به مناسبت روز شوراها، هفته شهر و شهروند
مقام معظم رهبری: شوراها از انگیزه های جناحی و تسویه حساب حزبی اجتناب کنند
خبرگزاری تسنیم: مناقشات سیاسی و جناحی و ورود در هر اقدامی که اعضای شورای اسلامی را از اتحاد عملی خود دور کند، برای این شوراها مضر و نارواست.(۸/۲ / ۱۳۷۸) شوراها را محل تسویه حساب حزبی و جناحی و باندی قرار ندهید، بگذارید شوراها برای مردم کار کنند.
به مناسبت روز شوراها، هفته شهر و شهروند
مقام معظم رهبری:
دخالت جناح بندی ها و انگیزه های حزبی و گروهی و شخصی و طایفگی در شوراها، زهر مهلکی است که آن را کم سود یا زیان بخش می کند.
شوراها؛ «و امرهم شوری بینهم»
خدای متعال در علائم مؤمنین می فرماید: «و امرهم شوری بینهم»؛ کارهایشان را با مشورت انجام می دهند. البته مشورت، با شکلهای مختلفی ممکن است انجام گیرد، این هم یک شکل از اشکال مشورت است؛ در داخل شهر و در داخل بخش می نشینید و با هم مشورت می کنید، نقصهای موجود و مشکلات موجود و آن چیزهایی را که مربوط به شوراهاست - البته ممکن است نقصهایی هم باشد که به وظایف شوراها مربوط نشود - رسیدگی و به آنها عمل می کنید، مثل این است که سرتاسر پیکر ایران اسلامی بزرگ، با نبض خون تازه انقلابی و اسلامی می زند و حرکت می کند. مسؤولان و شوراهای هر شهر و روستا برای رفع مشکلات مردم،
در همان شهر و روستا فکر می کنند. این خیلی فرصت خوبی است. پس با نام و یاد خدا، برای خدمت به خلق خدا نیت کنید.(۴/۳ / ۱۳۷۸)
هدف شوراها و ثمره دستیابی به آن
وظیفه(شوراهای شهر و روستا) اداره امور شهرها و روستاها و رسیدن به مشکلات مردم در محدوده وظایف خودشان است.(۱۳/۱۲ / ۱۳۸۱) بنیاد این نهاد اجتماعی بر حل عملگرایانه مشکلات عینی و مشخص مردم در شهر و روستا است و هدف آن، راحت تر و اخلاقی تر کردن زندگی شهروندی است.
توفیق شوراها در دستیابی به این هدف، سرمایه ارزشمند «اعتماد عمومی» را افزایش می بخشد و زمینه ساز حضور پرنشاط مردم در همه عرصه های پیشرفت و توسعه کشور می شود.(۸/۲ / ۱۳۸۶)
صرف تمام وقت برای انجام مسؤولیت محوله
من بارها عرض کرده ام، کسانی که مسؤولیتهایی بر دوش دارند - مسؤولیتهای اجرایی و شبیه اجرایی - اگر همه وقت خودشان را صرف این مسؤولیت کنند، شاید ان شاءاللَّه بتوانند آن وظیفه را به نحو احسن انجام دهند، اما چنانچه مقداری از آن وقتی را که برای این کار است، به کارهای دیگر مصروف کردند، کارها زمین خواهد ماند. من توصیه می کنم - همچنان که در آن پیام هم به شما عزیزان عرض کردم - وقت را مصروفِ خدمت کنید، مصروفِ کار کنید، قصد را خدایی کنید و آنچه را وظیفه شماست، ان شاءاللَّه با اخلاص و به بهترین وجهی انجام دهید.(۴/۳ / ۱۳۷۸)
لزوم ارتباط دائم شوراها با مردم
از آنجا که شوراها از مظاهر مشارکت مردمی و برای تسهیل امور مردم است، اعضای محترم، ارتباط دائمی خود با مردم و حضور در میان آنان و اطلاع از مشکلات آنان را وظیفه مستمر خود بدانند و دسترسی مردم را به خود آسان سازند.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
توجه به روستاها در صدر برنامه ها
اگرچه پس از انقلاب اسلامی به همت جوانان جهاد سازندگی، خدمات عظیم و بی سابقه ای مستقیما یا به وسیله شوراهای اسلامی روستاها، به روستاهای کشور شده است با این حال روستاها و روستانشینان عزیز که بار سنگین تأمین آذوقه کشور را بر دوش دارند، به تنگناهای زیادی دچارند. لازم است توجه به روستاها و شوراهای اسلامی روستا در صدر برنامه مسؤولان کشوری قرار گیرد.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
