دو والدها باهوش ترند!
تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران کانادایی نشان می دهد، کودکانی که از بدو تولد در کنار هر دو والد(پدر و مادر) بزرگ شوند، با توسعه سلول های مغزی بیشتر مواجه شده و در مقایسه با کودکان تک والد افراد باهوش تری هستند.
به گزارشافکارنیوز، پژوهشگران موسسه مغز هاچیکس(HBI) دانشگاه کالگری نقش حضور والدین در افزایش هوش فرزندان را بر روی موش ها و با ایجاد گروه های خانوادگی تک و دو والد مورد بررسی قرار داده و میزان توسعه سلول های مغزی از بدو تولد تا جوانی را محاسبه کردند.
دکتر «ساموئل وایس» مدیر HBI تأکید می کند: نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد، موش ها با بیشترین تعداد سلول های مغزی در گروه های خانوادگی دو والد رشد کرده اند؛ این گروه از دوران نوزادی از توجه و پرستاری ویژه هر دو والد برخوردار بوده اند که این مسئله به توسعه هرچه بیشتر سلول های مغز منجر شده است.
پژوهشگران معتقدند، وجود هر دو والد در سال های نخست حیات کودک به توسعه بیشتر سلول های مغزی کمک کرده و باعثافزایش بهره هوشی کودک می شود؛ این کودکان از توجه و ثبات احساسی بیشتری برخوردار بوده و کمتر تحت تأثیر تنش و استرس احساسی سال های نخست زندگی قرار می گیرند.
اما حضور هر دو والد در کنار کودک و ثبات احساسی دارای اثرات متفاوتی بر روی دو جنسیت دختر و پسر است؛ این مسئله در پسران به تولید سلول های بیشتر مغزی در بخش خاکستری منجر و باعثافزایش حافظه و توانایی یادگیری آنها می شود.
در دختران نیز این امر به تولید سلول های بیشتر مغزی در ماده سفید مغز کمک می کند که باعثافزایش هماهنگی و توانایی های اجتماعی می شود.
تحقیقات صورت گرفته در مدل موش، نقش حضور در تولید سلول های مغزی را نشان می دهد که احتمالا دارای اثرات مشابه در سایر پستانداران از جمله انسان ها نیز هستند.
تجربیات سال های نخست زندگی و دریافت حمایت از سوی هر دو والد دارای اثرات بسیار مثبت و دراز مدت بر عملکرد مغز در سال های بعدی زندگی است.
دکتر «ساموئل وایس» مدیر HBI تأکید می کند: نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می دهد، موش ها با بیشترین تعداد سلول های مغزی در گروه های خانوادگی دو والد رشد کرده اند؛ این گروه از دوران نوزادی از توجه و پرستاری ویژه هر دو والد برخوردار بوده اند که این مسئله به توسعه هرچه بیشتر سلول های مغز منجر شده است.
پژوهشگران معتقدند، وجود هر دو والد در سال های نخست حیات کودک به توسعه بیشتر سلول های مغزی کمک کرده و باعثافزایش بهره هوشی کودک می شود؛ این کودکان از توجه و ثبات احساسی بیشتری برخوردار بوده و کمتر تحت تأثیر تنش و استرس احساسی سال های نخست زندگی قرار می گیرند.
اما حضور هر دو والد در کنار کودک و ثبات احساسی دارای اثرات متفاوتی بر روی دو جنسیت دختر و پسر است؛ این مسئله در پسران به تولید سلول های بیشتر مغزی در بخش خاکستری منجر و باعثافزایش حافظه و توانایی یادگیری آنها می شود.
در دختران نیز این امر به تولید سلول های بیشتر مغزی در ماده سفید مغز کمک می کند که باعثافزایش هماهنگی و توانایی های اجتماعی می شود.
تحقیقات صورت گرفته در مدل موش، نقش حضور در تولید سلول های مغزی را نشان می دهد که احتمالا دارای اثرات مشابه در سایر پستانداران از جمله انسان ها نیز هستند.
تجربیات سال های نخست زندگی و دریافت حمایت از سوی هر دو والد دارای اثرات بسیار مثبت و دراز مدت بر عملکرد مغز در سال های بعدی زندگی است.
ارسال نظر