قابلیت تشخیص اوتیسم در نوزادی
علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز میکند و علّت اصلی آن ناشناختهاست. این اختلال در پسران شایعتر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.
به گزارش سرویس روانشناسی امید نیوز، پژوهشگران با بررسی مغز نوزادانی که خواهر و برادر بزرگتر آنها مبتلا به اختلال اوتیسم بودند، قادر به شناسایی ۸۰ درصد از نوزادانی شدند که از زمان تولد و تا قبل از ۳ سالگی به اوتیسم مبتلا میشدند. گفتنی است که این پژوهش توسط دانشگاه کارولینای شمالی و با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی(MRI) انجام شده است. پژوهشگران در این پژوهش، نوزادانی که سابقه فامیلی اوتیسم داشته و نوزادانی که در خانواده آنها هیچکس به اوتیسم مبتلا نبوده را مورد بررسی قرار دادند که به گروه اول نوزادان high - risk و به گروه دوم low - risk میگویند. آنها سپس از یک الگوریتم کامپیوتری برای پیشبینی اوتیسم قبل از اینکه رفتارهای بالینی قابل تشخیص بروز کند استفاده کردند. این پژوهش برای اولین بار نشان میدهد که میتوان از نشانگرهای زیستی مغز برای شناسایی نوزادان پر خطر، یعنی کسانی که خواهر و برادر بزرگتر مبتلا به اوتیسم داشته و در ۲۴ ماهگی به این مشکل دچار میشوند استفاده کرد. این پروژه شامل صدها نفر از کودکان در سراسر کشور بوده و پژوهشگران در چهار کلینیک بالینی در ایالات متحده این پژوهش را انجام دادند. پژوهشگران در سن ۶،۱۲ و ۲۴ ماهگی از کودکان در حالت خواب، اسکن مغزی گرفته و رفتار نوزادان و تواناییهای فکری آنان را در هر بار مراجعه ارزیابی نمودند. آنان دریافتند کودکانی که به اوتیسم مبتلا شدند در مقایسه با کودکانی که خواهر و برادر بزرگتر مبتلا به اوتیسم نداشتند، در ۶ و ۱۲ ماهگی سطح مغزشان بیش از حد رشد یافته است. میزان افزایش رشد سطح مغز در سال اول زندگی با افزایش حجم مغز در سال دوم زندگی این نوزادان در ارتباط بود و در نهایت رشد بیش از حد مغز با ابتلا به اوتیسم در سال دوم زندگی این نوزادان در ارتباط است. پژوهشگران با وارد کردن این دادهها از جمله محاسبات MRI از حجم مغز، مساحت سطح و ضخامت قشر مغز در ۶ و ۱۲ ماهگی، به یک برنامه کامپیوتری، به دنبال طبقه بندی نوزادانی بودند که احتمال ابتلای آنها به اوتیسم در ماه ۲۴۴ زندگی بسیار بالا بود. پژوهشگران این پژوهش معتقدند که قدرت پیش بینی این یافتهها میتواند به توسعه یک ابزار تشخیصی برای شناسایی اوتیسم در سال اول زندگی منجر شود.
ارسال نظر