ساخت در تهران؛ پخش در لس آنجلس

گروه فرهنگی مشرق- تا چند سال پیش از خوانندگان داخلی هیچ کدام حاضر نمی شد کلیپش را به شبکه های ماهواره ای بدهد. حتی کسی که کلیپی از او بی اجازه خودش از شبکه ماهواره ای پخش می شد سطحش آنقدر پایین می آمد که باید کلی می دوید تا آن فضاحت را جبران کند.

فقط خواننده های ساکن لس آنجلس بودند که موزیک ویدیوهای مبتذلشان را در اختیار شبکه های ماهواره ای قرار می دادند. چند سالی که گذشت نوبت به خواننده های موسیقی زیرزمینی رسید و آنها که دریچه برای عرضه هنرشان پیدا نمی کردند بهترین راه را شبکه های ماهواره ای می دیدند و از این راه فرصتی برای دیده شده پیدا می کردند حالا به هر قیمتی. واما ماجرا به همین جا هم ختم نشد. یک باره با کار سنگینی که شبکه های ماهواره ای به صورت چراغ خاموش انجام دادند یک باره قبح پخش نماهنگ خواننده ها در شبکه های مبتذل ماهواره ای ریخت و حتی بعضی اساتید و فرزندان اساتید موسیقی هم حاضر به پخش نماهنگ هایشان در این شبکه ها شدند.

حالا هم که دیگر حتی خواننده هایی که مجوز رسمی از دفتر موسیقی وزارت ارشاد دریافت می کنند، موزیک ویدیوهاشان از شبکه های رنگارنگ ماهواره ای پخش می شود.

اگرچه اکثر این خوانندگان از پخش ویدیوهای این چنینی در شبکه های ماهواره ای اظهار بی اطلاعی می کنند و بعضا حتی خواستار شکایت از این شبکه ها هم می شوند. اما واقعیت پیچیده تر از اینهاست. واقعیتی که برای دانستنش در ابتدا باید دانست اساسا سازوکار پخش در شبکه های ماهواره ای چگونه است؟ ویدیوهای با کیفیت های بسیار بالا چگونه به دست این شبکه ها می رسد؟ آیا واقعا امکان دارد خواننده از پخش ویدیوی با کیفیت اثرش بی اطلاع باشد؟ آیا اصلا پخش ویدیوها بدون اطلاع خواننده پیگرد قانونی ندارد؟ چگونه خواننده های زیرزمینی در تهران جولان می دهند و ویدیوهای بعضا مستهجن را می سازند و آزادانه پخش می کنند؟ آیا هیچ نهادی برای نظارت وجود ندارد؟ چگونه است که خواننده ای از طریق همین شبکه ها و ساخت ویدیو درتهران مشهور می شود و بعد هم آزادانه مجوز آلبوم دریافت می کند؟

این ها همه سوالاتی است بی پاسخ که همواره ابهامات عجیبی را به همراه داشته است. در ادامه نمونه هایی از چند خواننده که در تهران ویدیو می سازند و در لس آنجلس پخش می کنند می آید تا شاید هشداری باشد برای برخی مسولینی که چشم هایشان را عمدا روی برخی مسایل بسته اند و از آن به راحتی عبور می کنند.

زانیار خسروی

زانیار خسروی برادر سیروان خسروی از خواننده های موسیقی پاپ است که چند ماهی است اولین آلبومش مجوز گرفته و اولین کنسرتش را هم را چند روز پیش برگزار کرد. اما قبل از دریافت مجوز ویدیوهای مختلفی از او در شبکه های ماهواره ای پخش می شد که البته همین ها هم باعثمعروفیت او شد. آیا هنگام دریافت مجوز کسی از او سوال درباره آن ویدیوها پرسیده است؟ آیا از نحوه ساخت آن در تهران و چگونگی پخش گستردگی آن در شبکه های ماهواره ای اطلاعی کسب شده یا مسولین دفتر موسیقی خواسته اند مثلا با مجوز دادن های این چنینی، روی خوشی به برخی عناصری که دل خوشی هم از انقلاب و نظام ندارند، نشان دهند و فضا را به زعم خودشان باز و آزاد نشان دهند.