لزوم تفاهم و همدلی بین اعضای شورا
برای کسب توفیق در وظایف شوراهای اسلامی، شرط اول آن است که اعضاء شوراهای اسلامی هر شهر یا روستا در عمل با یکدیگر تفاهم و همدلی داشته باشند. بدون این شرط مهم، یقیناً این نهاد تازه تأسیس نخواهد توانست برای مردم منشأ خیر و صلاح گردد.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
اجتناب از انگیزه های جناحی و تسویه حساب حزبی
مناقشات سیاسی و جناحی و ورود در هر اقدامی که اعضای شورای اسلامی را از اتحاد عملی خود دور کند، برای این شوراها مضر و نارواست.(۸/۲ / ۱۳۷۸) شوراها را محل تسویه حساب حزبی و جناحی و باندی قرار ندهید، بگذارید شوراها برای مردم کار کنند.(۶/۱۲ / ۱۳۸۱)
یک شرط اساسی آن است که انگیزه های جناحی و حزبی، این شوراها را عرصه تاخت و تاز خود نکند و آنرا از کار اصلی خود باز ندارد. توفیق نسبی شوراهای دور دوم در مقایسه با دوره پیش از آن در بسیاری از کلانشهرها، آزمون عینی این حقیقت است.
دخالت جناح بندیها و انگیزه های حزبی و گروهی و شخصی و طایفگی در این وظیفه مهم، زهر مهلکی است که شوراها را از کار می اندازد و آن را کم سود و گاه، زیان بخش می سازد.(۸/۲ / ۱۳۸۶) مناقشات سیاسی و جناحی و ورود در هر اقدامی که اعضای شورای اسلامی را از اتحاد عملی خود دور کند، برای این شوراها مضر و نارواست.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
همه همّت کنید و اختلافات را کنار بگذارید؛ محور اصلی را بچسبید. اگر بنا باشد گرایشهای گروهی و جناحی و حزبی و رفاقتی را وارد قضایا کنید، اینکار به سامان نخواهد رسید.(۲۷/۴ / ۱۳۷۹)
اجتناب از وعده های غیر عملی
حدود و وظایف شوراهای اسلامی که در قانون معین شده، باید در قول و عمل به طورکامل رعایت شود. اعضای شوراها وظایف خود را بهدرستی بشناسند و بر تحقق آن همت بگمارند و چیزی را که در قانون پیش بینی نشده و یا به خاطر واقعیتهای کشور و دولت، قادر به انجام دادن آن نیستند، وعده ندهند و مردم را از کمک و اقدام شوراهای اسلامی مأیوس نسازند.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
برادران و خواهران گرامی بدانند که وعده و ادّعا برای قانع کردن مردم کافی و کارآمد نیست. مردم وفادار ما، تشنه عمل و صداقت اند و هر جا از آن نشانی ببینند، همدلی و همکاری و وفاداری خود را نثار می کنند.(۵/۲ / ۱۳۸۲)
مماشات نکردن با فساد در تشکیلات شهرداری
در داخل تشکیلات شهرداری با فساد مماشات نکنید؛ چه فسادی که مربوط به بیرون شهرداری است و می خواهد از ابزار شهرداری استفاده کند، چه فسادی که خدای نکرده در درون هسته ای از هسته های شهرداری رخنه کرده باشد و در آنجا بخواهد گسترش پیدا کند و فضا و محیط امنی برای خود درست کند. هرگونه مماشات با فساد و میدان دادن به آن، زیر پای خود شما را خالی و امکان ادامه کار را برای شما دشوار خواهد کرد. نگذارید در هیچ جای شهرداری، فساد رخنه کند. البته کار دشواری است. شهرداری جایی است که انسان در آن با پول، با مردم، با مراجعان و با کسانی که حاضرند برای بعضی از مقاصد خود ولخرجی
