تکرار / ۱۳۹۲، سالی پرتلاطم برای صنایع دستی

به گزارش خبرنگار اجتماعیخبرگزاری تسنیم، سال ۱۳۹۲ برای صنایع دستی کشورمان سالی بسیار پرتلاطم و پر از ترس ها و امیدها بود به طوری که کشتی هنرمندان این حوزه در دریای طوفانی تصمیم گیری های مدیران این حوزه بسیار بالا و پائین شد و هم اکنون نه در ساحل آرامش بلکه فعلاً بر روی امواجی آرام حرکت می کند و چشم به سال جدید دارد که آیا دوباره این کشتی روی امواج پرتلاطم دریا را خواهد دید یا به ساحل آرامش می رسد؟

در ابتدای سال جاری بود که موضوع خصوصی سازی صنایع دستی در آخرین روزهای دولت دهم داغ داغ شد و مسئولان میراثفرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اقدام به این تصمیم ناگهانی - به قول کارشناسان این حوزه - گرفتند و نکته مهم تر اینجا بود که کمتر از نقدهای رسانه ها و کارشناسان این حوزه استفاده کردند.

این اقدام اگر چه به عنوان یکی از خاطرات بد سال ۹۲ در ذهن هنرمندان صنایع دستی کشور نقش بست اما در ادامه همه منتظر بودند که دولت جدید آیا راه دولت قبلی را ادامه می دهد و به این نوع خصوصی سازی را ادامه می دهد یا خیر؟ جالب اینجا بود که مسئولان وقت سازمان میراثفرهنگی در دولت دهم اعلام کرده بودند که ما کارهای کارشناسی زیادی روی این نوع خصوصی سازی انجام داده ایم اما برای آن آئین نامه اجرایی تدوین نشده بود.

بالاخره با روی کارآمدن دولت تدبیر و امید که هنرمندان این حوزه انتظار داشتند که ۳ اتفاق مهم در معاونت صنایع دستی اتفاق بیافتد، اول اینکه افرادی مدیر با دانش و تخصص صنایع دستی در رأس این معاونت قرار بگیرند، دوم اینکه مدت عمر مدیران این معاونت طولانی شود چرا که در دولت قبلی عمر معاونان این حوزه تقریباً به طور میانگین ۶ ماه بود به طوری که در طی ۲ سال، ۴معاون صنایع دستی برای این سازمان روی کار آمدند و در نهایت، سوم اینکه مسئولان رأس این سازمان، بها و توجه لازم را به این جسم بی جان صنایع دستی کشور داشته باشند.

در همین راستا علاوه بر اینکه موضوع خصوصی سازی با آن سبک و سیاق دولت دهم برچیده شد بنا برگفته کارشناسان تقریباً می توان گفت که دو اتفاق اول افتاد، به طوری که هر چند زمان انتخاب معاون صنایع دستی طولانی شد اما بالاخره فردی انتخاب شد که درد این حوزه را دارد و از دانش و تخصص لازم برخوردار است و از طرفی هنوز زمزمه ای برای استعفا یا برکناری وی شنیده نشده است اما اتفاق سوم که مهمترین انتظار ۲ میلیون هنرمند این حوزه بود نه تنها برآورده نشد بلکه توجه کمتر هم شد، به طوری که بیشتر کارشناسان با وجود انتقاداتی که به بریز و بپاش های دولت قبلی در برگزاری سمینارها و همایش های صنایع دستی اعتراض داشتند اما این همایش ها را حداقل گامی در جهت توجه بیشتر به صنایع دستی می دانستند اما در دولت جدید با وجود شعارهای زیادی که از فرهنگی بودن این حوزه و وعده توجه زیاد به این حوزه داده شد نه تنها آن سمینارها و همایش ها تعطیل شد بلکه میزان بودجه ای که باید به این حوزه اختصاص می دادند حتی یک قران هم در بودجه سال ۹۳ افزایش نداشت، گویی بودجه این حوزه را از روی بودجه ۹۲ نوشته اند.

کار به جایی رسید که معاون صنایع دستی در گفت وگو یی با تسنیم اعلام کرد که بودجه ۱۹.۵ میلیارد تومانی ما را به ۱۰۰ میلیاردتومان برسانید و سال بعد من ضمانت می دهم که ۱۰۰۰ میلیاردتومان برگردانم اما ظاهراً گوش کسی به این حرف ها بدهکار نبوده و نیست، البته تلاش هایی شد اما کمک ها به حدی کم بود که حتی کف انتظارات را هم برآورده نمی کرد.

حال صنایع دستی با یک سال پرتلاطم دیگر مواجه است و هر چند سکان دار این کشتی پرتجربه است و تیمی که روی کار آمده اند از تجربه و تخصص لازم برخورداند اما حال و هوای امواج دریا معلوم نمی کند و همه منتظرند که ببینند وعده های رئیس جدید سازمان میراثفرهنگی به این حوزه آیا عملی می شود یا باز هم شاهد آن خواهیم بود که به صنایع دستی، طفیلی گردشگری و میراثفرهنگی خواهند شد؟

انتهای پیام /