نیما مسیحا

یکی دیگر از خوانندگان مجوز داری که ویدیوها او چه خواسته و ناخواسته به شبکه های ماهواره ای راه یافته است، نیما مسیحا است. نیما مسیحا یکی از خوانندگان قدیم موسیقی پاپ ما به شمار می رود که از ابتدای فعالیش در صدا و سیما هم حضور پررنگی داشت و از این رسانه به نحو احسن برای عرضه کردن هنرش استفاده کرد. طبق قوانین صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر گونه همکاری اهالی موسیقی با شبکه های ماهواره ای ممنوع است و آن دسته از خواننده هایی که موزیک ویدیوهایشان از این شبکه ها پخش گردد دچار ممنوعیت کاری می شوند. بر این اساس، معمولا خواننده های مجاز به خصوص خواننده های سازمان صدا و سیما با شبکه های ماهواره ای همکاری نمی کنند. همین نکته باعثتعجب است که چگونه کلیپ نیما مسیحا به پخش گسترده رسیده است. البته این نکته را هم باید گفت که موزیک ویدیو نیما مسیحا فاقد هرگونه مشکل محتوایی است و به راحتی قابلیت پخش در داخل کشور را دارد.

آرمین زارعی

آرمین زارعی ملقب به ۲afm خواننده زیرزمینی دیگری است که در شهر رشت ویدیو می سازد و در شبکه های ماهواره ای پخش می کند کلیپ غیر اخلاقی او که اخیرا با همکاری رپر های زیر زمینی تولید کرده، هم یکی از این ویدیو کلیپ ها است. جالب اینجا است که در این ویدیو چند ترفند تبلیغاتی هم گنجانده شده و یک مکان خاص در شهر رشت بدون هیچ نگرانی تبلیغ شده است! حالا چرا با این احوالات مسولان فرهنگی هیچ اقدامی را در دستور کار خود قرار نمی دهند جای سوال دارد.

حبیب محبیان

دو سال پیش بود که حبیب محبیان که بعد از انقلاب از ایران خارج شده بود، باز به ایران بازگشت و فعالیت هایی را مبنی بر کسب مجوز قانونی انجام داد که هنوز هم دادن یا ندادن مجوز او در هاله ای از ابهام قرار دارد. فارغ از این که او چرا و چگونه بازگشته است و از این به بعد چه رفتاری باید با او داشت در مورد محبیان یک نکته تلخ وجود دارد. حبیب که ساکن یکی از شهرهای شمالی کشور است و بدون هیچ مشکلی زندگی می کند، گویی هیچ وقعی به دستگاه های فرهنگی قانونی نمی نهد و بی هیچ دردسری برای شبکه های ماهواره ای کلیپ تولید می کند. بامزه تر اینجاست که حتی به اعتراض های به وجود آمده هم پاسخ نمی دهد و تو گویی پشتش چنان گرم است که ترجیح می دهد به جای پاسخ دادن، مدیریت موسیقی را به سخره بگیرد.

یک هشدار

نمونه های این چنینی کم نیستند و افرادی از جمله امیرعلی نورایی، یاسر بختیاری(یاس)، امیر حسین مقصودلو(تتلو)، سعید کرمانی، رضا شیری، سعید تاتایی و… تنها نام برخی از افرادی است که در ایران فعالیت های این چنینی انجام می دهند. متاسفانه اقداماتی از این دست روز به روز بیشتر می شود و مسولان فرهنگی کم کاری می کنند و از برخی مسائلی که نباید، به راحتی می گذرند. در گزارش های بعد به سراغ مسولان خواهیم رفت و پاسخ های آنها را در این باره خواهیم شنید.