تراکتورسازی؛ از رؤیای قهرمانی در آسیا تا آرزوی بقا در لیگ برتر
تیم فوتبال تراکتورسازی تبریز امسال نتایج ضعیفی کسب کرده و حالا سقف آرزوهایش بقا در لیگ برتر شده است!
تراکتورسازی امسال ضعیف‌ترین عملکرد خود در سال‌های اخیر لیگ برتر را به نمایش گذاشته؛ تیمی که روزی به‌دنبال قهرمانی در لیگ برتر بود حتی رؤیای قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا را داشت و حالا با ساغلام سقف آرزوهایش شده بقا در لیگ برتر !
شاگردان ارطغرول ساغلام روز گذشته (جمعه) مقابل ذوب‌آهن با نتیجه سه بر صفر مغلوب شدند تا تیره‌روزی‌های‌شان در سال جدید هم ادامه داشته باشد. تراکتورسازی که عملکردش در لیگ برتر ضعیف‌تر از حد انتظار بود، در لیگ قهرمانان آسیا مقابل الجزیره امارات که بدون 4 بازیکن اصلی‌اش به ایران آمده بود، هم نتوانست حرفی برای گفتن داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
پیروزی پرگل ذوب‌آهن و ادامه تیره‌روزی‌های تراکتورسازی
در اینکه به‌خاطر محرومیت از حضور در پنجره نقل‌وانتقالات نباید انتظار کارهای بزرگ از تراکتورسازی در فصل جاری را داشت شکی نیست، اما مسئله اینجاست که عملکرد شاگردان ساغلام در یکی دو ماه اخیر جای هیچ‌گونه دفاعی را باقی نمی‌گذارد. تیمِ مرد خوش‌تیپ تراکتورسازی آن‌قدر در رسیدن به دروازه حریفان و حتی در استفاده از اندک فرصت‌هایش ناکام است که ساغلام پس از شکست سنگین تیمش مقابل ذوب‌آهن گفت: «باید هفته بعد سپاهان را ببریم تا در لیگ برتر بمانیم!» دلیل نتایج بد تراکتورسازی شاید ریشه در محرومیت تراکتورسازی داشته باشد، اما این همه ماجرا نیست. این موضوع دلایل دیگری هم دارد که آنها را از ابتدا مرور می‌کنیم.
آغاز مشکلات با محرومیت از نقل‌وانتقالات
بهمن‌ماه سال 95 بود که مسئولان باشگاه تراکتورسازی متوجه محرومیت‌شان از دو پنجره نقل‌وانتقالاتی شدند. در آن مقطع تراکتورسازی در کورس قهرمانی حضور داشت، اما بعد از چهار پنج بازی، عملاً امید خود را برای قهرمانی از دست داد و آنها در لیگ برتر چیزی نداشتند که برای آن بجنگند. هدایت تراکتورسازی برعهده امیر قلعه‌نویی بود و بازیکنان جوانی هم روی نیمکت حضور داشتند، اما با این حال به‌جز یکی دو نفر از آنها بقیه فرصت بازی کردن در لیگ برتر را پیدا نکردند. این یکی دو نفر هم صرفاً به خاطر مصدومیت یا محرومیت برخی بازیکنان اصلی فرصت بازی کردن یافتند.
همین بازیکنانی که در لیگ پانزدهم فرصت بازی کردن پیدا نکرده بودند، به‌اجبار در سال آینده به بازیکنان اصلی تراکتورسازی تبدیل شدند. تراکتورسازی در همان مقطع هم می‌دانست که از نقل‌وانتقالات محروم است و همین بازیکنان جوانی که فرصت بازی کردن ندارند، سال آینده به بازیکنان اصلی این تیم تبدیل خواهند شد. شاید می‌شد قلعه‌نویی با یک دید بهتر نسبت به بازی دادن بازیکنانی مانند فرزین گروسیان، محمد مسلمی‌پور، فاخر تهامی، امیر نصرآزادانی و علی طاهران حداقل در لیگ برتر اقدام کند تا شاید کمی از مشکلات مربی بعدی برای اعتماد به جوانان کاسته شود. همین موضوع را بعدها یحیی گل‌محمدی هم گفت و اعلام کرد که تراکتورسازی هیچ توجهی به بازیکنان جوان نکرده و آنها به حال خودشان رها شده‌اند. این را هم نباید فراموش کرد که تراکتورسازی بازیکنان چندان خوبی در آکادمی خود نداشته و ندارد و منظور اندک بازیکنان جوانی است که در لیست تیم حضور داشتند.
