حبیب الله بهمنی در گفتگو با مشرق:
نمی گذارند اثری درباره تهاجم شیمیایی سردشت بسازم / دولت یازدهم نیاز به سینمای خالص دارد نه جشنواره ای
بهمنی مدتهاست که قصد تولید فیلمی با عنوان «مرگ در برلین» با محوریت تهاجم شیمیایی صدام به سردشت را دارد و علیرغم گذشتن از هفت خوان رستم دریافت مجوز از شوراهای مختلف بنیاد فارابی اما هنوز هیچ حمایتی از تولید این فیلم صورت نگرفته است.
گروه فرهنگی مشرق -حبیب ا.. بهمنی کارگردانی است که از یک طرف در کوران دفاع مقدس در دل جبهه ها حضور داشت و از آن سو به هنگام فعالیت سینمایی تمام تلاش اش را کرد که در خدمت مفاهیم بالای دفاع مقدس کار کند. نگاهی به کارنامه سینمایی این چهره و حضورش در آثاری نظیر «وصل نیکان»، «آخرین شناسایی»، «زندانی ۷۰۷» و «شب کایتها» مبین همین مساله است.
این کارگردان که آخرین کارش درام اخلاق مدارانه «سیب و سلما» بود مدتهاست که قصد تولید فیلمی با عنوان «مرگ در برلین» با محوریت تهاجم شیمیایی صدام به سردشت را دارد و علیرغم گذشتن از هفت خوان رستم دریافت مجوز از شوراهای مختلف بنیاد فارابی اما هنوز هیچ حمایتی از تولید این فیلم صورت نگرفته است.
***از نگاه سلیقه ای مدیران ضربه خوردیم
بهمنی در چرایی این مساله به مشرق می گوید: سلیقه ای نگاه کردن مدیران دلیل اصلی بلاتکلیف ماندن این پروژه است. " مرگ در برلین " یک کار دفاع مقدسی است که هم بعد بین المللی دارد و هم بعد سیاسی و انسانی و فیلمنامه آن طوری نگارش شده که تاریخ مصرف ندارد و در هر دورانی که ساخته شود مخاطب خواهد داشت اما متاسفانه سلیقه های مختلفی که در سیستمهای سینمایی ما وجود دارد باعثوقفه افتادن بیش از ۵ ساله در تولید آن شده است.
***قرارداد تولید فیلم از سوی مدیریت وقت فارابی امضاء شد اما با تغییر مدیریت همه چیز رنگ عوض کرد
حبیب بهمنی با بیان اینکه این فیلمنامه در زمان مدیریت مجید شاه حسینی از سوی فارابی تایید شده و قراردادی هم برای ساخت آن منعقد گردیده بود اضافه می کند: «من قرارداد آن زمان که به امضای مدیر وقت فارابی رسیده بودم را دارم؛ ایشان تاکید کرده بود که این کار باید تولید شود اما متاسفانه با تغییر مدیریتها و آمدن احمد میرعلایی همه چیز رنگ عوض کرد و کار متوقف شد تا حضور محمدرضا جعفری جلوه در فارابی. با جلوه هم که کار را مطرح کردم ایشان فقط دستور بررسی دادند. حالا نتیجه این بررسیها چه می شود مشخص نیست.»
***اصلا نظر فنی نمی دهند و تو را می اندازند در دست انداز
بهمنی درباره ایرادات وارده از سوی میرعلایی بر این فیلمنامه می افزاید: «مشکل اینجاست که اصلا نظر فنی درباره کار نمی گویند و ایرادات را مشخص نمی کنند. هیچ دلیل واضحی نمی دهند که چرا نباید بشود اما آن قدر دست انداز پیش پایت می گذارند که قید کار را بزنی.»
