داستان تاسف آور دختران افغانستان

به گزارشامیدبه نقل از برترین ها وجمه دختری ۱۱ ساله است که در کابل زندگی می کند و با آشغال جمع کردن و گدایی در خیابان دانشگاه آمریکایی افغانستان خرج مادر و خواهر و برادرهایش را در می آورد. او از ساعت ۶ تا ۹ صبح در مدرسه دولتی درس می خواند و بعد با دوستانش به جستجوی آشغال می پردازد. او می گوید: «نگاه کردن به ماشین های بزرگ و آدم های خوش لباس بیرون دانشگاه را خیلی دوست دارم. دوست دارم در این خیابان بگردم، چون به من انگیزه می دهد تا یک روز زندگی ام را تغییر دهم.»

دو برادر او در خیابان برای تاکسی ها مسافر گیر می آورند و پولی برای خود درمی آورند. پدر آنها مردی سنتی است که برای یک آجرپزی کار می کرد و بخاطر بیماری آسم حالا دیگر بیکار است و به پول بچه هایش چشم دوخته است. او ۷ سال پیش یکی از دخترانش را در ازای پول کمی فروخت. فروش دختر در افغانستان بسیار رایج است.

مادر وجمه هم برای خودش داستان غمگینی در این مورد دارد و از ترس شوهرش حاضر نیست چیزی تعریف کند. او هشت فرزند دارد و نگران زندگی دختر بزرگش و آینده بچه هایی که در خیابان دارد است.

بیسوادی نیز در افغانستان مرسوم است و یکی از دلایل به دنیا آمدن این همه بچه در یک خانواده بدون فکر کردن به عواقب مالی آن است.

به گزارش برترین ها به نقل از بی بی سی، حدود ۳۷ هزار کودک در خیابان های کابل زندگی می کنند. اغلب آنها والدین خود را در جنگ از دست داده اند. مادران بیوه چاره ای ندارند جز اینکه بچه هایشان را به خیابان ها بفرستند تا پول دربیاورند. این بچه ها منبع درآمد پدران معلول جنگی نیز هستند.

افغانستان با گذشت یک دهه از فروپاشی حکومت طالبان هنوز با چالش فقر روبروست. پول و بودجه زیادی صرف احداثمؤسسات بزرگ و پایگاه های نظامی می شود. ولی هنوز کودکان زیادی در خیابان های پایتخت افغانستان هستند که به بقای خانواده های خود کمک می کنند.