت مدیره یک باشگاه و حامی مالی آن رابطه دوستی وجود داشته باشد، کسی که دلش برای سرمایه اش می سوزد دخالتی نداشته باشد. همانگونه که پرهام روز گذشته در گفت وگو با تسنیم اعلام کرد که خواهان اسپانسر شدن باشگاه استقلال است آن هم در شرایطی که در انتخاب اعضای هیئت مدیره نقش داشته باشد.
طبق گفته محمود گودرزی پرسپولیس و استقلال تا شهریور به بخش خصوصی واگذار می شوند و طبق قانون تا پایان سال ۹۳ باید این اتفاق رخ دهد. این اتفاق در حالی رخ خواهد داد که اسپانسر فعلی این باشگاه تا پایان فصل بعدی لیگ برتر فوتبال قرار است هزینه ها را پرداخت کند و سوال اینجا است که چه تضمینی وجود دارد که این اسپانسر به همکاری با مالک بعدی پرسپولیس علاقه مند باشد و یا بالعکس گروه یا فردی که پرسپولیس را می خرد، با این اسپانسر همکاری کند؟
حالا بعد از پرسپولیسی ها نوبت استقلالی ها است و با روندی که وزرات ورزش در پیش گرفته، کسانی که تمایل به اسپانسر شدن برای استقلال دارند به چه کسی باید خودشان را معرفی کنند؟ آیا در آن سمت هم ریش و قیچی دست خود وزارت ورزش و جوانان خواهد خواهد بود؟
انتهای پیام /
ارسال نظر