***تاییدیه تمامی شوراهای فارابی از شورای دفاع مقدس تا شورای تسهیلات را گرفتم
حبیب بهمنی که برای تایید فیلمنامه در شوراهای مختلف فارابی حضور یافته و تاییدیه همه این شوراها را هم گرفته ادامه می دهد: «در زمان شاه حسینی در تمامی شوراهای فارابی حضور یافتم؛ از شورای دفاع مقدس بگیرید تا شورای معناگرا و شورای عالی سازمان و شورای اعطای تسهیلات و خوشبختانه نظر همه را هم نسبت به اهمیت تولید این کار جلب کردم اما تا رییس بنیاد عوض شد همه چیز منتفی شد!»
***سیستمهای نظارتی وارد شده و نگذارند قراردادهای قبلی پایمال شود
حبیب بهمنی با اشاره به اینکه معضل اصلی نهادهای سینمایی تغییر سیاستها با تغییر مدیران است به مشرق می گوید: «قاعده بر این است که مدیر جدید یک سازمان به تعهدات مدیران قبلی پای بند باشد و قراردادی که سیستم قبلی بسته را مورد توجه قرار دهد اما متاسفانه در سیستم فرهنگی ما تا مدیر عوض می شود قراردادها هم ملغی می شود در صورتی که همان طور که نمیشود مثلا وزیر قبلی قراردادی را با کشوری خارجی بسته باشد و حالا وزیر جدید آن را ملغی کند در حیطه های پایین تر به جای تصمیمات فردی باید تصمیمات سازمانی را به رسمیت شناخت. سیستمهای نظارتی مانند سازمان بازرسی کل کشور و مدیران ارشاد هم باید وارد شده و نگذارند قراردادهای قبلی پایمال شود.»
***حتی یک اثر سینمایی درباره ابعاد فاجعه بار تهاجم شیمیایی سردشت نداریم
بهمنی در تشریح فضای فیلمنامه «مرگ در برلین» اظهار می دارد: «سالهاست می خواهم اثری درباره ابعاد فاجعه بار تهاجم شیمیایی سردشت بسازم اما نمی گذارند. فیلمنامه " مرگ در برلین " با محوریت جنایات شیمیایی که در دوران دفاع مقدس در نقاطی مانند سردشت و حلبچه شکل گرفت نگارش شده است. سردشت اولین شهر دنیا بود که مورد تهاجم شیمیایی قرار گرفت اما هنوز یک اثر سینمایی خوب درباره ابعاد فاجعه بار این تهاجم نداریم. در فیلمنامه " مرگ در برلین " سعی کردم به این مساله بپردازم که در تاریخ بی سابقه است که یک شهر غیرنظامی بمباران شیمیایی شود و در کنار آن به تاجران مرگ پرداخته ام یعنی دول غربی که سلاحهای شیمیایی را در اختیار دولت صدام قرار داده بودند اما»
***دولت یازدهم برای مذاکره هم که شده نیاز دارد به سینمای خالص و نه سینمای جشنواره ای
این کارگردان با بیان اینکه حالا که وزیر خارجه دولت یازدهم مرتب از مذاکره حرف می زند بهتر است با دست پر به سراغ مذاکره برود ادامه می دهد: «این دولت اگر می خواهد مذاکره کند باید دستش پر باشد و بر سر میز مذاکره از موضع قوی درباره بیرحمیهایی که آنها نسبت به ما داشته اند صحبت کند. دست ایشان هم پر نمی شود مگر اینکه ابزار رسانه ای قوی در این باره داشته باشیم. با رسانه است که باید به جهان درباره تلفات جسمانی - روانی جنگ تحمیلی که پشتش دولتهای غربی بودند اطلاعات دهیم. دولت یازدهم برای مذاکره هم که شده نیاز دارد به سینمای خالص و نه سینمای جشنواره ای.»
