راه های دستیابی به آرامش درون
هیچ چیز به اندازه زبان، سزاوار زندانی کردن نیست.
به گزارشافکارنیوز، امروزه یکی از مهمترین مشکلات پیش روی جوامع، نبود آرامش درونی در وجود افراد است. زندگی ماشینی، مشغله های کاری فراوان، استرس و بسیاری از عوامل دیگر، همگی دست در دست هم داده و ارامش را از افراد و به تبع آن، از خانواده ها دور ساخته است. آمار مرگ های ناشی از سکته، خود دلیلی بر وجود این ناآرامی های درونی است. در این اوضاع و احوال، رسیدن به آرامش درونی، دارویی حیاتی برای افراد محسوب می شود. در این مقاله راهکارهای اساسی دستیابی به آرامش درونی مطرح می شود. به امید آنکه به کارگیری این روش ها، آرامش
درونی را برای شما به ارمغان می آورد.
پرهیز از حسادت
حسادت، یکی از مهمترین عوامل برهم زننده آرامش درونی در انسان است. این عامل موجب می شود که شخص حسود با دیدن موفقیت های دیگران به خودخوری پرداخته و تمام وجودش را عقده و نفرت فراگیرد، به گونه ای که فارغ از هر گونه تلاش برای موفقیت خود، تنها نگران موفقیت دیگران بوده و از کامیابی آنان، احساس ناراحتی می کند. حال اگر او بداند که هیچ اتفاقی در این عالم تصادفی نیست و موفقیت انسان ها نه بر مبنای شانس و اقبال که براساس شایستگی و قابلیت افراد و در سایه تلاش و کوشش و به فعلیت رساندن ویژگی های بالقوه درونی آنها است، از حسادت خود دست برداشته و به دنبال عوامل ایجاد کننده موفقیت در خود می گردد.
راستگویی و صداقت
یکی دیگر از موارد سلب آرامش در افراد، توسل به دروغ در زندگی روزمره است. دروغگویی موجب از بین رفتن ارزشمندی و آبروی انسان و رسوایی فرد در میان اطرافیان می شود، زیرا فرد دروغگو با گذشت زمان سخنان کذب خود را فراموش می کند و احتمال اینکه در مواجهه با اطرافیان دچار تناقض در گفتار شود، بسیار زیاد است. برای همین، فرد دروغگو همواره استرس دارد که مبادا صحبت های خود را در مواقع لزوم به خاطر نیاورد. به طور کلی، برای حفظ وجهه اجتماعی، ارزشمندی کلام، جدی گرفته شدن احساس آرامش درونی، باید از دروغ گویی پرهیز کزد.
دوری از کینه توزی
گاهی ممکن است میان ما و اطرافیان درگیری فیزیکی یا کلامی به وجود آید. پس از پایان درگیری، ذهن و فکر ما به طور کلی متوجه آن موضوع شده و نسبت به آن فرد یا افراد دچار بدبینی و یا بدخواهی می شود و گاه به دنبال موقعیتی است که تا انتقام بگیرد. شخص کینه توز، با آتش سوزانی که در درون خود روشن کرده، گرفتار درد و رنج فراوان است. حال اگر او قدری واقع بینانه تر به موضوع بنگرد، به این نتیجه می رسد که کینه توزی او نه تنها سودی برای او و زیانی برای طرف مقابل ندارد، بلکه موجب سلب آرامش درونی او به عنوان مهمترین هدیه الهی می شود.
کنترل خشم و غضب
شاید بتوان ادعا کرد که مهمترین دلیل برهم خوردن آرامش روحی و روانی افراد، «ناتوانی آنها در کنترل خشم و غضب» است. خشم، نوعی جنون آنی محسوب می شود و فرد خشمگین، کمی پس از فروکش کردن خشم خود، از اعمال و سخنانش پشیمان خواهد شد. در واقع فرد خشمگین همچون طوفانی است که همه چیز را ویران می کند، برای همین انسان باید در هنگام خشم، خود را کنترل کند تا در کنار آن، کنترل بقیه امور را نیز به دست گیرد.
حفظ زبان
به طور کلی، شخصیت هر انسانی در زیر زبان او نهفته است. پس آدمی باید به شدت آن را تحت کنترل خود درآورد. تا زمانی که انسان سخنی را به زبان نیاورده باشد، مسئولیتی نیز در قبال آن نخواهد داشت ولی زمانی که سخن از دهان فرد بیرون آمد، خیر و شر آن بر گردن او خواهد بود. یکی از مهمترین دلایل ناآ رامی افراد، ناراحتی و نگرانی آنها پس از گفتن سخنانی است که نباید بر زبان می آمد.
