خاطره ای از مسعود ده نمکی در وبلاگ شخصی اش
وقتی پای اوشین هم به پادگان باز شد
شهر به طور عجیبی خلوت شده بود، دلیلش را از راننده تاکسی پرسیدم، گفت که «از دنیا بی خبری مثل اینکه، امشب قسمت صدم سریال سال های دور از خانه است»؛ فکر کردم این سریال درباره رزمنده هایی است که این روزها دور از خانه هستند!
گروه فرهنگی مشرق- مسعود ده نمکی در وبلاگ شخصی خود آورده است: گردان که از نیرو خالی شد به تهران آمدیم تا چند روزی استراحت و دوستان را ترغیب به جبهه رفتن کنیم؛ آن هم زمانی که خبر رسیدن ستون های زرهی دشمن مثل روزهای اوّل جنگ به جاده اهواز خرمشهر به گوش رسید.
هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری ایران و جنگ با ناوهای آمریکایی و ورود آمریکایی ها به جنگ آخرین نشانه های تمام عیار شدن جنگ و مداخله مستقیم آمریکا در جنگ بود؛ اما در تهران و شهرهای بزرگ زندگی همچنان جاری بود. ماشین ما که به تهران رسید شب بود و شهر به طور عجیبی خلوت شده بود، دلیلش را از راننده تاکسی پرسیدم و گفت «از دنیا بی خبری مثل اینکه، امشب قسمت صدم سریال سال های دور از خانه است».
فکر کردم این سریال درباره رزمنده هایی است که این روزها دور از خانه هستند اما در ادامه حرفش متوجه شدم که این سریال همان سریال اوشین معروف است! همین «اوشینی» که خیابان های تهران رو خلوت کرده بود و مردم برای دیدن سریالش شهر را خلوت می کردند حالا دیگر در، جبهه ها هم محل بحثشده بود!
پادگان دوکوهه که بودیم بعضی نیروهای وظیفه، اصرار می کردند که تلویزیون تبلیغات گردان را در راهرو بگذاریم تا آنها هم سریال اوشین را تماشا کنند.
یک دستگاه تلویزیون متعلق به واحد تبلیغات برای پخش برنامه های معارفی مثل سخنرانی های آیت الله مظاهری یا سایر علما را با ویدئو برای رزمنده ها به کار گرفته می شد اما این، بار ترکیب جدید نیروهای گردان، یعنی اختلاط بسیجی ها با پاسدار وظیفه ها که به خاطر کمبود نیروهای داوطلب اجتناب ناپذیر شده بود نوبر بود و شرایط جدیدی در گردان ایجاد کرده بود.
اختلاف نظر در مورد اینکه آیا پخش این جور فیلم ها در پادگان مناسب هستند یا نه زیاد بود، اما فرمانده گروهان اجازه داد تا تلویزیون برای نیروها روشن بشود تا هرکس دوست دارد(سریال رو) ببیند.
نکته جالبش اینجا بود که تلویزیون قدیمی گردان به طور خودکار گزینشی عمل می کرد و صحنه هایی که زن در آن بود را سیاه و سفید پخش می کرد، اولش همه فکر کردند کسی آنتن تلویزیون را دستکاری می کند اما در واقع نقص فنی تلویزیون باعثاین اتفاق می شد و بعضی وقت ها خود به خود رنگ تصویر می رفت.
بعدها شنیدم درتهران هم خیلی از آقایان به پخش سریال اوشین از تلویزیون اشکال گرفته بودند اما امام فرموده بود دیدن این سریال اشکالی ندارد، حتی یکی از مسئولان عالی رتبه کشور بعدها در خاطراتش نوشته که امام همه قسمت های سریال اوشین را می دیدند.
در بدو ورود به شهر که برای مرخصی آمده بودیم وقتی خیابان های خلوت تهران را دیدم تازه به آن پاسدار وظیفه ها حق دادم که چرا اینقدر اصرار می کردند برایشان تلویزیون را روشن کنیم.
هدف قرار گرفتن هواپیمای مسافربری ایران و جنگ با ناوهای آمریکایی و ورود آمریکایی ها به جنگ آخرین نشانه های تمام عیار شدن جنگ و مداخله مستقیم آمریکا در جنگ بود؛ اما در تهران و شهرهای بزرگ زندگی همچنان جاری بود. ماشین ما که به تهران رسید شب بود و شهر به طور عجیبی خلوت شده بود، دلیلش را از راننده تاکسی پرسیدم و گفت «از دنیا بی خبری مثل اینکه، امشب قسمت صدم سریال سال های دور از خانه است».
فکر کردم این سریال درباره رزمنده هایی است که این روزها دور از خانه هستند اما در ادامه حرفش متوجه شدم که این سریال همان سریال اوشین معروف است! همین «اوشینی» که خیابان های تهران رو خلوت کرده بود و مردم برای دیدن سریالش شهر را خلوت می کردند حالا دیگر در، جبهه ها هم محل بحثشده بود!
پادگان دوکوهه که بودیم بعضی نیروهای وظیفه، اصرار می کردند که تلویزیون تبلیغات گردان را در راهرو بگذاریم تا آنها هم سریال اوشین را تماشا کنند.
یک دستگاه تلویزیون متعلق به واحد تبلیغات برای پخش برنامه های معارفی مثل سخنرانی های آیت الله مظاهری یا سایر علما را با ویدئو برای رزمنده ها به کار گرفته می شد اما این، بار ترکیب جدید نیروهای گردان، یعنی اختلاط بسیجی ها با پاسدار وظیفه ها که به خاطر کمبود نیروهای داوطلب اجتناب ناپذیر شده بود نوبر بود و شرایط جدیدی در گردان ایجاد کرده بود.
اختلاف نظر در مورد اینکه آیا پخش این جور فیلم ها در پادگان مناسب هستند یا نه زیاد بود، اما فرمانده گروهان اجازه داد تا تلویزیون برای نیروها روشن بشود تا هرکس دوست دارد(سریال رو) ببیند.
نکته جالبش اینجا بود که تلویزیون قدیمی گردان به طور خودکار گزینشی عمل می کرد و صحنه هایی که زن در آن بود را سیاه و سفید پخش می کرد، اولش همه فکر کردند کسی آنتن تلویزیون را دستکاری می کند اما در واقع نقص فنی تلویزیون باعثاین اتفاق می شد و بعضی وقت ها خود به خود رنگ تصویر می رفت.
بعدها شنیدم درتهران هم خیلی از آقایان به پخش سریال اوشین از تلویزیون اشکال گرفته بودند اما امام فرموده بود دیدن این سریال اشکالی ندارد، حتی یکی از مسئولان عالی رتبه کشور بعدها در خاطراتش نوشته که امام همه قسمت های سریال اوشین را می دیدند.
در بدو ورود به شهر که برای مرخصی آمده بودیم وقتی خیابان های خلوت تهران را دیدم تازه به آن پاسدار وظیفه ها حق دادم که چرا اینقدر اصرار می کردند برایشان تلویزیون را روشن کنیم.
ارسال نظر