میسوفونیا چیست؟ / چرا عده ای از صدای جویدن دیگران عصبانی می شوند؟

به گزارش امیدنیوز و به نقل از ویدوال، به این پدیده میسوفونیا(misophonia) گفته می شود، که به «صدابیزاری» ترجمه شده است. این حالت احساسی بی دلیل و غیر معقول است که نسبت به صدای مستمر مشخصی که در اطراف شخص تولید می شود پدید می آید. صداهایی مانند صدای تایپ کردن، خش خش تکرار شونده یک وسیله، جویدن و یا ملچ ملوچ کردن دیگران افرادی را که میسوفونیا دارند، آزرده و یا حتی خشمگین می سازد.

این حالت اگر چه از سال ۲۰۰۰ میلادی در میان دانشمندان به رسمیت شناخته شده است، پژوهش ها و تحقیقات که حول آن صورت گرفته اند زیاد نیستند. هیچ معیار و اصول رسمی ای در راهنمای آماری و تشخیصی اختلال های روانی وجود ندارد و این مشکل معمولا چندان جدی گرفته نمی شود.

با این حال نتایج مطالعه ای که سال ۲۰۱۴ در نشریه «روانشناسی بالینی» به چاپ رسید، بیانگر این نکته است که چیزی در حدود ۲۰ درصد مردم کل دنیا به میسوفونیا دچارند. به علاوه نتایج مطالعه ای که سال ۲۰۱۵ در نشریه «Australasian Psychiatry» منتشر شد نشان می دهد این پدیده با اختلال وسواس فکری و اضطراب مرتبط است و می توان آن را به عنوان یک اختلال مد نظر داشت. به تازگی گروهی از محققین به سرپرستی پژوهش گران دانشگاه نیوکاسل در بریتانیا نشانه تغییراتی در لوب فرونتال(قدامی) مغز را یافته اند که می تواند در افراد مبتلا به میسوفونیا باعثواکنش های احساسی نسبت به صدا شود.

در این پژوهش ۲۰ نفر داوطلب انجام آزمایش شدند. این افراد اعلام کرده بودند که هنگام گوش دادن به صداهای خنثی و تکرار شونده از قبیل صدای کتری، صدای گریه بچه و صداهای محرکی همچون صدای نفس کشیدن و یا ملچ ملوچ کردن دچار ناراحتی و خشم می شوند. وقتی واکنش های عصبی این گروه با با ۲۲نفر دیگر که دچار میسوفونیا نبودند مقایسه شد، در مورد صداهای خنثی تفاوتی در رفتار افراد دو گروه مشاهده نشد؛ اما در مورد صداهای محرک ضربان قلب و رسایی پوست گروه نخست به شدت افزایش پیدا کرده بود.

همچنین اسکن مغزی افراد نشان از تغییراتی در مغز افراد داشت. در مورد گروه اول که میوفونیا مبتلا بودند، داهای محرک با افزایش فعالیت های بخش های مختلفی از مغز شامل لوب فرونتال و قشر قدامی منزوی(anterior inural corte) یا AIC همراه بود. AIC در عمیق ترین لایه های چین خوردگی های مغز قرار دارد و لوب فرونتال و لوب آهیانه(parietal lobe) را از لوب تمپورال(temporal lobe) مغز جدا می کند. AIC مسئول تعدادی از وظایف مربو به آرام سازی انسان مانند مدیریت تجربیات عاطفی و احساسی است. این بخش از مغز همچنین نقش بسیار مهمی در یک پارچه ازی سگنال های دنیای بیرون و الاعات درون بدن ایفا می کند.

گرچه صداهای محرک در بخش AIC افرادی که دجار میسوفونیا نبودند هم واکنش ایجاد کرد، اما تغییری در بخش هایی نظیر لوب فرونتال و لوب آهیانه به وجود نیامد که این موضوع نشان می دهد کنترل زیادی بین این دو بخش مغز وجود دارد. مخ نمخت ئر بحش ختی AIC و لوب فرونتال افراد مبتلا به میسوفونیا فعالیت ها افزایش یافته بود، بلکه این افزایش فعالیت در فشر جلویی مغز سطح شکمی(ventormedial prefrontal cortex) یا vmPFC هیپوکامپ و آمیگدال نیز دیده شد.

با توجه به موضوعات ذکر شده، نتایج این آزمایش نشان می دهد که افراد مبتلا به میسوفونیا مغز هایی دارند که در کنترل پخش پیام های مرتبط به صداهای خاص مشکل دارد. گرچه همه ما از بروز برخی صداها اذیت می شویم اما در مورد افراد مبتلا به میسوفونیا، این صدا تبدیل به اصواتی آزاردهنده و تجربه ای خشم آور می شوند. شوخبیندر کومار، سرپرست تیم پژوهش، تاثیر دستاوردهای این پژوهش را این گونه بیان می کند: برای بسیاری از افراد مبتلا به میسوفونیا نتایج این پژوهش خبر خوبی است؛ زیرا برای نخستین بار ما تفاوت مشخصی را در ساختار و کارکرد افراد مبتلا به این پدیده نشان دایم.

متاسفانه در این پژوهش راه حلی برای درمان این اختلال مطرح نشده، اما افرادی که فردی با این ویژگی ها در نزدیکی خود دارند بهتر است کمی رعایت حال آن ها را بکنند.