فیلم سینمایی من فیلمی گنگ با بازی حاتمی و جدیدی
سهیل بیرقی دستیار کارگردان های بزرگی مثل کاهانی و حسن فتحی در جشنواره سی و چهارم که سال گذشته برگزار شد از اولین فیلم خود رونمایی کرد.
به گزارش سرویس اجتماعی امید نیوز - فیلم من اولین اثر سینمایی سهیل بیرقی اثری با بازی های درخشان و فیلمبرداری قابل توجه از آب درامده اما از لحاظ فیلمنامه نواقص جدی دارد و از این داستان یک فیلم گنگ به وجود آورده که با توجه به دقایق کم آن و اطلاعات کمی که از شخصیت ها میدهد مخاطب را گیج و سردرگم می کنداین فیلم که شاید برای فرار از ممیزی ها اینقدر پیچیده روایت شده است از بازی فوق العاده لیلا حاتمی و بهنوش بختیاری برخوردار است و همچنین امیرجدیدی که هرکدام در متفاوت ترین نقش هایشان و به خوبی توسط بیرقی به بازی گرفته شدند و همچنین فیلمبرداری آن که توسط معین مطلبی فیلمبردار جوان سینمای ایران قیلمبرداری شده از نقاط قوت فیلم است. عبدالرضا کاهانی مشاور این فیلم بوده ولی فضای این فیلم شباهتی به آثار کاهانی ندارد. این فیلم چه در بخش نگاه نو و چه در بخش سودای سیمرغ مورد توجه داوران قرارنگرفت و فقط بازی متفاوت بختیاری و جدیدی کاندید شدند البته این فیلم نتوانست نظر منتقدین هم به خود جلب کند و از فراستی تا منتقدین ریز ودرشت دیگر این فیلم را فیلم بدی دانستند.
فیلم “من” را میتوان نوآری زنانه و امروزی با ساختاری معماگونه و تعلیقوار دانست که جای تبهکار مرد و “فم فتال” او تغییر کرده است و همه اتفاقات در روز روشن و در خیابانهای شلوغ شهر میگذرد، با پایانی تلخ و اندوهبار که این احساس را در ما به وجود میآورد که زنهای تبهکار بیش از آنکه برای جامعه پیرامونشان خطرناک باشند، در مسیر تباهی آگاهانه خودشان بیپروا پیش میروند. انگار فقط با آسیب رساندن به خود میتوانند در برابر بیرحمی و خشم و خشونت جامعه پیرامونشان از خود محافظت کنند و حس راندهشدگی و جداافتادگیشان را با انتقام از خودالتیام بخشند. این فیلم داستان زنی به نام آذر است که اقدام به کارهای غیرقانونی و خلاف برای دیگران و کسب درآمد از این راه میکند. کارگردان آن گفته که «نمیخواستم این زن، زن معمولی باشد. اولین هدف من ارائه تصویری از زنی غیرمعمولی بود و قرار شد انقلاب تکنفره از سوی او علیه قانون، آدمها و ضوابط جامعه پیرامونش را به تصویر بکشم و به این صورت، فیلمنامه سمتوسو گرفت.
ارسال نظر