***اگر دلمان خوش باشد به سینمای جشنواره ای که قافیه را باخته ایم
حبیب بهمنی با انتقاد از آثار سیاه نمایانه ای که به عنوان هنر ایرانی در آن سوی آبها عرضه می شود می افزاید: «دولت فعلی اگر می خواهد در مذاکرات سربلند بیرون آید باید تکیه کند به رسانه های خودمان و فیلمسازانی که با جان و دل به دنبال ارائه حقانیت و مظلومیت مردمان کشورشان هستند. سینمای جشنواره ای که تکلیفش مشخص است. اگر دلمان خوش باشد به سینمای جشنواره ای که قافیه را باخته ایم جرا که سینمای جشنواره ای مال آنهاست و غربیون هدایتش می کنند. باید افکار عمومی را از طریق آثاری که نبض شان با نبض وطن هماهنگ است جلب کرد و نه آثاری که به سفارش آن طرفیها تولید می شوند.»
این کارگردان که آخرین کارش درام اخلاق مدارانه «سیب و سلما» بود مدتهاست که قصد تولید فیلمی با عنوان «مرگ در برلین» با محوریت تهاجم شیمیایی صدام به سردشت را دارد و علیرغم گذشتن از هفت خوان رستم دریافت مجوز از شوراهای مختلف بنیاد فارابی اما هنوز هیچ حمایتی از تولید این فیلم صورت نگرفته است.
***از نگاه سلیقه ای مدیران ضربه خوردیم
بهمنی در چرایی این مساله به مشرق می گوید: سلیقه ای نگاه کردن مدیران دلیل اصلی بلاتکلیف ماندن این پروژه است. " مرگ در برلین " یک کار دفاع مقدسی است که هم بعد بین المللی دارد و هم بعد سیاسی و انسانی و فیلمنامه آن طوری نگارش شده که تاریخ مصرف ندارد و در هر دورانی که ساخته شود مخاطب خواهد داشت اما متاسفانه سلیقه های مختلفی که در سیستمهای سینمایی ما وجود دارد باعثوقفه افتادن بیش از ۵ ساله در تولید آن شده است.
***قرارداد تولید فیلم از سوی مدیریت وقت فارابی امضاء شد اما با تغییر مدیریت همه چیز رنگ عوض کرد
حبیب بهمنی با بیان اینکه این فیلمنامه در زمان مدیریت مجید شاه حسینی از سوی فارابی تایید شده و قراردادی هم برای ساخت آن منعقد گردیده بود اضافه می کند: «من قرارداد آن زمان که به امضای مدیر وقت فارابی رسیده بودم را دارم؛ ایشان تاکید کرده بود که این کار باید تولید شود اما متاسفانه با تغییر مدیریتها و آمدن احمد میرعلایی همه چیز رنگ عوض کرد و کار متوقف شد تا حضور محمدرضا جعفری جلوه در فارابی. با جلوه هم که کار را مطرح کردم ایشان فقط دستور بررسی دادند. حالا نتیجه این بررسیها چه می شود مشخص نیست.»
***اصلا نظر فنی نمی دهند و تو را می اندازند در دست انداز
بهمنی درباره ایرادات وارده از سوی میرعلایی بر این فیلمنامه می افزاید: «مشکل اینجاست که اصلا نظر فنی درباره کار نمی گویند و ایرادات را مشخص نمی کنند. هیچ دلیل واضحی نمی دهند که چرا نباید بشود اما آن قدر دست انداز پیش پایت می گذارند که قید کار را بزنی.»
***تاییدیه تمامی شوراهای فارابی از شورای دفاع مقدس تا شورای تسهیلات را گرفتم
حبیب بهمنی که برای تایید فیلمنامه در شوراهای مختلف فارابی حضور یافته و تاییدیه همه این شوراها را هم گرفته ادامه می دهد: «در زمان شاه حسینی در تمامی شوراهای فارابی حضور یافتم؛ از شورای دفاع مقدس بگیرید تا شورای معناگرا و شورای عالی سازمان و شورای اعطای تسهیلات و خوشبختانه نظر همه را هم نسبت به اهمیت تولید این کار جلب کردم اما تا رییس بنیاد عوض شد همه چیز منتفی شد!»