شعله‌ور شدن اختلافات بین تیم و مدیریت با مصاحبه‌های جنجالی
در دو سه هفته پایانی لیگ پانزدهم، آجورلو به‌خاطر اختلافاتی که با امیر قلعه‌نویی پیدا کرده بود زیاد در اطراف تیم آفتابی نمی‌شد. این اختلافات از اواسط نیم‌فصل دوم شروع شد و پس از در دیدار یک هفته مانده به آخر لیگ مقابل استقلال که به برد یک بر صفر سرخپوشان تبریزی منجر شده بود اوج گرفت. پس از آخرین بازی تراکتورسازی مقابل نفت تهران در لیگ شانزدهم، آجورلو با وجود اینکه در ورزشگاه حضور داشت، اما حاضر نشد به رختکن برود. همین موضوع دلخوری قلعه‌نویی را در پی داشت و بازیکنانی مانند سعید آقایی، محمد ابراهیمی و خالد شفیعی هم بلافاصله علیه مدیرعامل صحبت کردند تا آتش اختلافات در تیم شعله‌ورتر شود.
بیشتر بخوانید:
شرط کرار برای تمدید قرارداد با تراکتورسازی؛ قول بدهید جریمه‌ام نمی‌کنید!
لجبازی؛ مشکل بزرگ تراکتورسازی
دلخوری‌های بازیکنان از آجورلو پس از پایان فصل هم ادامه داشت. کرار جاسم به‌خاطر جریمه‌ها از سوی مدیریت باشگاه از تراکتورسازی جدا شد و بازیکنانی مانند سعید آقایی و خالد شفیعی از تراکتورسازی رفتند. جدایی چنین بازیکنان تأثیرگذاری باعث شد تراکتورسازی تنهاتر از گذشته شود و به قول یحیی گل‌محمدی با 10 بازیکن بزرگسال لیگ شانزدهم را شروع کند.
بیشتر بخوانید:
تراکتورسازی به من گفت «یا تمدید می‌کنی، یا پولت را نمی‌دهیم»
جوانان ضعیف‌تر از انتظار یحیی
در ابتدای لیگ شانزدهم، یحیی گل‌محمدی با آگاهی از مشکلات تراکتورسازی راهی این تیم شد. گل‌محمدی با آرزوهای زیاد به تراکتورسازی آمد تا بتواند بعد از نیم‌فصل جدایی از لیگ برتر، با بازیکنان جوان خودش را نشان بدهد. یحیی با این امید پا به تبریز گذاشته بود که بتواند با بازیکنان جوان در تراکتورسازی نتیجه بگیرد، اما او بعد از حضور در تبریز تازه فهمید که این جوان‌ها، جوان‌هایی نیستند که او انتظارش را داشت. گل‌محمدی یک روز بعد از حضور در تبریز و تماشای یکی از بازی‌های تیم آکادمی تراکتورسازی هم این موضوع را به یکی از دستیارانش گفته بود. وی در نهایت مجبور شد با چند جوانی که از تیم‌های پایه به تیم بزرگسالان تزریق کرد کارش را در تراکتورسازی شروع کند.
دلخوری، لجبازی و بی‌انگیزگی
عملکرد متوسط تراکتورسازی با گل‌محمدی تا اواخر نیم‌فصل دوم ادامه داشت تا اینکه او هم با آجورلو اختلافاتی را پیدا کرد. در ادامه لیست مازاد تراکتورسازی مشخص شد که طی آن محمد ابراهیمی، محمد نوری، شهرام گودرزی و سینا عشوری از تیم رفتنی شدند. بعدها ابراهیمی، نوری و گودرزی به‌خاطر فشار هواداران به گل‌محمدی تحمیل شدند تا در تیم بمانند. برخی از بازیکنان در هفته‌های آخر حضور گل‌محمدی در تبریز تمایل چندانی به حضور وی نداشتند و دو دستگی عجیبی در تیم ایجاد شده بود. دلخوری، لجبازی و بی‌انگیزگی که در تراکتورسازی چیز تازه‌ای نبود در اوایل نیم‌فصل دوم هم باعث شد نتایج سرخپوشان تبریزی ضعیف‌تر از قبل ادامه داشته باشد و امید تراکتورسازان بیش از پیش ناامید شود.
