پایانی بر یکی از دوست داشتنی ترین بازیکنان ایران در بازی امروز استقلال و صبا، " رضای آقای گل "

به گزارش سرویس ورزشی امید نیوز، رضا عنایتی بازیکنی است که دورانی اگر بازیکن هدفی مد نظر بود نام او بر زبان ها جاری بود، همچنین با رکوردی که از خود تا الان به جای گذاشته سالها پس از خداحافظی اش هم نامش را زنده نگه داشته میشود.
اما رضا عنایتی که در روز دوشنبه ۲۱ فروردین ۹۶ در برنامه نود اعلام کرد که در بازی صبای قم با استقلال تهران درهفته ۲۷ لیگ برتر ایراندر روز ۲۶ فروردین ۹۶ از فوتبال خداحافظی خواهد کرد.
رضا عنایتی که فوتبال خود را با آدونیس مشهد آغاز کرد، روزی کسی فکر نمیکرد به استقلال برود و آنقدر خوب در آنجا بدرخشدکه نامش همیشه به عنوان یکی از بهترین بازیکنان استقلال بر زبان ها بیوفتد، در واقع او استاد این بود که مرده ترین توپ ها را زنده کند و طوری توپ ها را گل کند که شاید حتی بهترین مهاجمان حال حاظر ایران که از کیفیت بالایی برخوردارند، هم نتوانند آنگونه توپ ها را گل کنند.
رضا عنایتی توانسته در تیم‌های ابومسلم خراسان و استقلال تهران، ۳ بار آقای گل بازی‌های لیگ ایران شود او در فصل۸۰ _ ۸۱ در تیم ابومسلم خراسان و در فصل۸۳ _ ۸۴ و ۸۵ _ ۸۴ در دو فصل پیاپی و در تیم فوتبال استقلال تهران با ۲۰ و ۲۱ گل زده به عنوان آقای گل رقابت‌های لیگ برتر انتخاب شد. همچنین او بهترین گلزن تاریخ لیگ برتر ایران با ۱۳۶ گل است. وی در سال ۹۳– ۹۲توانست بعد کریم انصاری فرد با ۱۳ گل دومین گلزن لیگ برتر ایران شود.
اما متن خداحافظی رضا عنایتی که حاوی نکات بسیار جالبیست بدین شرح است: «روزی که بزرگان فوتبال می‌گفتند مرگ یک بازیکن دوبار است؛ یک بار وقتی که از فوتبال خداحافظی می‌کند و یک بار هم زمان مرگ. شاید خیلی به زبان آوردن این جمله‌ها را درک نمی‌کردم چراکه در آن زمان در اوج بودم و هرگز فکر نمی‌کردم روزی به پایان خط برسم. امروز بعد از ۲۰سال حضور حرفه‌ای در فوتبال به پایان خط رسیدم. به پایان یک زندگی شیرین در کنار شما هواداران عزیز و دوست دارم. درک کنید که چقدر به زبان آوردن این جمله‌ها برای من سخت و طاقت‌فرساست.

شاید سال ۷۷ و زمانی که در اوج جوانی فوتبالم را در آدونیس خراسان آغاز کردم، فکر نمی‌کردم به امروز برسم؛ روزی که باید برای دوره‌ای موقت از عشق سال‌های جوانی‌ام فاصله بگیرم و مدتی بیرون از گود فوتبال باشم. در این سال‌ها آنچه همیشه به من انگیزه داد عشق هواداران فوتبال بود، از شمال، جنوب، شرق و غرب کشور پهناور ایران که همیشه به من لطف داشتند و من در سال‌های حضورم در فوتبال همیشه سعی کردم رفتاری کنم که آنها آزرده خاطر نشوند.
در زندگی همیشه همه چیز آنطور که خودت دوست داری، پیش نمی‌رود. امروز که دارم نامه خداحافظی‌ام از دنیای فوتبالم را می‌نویسم، دوست داشتم پیراهن آبی استقلال را برتن کنم و با این تیم پرافتخار فوتبالم را کنار بگذارم اما صد حیف که این اتفاق برایم نیفتاد. هرچند که به تقدیر احترام می‌گذارم و هرگز گله‌ای از خواست خدا ندارم.
اگر تصمیم داشتم در پایان بازی با استقلال از فوتبال خداحافظی کنم، برای این بود که دوست داشتم چشم در چشم هواداران آبی‌دل این اتفاق برایم بیفتد و فکر می‌کنم هواداران خوب استقلال در شنبه شب، شب باشکوهی را برای من خواهند ساخت. شبی که قطعا تا آخر عمرم فراموش نخواهم کرد. البته با توجه به شرایطی که صبا دارد و نیازی که به من بود، روز شنبه از هواداران استقلال خداحافظی می‌کنم و در پایان فصل و بعد از برگزاری جشن ماندن صبا در لیگ برتر، برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی می‌کنم تا جا برای بازیکنان جوان‌تر بیشتر باز شود.
البته هرگز لطف هواداران مشهدی را فراموش نمی‌کنم. من پیشرفت فوتبالم را مدیون آنها هستم. هوادارانی که چه در زمانی که در تیم های این شهر بازی کردم و چه زمانی که بیرون از مشهد بودند همواره من را حمایت کردند و باعثشدند برای پیشرفت در فوتبال انگیزه بگیرم.
در سال‌هایی که در فوتبال حضور داشتم مربیانی سر راه من قرار گرفتند که هم باعثپیشرفت فوتبالم شدند و هم در مرحله بعدی زندگی‌ام که پا گذاشتن به عرصه مربیگری است تجربیاتشان بسیار به من کمک خواهد کرد، از اکبر میثاقیان گرفته که معرفی شدن به سطح اول فوتبال را مدیون او هستم تا امیر قلعه‌نویی و لوکا بوناچیچ که بهترین روزهای فوتبالم را با این عزیزان تجربه کردم.
امروز که می‌خواهم از شما خداحافظی کنم، باید بگویم که این خداحافظی موقتی است چراکه سعی دارم با آموختن داشتن مربیگری، این‌بار در قامتی جدید وارد این رشته ورزشی شوم و سعی کنم آنچه را در سال‌های فوتبالم آموختم به جوان‌های کشورم آموزش بدهم.
مطمئنا دوری من از فوتبال چندان طولانی نخواهد بود و سعی می‌کنم دوباره شما عزیزان را در استادیوم‌های ورزشی ملاقات کنم و باهم فوتبال ایران را به سمت مسیری درست ببریم.
به امید دیدار مجدد
برادر کوچک شما، رضا عنایتی»