***سیستمهای نظارتی وارد شده و نگذارند قراردادهای قبلی پایمال شود
حبیب بهمنی با اشاره به اینکه معضل اصلی نهادهای سینمایی تغییر سیاستها با تغییر مدیران است به مشرق می گوید: «قاعده بر این است که مدیر جدید یک سازمان به تعهدات مدیران قبلی پای بند باشد و قراردادی که سیستم قبلی بسته را مورد توجه قرار دهد اما متاسفانه در سیستم فرهنگی ما تا مدیر عوض می شود قراردادها هم ملغی می شود در صورتی که همان طور که نمیشود مثلا وزیر قبلی قراردادی را با کشوری خارجی بسته باشد و حالا وزیر جدید آن را ملغی کند در حیطه های پایین تر به جای تصمیمات فردی باید تصمیمات سازمانی را به رسمیت شناخت. سیستمهای نظارتی مانند سازمان بازرسی کل کشور و مدیران ارشاد هم باید وارد شده و نگذارند قراردادهای قبلی پایمال شود.»
***حتی یک اثر سینمایی درباره ابعاد فاجعه بار تهاجم شیمیایی سردشت نداریم
بهمنی در تشریح فضای فیلمنامه «مرگ در برلین» اظهار می دارد: «سالهاست می خواهم اثری درباره ابعاد فاجعه بار تهاجم شیمیایی سردشت بسازم اما نمی گذارند. فیلمنامه " مرگ در برلین " با محوریت جنایات شیمیایی که در دوران دفاع مقدس در نقاطی مانند سردشت و حلبچه شکل گرفت نگارش شده است. سردشت اولین شهر دنیا بود که مورد تهاجم شیمیایی قرار گرفت اما هنوز یک اثر سینمایی خوب درباره ابعاد فاجعه بار این تهاجم نداریم. در فیلمنامه " مرگ در برلین " سعی کردم به این مساله بپردازم که در تاریخ بی سابقه است که یک شهر غیرنظامی بمباران شیمیایی شود و در کنار آن به تاجران مرگ پرداخته ام یعنی دول غربی که سلاحهای شیمیایی را در اختیار دولت صدام قرار داده بودند اما»
***دولت یازدهم برای مذاکره هم که شده نیاز دارد به سینمای خالص و نه سینمای جشنواره ای
این کارگردان با بیان اینکه حالا که وزیر خارجه دولت یازدهم مرتب از مذاکره حرف می زند بهتر است با دست پر به سراغ مذاکره برود ادامه می دهد: «این دولت اگر می خواهد مذاکره کند باید دستش پر باشد و بر سر میز مذاکره از موضع قوی درباره بیرحمیهایی که آنها نسبت به ما داشته اند صحبت کند. دست ایشان هم پر نمی شود مگر اینکه ابزار رسانه ای قوی در این باره داشته باشیم. با رسانه است که باید به جهان درباره تلفات جسمانی - روانی جنگ تحمیلی که پشتش دولتهای غربی بودند اطلاعات دهیم. دولت یازدهم برای مذاکره هم که شده نیاز دارد به سینمای خالص و نه سینمای جشنواره ای.»
***اگر دلمان خوش باشد به سینمای جشنواره ای که قافیه را باخته ایم
حبیب بهمنی با انتقاد از آثار سیاه نمایانه ای که به عنوان هنر ایرانی در آن سوی آبها عرضه می شود می افزاید: «دولت فعلی اگر می خواهد در مذاکرات سربلند بیرون آید باید تکیه کند به رسانه های خودمان و فیلمسازانی که با جان و دل به دنبال ارائه حقانیت و مظلومیت مردمان کشورشان هستند. سینمای جشنواره ای که تکلیفش مشخص است. اگر دلمان خوش باشد به سینمای جشنواره ای که قافیه را باخته ایم جرا که سینمای جشنواره ای مال آنهاست و غربیون هدایتش می کنند. باید افکار عمومی را از طریق آثاری که نبض شان با نبض وطن هماهنگ است جلب کرد و نه آثاری که به سفارش آن طرفیها تولید می شوند.»
ارسال نظر