کنند، مواجه می شود. اینطور جاها خیلی باید مراقب بود. اینجا است که تقوای الهی به درد می خورد. تقوا زرهای است که اگر انسان آن را پوشید، تیرهای زهرآگین فساد و گناه در او کارگر نخواهد شد و او را از پا نخواهد انداخت. تقوا، حصن منیع انسان است. اینکه این همه ما را به تقوا توصیه کرده اند، به خاطر همین است. بسیاری از خطاها و انحرافاتی که مشاهده می کنید، ریشه فکری ندارد، نه اینکه خیال کنید یک ایدئولوژی است که کسی را به این نحوه عملکردن وادار می کند، نه، ریشه بسیاری از اینها در نفسانیات خود انسان است. یکجا پای انسان می لغزد و جلوگیری نمی کند، این
لغزش ادامه پیدا می کند و انسان در صدد توجیه برمی آید و برای خودش ایدئولوژی می سازد. انسان گاهی مبنای فکری درست می کند تا خطای خود را اصلاح کند. جلوی خطاها و لغزشهای خود را از همه جا بگیریم و بهتر از همه جا، اول کار است و بهتر از اول کار، پیشگیری است. این، روح تقوا را در ما تقویت خواهد کرد.(۱۷/۹ / ۱۳۸۲)
توجه به مختصات شهر اسلامی
شوراهای شهری در فعالیتهای خود به مختصات «شهر اسلامی» توجه کرده و خدمات شهری را در جهت تأمین این مقصود به کار گیرند و به خصوص به معماری و شهرسازی متناسب با حیات طیبه اسلامی به طورکامل توجه کنند. در شهر اسلامی، عدالت در تقسیم خدمات شهری، تأمین آرامش روحی و امنیت معنوی، ظهور و اعتلای مظاهر اسلامی و انقلابی، عمران و آبادی و زیبایی، حفظ طبیعت و صفای طبیعی، همه با هم باید مورد توجه قرار گیرد.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
همکاری و تقویت اعضای شورا و شهردار!
همکاری بین اعضای شورای شهر و همچنین بین شورای شهر و شهردار(را) با همه نیرو حفظ کنید. شهردار توجه داشته باشد که شورای شهر، ریشه او است، شورای شهر هم مدیری را که انتخاب کرده، با همه وجود تقویت کند. با هم باشید. شورای شهر، شهردار را تقویت کند، چون سربازی است که او را به وسط میدان فرستاده است، بنابراین باید پشت جبهه او را به طورکامل داشته باشد. آن سرباز هم خود را از ریشه و اصل و پایه خود منقطع نداند، متصل به آنجا و منبعثاز آنجا بداند. این، مجموعه واحد مدیریت شهری است.(۱۷/۹ / ۱۳۸۲)
نظارت و حسابرسی شهردار و دهیار
در نظارت و حسابرسی از کار شهردار و دهیار نیز، شورا باید عینا همین امر مهم -(اجتناب از دخالت دادن انگیزههای جناحی و حزبی) - را در برابر چشم داشته باشد و جز تکلیف بزرگ الهی خود، چیزی را در نظر نگیرد.(۲/۹ / ۱۳۸۶)
ملاک انتخاب شهردار و دهیار
درباره انتخاب مدیریتهای شهر و روستا توصیه می کنم امانت و دیانت و کفایت اشخاص را ملاک گزینش قرار دهید. رفاقتهای شخصی و حزبی و ملاحظات سیاسی به هیچ رو نباید مجوز گزینش مدیران فاقد ملاکهای اصلی شمرده شود. به شهردار برگزیده خود کمک و فرصت دهید و از او مسؤولیت و پاسخ بخواهید و در برابر کوتاهی ها یا کج رفتاریها بیتفاوت نمانید و به وظیفه قانونی خود عمل کنید و این همه را از جنجال و غوغاگری که امروز متأسفانه بعضی به جد طالب آن اند، دور نگهدارید.(۵/۲ / ۱۳۸۲)
در انتخاب شهرداران و دهیاران، مهمترین خصوصیتی که باید رعایت شود، کاردانی و صلاحیتهای دینی و انقلابی است. شوراهای اسلامی در این انتخابِ مهم لازم است به امانتداری و تدین و توانایی اجرایی این برگزیدگان کمال اهتمام را بورزند.(۸/۲ / ۱۳۷۸)
این شرط(اجتناب از دخالت دادن انگیزه های جناحی و حزبی)، به ویژه در گزینش شهرداران و دهیاران اهمیت می یابد. ملاک این گزینش، باید امانت و دینداری، کفایت و کارآمدی، نجابت و حسن سلوک با مردم باشد.
دخالت جناح بندیها و انگیزه های حزبی و گروهی و شخصی و طایفگی در این وظیفه مهم، زهر مهلکی است که شوراها را از کار می اندازد و آن را کم سود و گاه، زیانبخش می سازد.(۲/۹ / ۱۳۸۶)
انتهای پیام /
ارسال نظر