بیشتر بخوانید:
چرا گل‌محمدی روی نام گران‌ترین بازیکنش قلم قرمز کشید؟
جذب نشدن بازیکنان مدنظر گل‌محمدی در نیم‌فصل
بحث دیگری که در مورد نتیجه نگرفتن گل‌محمدی در تراکتورسازی وجود دارد، جذب نشدن برخی بازیکنان مد نظر او بود. محمد قاضی، عیسی آل‌کثیر و حتی سجاد شهباززاده گزینه‌های مدنظر تراکتورسازی بودند. اولویت گل‌محمدی آل‌کثیر و قاضی بود، اما پس از مشکلات به وجود آمده بر سر راه جذب این بازیکنان، تراکتورسازی در نهایت به سراغ اولویت چهارم گل‌محمدی، یعنی امیرارسلان مطهری رفت؛ مطهری در پارس جنوبی جم نیمکت‌نشین بود و در تراکتورسازی هم به عملکرد ضعیفش ادامه داد. او هنوز هم که هنوز است موفق نشده برای تراکتورسازی گلزنی کند. همچنین در خط دفاعی گل‌محمدی دست روی محمدرضا خانزاده ملی‌پوش و محمد طیبی لژیونر گذاشت، اما هیچ‌کدام از این دو بازیکنان هم جذب تراکتورسازی نشدند. در کنار اینها اما دروازه‌بان و سربازهای مدنظر یحیی گل‌محمدی از ذوب‌آهن، مشکی‌پوشان و تیم دسته اولی بادران به تراکتورسازی پیوستند.
بیشتر بخوانید:
نیمکت لرزان تراکتورسازی در بازی سرنوشت‌ساز با استقلال و 3 گزینه برای خط حمله
دست بسته ساغلام و جذب بازیکنان خارجی بی‌کیفیت
پس از این اتفاقات، یحیی گل‌محمدی از تراکتورسازی جدا شد و آجورلو با هزار امید و آرزو ساغلام ترک‌تبار را به تبریز کشاند، اما انگار ساغلام هم دوای درد تراکتوری نبود که موتور سوزانده بود! ساغلام هدایت تراکتورسازی را برعهده گرفت، اما او هم نتوانست کار چندانی خاصی را در تبریز از پیش ببرد. تراکتورسازی به عملکرد ضعیف خود در لیگ برتر ادامه داد و در لیگ قهرمانان آسیا هم هیچ حرفی برای گفتن نداشت. در مورد نتایج ضعیف ساغلام سوالات و ابهاماتی زیادی وجود دارد از جمله اینکه دو بازیکن اوکراینی و کروات بر چه اساس و با چه معیاری به تراکتورسازی پیوستند. دست ساغلام عملاً در تراکتورسازی برای جذب بازیکن بسته بود، چون به او اعلام شده بود که هر بازیکنی آزادی که دوست دارد را جذب کند، اما با یک قیمت محدود. ساغلام هم در نهایت به سراغ شیمه و کرپیچ رفت؛ دو بازیکنی که عملکردی افتضاح داشتند و حتی قرارداد شیمه، مدافع کروات پس از یک ماه حضور در تبریز به‌صورت توافقی فسح شد. کرپیچ هم که مهاجم است هنوز موفق به گلزنی برای تراکتورسازی نشده است. اگرچه مسائل مالی دست ساغلام و مسئولان تراکتورسازی را بسته بود اما این موضوع دلیل نمی‌شود که هر بازیکنی بی‌کیفیتی را به تیم بیاورند و همان بودجه محدود را هم دور بریزند.
7 بازی بدون برد برای تراکتورسازی
عملکرد ضعیف تراکتورسازی همچنان ادامه دارد. شاگردان ارطغرول ساغلام در 7 بازی اخیرشان رنگ پیروزی ندیدند و مساوی خانگی هم که مقابل الجزیره در خانه متحمل شدند، چیزی کمتر از باخت نداشت. تراکتورسازی در حال حاضر با 29 امتیاز در رده دهم جدول رده‌بندی لیگ برتر قرار دارد و حتی خطر سقوط به لیگ دسته یک را هم احساس می‌کند. به قول ساغلام تراکتورسازی باید بازی شنبه هفته آینده خود مقابل سپاهان را ببرد تا خیالش از بقا در لیگ برتر راحت شود. باید دید تراکتورسازی چه زمانی از شرایط کنونی خارج خواهد شد، اتفاقی که هواداران بی‌شمار این تیم تبریزی برای آن لحظه‌شماری می‌کنند.
ارسال نظر