رسول خدا(ص) می فرمایند:
«عبادت ده جزء دارد که نه جزء آن در خاموشی است.»
امام علی(ع) نیز درباره کنترل زبان می فرمایند:
«هیچ چیز به اندازه زبان، سزاوار زندانی کردن نیست.»
راز / شماره ۴۴ / نیمه اول اردیبهشت ماه ۹۳ / ربابه طبری / صفحه ۵۰
پرهیز از حسادت
حسادت، یکی از مهمترین عوامل برهم زننده آرامش درونی در انسان است. این عامل موجب می شود که شخص حسود با دیدن موفقیت های دیگران به خودخوری پرداخته و تمام وجودش را عقده و نفرت فراگیرد، به گونه ای که فارغ از هر گونه تلاش برای موفقیت خود، تنها نگران موفقیت دیگران بوده و از کامیابی آنان، احساس ناراحتی می کند. حال اگر او بداند که هیچ اتفاقی در این عالم تصادفی نیست و موفقیت انسان ها نه بر مبنای شانس و اقبال که براساس شایستگی و قابلیت افراد و در سایه تلاش و کوشش و به فعلیت رساندن ویژگی های بالقوه درونی آنها است، از حسادت خود دست برداشته و به دنبال عوامل ایجاد کننده موفقیت در خود می گردد.
راستگویی و صداقت
یکی دیگر از موارد سلب آرامش در افراد، توسل به دروغ در زندگی روزمره است. دروغگویی موجب از بین رفتن ارزشمندی و آبروی انسان و رسوایی فرد در میان اطرافیان می شود، زیرا فرد دروغگو با گذشت زمان سخنان کذب خود را فراموش می کند و احتمال اینکه در مواجهه با اطرافیان دچار تناقض در گفتار شود، بسیار زیاد است. برای همین، فرد دروغگو همواره استرس دارد که مبادا صحبت های خود را در مواقع لزوم به خاطر نیاورد. به طور کلی، برای حفظ وجهه اجتماعی، ارزشمندی کلام، جدی گرفته شدن احساس آرامش درونی، باید از دروغ گویی پرهیز کزد.
دوری از کینه توزی
گاهی ممکن است میان ما و اطرافیان درگیری فیزیکی یا کلامی به وجود آید. پس از پایان درگیری، ذهن و فکر ما به طور کلی متوجه آن موضوع شده و نسبت به آن فرد یا افراد دچار بدبینی و یا بدخواهی می شود و گاه به دنبال موقعیتی است که تا انتقام بگیرد. شخص کینه توز، با آتش سوزانی که در درون خود روشن کرده، گرفتار درد و رنج فراوان است. حال اگر او قدری واقع بینانه تر به موضوع بنگرد، به این نتیجه می رسد که کینه توزی او نه تنها سودی برای او و زیانی برای طرف مقابل ندارد، بلکه موجب سلب آرامش درونی او به عنوان مهمترین هدیه الهی می شود.
کنترل خشم و غضب
شاید بتوان ادعا کرد که مهمترین دلیل برهم خوردن آرامش روحی و روانی افراد، «ناتوانی آنها در کنترل خشم و غضب» است. خشم، نوعی جنون آنی محسوب می شود و فرد خشمگین، کمی پس از فروکش کردن خشم خود، از اعمال و سخنانش پشیمان خواهد شد. در واقع فرد خشمگین همچون طوفانی است که همه چیز را ویران می کند، برای همین انسان باید در هنگام خشم، خود را کنترل کند تا در کنار آن، کنترل بقیه امور را نیز به دست گیرد.
حفظ زبان
به طور کلی، شخصیت هر انسانی در زیر زبان او نهفته است. پس آدمی باید به شدت آن را تحت کنترل خود درآورد. تا زمانی که انسان سخنی را به زبان نیاورده باشد، مسئولیتی نیز در قبال آن نخواهد داشت ولی زمانی که سخن از دهان فرد بیرون آمد، خیر و شر آن بر گردن او خواهد بود. یکی از مهمترین دلایل ناآ رامی افراد، ناراحتی و نگرانی آنها پس از گفتن سخنانی است که نباید بر زبان می آمد.
رسول خدا(ص) می فرمایند:
«عبادت ده جزء دارد که نه جزء آن در خاموشی است.»
امام علی(ع) نیز درباره کنترل زبان می فرمایند:
«هیچ چیز به اندازه زبان، سزاوار زندانی کردن نیست.»
راز / شماره ۴۴ / نیمه اول اردیبهشت ماه ۹۳ / ربابه طبری / صفحه ۵۰
ارسال نظر